ΠΑΟΚ: Πόσο δυνατός είναι...
Τα καλοκαιρινά προκριματικά είναι κρίσιμα γιατί παίζεται η μισή χρονιά, αλλά και πολύ δύσκολα. Όλα αυτά γιατί είμαστε στο απόλυτο ξεκίνημα της σεζόν. Ο ΠΑΟΚ ξέρει καλά τι ισχύει, το βίωσε και χθες με όλες τις αναποδιές που προέκυψαν κόντρα στους Βόσνιους, στο τέλος όμως τι έγινε; ΝΙΚΗ!
Η νίκη είναι πάνω απ’ όλα ειδικά σε αυτή την περίοδο όπου τα πάντα κρέμονται από μία κλωστή και οι λεπτομέρειες καθορίζουν το πώς θα ξεκινήσεις και πώς θα προχωρήσεις σε όλη τη χρονιά. Οι πρωταθλητές Ελλάδας κέρδισαν 3-2 τους πρωταθλητές Βοσνίας και έχουν το αυτονόητο προβάδισμα πρόκρισης που του δίνουν τα δύο αποτελέσματα για τα οποία πάει την άλλη εβδομάδα στη Μπάνια Λούκα.
Το 3-2 γίνεται ακόμη πιο σημαντικό αν αναλογιστούμε τις δυσκολίες και τις αναποδιές που ξεπέρασε η ομάδα του Λουτσέσκου για να φθάσει στη νίκη. Αλήθεια είναι ότι πολλές δυσκολίες και «στραβές», δημιούργησε ο ίδιος ο ΠΑΟΚ στον… εαυτό του. Έστω κι έτσι δεν είναι απλό να ξεπεράσεις το σοκ που σου προκαλεί αυτό το πέναλτι, το οποίο εγώ ΔΕΝ έχω ξαναδεί ΠΟΤΕ στη ζωή μου! Απίστευτη φάση και απόφαση! Δηλαδή τι ακριβώς τιμώρησε ο διαιτητής και ποια πρόθεση μπορεί να έχει ο αμυνόμενος, ή που να βάλει τα χέρια του, σε μια τέτοια τελειωμένη φάση;
Η στιγμή αυτή έριξε την αυτοπεποίθηση της ομάδας που ψαχνόταν επί ώρα μετά το 1-1. Κάνει το 2-1 και πάλι με αρχή μια στημένη μπάλα, για να έρθει το διπλό-τριπλό-τετραπλό λάθος στο 2-2. Ο Τάισον παίρνει κακή απόφαση να ρισκάρει στο τέλος του ημιχρόνου σε επικίνδυνη ζώνη, η ομάδα δεν αντιδρά και ο βοηθός με τον VAR χάνουν το οφσάιντ στον φορ που επηρεάζει τον Κουλιεράκη, πριν η μπάλα πάει στον σκορερ. Κι άλλη στραβή ή πολλές στραβές μαζεμένες!
Λίγο νωρίτερα ο Οζντόεφ χάνει το άχαστο, ενώ κάτι παρόμοιο έγινε και με τον παίκτη (Σαμάτα) που μπαίνει ως φορ μετά τον Μπράντον. Οκ! Με αυτά τα δεδομένα μέσα στον αγώνα, το 3-2 είναι θετικό και για εμένα δείχνει γι’ ακόμη μία φορά πόσο δυνατή είναι αυτή η ομάδα του Λουτσέσκου. Πολύ δυνατή σε νοοτροπία. Στο μυαλό και στη ψυχή σε όλα αυτά τα απαραίτητα ψυχοπνευματικά στοιχεία που συνοδεύουν την ποιότητα, τη δουλειά και την τακτική. Κάπως έτσι αυτή η ομάδα αποδίδει καλύτερα από την αξία των παικτών της και στο τέλος ξεπερνάει το ταβάνι της με τα αποτελέσματα που λίγοι πιστεύουν ότι μπορεί να πετύχει.
Πέρα από τη νίκη, έγιναν πολλά λάθη χθες και ήταν λάθη αβίαστα και ασόβαρα που δεν τιμάνε μία τόσο δουλεμένη ομάδα. Θα τα αναλύσει ο προπονητής και οι συνεργάτες του και θα καταλάβουν αν ήταν χαλαρότητα, επιπολαιότητα, ή συνοχή λόγω κάποιων επιλογών όπως του Εκόνγκ που έχει αυτή την κακή συνήθεια να αφήνει μπάλες «ζωντανές» μπροστά του και να μην τελειώνει αμυντικές ενέργειες.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε έναν τελικό όπως της άλλης εβδομάδας αυτά θα επαναληφθούν, με μία ομάδα που θα έχει πιο έτοιμο τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς, τον Κεντζιόρα, τον Καμαρά και φυσικά τον Κωνσταντέλια. Ούτε μπορώ να πιστέψω ότι η Μπόρατς που δεν έχει τόση ποιότητα (ούτε δυνάμεις, ούτε πάγκο) και απλά περιμένει το λάθος σου, μπορεί να κερδίσει τον ΠΑΟΚ, ακόμη και με δύο γκολ διαφορά.
Απλά, επειδή… ΠΑΟΚ είσαι όπως περιέγραψα και πρόσφατα, δεν μπορείς εξ ορισμού να χαλαρώσεις ποτέ και πρέπει πάντα να είσαι σε πίεση, άρα και σε εγρήγορση. Άρα και το 3-2 μια χαρά «κάθισε» σε αυτή τη λογική. ΠΑΟΚ και… περίπατος δεν συμβαδίζουν!
Σαματιάδα και... μεταγραφές
Όταν πριν λίγες ημέρες από την Ολλανδία έγραψα… « γράφω με απόλυτη σιγουριά και συνείδηση ότι ο ποδοσφαιριστής Σαμάτα δεν αξίζει να κατέχει θέσει στο ρόστερ του ΠΑΟΚ και πρέπει σύντομα να αποχωρήσει ή να πάρει τρίτο ρόλο. Είναι απίστευτο και αδιανόητο για εμένα, ο ΠΑΟΚ που έχει φθάσει σε τέτοιο επίπεδο και έχει τέτοιους στόχους, να ποντάρει ακόμη σε έναν παίκτη που φοβάται την μπάλα, έναν φορ που τρέμει να κοιτάξει την εστία και έχει πάθει ψυχολογικό κλακάζ. Βλέποντας τον Σαμάτα κάθε μέρα, το σοκ μου είναι μεγάλο για το πώς ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα και να βάλει 140 γκολ. Δεν μπορείτε να το διανοηθείτε». Από αυτό το κείμενο, προκλήθηκαν πολλές αντιδράσεις. Χθες, όλοι είδαν ακριβώς αυτό το φαινόμενο, στο οποίο εγώ τελικά αποδείχθηκα και επιεικής. Λυπάμαι πολύ τον ΠΑΟΚ γι αυτό που τραβάει με το group therapy του Τανζανού (χθες μετά το τέλος έγιναν -για πολλοστή φορά- απίστευτα πράγματα για να μη χαλαστεί κι άλλο ο ποδοσφαιριστής) και δεν έχω πλέον σχόλια για το πώς αυτή η ομάδα βάζει κατά Μέσο Όρο 2-3 γκολ όπου κι αν αγωνίζεται, έχοντας κι αυτόν ως φορ!! Έναν παίκτη που όπως ακριβώς διαπίστωσα στην Ολλανδία φοβάται την μπάλα και την αντίπαλη εστία, δεν πιστεύει ότι μπορεί να βάλει γκολ ποτέ και πλέον μέσα στην περιοχή παίζει σαν… αμυντικός των αντιπάλων.
Ο ΠΑΟΚ άργησε ειδικά στην περίπτωση φορ, αλλά αν μετά τον Τισουντάλι πάρει και τον Τσάλοφ, τότε το ρόστερ του επιθετικά και μεσοεπιθετικά ξεφεύγει απίστευτα σε ποιότητα και πληρότητα, με την ευχή βέβαια να «πιάσει» ο Ρώσος στην προσαρμογή του στα πιο δυτικά δεδομένα. Εφόσον βέβαια ανακοινωθεί ο Τισουντάλι που τελευταία παίζει περισσότερο ως φορ (απρόβλεπτος, εκτελέσεις με δύο πόδια, εξαιρετικός στο ένας με έναν) εκτιμώ ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να φορτσάρει -από όλες τις πλευρές- στον χαφ.
Κάτι ακόμη και συγνώμη που επαναλαμβάνομαι. Ο Καμαρά είναι καλύτερος του Μεϊτέ, αλλά δεν παίζει σαν τον Γάλλο στους χώρους που κάλυπτε αυτός. Κάθε μέρα που περνάει ο ΠΑΟΚ βλέπει τι άλλο χαφ πρέπει να αποκτήσει και τι μεσοαμυντικά χαρακτηριστικά του λείπουν.
Κλείνοντας… Όποιος στο ποδόσφαιρο μιλάει ακόμη για… αυτονόητα και το κάνει μάλιστα μήνα Ιούλιο, έχει μείνει στο 1980. Ο ΠΑΟΚ πάντως με το 3-2 μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα απ’ ότι αν κέρδιζε 3-1 όπως κάποτε έγινε και με την Έστερσουντ. Τι θυμήθηκα τώρα… Τότε ο ΠΑΟΚ είχε ανακοινώσει τον Μαροκινό Ελ Καντουρί στο ημίχρονο του αγώνα. Τώρα, του Μαροκινού «βγήκε» στο τέλος… Μη γελάτε! Κι αυτή εξέλιξη είναι…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
