ΑΕΚ: Καλύτερη η εικόνα της Ένωσης από τον ανταγωνισμό...

• Τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ στη συνέχεια...

Με την αναμέτρηση του Ολυμπιακού με αντίπαλο την Καλλιθέα ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα της δεύτερης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Superleague στο οποίο το πρώτο και ουσιαστικό συμπέρασμα είναι ότι πορευόμαστε με προβληματικές (sic) διαιτησίες! Υπάρχουν λάθη σε σοβαρά, μα κυρίως, σε βασικά και απλά πράγματα και διαφορές (όπως ο χρόνος καθυστέρησης σε ματς) τρανταχτές που αναδεικνύουν την κατεύθυνση και την επιθυμία (ίσως από εντολή) της διαιτησίας. Ωστόσο δεν χρειάζεται να σταθούμε σε αυτό το κομμάτι από τη δεύτερη αγωνιστική, όχι εμείς, να μη το πάμε απ' την αρχή στη τοξικότητα, ας το πράξουν οι ομάδες (αν και στην ΑΕΚ δεν βλέπω να ασχολούνται καν) και εμείς ας εστιάσουμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Θα μου πουν οι αγαπημένοι μου Ενωσίτες «μα ήδη έχουμε αίσχη που έχουν διαμορφώσει άλλη βαθμολογία απ' αυτή που θα έπρεπε;» και θα απαντήσω απλά: το γνωρίζω μα το είχα και δεδομένο...

Οπότε πάμε παρακάτω και ας ελπίσουμε ότι θα διορθωθει η κατάσταση, προσωπικά δεν αισιοδοξώ, αλλά όπως έγραψα και στον πρόλογό μου, στην παραπάνω παράγραφο, δεν θα εστιάσω σε αυτό το σκέλος. Περισσότερο με απασχολεί το αγωνιστικό και σε αυτό εκτιμώ ότι όλοι συμφωνούμε, αν όχι απόλυτα σε μεγάλο βαθμό, πως αναμενόμενα σε αυτές τις πρώτες δυο αγωνιστικές επιβεβαιώνεται πως οι ομάδες που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούν, είναι σε φάση αναζήτησης και φορμαρίσματος: ενδεκάδων, αλλαγών, τακτικών και πάει... γράφοντας! Απόλυτα δικαιολογημένα, σαφέστατα αναμενόμενα και σίγουρα για κάποιες ο προβληματισμός μοιάζει μεγαλύτερος από άλλες, ωστόσο όλες δείχνουν να 'χουν τα θέματά τους και σίγουρα μας αποδεικνύουν πως δύναται αυτή η σεζόν να είναι αντίστοιχα ανταγωνιστική στην κούρσα του πρωταθλήματος με τις δυο που προηγήθηκαν (αρκεί να το βρει άμεσα και στη διαιτησία γιατί δεν...)!

Είναι επίσης πραγματικότητα και ευτυχώς έως τώρα αναγνωρίζεται από κοντινούς της καθημερινότητας της ΑΕΚ στα Media, αλλά και αντιπάλους έως ορκισμένους εχθρούς, ότι αν υπάρχει μια ομάδα που 'χει παρουσιάσει καλύτερη εικόνα από τους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου, αυτή είναι του Ματίας Αλμέιδα. Προσοχή γιατί μπορεί εύκολα να το πάρει κανείς αυτό και να το βιάσει όπως συνηθίζεται και σα να τα βλέπω μπροστά μου τα σχόλια τέτοιου ύφους: η Ένωση δεν παίζει total football και δεν έχει γίνει η Ολλανδία επί Κρόιφ... Αλλά συγκριτικά με την εικόνα των υπολοίπων, Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ, στα έως τώρα (λίγα προφανώς) ματς του πρωταθλήματος, έχει δείξει καλύτερα στοιχεία, μεγαλύτερη διάρκεια στο καλό της παιχνίδι δημιουργικά, δίχως να απειλείται αμυντικά και στις δυο αναμετρήσεις έως τώρα στην έδρα της, τη μία δίχως κόσμο, την άλλη παρουσία φίλων της ομάδας... Είναι σίγουρα άξιο αναφοράς ότι αναγνωρίζεται κάτι τέτοιο επαναλαμβάνω και από (όχι όλους φυσικά) τους ανταγωνιστές στα ΜΜΕ...

Τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ στη συνέχεια...

Προφανώς και αυτό δεν σημαίνει τίποτα απολύτως για τη συνέχεια του πρωταθλήματος (έτσι κι αλλιώς είναι τόσο νωρίς) μιας και μπορεί οι άλλοι από τη διακοπή κι έπειτα να πετάνε και η ΑΕΚ να 'χει ...πνιγεί στην εσωστρέφεια που προκαλούν τα αποτελέσματα που δεν της έκατσαν, όπως αυτό με την Λαμία, το οποίο ήρθε να ...κουμπώσει στον πρόωρο ευρωπαϊκό αποκλεισμό και με μια ακόμη στραβή στην Λιβαδειά (άσχετα αν θα 'χει ξέρω 'γω οκτώ τετ α τετ χαμένα, τρία δοκάρια και διαιτητικά λάθη σε βάρος της) να διαλύσουν όλα... Ελλαδιστάν άλλωστε! Όμως η αλήθεια είναι πάντα μια και η εικόνα σε ματς ξεκάθαρη, σχετικά έστω με τα βασικά, αν ήταν καλή, μέτρια, ή κακή. Έχει επίσης αξία ότι η Ένωση ήταν καλύτερη των ανταγωνιστών σε αυτά τα πρώτα δυο ματς που έδωσαν όλοι διότι οι αντίπαλοι ήταν αντίστοιχης δυναμικότητας, όχι ίδιας, αλλά αντίστοιχης. Όταν οι άλλοι έπαιζαν με Βόλο, Αστέρα και Πανσερραϊκό, η ομάδα του Πελάδο υποδέχτηκε τον ΟΦΗ και τώρα που αντιμετώπισαν Καλλιθέα, Λεβαδειακό και Παναιτωλικό, η Ένωση φιλοξένησε την Λαμία...

Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που δημιούργησε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη συνολικά στα παιχνίδια και παράλληλα απειλήθηκε λιγότερο από τους βασικούς ανταγωνιστές της. Δεν πήρε ότι άξιζε και αντίθετα οι αντίπαλοί της πήραν περισσότερα απ' αυτά που άξιζαν στα ματς που έδωσαν, βάση πάντα εικόνας (θα πει κανείς και βάση διαιτησίας αλλά είπαμε το αφήνουμε εκτός αυτό γιατί οι αντίπαλοι θα σου πουν πολύ απλά: δεν ισχύει). Όμως την εικόνα όσο και να επιχειρήσουν να την βιάσουν δεν την αλλάζουν και μιλάει από μόνη της. Τι σημαίνει αυτό τώρα για την Ένωση και τον Αλμέιδα; Ότι πρέπει όλοι να μείνουν προσηλωμένοι στη συνέχεια της δουλειάς που γίνεται και να επιμείνουν για να την εξελίξουν. Κοινώς να μη παρασυρθούν από τον (πολύ σωστά το είπε ο Ντέμης Νικολαΐδης στην εκπομπή του) μικρόκοσμο της ΑΕΚ που δημιουργεί περισσότερο πρόβλημα από αυτό που μοιάζει να υπάρχει και ειδικότερα στο καθαρά αγωνιστικό: είτε αφορά σχεδιασμό που σκόπιμα γράφεται δεξιά κι αριστερά, είτε προπονητικό για τον Αλμέιδα από ελάχιστους, είτε αυτό το κλασικό γενικό και αόριστο που λένε σε τέτοιες συνθήκες: δεν το 'χουν (και βάζουν ένα ψυχολογικά, αλλα δοκάρι και μέσα του Κοϊτά θα το είχαν και με αντίδραση και ανατροπή, για γέλια).

Όσο βαδίζει στο σωστό δρόμο, δουλεύεται και παράγει με σχέδιο όπως το έκανε και στις πρώτες δυο αγωνιστικές, τόσο θα ακολουθούν και οι νίκες, οι καλές αποδόσεις, το όμορφο ποδόσφαιρο. Επαναλαμβάνω αρκεί κανείς στην ΑΕΚ να μη παρασυρθεί. Επιπρόσθετα για να σταθώ και σε όσα σωστά φωνάζουν οι φίλοι της Ένωσης για τις διαιτησίες των άλλων σε σχέση με αυτές που είχε η ομάδα τους, αξίζει τότε να μη παρασύρονται και εκείνοι, να μη χάνουν το καθαρό μυαλό του, να κάνουν κριτική και να καταλαβαίνουν τι βλέπουν στο χορτάρι. Διότι μπορείς να γράψεις και να ασκήσεις κριτική για το φορ που έλειπε και δεν ήρθαν τα γκολ σε ματς που το χρειαζόσουν (βλέπε Νόα και Λαμία), αλλά δεν γίνεται να βιάζεις ότι είδε όλο το ποδοσφαιρόφιλο κοινό απέναντι στην Λαμία και να λες «δεν παίζαμε με σχέδιο και δεν κάναμε φάσεις»! Η ΑΕΚ του Αλμέιδα παρά τον... πανικό της γκέλας δεν πήγε στις γιόμες και στις μπάλες δίχως σωστή προσπάθεια ανάπτυξης ακόμη και όταν όλο το γήπεδο ούρλιαζε «σέντρααααα, γεμίστεεεεε». Μπορεί να μη μπήκε η μπάλα μέσα στο πλεκτό αλλά το άξιζε σε τουλάχιστον έξι με επτά περιπτώσεις (με τα δυο δοκάρια μέσα σε αυτές) στο δεύτερο 45λεπτο (και άλλες τέσσερις στο πρώτο).

Μπροστά μας έχουμε και τη τρίτη αγωνιστική υποχρέωση των ομάδων μας πριν τη διακοπή για την Εθνική του Γιοβάνοβιτς (κάθε επιτυχία στον Σέρβο τεχνικό και στην ομάδα) για να κάνουμε μια πρώτη καλύτερη σούμα!