Παναθηναϊκός: Γλίτωσε τα χειρότερα και τώρα το ματς του καλοκαιριού!

Ο Παναθηναϊκός, ο φετινός, είναι αναγκασμένος, όπως και οι προηγούμενες εκδόσεις των τελευταίων ετών να ζουν με ένα τεράστιο βάρος, έναν μεγάλο ''σταυρό'', κατάσταση που έχει προκύψει από την ανομβρία τίτλων. Από το 0/14 και από το 2/28. Συνθήκη αδιανόητα δύσκολη για ένα κλαμπ, όπου ζει και αναπνέει για κούπες. Όπου οι κορυφές είναι αυτοσκοπός. Ο οργανισμός, πλέον, δυσκολεύεται αρκετά να δει τις καταστάσεις με ηρεμία, με υπομονή, με καθαρή ποδοσφαιρική σκέψη, να δώσει πίστωση χρόνου σε προπονητές και ποδοσφαιριστές. Είναι κατανοητό. Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε.

Όσο δεν έρχεται το πρωτάθλημα, όσο ο σύλλογος δεν επιστρέφει στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, τόσο θα λειτουργεί με μία αγχόνη στον λαιμό, η οποία θα είναι έτοιμη να ''πνίξει'' στο πρώτο δύσκολο διάστημα, στη πρώτη κακή εμφάνιση και αποτέλεσμα, κάθε προπονητή, ποδοσφαιριστή, κάθε νέα προσπάθεια, ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη. Ούτε για το 0/14 ούτε για το 2/28. Σε τούτη την γωνιά, με οποιοδήποτε κόστος, θα προσπαθήσουμε να παραμείνουμε μακριά από αυτή την ''παγίδα''. Ο Αλόνσο δεν έχει ευθύνη για τα λάθη των προηγούμενων, οι ποδοσφαιριστές, το ίδιο. Κανείς Αλόνσο δεν φταίει για τα διοικητικά λάθη των προηγούμενων ετών, είναι άδικο να μπαίνουν όλα και όλοι στο ίδιο τσουβάλι, κάθε χρονιά, με κίνδυνο να ''καίγονται'' προσπάθειες που χρειάζονται χρόνο και πάνω από όλα στήριξη για να πετύχουν και να ανθίσουν σε ένα περιβάλλον, πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο.

Ο Παναθηναϊκός του Αλόνσο είναι μια νέα ομάδα, μία ομάδα που επιχειρεί να αλλάξει την ποδοσφαιρική της ταυτότητα, σε σχέση με αυτό που ήταν επί Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Επί Τερίμ δεν υπήρχε κανένα σημείο αναφοράς, καμία δομημένη και οργανωμένη φιλοσοφία παιχνιδιού, οπότε για αυτό αναφέρεται ως ταυτότητα, η δουλειά του Σέρβου τεχνικού. Είναι μία ομάδα που προσπαθεί να ''χτιστεί'' μέσα από τα προκριματικά και τα πρώτα ματς της Super League, με πολλά σημαντικά κομμάτια του παζλ να μπαίνουν στην εξίσωση αρκετά μετά το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και άλλα να απουσιάζουν λόγω του Euro.

Στα πρώτα επίσημα ματς της σεζόν, το Τριφύλλι έχει δύο πρόσωπα. Ένα καλό, ανταγωνιστικό, με πολλά περιθώρια βελτίωσης και κάποιες αδυναμίες στην Ευρώπη και ένα κάκιστο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Οι ''πράσινοι'' πέρασαν την Μπότεφ με συνολικό σκορ 6-1, πήγαν και νίκησαν τον Άγιαξ μέσα στην Johan Cruyff Arena και αποκλείστηκαν με 13-12 στα πέναλτι έχοντας χάσει στις λεπτομέρειες στο ΟΑΚΑ και έφεραν το δεύτερο παιχνίδι με την Λανς στη Καλογρέζα, έχοντας πιθανότητες πρόκρισης μετά το 2-1. Το ίδιο σύνολο, ο ίδιος προπονητής αλλά εντελώς διαφορετικές ενδεκάδες και εικόνα, ηττήθηκαν από τον Αστέρα Τρίπολης(με γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει και αδιανόητο ατομικό λάθος του Ζέκα) και νίκησαν με το στανιό, τον Λεβαδειακό, με ένα γκολ του Σπόραρ στο 96', έπειτα από μία εικόνα σούπερ προβληματική. Είναι ξεκάθαρα, λοιπόν, δύο πράγματα:

1) Ο Αλόνσο τόσο ως πνευματική προετοιμασία όσο και ως επιλογές στο αρχικό σχήμα, έχει βάλει, έχει ξεχωρίσει, τον στόχο του καλοκαιριού, αυτόν της Ευρώπης. Σε βαθμό που αυτή η προτεραιότητα ''σκέπασε'' τα δύο παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος. Ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός περάσει την Λανς το βράδυ της Πέμπτης, η απώλεια πέντε βαθμών(αν ο Σπόραρ δεν λύτρωνε την ομάδα του) θα ήταν πολύ δύσκολα διαχειρίσιμη. Όχι γιατί δεν θα μπορούσε να ''επιστρέψει'' σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή ο Παναθηναϊκός, αλλά επειδή ξεκίνημα με ήττα από τον Αστέρα και ισοπαλία κόντρα στον Λεβαδειακό εντός έδρας(όσο έδρα μπορεί να θεωρηθεί το ΟΑΚΑ) θα ήταν περίπου σαν... πυρηνική βόμβα στα σωθικά του οργανισμού που περιγράψαμε στην αρχή του κειμένου.

Για αυτό και η νίκη αυτή, το γκολ αυτό του Σπόραρ, είναι πολύ πιο σημαντικά από το ''τρίποντο'' καθαυτό. Από την μία ο Αλόνσο έχει τα δίκια του να βλέπει ως αυτοσκοπό την είσοδο σε ευρωπαϊκό όμιλο, καθώς το κλαμπ πρέπει μέσα από νίκες να καλύψει το τεράστιο χαμένο έδαφος της ''μαύρης επταετίας'' μακριά από την Ευρώπη για να μην πέφτει πάνω σε Άγιαξ και Λανς, από την άλλη αυτή η επιχείρηση θα έπρεπε να γίνει με μεγαλύτερη ισορροπία, λιγότερα ρίσκα, ώστε, να μην κινδυνεύσει η ομάδα να μείνει πολύ πίσω στον βασικό της στόχο στη σεζόν, στη κατάκτηση του πρωταθλήματος.

2) Από κει και πέρα, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε μπορούμε να το καταλάβουμε είτε όχι, αυτός ο Παναθηναϊκός θέλει χρόνο για να φτάσει εκεί που έχει ονειρευθεί ο Αλόνσο. Το Τριφύλλι δεν είχε συνέχεια, δεν πορεύτηκε με τον ίδιο προπονητή τα τελευταία χρόνια.

Πριν δύο μήνες ανέλαβε ο Ουρουγουανός.Η λογική λέει πως όταν ο Τετέ, ο Πελίστρι, ο Μαξ, ο Μαξίμοβιτς, ο νέος κεντρικός χαφ που θα έρθει, φτάσουν στα επιθυμητά επίπεδα συνοχής και επικοινωνίας με το υπόλοιπο σύνολο και όταν ο προπονητής αυξήσει τον χρόνο δουλειάς με την ομάδα του, τότε θα εξαλειφθούν αυτές οι μεγάλες διαφοροποιήσεις στην εικόνα της ομάδας.

Στη τρίτη χρονιά του Ιβάν(2023/2024) όταν το σύνολο υπηρετούσε στον απόλυτο βαθμό τα θέλω του προπονητή, ο Παναθηναϊκός έκανε επτά και οκτώ αλλαγές από Πέμπτη σε Κυριακή και μοίραζε τέσσερα και πέντε γκολ στην επαρχία. Το να συμβεί αυτό στους δύο μήνες, έχει υψηλό δείκτη δυσκολίας.

Για το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό και μόνο, ο Παναθηναϊκός ήταν κάκιστος. Αργή ανάπτυξη, κάκιστες τοποθετήσεις ανάμεσα στις γραμμές, καμία υπομονή, καμία ανάληψη ευθύνης για το κάτι παραπάνω σε ατομικό επίπεδο, μια ομάδα που ήταν λες και έκανε αγγαρεία. Οι παίκτες του Νίκου Παπαδόπουλου κέρδιζαν άνετα τα περισσότερα 1vs1, τούτο είναι και θέμα διάθεσης, πνευματικής ετοιμότητας.

Ορθά το παραδέχθηκε ο Αλόνσο πως ''το μυαλό μας ήταν στην Λανς''. Ανεπίτρεπτο αλλά μπορεί να συμβεί. Αν σε αυτό το σούπερ προβληματικό βράδυ, χάνεις και τρία τετ α τετ, το ένα σε κενό τέρμα(Γερεμέγεφ), θα φτάσεις δύο λεπτά πριν το τέλος να αναζητάς γκολ λύτρωσης. Το έβαλε ο... φευγάτος Σπόραρ, το Τριφύλλι γλίτωσε τα χειρότερα, γνωρίζοντας πως με αυτή την εικόνα δεν μπορεί να πάει μακριά. Ο Τετέ ήταν εκείνος που αποτέλεσε ''όαση'' με την είσοδό του, δίνοντας πράγματα που δεν είχε μέχρι εκείνη την ώρα η ομάδα του. Κυρίως προσωπικότητα, ενέργειες με την μπάλα, πρωτοβουλίες με ποιότητα. Από την δική του κεφαλιά στο δοκάρι, μπαίνει το γκολ στο φινάλε.

Κλείνοντας, οι ''πράσινοι'' κάνοντας την αυτοκριτική τους σε λογικά πλαίσια και όχι σε αυτά της... τρέλας και της ανθρωποφαγίας για την εικόνα τους κόντρα στον Λεβαδειακό, κλείνουν αυτό το κεφάλαιο και πηγαίνουν στο παιχνίδι του καλοκαιριού απέναντι στην Λανς. Ένα παιχνίδι-ορόσημο που εκτός από την επίτευξη του στόχου, μπορεί να φέρει ηρεμία και καθαρό μυαλό σε ολόκληρο τον οργανισμό.

Αυτή την πρόκριση ο Παναθηναϊκός θα την παίξει σε γεμάτο ΟΑΚΑ, με τον κόσμο στο πλευρό του. Δεν θα είναι εύκολο. Η ομάδα, όμως, ως μία ''γροθιά'' και μόνο ως τέτοια, θα έχει ελπίδες να περάσει απέναντι σε έναν εξαιρετικό αντίπαλο...