ΑΕΚ: Λαμέλα, η ζωή του βήμα βήμα, από το Καραπατσάι του Μπουένος Αϊρες μέχρι τη Σεβίλλη και τώρα στην Ενωση (vids)

ΑΕΚ: Λαμέλα, η ζωή του βήμα βήμα, από το Καραπατσάι του Μπουένος Αϊρες μέχρι τη Σεβίλλη και τώρα στην Ενωση (vids)

Λαμέλα

bet365

Στα πόδια του Ερικ Λαμέλα «σφάχθηκαν» παλαιότερα Ρίβερ Πλέιτ και Μπαρτσελόνα, οι μεταγραφές του ξεπερνούν τα 45 εκατομμύρια ευρώ και για πάνω από 15 χρόνια παίζει μαζί με τους κορυφαίους και λογίζεται ένας εξ' αυτών. Λατρεύει την οικογένειά του, είναι φιλόζωος, το «Puskás Award» του 2021 και γιατί τον φωνάζουν «Coco».

Ηταν 4 Μαρτίου του 1992 όταν στο Καραπατσάι, μία πόλη σκάρτων 17.000 ψυχών που ανήκει στην ευρύτερη περιοχή του Μπουένος Αϊρες, γεννήθηκε ο Ερικ Λαμέλα. Είναι το ένα από τα τρία παιδιά της φαμίλιας του και με το «καλημέρα»... φώναζε πως θα ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, αφού πρόκειται για τον γιο του Χοσέ Λαμέλα, παλαίμαχου παίκτη της Ρίβερ Πλέιτ που μάλιστα είχε το παρατσούκλι «Ψήστης» ή «Ζαχαροπλάστης».

Αρα φάνταζε λογικό που βρέθηκε από παιδί ακόμη μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, αρχικά σε μία τοπική ακαδημία και στα 8 του εντάχθηκε, ναι δεν μαντέψατε λάθος, στα αντίστοιχα τμήματα υποδομής των «εκατομμυριούχων».

Κάπως έτσι λοιπόν θα ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας που φαίνεται πως έχει πια τερματικό σταθμό της Φιλαδέλφειας τα μέρη, αφού ο 32χρονος σούπερ σταρ του παγκόσμιου football αναμένεται απόψε (19/7) στην Αθήνα για λογαριασμό της ΑΕΚ.

Από τότε όμως που διέβη για πρώτη φορά την πόρτα του Monumental, το 2000 δηλαδή, μέχρι σήμερα συνέβησαν πάρα πολλά και το αμούστακο αγόρι έγινε άνδρας, σταρ διεθνούς βεληνεκούς και το όνομά του θα συγκαταλέγεται στα κορυφαία που έπαιξαν ποτέ στη χώρα μας.

 

Που είχαμε όμως μείνει; Α ναι.

Στις αρχές του δεύτερου millennium όταν και πήγε στην ομάδα που έμελλε, ελέω και γονιδίων, να αγαπήσει τρελά και με το «καλημέρα» ξεχώρισε. Το ταλέντο του «φώναζε» και στα παιχνίδια... εξέθετε με τις ικανότητές του όλα τα παιδιά της ηλικίας του καλούνταν να τον αντιμετωπίσουν.

Παράλληλα διατηρούσε εξαιρετικά σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα και τα πρώτα του τέσσερα χρόνια στη Ρίβερ υπολογίζονταν πως σημείωσε περίπου 120 γκολ σε όλα τα παιχνίδια που συμμετείχε.

Κάπου εδώ λοιπόν θα ανοίξουμε μία παρένθεση, για να σας διηγηθούμε μία ιστορία που εξελίχθηκε το καλοκαίρι του 2004, όταν εμείς στην Ελλάδα πανηγυρίζαμε για το έπος της Πορτογαλίας αλλά στην Αργεντινή ασχολούνταν για μέρες με το «σήριαλ Λαμέλα».

Η σούπερ πρόταση της Μπαρτσελόνα, οι αντιδράσεις στην Αργεντινή, ο πατέρας του ήταν 15 ημέρες στη Βαρκελώνη αλλά τελικά δεν πήγε στη Μασία

Η «φήμη» του λοιπόν πέρασε και εύλογα νωρίς τον Ατλαντικό και οι «μεγάλοι» της «Γηραιάς Ηπείρου» άρχισαν να «ψάχνονται» για εκείνον από όταν ήταν «σκάρτα» 12 ετών. Το 2004 λοιπόν υπήρξε η πρώτη σοβαρή απόπειρα ώστε να έρθει στην Ευρώπη και «δράστης» της ήταν η Μπαρτσελόνα.

Οι Καταλανοί, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, προσέφεραν στην οικογένειά του ένα ποσό της τάξης των 160.000 δολαρίων ΗΠΑ (σ.σ. 147.000 ευρώ), σπίτι για όλους τους δικούς του, δουλειά στον πατέρα του και φυσικά θα αναλάμβαναν την εκπαίδευσή του (σ.σ. όπως και των αδερφών του), εάν εκείνος συνέχιζε στη φημισμένη Μασία, σε μία απόφαση που πήραν αφού τον τσέκαραν πρώτα και σε ένα τουρνουά που έγινε στη Γαλλία. Οι σκάουτέρ τους... ούρλιαζαν να τον «κλείσουν» και από το Camp Nou θέλησαν να...υλοποιήσουν την επιθυμία τους.

Ο Χοσέ Λαμέλα μετέβη στη Βαρκελώνη και για περίπου 15 ημέρες του ανέλυαν διεξοδικά τι θα έκαναν για όλους στη φαμίλια, ενώ ξεναγήθηκε ακόμη και στην οικία που θα τους παραχωρούνταν όπως και στο σχολείο που θα φοιτούσαν οι γιοι του.

Ωστόσο η απάντησή του ήταν αρνητική. «Το πρότζεκτ ήταν πολύ δελεαστικό, αλλά δεν έμοιαζε η κατάλληλη στιγμή για μένα και την οικογένειά μου ώστε να κάνουμε αυτό το βήμα. Αλλωστε η Ρίβερ ήταν το 'σπίτι' μας και νομίζω πως πήραμε τη σωστή απόφαση», σχολίασε ο ίδιος μεταγενέστερα.

Μάλιστα τονίστηκε κάποια στιγμή πως η πρόταση που έκαναν οι Μπλαοουγκράνα στον Λαμέλα ήταν ίδια με εκείνη που είχαν καταθέσει παλαιότερα (σ.σ. το 2000) για χάρη του Λιονέλ Μέσι, όταν και τον απέκτησαν από τη Νιούελς.

Το όλο story αποτέλεσε το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ένα από τα βασικά θέματα στον Τύπο της Αργεντινής και εάν τελικά πήγαινε στην Ισπανία, ήταν πιθανό να προέκυπταν δικαστικές «διαμάχες».

Η Ρίβερ Πλέιτ απειλούσε πως θα προσφύγει στη FIFA και κατηγορούσε την Μπαρτσελόνα πως ήθελε να της «κλέψει» τον παίκτη με το τέχνασμα πως η οικογένειά του θα μετακόμιζε μακριά από το Μπουένος Αϊρες, άρα θα άλλαζε ο μόνιμος τόπος κατοικίας της και έτσι οι Καταλανοί δεν θα υποχρεώνονταν να της καταβάλουν χρήματα.

Τα εκεί media «πολιορκούσαν» μέχρι και τη μητέρα του, που κάποια στιγμή είπε. «Δεν ξέρω τι θα γίνει, αλλά αν ο Ερικ πάει στην Ισπανία θα είμαστε και εμείς κοντά του, μαζί με τα δύο του αδέρφια. Ο σύζυγός μου θα αποφασίσει».

Η Ole έγραφε με έμφαση «Μην 'κλέψετε' αυτόν τον μικρό τύπο», αφού ελλόχευε ο κίνδυνος να μην επίλεγε μεταγενέστερα την Μπλανκοσελέσεστε αλλά τους Ρόχα και ευρύτερα επικρατούσε ένα μικρός «χαμός». Η πλευρά της Μπαρτσελόνα διέψευδε τα πάντα και κυρίως το οικονομικό σκέλος που αφορούσε την πρότασή της, αφού στην προκειμένη περίπτωση το εγχείρημα αφορούσε ένα ανήλικο παιδί και ήταν μεν νόμιμο μέσω «παραθύρων», αλλά όχι ηθικό.

Πάντως το «όχι» του πατέρα του κατεύνασε τα πνεύματα και όπως μεταξύ άλλων ειπώθηκε «ο Γιόζεπ Κόλομερ (σ.σ. τότε υπεύθυνος των ακαδημιών της Μπαρτσελόνα), έμεινε με τον ταξιδιωτικό οδηγό στα χέρια».

Ο λόγος που συνέβη αυτό; Επειδή εκείνο τον καιρό τονίζονταν πως αυτός ήταν που κάλεσε τον Χοσέ Λαμέλα στη Βαρκελώνη και επί δύο εβδομάδες τον ξεναγούσε στην πόλη ώστε να τον πείσει να πει το «ναι».

Για την ιστορία δε και για να κλείσουμε αυτό το κεφάλαιο, η παραμονή του στο Monumental πιστώθηκε και στον Χοσέ Μαρία Αγκουιλάρ, τότε πρόεδρο της Ρίβερ Πλέιτ, που αποθεώθηκε από τους φίλους του club για τους χειρισμούς του.

Ο Πασαρέλα τον «έδεσε» με μακροχρόνιο συμβόλαιο και μεγάλο buy out

Ετσι ο ήρωας της ιστορίας μας δεν άλλαξε γειτονιά, συνέχιζε να «σκαρφαλώνει» τις αναπτυξιακές ομάδες της Ρίβερ, «μονιμοποιήθηκε» στις «μικρές» Εθνικές της χώρας του και το 2009 «ανέβηκε» στους «μεγάλους» των «εκατομμυριούχων».

Εκείνος που τον... έριξε στα βαθιά ήταν ο Νέστορ Γκοροσίτο που υπό τις οδηγίες του ντεμπουτάρισε με το club, στις 21 Σεπτεμβρίου εκείνου του έτους σε ένα ματς με την Αρσεναλ Σαραντί και όταν ο τεράστιος Ντανιέλ Πασαρέλα ανέλαβε πρόεδρός του συλλόγου, μερικούς μήνες μετά, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να τον φωνάξει στο γραφείο του και να τον «δέσει».

Βλέπετε το μάτι του «κόβει» όσων λίγων και ο νεαρός τότε Λαμέλα υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας με buy out 20 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς ο ισχυρός άνδρας του club διέγνωσε πως από εκείνον θα «γέμιζε το ταμείο» του.

Πήγε στη Ρόμα με 20,3 εκατομμύρια και συνολικές δικές του αποδοχές κοντά στα 10 «χαρτιά»

Σταδιακά άρχισε να παίρνει όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής, το 2011 έπαιξε για πρώτη φορά με την Μπλανκοσελέστε σε ένα φιλικό κόντρα στην Παραγουάη και πλέον λογίζονταν για starter. Παράλληλα έβλεπε τα όνειρά του να πραγματοποιούνται όπως ακριβώς τα σχεδίαζε μικρός, αφού σε ανύποπτη στιγμή ανέφερε ότι «θέλω να παίξω στη Ρίβερ, μετά την Εθνική και ύστερα στην Ευρώπη». Εκείνη τη στιγμή είχε ήδη υλοποιήσει τους δύο από τους τρεις στόχους του και σύντομα θα «μετρούσε» το απόλυτο (3χ3).

Ξεκινούσε δεξιά ή πίσω από τον φορ, διακρίνονταν για την τεχνική του παρότι ήταν πάνω από 1.80 και παράλληλα μνημονεύονταν για το ποδοσφαιρικό του «θράσος».

Ετσι το όνομά του άρχισε να «παίζει» στα ρεπορτάζ πολλών ομάδων της ηπείρου μας και ναι μεν η Μπαρτσελόνα δεν επανήλθε, προέκυψαν αρκετοί άλλοι υποψήφιοι «μνηστήρες». Εκείνη που τελικά πλειοδότησε το καλοκαίρι του 2011 έναντι των Μίλαν, Ατλέτικο Μαδρίτης και ελέω και των προβλημάτων που αντιμετώπιζε η Ρίβερ (σ.σ.θα τα δούμε παρακάτω) ήταν η Ρόμα, που στις αρχές εκείνου του Αυγούστου ανακοίνωσε την απόκτησή του.

Το deal που έκανε ήταν «δαιδαλώδες» καθώς περιελάμβανε 12 εκατομμύρια fix, επιπλέον 2 με τη μορφή μπόνους τα οποία και καταβλήθηκαν (σ.σ. μόλις συμπλήρωσε 20 συμμετοχές), ακόμη 3,2 σε μεσάζοντες και «τροφεία» και 3,1 στην εφορία της Αργεντινής (σ.σ. οι «εκατομμυριούχοι» διατήρησαν και ποσοστό μεταπώλησης 10% εάν ο παίκτης πωλούνταν στο μέλλον άνω των 12 εκατομμυρίων).

Δηλαδή οι «τζιαλορόσι» δαπάνησαν συνολικά 20,3 «χαρτιά» για να τον πάρουν, ενώ ο παίκτης υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο όπου τον πρώτο χρόνο θα λάμβανε 1,8 εκατομμύρια και από εκεί και πέρα οι απολαβές του θα αυξάνονταν κατά 350.000 ετησίως. Αν κάνετε τις σχετικές πράξεις θα δείτε πως στην περίπτωση που το εξαντλούσε θα έπαιρνε σχεδόν 10.000.000 (σ.σ. 9.650.000 για την ακρίβεια).

«Ο Τότι μου δίνει τις περισσότερες συμβουλές από κάθε άλλον»

Πλέον ο Λαμέλα εισήλθε στον κόσμο του ευρωπαϊκού football και στην «Αιώνια Πόλη» γνώρισε αλλά και πήρε πράγματα από έναν εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών της σύγχρονης εποχής, που δεν είναι άλλος από τον Φραντσέσκο Τότι.

Ηταν περίπου 19 ετών όταν έφτασε στο Olimpico όπου δέσποζε και λογικά η παρουσία του Capitano και ο ίδιος δεν έκρυψε πως ο μεγάλος Ιταλός σούπερ σταρ αποτέλεσε έναν, τρόπο τινά, δάσκαλό του. «Μαθαίνεις από εκείνον. Είναι ένας παίκτης μέρος της ιστορίας του club και ο κόσμος τον λατρεύει. Ο Τότι μου δίνει τις περισσότερες συμβουλές από κάθε άλλον στα αποδυτήρια και πρόκειται για τον συμπαίκτη μου που μιλάω πιο πολύ σε σχέση με κάθε άλλον. Δεν έχω πρόβλημα με τη γλώσσα και καταλαβαινόμαστε», είπε ο πιτσιρικάς Λαμέλα σε εφημερίδα της πατρίδας του μερικούς μήνες μετά τη μεταγραφή του.

Εδώ θα πρέπει να σταθούμε και σε κάτι άλλο, να ανοίξουμε δηλαδή μία μικρή παρένθεση. Παρότι τα παιδιά έχουν πάντα ένα είδωλο/ίνδαλμα, όπως θέλετε πείτε το, ο ίδιος ουδέποτε μπήκε σε αυτό το «τρυπάκι». «Προσπαθώ να πάρω πράγματα από τον Μέσι και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά φυσικά δεν μπορείς να γίνεις σαν και αυτούς», σχολίασε παλαιότερα σε σχετική ερώτηση.

Βέβαια όπως κάθε Αργεντινός - και όχι μόνο - λατρεύει τον Ντιέγκο Μαραντόνα και μεγάλωσε με τον μύθο του... Ολοκληρώθηκε η... παράκαμψη και συνεχίζουμε.

Η σούπερ σεζόν 2012/13, σημείωσε 15 γκολ σε 31 παιχνίδια του στη Serie A

Λόγω ενός προβλήματος στον αστράγαλο η πρώτη του εμφάνιση στη Serie A πραγματοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2011 και μάλιστα ήταν ονειρική, καθώς σημείωσε το μοναδικό γκολ της Ρόμα στο 1-0 που κέρδισε τότε την Παλέρμο.

Το 2011/12 «έκλεισε» για εκείνον με 6 γκολ και 7 ασίστ σε 31 εμφανίσεις του, όπου ως επί το πλείστον έπαιζε δεξιά ή περιφερειακός στράικερ. Αλλωστε διαθέτει τη σωματοδομή και τη δύναμη ώστε να «γεμίσει» τα αντίπαλα καρέ.

Το 2012/13 πάντως ήταν που έσπασε... όλα τα κοντέρ, όταν με προπονητή τον Ζντένεκ Ζέμαν ήταν περισσότερο στο «φτερό» και... οργίασε.

Σε 33 αγώνες της μεγάλης ιταλικής κατηγορίας βρήκε 15 φορές δίχτυα, έτρεξε μία φανταστική σεζόν αλλά για τη Ρόμα τα δεδομένα ήταν αντιστρόφως ανάλογα καθώς έμεινε 6η και παράλληλα έχασε στον τελικό του Κυπέλλου από την «αιώνια αντίπαλο» Λάτσιο. Ετσι βρέθηκε για δεύτερη σερί χρονιά εκτός Ευρώπης και τα οικονομικά της άρχισαν να συμπιέζονται... επικίνδυνα.

Στην Τότεναμ ως αντί-Μπέιλ και με την... ιδιότητα της πιο ακριβής μεταγραφής της ιστορίας της

Υπό αυτές τις συνθήκες μπήκαμε στο καλοκαίρι του 2013, όπου αρκετά χιλιόμετρα μακριά, στο Λονδίνο, η Τότεναμ είπε το «ok» και πούλησε τον Γκάρεθ Μπέιλ στη Ρεάλ Μαδρίτης, κάτι που σήμαινε πως έπρεπε να βγει στην αγορά για τον αντικαταστάτη του. Αφού αρχικά εξέτασε τις προοπτικές της επικεντρώθηκε στον Λαμέλα και στις 30 Αυγούστου ανακοινώθηκαν τα καθέκαστα.

Εναντι λοιπόν 23,5 εκατομμυρίων ευρώ fix και περίπου 2,5 σε μορφή μπόνους, ο Αργεντινός που παράλληλα είχε καθιερωθεί στο αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα, έφτασε στην αγγλική πρωτεύουσα με την... ιδιότητα της «ακριβότερης μεταγραφής στην ιστορία του club».

Η πρώτη του σεζόν όμως δεν ήταν η αναμενόμενη, καθώς ορισμένα μικροπροβλήματα τον άφησαν πίσω και δεν έπαιξε πολύ, όμως με την έλευση του Μαουρίτσιο Ποτσετίνο όλα άλλαξαν.

Αρχισε να αποκτά αυτοπεποίθηση, καθιερώθηκε βασικός – κυρίως δεξιά – και το καλοκαίρι του 2015 ήταν με την αποστολή της Αργεντινής στο Copa America της Χιλής. Ενδιάμεσα μάλιστα η Ιντερ επιβεβαίωσε πως έκανε κίνηση για να τον πάρει πίσω στην Ιταλία, αλλά το «φλερτ» της δεν βρήκε... ανταπόκριση.

Με τον Ποτσετίνο... εκτόξευσε τις μετοχές του, οι 13 μήνες που «δοκιμάστηκε» σωματικά και ψυχικά

Με καλύτερη ψυχολογία λοιπόν «έτρεξε» το 2015/16 μία εξαιρετική χρονιά (11 γκολ/10 ασίστ σε 44 αγώνες) και άπαντες συμφωνούσαν πως η παρουσία του συμπατριώτη του τεχνικού στο White Hart Lane (σ.σ. η ομάδα δεν είχε «μετακομίσει» ακόμη στο Tottenham Hotspur Stadium) ήταν κάτι παραπάνω από καταλυτική.

Ηταν δε η σεζόν που οι «πετεινοί» «φλέρταραν» ακόμη και με την κατάκτηση του τίτλου (και) με εκείνον «πρωταγωνιστή», αν και τελικά έμειναν 3οι πίσω από Λέστερ και Αρσεναλ. Ο Ποτσετίνο τον απελευθέρωσε και ο Λαμέλα που παρέμεινε στο δεξί «φτερό», ξεδίπλωνε στο γήπεδο τις τεράστιες δυνατότητές του.

Η επίδραση προς το πρόσωπό του ήταν μεγάλη και πολλάκις ο παίκτης μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον 52χρονο προπονητή. «Λατρεύω να παίζω υπό τις οδηγίες του. Σίγουρα είναι καλό να έχεις έναν προπονητή από τη χώρα σου, αλλά είναι και ένας εξαιρετικός τεχνικός», είπε χαρακτηριστικά σε ανύποπτο χρόνο.

Ωστόσο κάποιος τον... μάτιασε.

Τον Οκτώβριο του 2016 τραυματίστηκε στο ισχύο και δεν έπαιξε ξανά τη συγκεκριμένη περίοδο, ενώ μετέβη και στην Ιταλία ώστε να τον δει ειδικός γιατρός. Υποβλήθηκε σε απανωτά χειρουργεία, αλλά δεν τα παράτησε και αποδείχθηκε «die hard». Στις 23 Νοεμβρίου του 2017 και περίπου 13 μήνες από τη στιγμή που συνέβη το «κακό» επέστρεψε γερός και δυνατός στα γήπεδα, καθώς πέρασε ως αλλαγή στο 77' του αγώνα της Τότεναμ με τη Λέστερ και μάλιστα έδωσε την ασίστ για το γκολ του Χάρι Κέιν, που πάντως δεν ήταν αρκετό για τους «πετεινούς» ώστε να αποφύγουν την ήττα (2-1).

Μετά από εκείνη την αναμέτρηση άνοιξε την καρδιά του και έκανε κατάθεση ψυχής. «Ηταν μία τρέλα και πρόκειται για τη χειρότερη περίοδο της ζωής μου. Η οικογένειά μου ήταν συνεχώς στο πλευρό μου. Βρίσκομαι σήμερα εδώ επειδή το ήθελα πολύ και όταν θες κάτι πραγματικά, τότε μπορείς να το πετύχεις. Ο κόουτς και όλοι στην ομάδα είναι φανταστικοί. Μου φέρθηκαν άψογα. Εκανα δύο επεμβάσεις σε 1,5 μήνα και φοβήθηκα πως δεν θα παίξω ξανά. Ομως δούλεψα πολύ και σκληρά», είπε τότε μεταξύ άλλων.

Μουρίνιο για Λαμέλα: «Είναι ένας εκπληκτικός τύπος και φανταστικός παίκτης, που προσπαθεί πάντα να βοηθήσει την ομάδα»

Εκτοτε το 2017/18 γίνονταν καθημερινά όλο και καλύτερος (έκλεισε τη χρονιά με 33 ματς/4 γκολ/5 ασίστ) και εκείνο το καλοκαίρι αναγνώρισαν στην Τότεναμ την τεράστια προσφορά του, αλλά και απέδειξαν εμπράκτως πως συνεχίζουν να τον υπολογίζουν στο 100%. Ο Λαμέλα επέκτεινε πρόωρα το συμβόλαιό του και υπέγραψε νέο με την ομάδα μέχρι το 2022, ενώ συνάμα συνέχισε τις καλές ατομικές επιδόσεις.

Στο φινάλε του 2018/19 βρέθηκε μια ανάσα από την κατάκτηση του Champions League όμως η Τότεναμ ηττήθηκε στον τελικό της Μαδρίτης από τη Λίβερπουλ, ενώ λίγο αργότερα συνεργάστηκε στους «πετεινούς» και με τον Ζοσέ Μουρίνιο, με τον οποίο μάλιστα δημιούργησε έναν ιδιαίτερο δεσμό.

Ο «Special One» φυσικά και δεν τον έμαθε στο Λονδίνο, όμως αντιλήφθηκε εκ των έσω τι μπορεί να προσφέρει. «Ακόμη και στην προθέρμανση μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου. Ο Λαμέλα είναι ένας εκπληκτικός τύπος και φανταστικός παίκτης, που προσπαθεί πάντα να βοηθήσει την ομάδα», υπογράμμισε για εκείνον.

Οταν ένας προπονητής του βεληνεκούς του Πορτογάλου μιλάει έτσι για τον οποιοδήποτε ποδοσφαιρική, αυτόματα ο τελευταίος λαμβάνει ένα τεράστιο credit.

Στη Σεβίλλη βρέθηκε σε μία win-win κίνηση

Η μπάλα όμως δεν διαφέρει πολύ από τη ζωή και έτσι παρατηρούνται περιπτώσεις όπου ο χρόνος «φθείρει» τις σχέσεις. Στο Λονδίνο αφού δεν έφτασαν στην κατάκτηση κάποιου τίτλου έχοντας μέσα στο γήπεδο όλη εκείνη τη «χρυσή φουρνιά» που ήταν μέλος της, άρχισαν απλά να... συμβιβάζονται με την ευρωπαϊκή τους έξοδο.

Ο Λαμέλα παρέμενε ένα σημαντικό γρανάζι του club, αλλά κάτι η παραπάνω διαπίστωση σε συνάρτηση με την τιμωρία που του επιβλήθηκε επειδή στα τέλη του 2020 παραβίασε τους περιορισμούς ελέω Covid όταν μαζί με ορισμένους συμπαίκτες του (π.χ. τον Τζιοβάνι Λο Σέλσο) πήγαν σε πάρτι ποδοσφαιριστή της Γουέστ Χαμ, άρχισαν να κάνουν εμφανές πως έπρεπε να συνεχίσει αλλού την καριέρα του.

Ετσι το καλοκαίρι του 2021, ένα χρόνο πριν μείνει ελεύθερος, μετακινήθηκε στη Σεβίλλη, που πήρε εκείνον και 25 εκατομμύρια ευρώ και έστειλε στους «πετεινούς» τον Μπράιν Χιλ. Ηταν μία win-win κίνηση για όλους και ο Λαμέλα... γύρισε σελίδα.

Το 2022/23 πήρε ευρωπαϊκή κούπα, έκανε εξαιρετική χρονιά και το ιστορικό γκολ κόντρα στη Γιουβέντους

Η πρώτη του εμφάνιση με τους Ανδαλουσιάνους έμοιαζε… βγαλμένη από «παραμύθι», καθώς στις 15 Αυγούστου του 2021 βρήκε δις δίχτυα στο 3-0 επί της Ράγιο Βαγιεκάνο, ενώ λίγες ημέρες μετά ήταν εκείνος που διαμόρφωσε το 1-0 επί της Χετάφε.

Ο Γιούλεν Λοπετέγι τον είχε μονίμως στο δεξί «φτερό» στο 4-3-3 που χρησιμοποιούσε και ανεξαρτήτως αν ξεκινούσε βασικός ή έρχονταν από τον πάγκο, έκανε τη διαφορά.

Στα τέλη Νοεμβρίου όμως ένας τραυματισμός στον ώμο που υπέστη στην προπόνηση, συμβαίνουν αυτά, τον άφησε εκτός δράσης για περίπου 3,5 μήνες, εξέλιξη που του... έκοψε τη φόρα. Τελικά επέστρεψε δριμύτερος και έκλεισε τη σεζόν με 5 γκολ και 2 ασίστ σε 20 αγώνες του στη La Liga.

Η επόμενη χρονιά πάντως αποδείχθηκε τελείως διαφορετική προς το καλύτερο, παρότι όμως ξεκίνησε άσχημα.

Ο Λοπετέγι απομακρύνθηκε σχετικά νωρίς (αρχές Οκτωβρίου), ο διάδοχός του Χόρχε Σαμπάολι δεν έδειξε κάτι και παρότι το club συνέχιζε στις εκτός συνόρων διοργανώσεις, εντός αυτών απειλούνταν ακόμη και με υποβιβασμό.

Ο Λαμέλα μαζί με τον Γιουσέφ Εν Νεσίρι ήταν από τους ελάχιστους «διασωθέντες» του, μέχρι που η έλευση του Χοσέ Μεντιλίμπαρ διαφοροποίησε άρδην την κατάσταση. Στο Sánchez Pizjuán όχι μόνο… έσωσαν άνετα την εγχώρια παρτίδα αλλά και κατέκτησαν (ξανά) το Europa League, καθώς επικράτησαν στα πέναλτι της Ρόμα στον τελικό της Ουγγαρίας.

Ο ίδιος μάλιστα ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του δεύτερου ημιτελικού κόντρα στη Γιουβέντους, που ήταν η ρεβάνς του 1-1 στο Τορίνο. Η κανονική του διάρκεια έληξε με το ίδιο σκορ, το ζευγάρι οδηγήθηκε στην παράταση και στο 95’ διαμόρφωσε με κεφαλιά το μετέπειτα τελικό 2-1 που έστειλε τη Σεβίλλη στον final της Βουδαπέστης (σ.σ. εκεί ήταν εκ των παικτών της που ευστόχησαν στη «ρώσικη ρουλέτα»).

Η συνεργασία με Μεντιλίμπαρ και Αλόνσο

Μάλιστα ο νυν κόουτς του Ολυμπιακού τον τραβούσε αρκετές φορές από τον ασβέστη στον άξονα και ο Λαμέλα έκλεισε το 2022/23 με μία κούπα και 9 γκολ/3 ασίστ σε 49 εμφανίσεις του σε όλες τις διοργανώσεις, σε μία από τις κορυφαίες περιόδους της καριέρας του.

Κατά τη διάρκειά της δε στάθηκε δημόσια στην παρουσία του 63χρονου κόουτς, νυν των Πειραιωτών, στην ομάδα και αναφέρθηκε στη μεγάλη του συμβολή. «Οταν έχεις έναν τέτοιο προπονητή που σε διορθώνει όπως εκείνος, τότε βελτιώνεσαι και δεν υποπίπτεις ξανά στα ίδια λάθη. Κάνει εκπληκτική δουλειά και άλλαξε την εικόνα της ομάδας», σχολίασε χαρακτηριστικά για τον τότε τεχνικό του.

Αντίθετα πέρσι… παρασύρθηκε και εκείνος στη μετριότητα – τηρουμένων των αναλογιών – του club. Ο Μεντιλίμπαρ έφυγε μετά τα πρώτα ματς και τον διαδέχθηκε ο επίσης γνώριμός μας Ντιέγκο Αλόνσο, που είναι τώρα στον Παναθηναϊκό. Ωστόσο στη Σεβίλλη το.. χαρτί δεν γύριζε, ο Ουρουγουανός κόουτς του «τριφυλλιού» έκατσε λίγους μήνες εκεί, τη «σκυτάλη» πήρε ο Κίκε Φλόρες και ο 32χρονος έπαιξε, λόγω και ενός τραυματισμού, σε 19 παιχνίδια όλων των διοργανώσεων (2 γκολ/1 ασίστ).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα πως στην ομάδα ήταν… άνω-κάτω ήταν τα συχνά «λαϊκά δικαστήρια», όπου μάλιστα σε ένα εξ' αυτών ζήτησε τον λόγο από φιλάθλους που χρησιμοποίησαν υβριστικούς χαρακτηρισμούς προς το πρόσωπό του. Ευρύτερα το club εξέπεμπε SOS.

Ετσι αποχώρησε καθώς δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του και το όνομά του «έπαιξε» για τη Ρίβερ Πλέιτ ώστε να επιστρέψει στο Μπουένος Αϊρες αλλά και τη Γουέστ Χαμ, με αφορμή την παρουσία του Λοπετέγι στον πάγκο της.

Ωστόσο αυτή τη στιγμή «προβάρει» τα «κιτρινόμαυρα» και μόλις τα βάλει θα συναντήσει μεταξύ άλλων στην Ελλάδα δύο παλιούς του προπονητές, αφού έπαιξε υπό τις οδηγίες του Μεντιλίμπαρ των «ερυθρολεύκων» σε 24 αγώνες (5 γκολ/2 ασίστ) και σε 4 με τον Αλόνσο του «τριφυλλιού» στον πάγκο του (1 ασίστ).

Τα εκπληκτικά γκολ με ραμπόνα και το «Puskás Award» του 2021

Εάν έχετε φτάσει μέχρι αυτό το σημείο και με γνώμονα πως κατά πάσα πιθανότητα θα τον έχετε δει, έστω μία φορά, εν δράση, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ο Λαμέλα ξέρει μπάλα όσο λίγοι.

Μιλάμε για έναν παίκτη που «μετρά» 177 ματς στην Premier League, 65 στη La Liga, 62 στη Serie A και περίπου 70 αθροιστικά σε Champions League και Europa League.

Τεχνίτης, οξυδερκής, πολλές φορές έχει προσφέρει «στιγμές» ποδοσφαιρικής μαγείας. Σήμα κατατεθέν του είναι τα γκολ που «ψάχνει» - και ορισμένες φορές σημειώνει - με ραμπόνα, όπου πλέον χαρακτηριστικά είναι εκείνα που σημείωσε κόντρα σε Αστέρα Τρίπολης και Αρσεναλ.

Με τους Αρκάδες το έπραξε στις 23 Οκτωβρίου του 2014, όταν η Τότεναμ τους φιλοξένησε για τη φάση των ομίλων του Europa και ο Αργεντινός σκόραρε με αυτόν τον τρόπο στο 30'. Μερικά χρόνια μετά, το 2021, «θύμα» του ήταν η Αρσεναλ, όταν και κούνησε πλεκτό με αντίστοιχη φανταστική «έμπνευση» στο μεταξύ τους λονδρέζικο ντέρμπι και μάλιστα λόγω αυτού του τέρματος πήρε επάξια το «Puskás Award» της χρονιάς.

Πρόκειται για το βραβείο που θέσπισε το 2009 η FIFA και απονέμεται στον παίκτη που σημείωσε το πιο θεαματικό (ή και πιο κρίσιμο) γκολ κάθε ημερολογιακού έτους και μεταξύ άλλων νικητές του θεσμού έχουν αναδειχθεί οι Κριστιάνο Ρονάλντο, Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς, Νεϊμάρ, Μοχάμεντ Σαλάχ, Χάμες Ροντρίγκες αλλά και ο πάλαι ποτέ «δικός» μας (όπως και ο Κολομβιανός) Μίροσλαβ Στοχ.

Λάτρης των τατού, ο ένας του γιος δεσπόζει στο αριστερό του μπράτσο, το λιοντάρι και το τρόπαιο του Europa!

Ο Λαμέλα έχει «χτυπήσει» πάρα πολλά τατουάζ σε αρκετά σημεία του σώματός του. Ξεχωρίζουν ορισμένα που τον χαρακτηρίζουν, με πιο τρανταχτά παραδείγματα εκείνα των μελών της οικογένειάς του που λατρεύει, αφού μεταξύ άλλων παρατηρούμε την προσωπογραφία του γιου Τομπίας που υπάρχει σε όλο το αριστερό του μπράτσο (σ.σ. έχει δύο παιδιά, τον Τομπίας που είναι επτά και τον τεσσάρων ετών Τιάγκο. Μάλιστα ο πρωτότοκός του ήρθε στη ζωή τρεις ημέρες πριν παίξει κόντρα στη Λέστερ τον Νοέμβριο του 2017,οπότε και επέστρεψε στα γήπεδα ύστερα από 13 μήνες αποχής).

Παράλληλα σε μία γάμπα υπάρχει ένα λιοντάρι-ινδιάνος, κάπου αλλού μία μπάλα ποδοσφαίρου, ορισμένα ρολόγια και συν τοις άλλοις μετά την κατάκτηση του Europa League με τη Σεβίλλη έκανε και ένα με την κούπα και το το μοτό «Λένε πως δεν τα παρατάνε ποτέ».

Ευρύτερα o 32χρονος φαίνεται πως «εκφράζεται» μέσω της τέχνης των τατουάζ.

Αγαπάει τα σκυλιά, τον συγκλόνισε η απώλεια του Σίμπα

Ξέχωρα από την οικογένειά του λατρεύει και τα σκυλιά. Ο Αργεντινός μεσοεπιθετικός είναι φιλόζωος και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό αναμένεται να «δεθεί» αμέσως με τον Μαλέβο που μένει στα Σπάτα και έχει υιοθετηθεί από τους «κιτρινόμαυρους».

Μάλιστα μεταξύ των τατουάζ έχει κάνει στο σώμα του υπάρχει και ένα με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία.

Πιο συγκεκριμένα παρατηρούμε την εικόνα του Σίμπα, του μπουλντόγκ που είχε πιτσιρικάς όταν πήγε στην Ιταλία για λογαριασμό της Ρόμα και πριν από μερικά χρόνια έφυγε από τη ζωή. Ο Λαμέλα θρήνησε την απώλειά του που συνέπεσε χρονικά όταν αγωνιούσε επειδή ο ένας του αδερφός είχε πέσει θύμα τροχαίου και για αυτούς τους λόγους βρίσκονταν τότε σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μέσω αυτής της κίνησής του – το τατουάζ βρίσκεται σε έναν μηρό του – τιμά τη μνήμη του πιστού τετράποδου φίλου του.

Γιατί τον φωνάζουν «Coco»

Στη συνέχεια θα σταθούμε σε ένα άλλο «κεφάλαιο» της ζωής του, με αφορμή πως το παρατσούκλι του είναι «Coco». Στην πατρίδα του είναι σύνηθες οι ποδοσφαιριστές και ευρύτερα οι αθλητές να αποκαλούνται «χαϊδευτικά» με ένα δεύτερο όνομα, το οποίο όμως σχεδόν πάντα πηγάζει από κάποια «αφορμή».

Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν προκύπτει κάποιο «background», όπως ο ίδιος αποκάλυψε παλαιότερα. «Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί με φωνάζουν έτσι. Ολοι στην οικογένειά μου με αποκαλούν 'Coco' από όταν ήμουν μωρό, χωρίς όμως να γνωρίζω την αιτία», απάντησε αφοπλιστικά σε σχετική ερώτηση που του έγινε.

Συξ τοις άλλοις πιτσιρικάς έπαιζε, όπως και όλοι μας άλλωστε, «πολύ» FIFA και οι «μάχες» του στις αποστολές... έγραψαν ιστορία.

Ηταν σε 28 ματς συμπαίκτης με τον Αλμέιδα, όπως και στο τελευταίο του Πελάδο

Τώρα στην Ελλάδα θα συνεργαστεί ξανά με τον Ματίας Αλμέιδα και μάλιστα η περίπτωσή του είναι ανάλογη του Ρομπέρτο Περέιρα, με τον οποίο είναι περίπου «συμμαθητές».

Ο Πελάδο επέστρεψε στους «εκατομμυριούχους» με σκοπό να τους βοηθήσει σε μία εποχή που αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα, όταν εκείνος - όπως και ο «Tucu» - έκανε τα πρώτα του βήματα και το 2009 έγιναν συμπαίκτες. Συνολικά αγωνίστηκαν ταυτόχρονα σε 28 ματς του club, ενώ βρίσκονταν στο πλευρό του κόουτς της Ενωσης στο τελευταίο του παιχνίδι ως ποδοσφαιριστής.

Ηταν 22 Ιουνίου του 2011 κόντρα στην Μπελγκράνο, στο μεταξύ τους πρώτο μπαράζ παραμονής, όπου η Ρίβερ ηττήθηκε 2-0 και ο «κάπτεν» Αλμέιδα «κιτρινίστηκε», κάτι που τον έθεσε νοκ άουτ λόγω τιμωρίας από τη ρεβάνς, όπου η ομάδα τους έμεινε στο 1-1 και υποβιβάστηκε.

Ο Πελάδο αμέσως μετά ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του συλλόγου με σκοπό να τον επαναφέρει στις επιτυχίες όπως και τελικά συνέβη, όμως ο Λαμέλα δεν έπαιξε ποτέ υπό τις οδηγίες του αφού λίγο αργότερα πήρε μεταγραφή για τη Ρόμα.

Στο Monumental πούλησαν εκείνο το καλοκαίρι τους κορυφαίους τους ποδοσφαιριστές με σκοπό να επιβιώσουν οικονομικά και δεν είναι τυχαίο πως τότε έφυγε και ο Περέιρα που συνέχισε στην Ουντινέζε.

Σέντρα Περέιρα, προβολή Λαμέλα και γκολ, η ταυτόχρονη παρουσία τους σε Ρίβερ και Εθνική Αργεντινής

Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό ξέρει πολύ καλά και τον Περέιρα καθώς όπως τονίσαμε είναι ίδια «φουρνιά», ξεκίνησαν μαζί στα τμήματα υποδομής της Ρίβερ και στις 12 Σεπτεμβρίου του 2010 έπαιξαν για πρώτη φορά ταυτόχρονα στην πρώτη της ομάδα, σε ένα ματς κόντρα στην Αρσεναλ Σαραντί (σ.σ. για την ιστορία ήταν μαζί τους και ο Αλμέιδα!).

Συνολικά αγωνίστηκαν πλάι-πλάι σε 24 παιχνίδια των «εκατομμυριούχων» και μάλιστα στις 13 Δεκεμβρίου του 2010 συνεργάστηκαν σε ένα γκολ τους, όταν στο 28' της αναμέτρησης του club με τη Λανούς ο Περέιρα βρήκε τον Λαμέλα από τα άκρα και εκείνος άνοιξε, από θέση φορ, το σκορ (28').

Κατά τη διάρκεια της συνύπαρξής τους στους «μεγάλους» ο Λαμέλα έπαιζε συνήθως πίσω από το «9άρι» και ο Περέιρα στα «φτερά», ενώ η παράλληλη παρουσία τους επεκτάθηκε και στο αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα.

Αμφότεροι για παράδειγμα ήταν στην αποστολή της Μπλανκοσελέστε για το Copa America του 2015 όπου και έφτασαν μέχρι τον τελικό (σ.σ. η Αργεντινή έχασε τότε στα πέναλτι από την Χιλή), όπως και στο Μουντιάλ των U-20 που έγινε το 2011 στην Κολομβία. Αθροιστικά μετρούν 33 ματς ως συμπαίκτες σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο, ενώ σε 52 ήταν ταυτόχρονα στην αποστολή.

Τώρα θα... θυμηθούν τα παλιά με τον Δικέφαλο στο στήθος.

Η συνεργασία με τον Λιονέλ Μέσι και τα 16 «κοινά» γκολ με τον Χάρι Κέιν

Ευρύτερα δε και επειδή για πάρα πολλά χρόνια αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο και σε κορυφαία πρωταθλήματα, έχει συνεργαστεί με «τέρατα» του παγκόσμιου football.

Αλλωστε και εκείνος λογίζεται ως ένας world famous ποδοσφαιριστής, που τραβά τα βλέμματα όπου και αν βρεθεί. Ξέχωρα από προπονητές μεγάλου βεληνεκούς όπου έχουμε ήδη αναφερθεί (προσθέστε και τον Αντρε Βίλας Μπόας), ανάλογου διαμετρήματος και εύλογα είναι και οι κατά καιρούς συμπαίκτες του.

Με τον Λιονέλ Μέσι για παράδειγμα ήταν πολλάκις στη Μπλανκοσελέστε και έχουν παίξει μαζί σε 11 αγώνες της, ενώ «βρέθηκαν» σε ένα γκολ που σημείωσε ο Λαμέλα στον προημιτελικό του Copa America του 2016 κόντρα στη Βενεζουέλα, όταν ο Πούλγκα του έδωσε την ασίστ (σ.σ. το 4-1 στο 71').

Για την ιστορία δε τον θεωρεί ως τον κορυφαίο και δεν θα ξεχάσει την πρώτη φορά που τον είδε εν δράση και από κοντά μέσα στο γήπεδο. «Είναι τρελό το πώς παίζει. Είναι πολύ εύκολο για εκείνον και απολαμβάνω να τον βλέπω. Είναι ο καλύτερος. Οταν τον παρακολούθησα πρώτη φορά στην προπόνηση είπα ‘δεν είναι φυσιολογικό αυτό που κάνει’».

O παίκτης πάντως με τον οποίο πρέπει να «μετρά» τις περισσότερες συνεργασίες είναι μάλλον ο Χάρι Κέιν, με τον οποίο υπήρξαν για οκτώ χρόνια συμπαίκτες στην Τότεναμ. Συνολικά έχουν αγωνιστεί ταυτόχρονα σε 189 παιχνίδια των «πετεινών» και έπαιξαν το «1-2» (σ.σ. ο ένας δηλαδή έδωσε την ασίστ ώστε να βρει δίχτυα ο άλλος) σε 16 τέρματα των Λονδρέζων.

Ο Λαμέλα με αριθμούς, πρώτη φορά θα υπογράψει ως free agent

Ο 32χρονος έρχεται λοιπόν στη χώρα μας για λογαριασμό της ΑΕΚ και είναι χαρακτηριστικό πως για πρώτη φορά στην καριέρα του θα υπογράψει κάπου ως ελεύθερος.

Ευρύτερα δε είναι παίκτης που δεν αλλάζει συχνά φανέλα, αφού παίζει από το 2009 σε υψηλό επίπεδο και σε αυτές τις 15 σεζόν αγωνίστηκε ως τώρα σε μόλις 4 ομάδες.

Το κόστος των μεταγραφών του πάντως δεν μπορεί να υπολογιστεί επ’ ακριβώς καθώς η μετακίνησή του από την Τότεναμ στη Σεβίλλη ήταν ένα deal που περιλάμβανε χρήματα αλλά και ποδοσφαιριστές, όμως «χοντρικά» το συγκεκριμένο ποσό ξεπερνά τα 45 εκατομμύρια.

Συνολικά σε κορυφαίο επίπεδο (σ.σ. πρώτες κατηγορίες Αργεντινής, Ιταλίας, Αγγλίας, Ισπανίας, Κύπελλα αυτών των χωρών, ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στην Εθνική του ομάδα) μετρά περισσότερες από 450 συμμετοχές, εκ των οποίων στις σχεδόν μισές ήταν δεξιός ακραίος.

Πάντως έχει αγωνιστεί και φορ και περιφερειακός αλλά και αριστερά, ενώ σε αυτά τα ματς σημείωσε ή δημιούργησε σχεδόν 150 γκολ.

Τότεναμ: 257 ματς/37 γκολ/44 ασίστ
Σεβιλλη: 92 ματς/16 γκολ/7 ασίστ
Ρόμα: 67 ματς/21 γκολ/13 ασίστ
Ρίβερ Πλέιτ: 36 ματς/4 γκολ/6 ασίστ
Εθνική Αργεντινής: 25 ματς/3 γκολ/2 ασίστ

Τίτλοι
Europa League: 1 (2022/23)
Copa America φιναλίστ: 2 (2015, 2016)

@Photo credits: Getty Images/Ideal Image

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

SUPERLEAGUE Τελευταία Νέα