Ο Αλόνσο έβαλε σε προτεραιότητα τη Λανς

Κοιτάζεις την συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού κατά την επιθετική ανάπτυξη που τους κοστίζει τελικά την αποβολή του Ζέκα και το γκολ του Αστέρα. Ο Τζούριτσιτς αποφασίσει να επιτεθεί με την μπάλα απέναντι σε 4 αμυνόμενους ποδοσφαιριστές που του έχουν κλείσει τους χώρους και τις πάσες. Ως συνέπεια έρχεται το γεγονός ότι χάνει την μπάλα στον κεντρικό άξονα του γηπέδου με την ομάδα του να μην είναι καλά τοποθετημένη για να αμυνθεί αποτελεσματικά.

Ο Τετέ, στον οποίο μάλλον προσπάθησε να περάσει την μπάλα ο Τζούριτσιτς αργεί και ουσιαστικά δεν μεταβαίνει καν στη φάση άμυνας. Το ίδιο κάνει ο Βιλένα, που δεν καταφέρνει να εμποδίσει τον Γιαμπλόνσκι, ο οποίος έγινε κάτοχος της μπάλας. Το ίδιο παθητική στάση έχει και ο Αράο, ο οποίος αποφασίζει να μην επιτεθεί στον κάτοχο της μπάλας Αντάμ αλλά ούτε και να του κλείσει την πάσα προς τον Κρεσπί. Όλα αυτά φέρνουν σε δύσκολη θέση τον Ζέκα και τον φτάνουν σε μια απόφαση που δεν συμβαδίζει με την εμπειρία των 36 ετών: αποφασίζει να ρισκάρει την αποβολή του για να εμποδίσει τον Κρεσπί να φτάσει στην εκτέλεση. Αδικαιολόγητο ρίσκο στο 51’ο λεπτό ενός αγώνα που είναι στο 0-0. Σε μια φάση μετρήσαμε πέντε ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού που δεν λειτούργησαν καλά για να προστατέψουν την εστία τους.

Όσοι παρακολουθούμε απέξω δεν είναι δυνατόν να έχουμε την εξήγηση. Κάνουμε μόνο τη διαπίστωση. Και η διαπίστωση είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν είχε συγκεντρωθεί στον πρώτο του αντίπαλο για την Soiximan Superleague. Δεν είναι μόνο ότι έδειξε να πιάνεται αδιάβαστος μπροστά σε αυτό που έκανε ο Αστέρας στα πρώτα περίπου 25’ αγωνιστικά λεπτά. Πιο ανησυχητικό για τον προπονητή του είναι ότι η ομάδα του ξεκίνησε το β’ ημίχρονο με το ίδιο μυαλό που είχε αρχίσει το παιχνίδι, σβήνοντας την καλή και ισορροπημένη λειτουργία που είχε από το 25’ μέχρι την λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Η συμπεριφορά του Παναθηναϊκού στο κομμάτι της αμυντικής μετάβασης σου έδινε την εντύπωση ότι η ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο δεν ανησυχούσε, δεν ένιωθε ότι έχει απέναντι έναν απειλητικό αντίπαλο. Ο Παναθηναϊκός έχανε εύκολα την μπάλα στο αντίπαλο μισό και ενώ η τοποθέτησή του στο τερέν δεν ευνοούσε την αποτελεσματική αμυντική μετάβαση. Το έκανε στο αρχικό διάστημα του παιχνιδιού, ύστερα κάλυψε αυτή την αδυναμία με τις φωνές και την καθοδήγηση του προπονητή του, και μετά άρχισε το β’ ημίχρονο με την ίδια ελαφρότητα που είχε ξεκινήσει το ματς.

Όλο αυτό είναι ασυνήθιστο για μια ομάδα που τώρα χτίζεται; Όχι. Αλλά αυτό ήταν ένα καθαρό σημάδι που δείχνει στον προπονητή ότι σε αυτή τη φάση, των αλλαγών που εκείνος επιχειρεί στον Παναθηναϊκό, δεν μπορεί ακόμη να προχωρά σε πολλές αλλαγές προσώπων και να περιμένει ότι η ενδεκάδα θα κρατά τις βασικές αρχές του παιχνιδιού που θέτει εκείνος. Προφανώς ο Ντιέγκο Αλόνσο μετρήθηκε, πριν από το ματς της Κυριακής, με αυτές τις σκέψεις και τις ανησυχίες. Αυτό που επέλεξε ήταν να κάνει αλλαγές βάζοντας σε προτεραιότητα την διαχείριση των δυνάμεων ενόψει του αγώνα με την Λανς. Το βράδυ της Πέμπτης θα πάρουμε την απάντηση σχετικά με το αν άξιζε ή όχι το ρίσκο που πήρε ο Ουρουγουανός προπονητής.

Η αίσθησή μου δεν είναι ότι ο Αλόνσο υποτίμησε τον Αστέρα. Μάλλον υπερεκτίμησε το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η γενική κατανόηση των ποδοσφαιριστών του σχετικά με το πώς θέλει να λειτουργούν στο τερέν αλλά και το επίπεδο της μεταξύ τους επικοινωνίας. Υπέθεσε ότι η δουλειά που είχε κάνει για να χτίσει την νοοτροπία για το ματς με τον Αστέρα ήταν αρκετή. Δεν ήταν. Η ομάδα που έβαλε στο τερέν του ΟΑΚΑ ο Αλόνσο δεν ήταν έτοιμη - ήταν αδύναμη και στις δύο φάσεις του παιχνιδιού. Μένει να δούμε πώς θα είναι η ομάδα που θα επιλέξει για να ξεκινήσει την Πέμπτη τον πρώτο αγώνα με τη Λανς.