Άρης: Σε μια προετοιμασία και αυτές οι εμφανίσεις είναι εντός προγράμματος

Σε πενήντα-εξήντα λέξεις, ο προπονητής του Άρη περιέγραψε με ρεαλιστικό τρόπο την αγωνιστική αλήθεια του τεστ προετοιμασίας απέναντι στην ολλανδική Ντόρντρεχτ η οποία αντιμετώπισε το παιχνίδι με τους «κίτρινους» όπως ακριβώς έκαναν αυτοί κόντρα στην Αλκμάαρ. Με υψηλότερο κίνητρο, με διάθεση να πάνε στη μονομαχία και πρώτοι στην μπάλα και κατ’ αυτόν τον τρόπο έκρυψαν δύο πράγματα. Το γεγονός ότι η μισή ομάδα είχε παίξει ένα άλλο παιχνίδι τρεις ώρες νωρίτερα και φυσικά ότι είναι ομάδα της β’ κατηγορίας του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Βέβαια αυτός ο Χίλτον που διαθέτει είναι ποδοσφαιριστής ανώτερου επιπέδου, πραγματικό «πολυεργαλείο».

Πράγματι ο Άρης είχε μια αφ’ υψηλού αντιμετώπιση του αγώνα και χαρακτηρίστηκε από κακή νοοτροπία, όπως είπε προπονητής του, η οποία απλώθηκε στο χορτάρι του αθλητικού κέντρου της εθνικής Ολλανδίας. Κι όταν κάτι ξεκινάει στραβά, δύσκολα γυρίζει. Οι πειραματισμοί του Άκη Μάντζιου δεν αποτελούν ελαφρυντικό για τους ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιήθηκαν καθότι οφείλουν να έχουν το κίνητρο της απόδειξης ή επιβεβαίωσης. Γιατί κάποιοι εξ’ αυτών είτε δεν θα είναι στην πρώτη ομάδα τον χειμώνα είτε γνωρίζουν ότι τώρα θα πάρουν τις ευκαιρίες τους.

Ωστόσο, στη διάρκεια μιας προετοιμασίας, εμφανίσεις σαν τη σημερινή είναι αναπόφευκτες. Ειδικά όταν το τεχνικό επιτελείο επιλέγει – και ορθώς κάνει – προπονήσεις υψηλής έντασης «αδειάζοντας» τη δεξαμενή ενέργειας των παικτών έχοντας με το βλέμμα προς το μέλλον και όχι στην εφήμερη χαρά. Θαρρώ ότι το έχω γράψει πολλές φορές. Ο καθένας βλέπει αυτά που θέλει στα τεστ προετοιμασίας και όλοι μαζί δεν σχηματίζουν αυτά που πραγματικά θέλει να δει ο προπονητής γιατί δεν γνωρίζει τη σκοπιμότητα μιας απόφασης ή επιλογής του.

Βέβαια, αυτό το τεστ ανέδειξε και μερικά συμπεράσματα τα οποία αφορούν περισσότερο τα αγωνιστικά στοιχεία που έχει αυτή η ομάδα και τα αντίστοιχα που χρειάζεται να προσθέσει. Και σ’ αυτό στάθηκε ο Άκης Μάντζιος καθώς η αναφορά του περί «διαφορετικού παιχνιδιού σε σχέση με αυτό με την Αλκμάαρ» δεν ήταν συμπτωματική. Αγώνες σαν αυτόν της περασμένης Τετάρτης ταιριάζουν απόλυτα στον χαρακτήρα αυτής της ομάδας και φυσικά στην τακτική προσέγγισή της. Αυτό το «περιμένω, πιέζω και φεύγω στην κόντρα επίθεση» είναι το σήμα κατατεθέν του Άρη και απέναντι στην Αλκμάαρ το έκανε υπέροχα.

Σήμερα όμως έπρεπε να φτιάξει παιχνίδι σ’ έναν τομέα στον οποίο χωλαίνει από την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Ο Μανού Γκαρθία είχε κατακόρυφη πτώση συγκριτικά με την περασμένη Τετάρτη ενώ ο Ρούμπεν Πάρντο έχει αποδείξει ότι δεν είναι ο ποδοσφαιριστής που θα κάνει τη διαφορά. Στην επιθετική τριάδα, ο Λορέν Μορόν έχασε ένα σωρό μονομαχίες καθώς ο Σουλεϊμάνοφ ήταν ημιτελής ενώ ο Πιόνε Σίστο φάνηκε πιο δραστήριος από τους όλους αλλά εξίσου αναποτελεσματικός. Εκτιμώ όμως ότι ο Άρης βρήκε ποδοσφαιριστή ο οποίος θα του δώσει πράγματα στην αριστερή πλευρά.

Εν τέλει, φάνηκαν ξεκάθαρα οι λόγοι της εστίασης του Άρη στον άξονα αλλά και στο δεξί άκρο της επίθεσης ως προς το κομμάτι της ενίσχυσής του. Γιατί είναι απαραίτητο να προσθέσει δημιουργικούς μέσους οι οποίοι θα πατούν περιοχή και να αποκτήσει εντονότερο τρόπο έκφρασης από τα άκρα «φέρνοντας» ποδοσφαιριστή με ικανότητα στο ένας εναντίον ενός…