Ολυμπιακός: Η ωραία τριπλέτα Βέλντε, Γιάρε, Ζέλσον και η επιστροφή στις γκάφες που δεν χωνεύεται

Ολοκλήρωσε τον κύκλο των πιο δυνατών φιλικών του ο Ολυμπιακός με το χθεσινό κόντρα στη Νότιγχαμ Φόρεστ, μοναδικό εντός έδρας.

Σε επίπεδο αποτελεσμάτων η ομάδα του Μεντιλίμπαρ δεν πήγε καλά, έχοντας δύο ήττες, έστω στο γκολ, 0-1 από τον Άγιαξ στην Ολλανδία και 3-4 από τη Νότιγχαμ στον Πειραιά, συν δύο ισοπαλίες, 1-1 με τη Ρόμα στην Ιταλία και 2-2 με την αραβική ομάδα του Μίτσελ επίσης στην Ολλανδία.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός βάσει των ευκαιριών του και την εν γένει απόδοσης του θα μπορούσε να μην χάσει από τη Φόρεστ κι από τον Άγιαξ, αλλά και να κερδίσει τους Ιταλούς και τους Άραβες. Η πραγματικότητα, όμως, «έγραψε» ότι δεν κέρδισε κανένα από τα τέσσερα πιο σημαντικά του τεστ κι αυτό δεν είναι ωραίο για μία ομάδα που μόλις δύο μήνες κατέκτησε μία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Φιλικά…ξεφιλικά, είναι αγώνες που κι αυτοί δημιουργούν μία άλφα ψυχολογία κι ένα κλίμα επιτυχίας η, αποτυχίας.

Ο Ολυμπιακός και η Νότιγχαμ είχαν από έξι στιγμές για γκολ, κάτι που δείχνει ότι αν μη τι άλλο έγινε ένα όμορφο παιχνίδι από πλευράς δημιουργίας φάσεων. Η διαφορά τους ήταν ότι η Φόρεστ τις μισές τις είχε από κόρνερ και φάουλ, ενώ ο Ολυμπιακός όλες από παραγωγή παιχνιδιού. Προσωπικά, μετά τα δύο φιλικά στην Ιταλία είχα καταγράψει επίμονα ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν σταθεί καλά αμυντικά στις στατικές φάσεις-ατυχώς επιβεβαιώθηκα χθες, καθώς οι Άγγλοι, καλύτεροι στο ψηλό και γενικά στο δυναμικό παιχνίδι από τους Ιταλούς, έβαλαν τον Ολυμπιακό στα δίχτυα σε τρεις τέτοιες στιγμές.

Χειρότερη, βέβαια εκείνη με την γκάφα του Τζολάκη, του οποίου η έξοδος με το ένα χέρι για να διώξει ένα ακίνδυνο φάουλ είναι να διδάσκεται σε φάσεις προς αποφυγή για γκολκίπερ. Με το ακόμη πιο επώδυνο να είναι ότι ο Ολυμπιακός σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας του έχει επιστρέψει στις γκάφες, κάτι που το είχε κόψει στην προσπάθεια του με τον Μεντιλίμπαρ για την κατάκτηση του Κόνφερενς Λιγκ και τώρα δεν χωνεύεται εύκολα.

Κάπως έτσι, η ήττα από τον Άγιαξ ήρθε από ένα πούλημα της μπάλας κάτω από τη σέντρα από τον Ντόη. Η ισοπαλία με τη Ρόμα ξεκίνησε από πέναλτι που χωρίς λόγο έκανε ο Ορτέγκα, ο οποίος μάλιστα στο ξεκίνημα της φάσης είχε διώξει την μπάλα σαν αδύναμο παιδάκι. Και η ισοπαλία με τους Άραβες προέκυψε πρώτα από μία γκάφα του Άμπι να διώξει τρεις φορές σε μία φάση την μπάλα και μετά από την αδυναμία του Ορτέγκα, ξανά, να καθαρίσει μία απλή μακρινή μπαλιά.

Γι΄ αυτό, μόλις στο χθεσινό μου άρθρο, επέμενα ότι το πρώτο που θα ήθελα να δω ήταν την αμυντική συμπεριφορά του Ολυμπιακού, τον περιορισμό των ατομικών λαθών κλπ. Και είδαμε τέσσερα γκολ μέσα στο Καραϊσκάκη, κάτι που είχε να συμβεί από το παιχνίδι με τη Μακάμπι τελ Αβίβ, απλά τότε το 1-4 έμεινε, ενώ τώρα οι «ερυθρόλευκοι» αντέδρασαν. Κι η αλήθεια είναι ότι αντέδρασαν εντυπωσιακά, κάτι που ασφαλώς έχει να κάνει με τις αλλαγές των καλών παικτών (ξεκινώντας από τα ακραία μπακ, Ρόντινεϊ κι Ορτέγκα) που έβαλε ο Μεντιλίμπαρ, ενδεχομένως και με μία χαλαρότητα που έδωσε το μεγάλο σκορ στους Άγγλους, οι οποίοι κι αυτοί έκαναν πολλές αλλαγές.

Σίγουρα πρέπει να σταθούμε την επιθετική τριπλέτα του τελευταίου 25λεπτου. Από τα αριστερά προς τα δεξιά οι Βέλντε, Γιάρεμτσουκ, Ζέλσον δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στους Άγγλους, κάτι που δεν συνέβαινε νωρίτερα, όταν ο Ολυμπιακός είχε φορ τον άπειρο Κωστούλα, συνήθως χαμένο ανάμεσα από τους δυναμικούς στόπερ της Φόρεστ, ενώ ο Μασούρας ήταν επικίνδυνος μόνο σε δύο στιγμές, χάνοντας για πολλοστή φορά κατά την προετοιμασία σημαντική ευκαιρία να σκοράρει-κρίμα για τον ίδιο, διότι όχι για πρώτη φορά τη δημιούργησε ο ίδιος στον εαυτό του κλέβοντας την μπάλα, αλλά και αστοχώντας στην τελική.

Ο Ζέλσον με τα δύο γκολ, το ένα πραγματικά πολύ υψηλής κλάσης, διατήρησε τη ρέντα του στο σκοράρισμα (πέντε γκολ στα τέσσερα φιλικά στα οποία ξεκίνησε βασικός (!), ήταν δραστήριος, νομίζω ότι θα μπορούσε να ήταν αρκετά καλύτερος δημιουργικά, όμως έχει βρει ρυθμό και μοιάζει να αξίζει θέση στην αρχική ενδεκάδα, καθώς γενικά δίνει βοήθειες, έστω κι αν χρειάζεται να δώσει παραπάνω και σε άλλους τομείς, πλην του γκολ εννοώ.

Ο Βέλντε φαίνεται να έχει τις προδιαγραφές να βγει η καλύτερη μεταγραφή του καλοκαιριού για τον Ολυμπιακό. Το παιδί μπήκε στο 70’ κι αμέσως έκανε αισθητή την παρουσία του, με αποκορύφωμα το δοκάρι από το οποίο προήλθε το δεύτερο γκολ του Ζέλσον και το έξοχο γκολ, που επιβεβαίωσε ότι ο Νορβηγός το «έχει». Πρόκειται για εξτρέμ που ψάχνει πάνω απ΄ όλα την ουσία και καλά κάνει. Έτσι, με συμμετοχή ένα 90λεπτο και δύο 25λεπτα έχει καταγράψει δύο γκολ, ένα δοκάρι, ένα κερδισμένο πέναλτι και δύο-τρεις ευκαιρίες! Πέρασε έξυπνες πάσες, συνεργάστηκε ωραία με τον Ορτέγκα, είχε καλές κινήσεις και το…χειρότερο του ήταν ένα κόρνερ που κέρδισε.

Ο τρίτος της παρέας, ο Γιάρεμτσουκ, έδωσε άλλη οντότητα στην επίθεση του Ολυμπιακού, αφού όσο κι αν πάλευε ο Κωστούλας υπήρχε κενό μπροστά. Ο Ουκρανός πράγματι έχασε δύο σημαντικές ευκαιρίες για γκολ, με τις άστοχες κεφαλιές του, όμως ήταν εκεί, πήρε κι έσπασε μπάλες και συνδυάστηκε έξοχα με τον Τσικίνιο για τη φάση του 4-2.

Θεωρώ ότι είναι καθαρά θέμα χρόνου να έρθει και το γκολ για τον Γιάρε.

Άσχετο:

Στον τελικό του Διηπειρωτικού κόντρα στην Φλαμένγκο στο Μαρακανά η Κ19 του Ολυμπιακού μπορεί να ενισχυθεί με όλους τους παίκτες της, που την έφτασαν στον θρίαμβο του Γιούρο Γιούθ Λιγκ. Ακόμη και με τον 20άρη Κουτσίδη. Όπως μπορεί να παίξει και με γκολκίπερ τον 20άρη Μπότη, που τα πήγε μια χαρά στην προετοιμασία της πρώτης ομάδας. Αν κι αυτό είναι κάτι που θα αποφασιστεί, καθώς υπάρχει κι η επιλογή του Έξαρχου, που ήταν πέρυσι ρεζέρβα του Σίνα κι έχει παιχνίδια στα πόδια του με την Κ19.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Η αντίδραση του Στάμενιτς στις φάσεις των δύο γκολ της Νότιγχαμ (αφήνουμε έξω την τραγική έξοδο του Τζολάκη στο άλλο γκολ) έδειξε πολύ απλά γιατί το παιδί αυτό δεν είναι ακόμη έτοιμο για Πρέμιερ Λιγκ. Στο μεν ένα γκολ έχασε κατά κράτος την εναέρια μάχη από τον Άγγλο σκόρερ, στο δε άλλο γκολ πήγε δεύτερος στην μπάλα κι απέτυχε ξανά να διώξει.

Για να είμαστε δίκαιοι, μιλάμε για το πρώτο του παιχνίδι με τα «ερυθρόλευκα» και δη μετά από περίοδο τραυματισμού (θλάσης). Αλλά από έναν κεντρικό χαφ 1μ88 περιμένεις να μπει καλύτερα σε αυτές τις μάχες στις στημένες φάσεις-νομίζω ότι με τον πιο υψηλό, αλλά κυρίως πιο ογκώδη Ιμπόρα τουλάχιστον το πρώτο γκολ θα είχε αποφευχθεί.

Από εκεί και πέρα, ο Στάμενιτς έδειξε κάποια από τα καλά στοιχεία του. Έπαιξε κάθετα, έκοψε με τάκλιν, διόρθωσε ένα λάθος του Πιρόλα. Αλλά είναι φανερό ότι ακόμη είναι έξω από τα νερά του. Χρειάζεται προσαρμογή κι αποδείχθηκε κακό νέο εκείνος ο τραυματισμός του, που τον άφησε εκτός δράσης και στα έξι πρώτα φιλικά. Μία μεταγραφή θέλει ακριβώς αυτό, μία καλή προετοιμασία, για να μπει πιο γρήγορα και να βοηθήσει, κάτι στο οποίο ο Νεοζηλανδός ατύχησε.

Και για το τέλος ένα ιμότζι

Με αυτό τον παγωμένο βλέμμα του Βελντε κολλάει τέλεια το De mysteriis Dom Satanas

— PanCapone (@PanCapone) August 9, 2024