Η “αλήθεια” της ΑΕΚ από τον τερματοφύλακά της

Η ειλικρίνεια στην αυτοκριτική αποτελεί την βάση της αυτοβελτίωσης. Νόμος της ζωής που βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στον υψηλό αθλητισμό και, στην προκειμένη περίπτωση, στο ποδόσφαιρο. Όταν ένας ποδοσφαιριστής εκφράζεται δημόσια και βγάζει την αλήθεια από το μυαλό του και όχι τα λόγια που θέλουν όλοι να ακούσουν προκειμένου αυτός να ακουστεί “πολιτικά σωστός”, το περιβάλλον θα πρέπει να του το αναγνωρίσει και να τον επαινέσει για αυτό - όχι να τον κράξει. Διότι μόνο με αυτή τη νοοτροπία μπορεί να βελτιωθεί ένας ποδοσφαιριστής και, κατά συνέπεια, η ομάδα της οποίας είναι μέλος. Κι ένας ποδοσφαιριστής που ξεκινά την κριτική από τον εαυτό του, βγάζει την αλήθεια της σκέψης του και όχι όσα θα ήθελαν να ακούσουν τα αφτιά που γυρεύουν χάδια.

Η εισαγωγή είναι σχετική με την αλήθεια του Γιώργου Αθανασιάδη σχετικά με τους λόγους που κόστισαν στην ΑΕΚ την απώλεια του τίτλου. Στην πραγματικότητα στον απολογισμό του ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ δεν είπε περισσότερα από όσα είχε πει καθόλη την διάρκεια της σεζόν ο προπονητής του. Ο Ματίας Αλμέιδα στεκόταν στην νοοτροπία τόσο στο πρώτο κομμάτι του πρωταθλήματος όσο και στο φινάλε. Και αυτό που είπε ο Αθανασιάδης, ότι στην διάρκεια της σεζόν 2023-’24 οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ δεν είχαν την ίδια δίψα για τον τίτλο με αυτή που τους “έκαιγε” στην σεζόν 2022-’23 αποτελεί ένα από τα βασικά συμπεράσματα στα οποία οδήγησε τον Αλμέιδα η ανάλυση, την οποία επιχειρούσε προτού ακόμη ολοκληρωθεί η Superleague 2024.

Μπροστά σε μια οθόνη που πρόβαλε τα λάθη που οδηγούσαν σε γκολ του αντιπάλου, ο Αλμέιδα προσπαθούσε να βγάλει ένα συμπέρασμα σχετικά με το τι είχε συμβεί σε ποδοσφαιριστές που είχαν καλύτερη απόδοση - δηλαδή έπαιρναν καλύτερες αποφάσεις και τις εκτελούσαν καλύτερα, με όρους τεχνικής, στην διάρκεια της προηγούμενης σεζόν. Πού κατέληξε; Στο συμπέρασμα ότι στην σεζόν του νταμπλ κάποιοι έπιασαν ένα ταβάνι που δεν μπορούσαν στην συνέχεια να το μετατρέψουν σε “ρουτίνα”. Δεν μπόρεσαν να το ξανακάνουν, επειδή δεν το ήθελαν το ίδιο. Τους έλειψε η δίψα που οδηγεί σε υπερβάσεις.

Προφανώς αυτή δεν είναι μια ανάλυση σχετική με την κατάκτηση του τίτλου, διότι αυτή θα ξεκινούσε με το τι έκανε καλά και τι έκανε καλύτερα από τους άλλους ο Πρωταθλητής ΠΑΟΚ. Η συγκεκριμένη συζήτηση αφορά την ΑΕΚ και το τι εκείνη δεν έκανε καλά, ή δεν έκανε όσο καλά είχε κάνει πέρσι και τελικά της κόστισε κάτι που είχε στα χέρια της στο 80’ο λεπτό της 8ης αγωνιστικής των Play Off.

Θεωρητικά, τα όσα είδε και συνειδητοποίησε στην διάρκεια των Play Off, σε συνέχεια των όσων είχε δει στην διάρκεια της κανονικής διάρκειας της Superleague θα αποτελέσουν τον οδηγό του Αλμέιδα στον σχηματισμό του ρόστερ της νέας αγωνιστικής περιόδου. Για τον Αργεντινό, έναν πολύ συναισθηματικό προπονητή, αυτή είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία. Θα αποχωριστεί ποδοσφαιριστές που έχει αγαπήσει, όπως για παράδειγμα συμβαίνει τούτες τις μέρες με τον Σέρχιο Αραούχο, στην περίπτωση που τελικώς αποχωρήσει. Τα έχει όμως και αυτά στη φύση της η δουλειά του προπονητή - τις σκληρές αποφάσεις. Ο προπονητής που δεν τις λαμβάνει το καλοκαίρι, ζει την επόμενη σεζόν για να το μετανιώνει, διότι καθοδηγεί μια ομάδα που δεν έχει αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας.

ΥΓ. Αύριο θα συνεχίσω αυτή τη συζήτηση, περί δίψας, πηγαίνοντας στον Πρωταθλητή ΠΑΟΚ.