Ο Άρης θα κρίνει τον βαθμό επιτυχίας της μεταγραφής του Πιόνε Σίστο

• Είδε τη λάμψη και φοβήθηκε το σκοτάδι

Το τελευταίο έχει τη σημασία του υπό την έννοια ότι η άποψη των ανθρώπων που συνεργάστηκαν ή κατέγραψαν την ποδοσφαιρική πορεία του Πιόνε Σίστο έχει μεγαλύτερη αξία έναντι των υπολοίπων. Καταλήγοντας λοιπόν στο συμπέρασμα ότι μόνο ένας αφελής μπορεί να αμφισβητήσει την ποιότητά του, προφανώς κάτι παραπάνω έχουν διακρίνει. Αντιθέτως, δύναται να εκφράσει τις ενστάσεις του για την ικανότητα προσαρμογής του. Εξάλλου, τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά είναι εκ των βασικών εφοδίων που απαιτείται να διαθέτει ένας ποδοσφαιριστής, το ίδιο σημαντική είναι όμως και η ανθεκτικότητα στην προσαρμογή σ’ ένα νέο περιβάλλον.

Αγωνιστικά, ο Σίστο διακρίνεται για την ταχύτητά και την ικανότητά του στην ντρίμπλα. Γοητεύουν τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά. Ξεκινώντας από την αριστερή πτέρυγα, συνηθίζει να συγκλίνει προς τον άξονα με γρήγορες αλλαγές σώματος και να εκτελεί με το δεξί πόδι. Επίσης, έχει… πρόχειρο και το ένας εναντίον ενός, γι’ αυτό εξάλλου αναγκάζει τις αντίπαλες άμυνες να στέλνουν δεύτερο παίκτη «ρισκάροντας» με την ανισορροπία στις γραμμές. Από την άλλη πλευρά περιόρισε το επίπεδο συνέπειάς του στην άμυνα αλλά η παροχή βοηθειών στον back της πλευράς στοιχειοθετεί απαράβατο κανόνα της τακτικής λογικής του Άκη Μάντζιου. Τούτη τη στιγμή, κανείς εκ των ακραίων επιθετικών του Άρη δεν έχει τον πλουραλισμό κινήσεων του Σίστο καθώς οι Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο εμφανίστηκαν κομμάτι μονοδιάστατοι και… ευκολοδιάβαστοι, ενώ ο Γιάννης Φετφατζίδης που τις διαθέτει, πλέον αγωνίζεται στον άξονα.

Ο Σίστο δεν προέκυψε μια βραδιά, ούτε αναφέρθηκε το όνομά του σε μια κουβέντα περί ανέμων και υδάτων αλλά αποτελεί συνειδητή επιλογή και μια περίπτωση την οποία οι «κίτρινοι» κυνηγούν εδώ και σχεδόν 17-18 μήνες. Ρίχνοντας μια ματιά στο αρχείο του Gazzetta, το ενδιαφέρον είναι διαχρονικό και είχε αποκαλυφθεί από τα media της Δανίας όταν πια η υπόθεση είχε χαλάσει λόγω «ασυμφωνίας» με τη Μίντιλαντ. Το περιβάλλον της τελευταίας ήταν το πλέον γόνιμο για την ποδοσφαιρική άνθισή του αλλά και καμένη γη στη δεύτερη θητεία του. Η διετία 2013-15 ήταν φανταστική και κατέληξε στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος παράλληλα της δικής του ανάδειξης σε κορυφαίο παίκτη της ομάδας παρότι ήταν 17 ετών! Κάτι αντίστοιχο έζησε και στην πρώτη διετία του (2016-18) στη Θέλτα όπου ένιωσε «άρχοντας» στο Βίγκο δικαιώνοντας την ισπανική ομάδα για την επιταγή των 6 εκατ. ευρώ που ακούμπησε στο τραπέζι για την αγορά των δικαιωμάτων του. Εκείνη την εποχή, αυτή η μεταγραφή ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία της Μίντιλαντ.

Παραμένοντας στα αγωνιστικά πεπραγμένα, τον περασμένο Φλεβάρη ο Σίστο έσβησε 29 κεράκια στην τούρτα γενεθλίων έχοντας παίξει σε 373 παιχνίδια με 66 γκολ, 35 ασίστ. Γεμάτος παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο και highlight ένα γκολ απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Γι’ αυτό εξάλλου ήταν στις μεταγραφικές λίστες ισχυρών club αλλά (η Θέλτα), κυνηγώντας τα πολλά έχασε και τα λίγα αφού κατέληξε να τον παραχωρήσει στη Μίντιλαντ (2020) έναντι 2.5 εκατ. ευρώ. Συνολικά έχει 59 συμμετοχές σε αγώνες ευρωπαϊκών διοργανώσεων και η πλειοψηφία αυτών είναι στο Champions League.

Είδε τη λάμψη και φοβήθηκε το σκοτάδι

Από την άλλη πλευρά, ο Πιόνε Σίστο έχει ζήσει τη λάμψη και το σκοτάδι. Γεννήθηκε στην Ουγκάντα αλλά η καταγωγή της οικογένειάς του είναι από το Νότιο Σουδάν. Όταν αυτή μετανάστευσε στη Δανία για βιοποριστικούς λόγους, αυτός δεν ήταν καν δύο μηνών, οπότε μεγάλωσε σε ευρωπαϊκό περιβάλλον διατηρώντας όμως τις αρχές και τις αξίες του τόπου καταγωγής των γονιών του. Για παράδειγμα, την ημέρα απόκτησης του δικαιώματος συμμετοχής στην εθνική Δανίας, οι γονείς του εμφανίστηκαν στην αίθουσα Τύπου ντυμένοι παραδοσιακά και μπροστά στις «ανοιχτές» κάμερες προχώρησαν στην εκτέλεση τελετουργικού παρουσιάζοντας έτσι την καταγωγή τους. Ο ίδιος δεν ένιωσε άβολα, ίσα-ίσα που άρπαξε την μπογιά, χρωμάτισε το πρόσωπο αλλά και τα χέρια του συμμετέχοντας στον «χορό».

Μέσα από την ανάγνωση συνεντεύξεων αλλά και αφιερωμάτων για τη ζωή του, τολμώ να γράψω ότι η πορεία του στον Άρη θα κριθεί από το περιβάλλον εργασίας. Δεν μιλάμε εξάλλου για σχέση της μιας βραδιάς αλλά δέσμευση τριετούς διάρκειας η οποία υποδηλώνει το επίπεδο πίστης στις ικανότητές του. Το περιβάλλον είναι σημαντικό γι’ αρκετούς ποδοσφαιριστές. Έχω την αίσθηση ότι για τον συγκεκριμένο αποτελεί προϋπόθεση επιτυχίας. Είναι οι σχέσεις εμπιστοσύνης που πρέπει να αναπτυχθούν για να αποφύγει κάτι που είχε κάνει στην Μίντιλαντ – κατά τη δεύτερη θητεία του – όταν αυθαίρετα αποφάσισε να προχωρήσει σε αυστηρή δίαιτα 21 ημερών (σ. σ. τρεφόταν μόνο με φρούτα και χυμούς) με συνέπεια την απόλυτη αποδυνάμωση του οργανισμού του. Αυτή η σχέση εκτροχιάστηκε, έφτασε στην υποβάθμισή του στη δεύτερη ομάδα και τελικώς σε μια αναγκαστική συνύπαρξη με σύντομη ημερομηνία λήξης.

Η πλειοψηφία των επαγγελματιών αθλητών θρέφεται και εξελίσσεται μέσα από τον ανταγωνισμό, το ίδιο είχε διακρίνει στον Σίστο κι ένας από τους μέντορές του (σ. σ. Kent Kalhoj) ο οποίος τον έζησε στα τμήματα υποδομής της Μίντιλαντ. Την ίδια διαπίστωση έκανε και ο Glen Riddersholm ο οποίος ήταν επικριτικός απέναντί του προς την κατεύθυνση σχηματισμού μιας ισχυρής προσωπικότητας η οποία θα λειτουργεί ανεπηρέαστα απέναντι στην ανθρωποφαγία που εκτυλίσσεται στα social media. Στην πραγματικότητα, δεν το κατάφερε. Εκείνη η συνέντευξή του στην Politiken θύμισε περισσότερο χειρουργείο… ανοιχτής καρδιάς. Μίλησε για το ταξίδι από τη λάμψη στο σκοτάδι και την περίοδο κατάθλιψης η οποία τον κατέβαλε στη σπουδαιότερη στιγμή της καριέρας του, στη διάρκεια της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου (2018) όπου σε τρεις αγώνες ήταν στο αρχικό σχήμα της εθνικής Δανίας. Είπε πολλά. Μέχρι και ότι… «ένιωθα ο πιο μισητός άνθρωπος στη Δανία». Μίλησε για τις ρατσιστικές επιθέσεις που δεχόταν πιτσιρικάς μέχρι το σημείο που ανάγκασε άπαντες να τον αποδεχθούν γιατί δεν μπορούσαν να τον αμφισβητήσουν.

Μπορώ να αραδιάσω ένα σωρό ακόμη περιστατικά, όμως, μεγαλύτερη εντύπωση (μου) προκάλεσε αυτό στο Βίγκο. Στη διάρκεια της πρώτης διετίας του στη Θέλτα, αμφιβάλλω αν έβαλε το χέρι στην τσέπη. Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις οδήγησαν σε απόλυτο βαθμό αναγνωρισιμότητας και αγάπης. Μετά ήρθε η κατάθλιψη μαζί με την κατακόρυφη πτώση στην απόδοσή του και η δριμύτατη κριτική στα social media. «Κυκλοφορούσα με τον Ιάγκο (Άσπας) ο οποίος είναι θρύλος για τη Θέλτα κι έκαναν ότι δεν με ήξεραν για να μην με χαιρετήσουν», είπε με παράπονο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το περιβάλλον της ισπανικής κωμόπολης θύμισε σκληρή φυλακή για τον ίδιο, γεγονός το οποίο καλλιέργησε την ιδέα της απόδρασης και επιστροφής στα πάτρια εδάφη.

Εν τέλει, ο Άρης προσθέτει στις μηχανές του έναν ποιοτικό ακραίο επιθετικό ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει και στον άξονα λόγω της δημιουργικής ικανότητάς του αλλά και της εκτέλεσης από μακρινή απόσταση. Πλέον η δική του ευθύνη είναι η δημιουργία του γόνιμου περιβάλλοντος για να τον βοηθήσει να ανθίσει ξανά ούτως ώστε και οι δύο πλευρές να βγουν ωφελημένες.