Άρης: Οι μεταγραφικές βλέψεις του δείχνουν σχήμα με τρεις στον άξονα

Προφανώς αυτό θα αναδειχθεί προϊόντος του χρόνου και αναλόγως των υπολοίπων μεταγραφικών κινήσεων. Κρίνοντας όμως από το ποσό της επένδυσης στην οποία προτίθεται να προχωρήσει ο Άρης το συμπέρασμα είναι ότι την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο σκοπεύει να αγωνιστεί με τρεις ποδοσφαιριστές στον άξονα. Αν δηλαδή ρίξει κανείς μια ματιά στο τωρινό ρόστερ θα διαπιστώσει ότι ο Ζαν Ζουλ είναι ο μοναδικός αμυντικός μέσος καθώς ο Μάρτιν Μοντόγια πειραματικά τοποθετήθηκε στη συγκεκριμένη θέση και ήταν μόλις η δεύτερη φορά που έπαιξε σε αυτή σε μια επαγγελματική καριέρα δώδεκα ετών. Το συγκεκριμένο σχέδιο πέτυχε απέναντι στην Αλκμάαρ, τούτο δεν σημαίνει όμως ότι ο Ισπανός θα αγωνίζεται σταθερά στη θέση «6». Ή μάλλον, δεν μπορεί μια ομάδα να ξεκινήσει μια χρονιά με τακτικές αλχημείες.

Αποκτώντας τον Χοσέ Σιφουέντες με υποχρεωτική ρήτρα 5 εκατ. ευρώ για το καλοκαίρι του 2025, οι «κίτρινοι» προσέθεσαν ένα καθαρό «8αρι», έναν μέσο με δημιουργική ικανότητα ο οποίος δεν φοβάται να σουτάρει από μακρινή απόσταση. Με συμμετοχή στο χτίσιμο μιας επίθεσης και ευχέρεια στο transition παιχνίδι. Έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος δεν δειλιάζει μπροστά στο physical game αλλά προσπαθεί να βάλει περισσότερη δύναμη από τον προσωπικό αντίπαλό του. Αυτά τα στοιχεία κατέγραψε ο Κιθ Κόστιγκαν ο οποίος θεωρείται αυθεντία στην αξιολόγηση ποδοσφαιριστών. Και δίχως την παραμικρή αμφιβολία εκτίμησε ότι «είναι καθαρό 8αρι».

Πηγαίνοντας στον Μόντσου Ροντρίγκεθ, έστω κι αν η δική του μεταγραφή παραμένει σε εκκρεμότητα, το δικό του στιλ παιχνιδιού είχε παρομοιαστεί με το αντίστοιχο του Τσάβι. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δεν γράφω ότι είναι Τσάβι. Και στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για κλασικό εσωτερικό μέσο με ιδιαίτερη ικανότητα στη δημιουργία χώρων, στην κάθετη πάσα, με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και κύριο χαρακτηριστικό τη μακρινή πάσα. Γι’ αυτόν τον λόγο, την περασμένη σεζόν στη Βαγιαδολίδ, διαφοροποιήθηκε ο τακτικός ρόλος του.

Δεν κινήθηκε μεταξύ των γραμμών του αντιπάλου αλλά ήταν κάτι σαν play maker παίρνοντας χαμηλά την μπάλα από τους στόπερ με σκοπό να χτίσει την επίθεση της ομάδας του και να δει τις off ball κινήσεις των ακραίων επιθετικών. Και τούτος όμως δεν είναι ποδοσφαιριστής ο οποίος θα πάει στη σκληρή προσωπική μονομαχία αλλά έχει μάθει να λειτουργεί σ’ έναν ρόλο αντίστοιχο αυτού που ήδη έχει στον Άρη ο Μανού Γκαρθία. Γι’ αυτόν τον λόγο εξάλλου, στην πιθανότητα απόκτησής του, θα γίνει ακόμη πιο ρεαλιστικό το σενάριο πώλησης του Μανού.

Η ουσία είναι ότι ο Άρης σκοπεύει να βγάλει από το πορτοφόλι του ένα ποσό της τάξεως των εννιά εκατομμυρίων ευρώ για δύο παίκτες σε μια θέση στην οποία αυτή τη στιγμή έχει τον Βλάντιμιρ Νταρίντα και τον Μανού Γκαρθία. Αυτή η πρόθεση μάλλον οδηγεί στην εκτίμηση ότι την επόμενη χρονιά θα παίζει με τρεις εσωτερικούς μέσους καθώς προτίθεται να προχωρήσει στην απόκτηση κι ενός ακόμη. Εκτός κι αν επιχειρήσει κάτι που δεν του βγήκε στο παρελθόν, το σχέδιο μετατροπής ενός 8αριου σε αμυντικό χαφ. Για παράδειγμα, πέρυσι δεν έγινε με τους Τζούρασεκ, Πάβιτσιτς ενώ και ο Μπίργκερ Βερστράτε – υπήρξαν στιγμές κατά τις οποίες – σε ανάγκαζε να αμφισβητήσεις την πραγματική θέση του. Αντίστοιχο σχέδιο, μετατροπής εσωτερικών μέσων σε αμυντικούς χαφ, υπήρξε και παλιότερα με τους Κολάσο, Μπάσα αλλά το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Πέρυσι, όσες φορές δεν αγωνιζόταν ο Ζαν Ζουλ και φυσικά ο Νταρίντα, ο Άρης δεν είχε ισορροπία στον άξονα.

Καταλήγοντας, ανεξαρτήτως της εξέλιξης της υπόθεσης του Μόντσου, ο Άρης θα χρειαστεί κι ένα καθαρό «6αρι» και μάλιστα έναν μπαρουτοκαπνισμένο ποδοσφαιριστή ο οποίος θα λειτουργεί μεταξύ αμυντικής και μεσοεπιθετικής γραμμής και θα μπορεί να ανταποκριθεί στον ρόλο του μαέστρου στον άξονα. Αυτό είχαν κάνει οι «κίτρινοι» στην περίπτωση του Πίτερ Ετέμπο κι όσο ο τελευταίος ήταν καλά και ανεπηρέαστος από πράγματα που είχαν να κάνουν με το ευρύτερο περιβάλλον της ομάδας, είχε επιβάλλει την ισορροπία στη μεσαία γραμμή.