Παναθηναϊκός: Δεν έχει τα υλικά για να παίξει αυτό που θέλει ο Αλόνσο και η κλεψύδρα γύρισε

• Ο στόχος για τίτλο ήταν υπερβολικός εξ΄αρχής
• Τα ελαφρυντικά και η ΑΕΚ του Αλμέιδα
• Η χειρότερη εμφάνιση από την εποχή Μπόλονι, υπεύθυνοι παίκτες και κόουτς

Μετά από το «-5» στις τρεις πρώτες αγωνιστικές, ειλικρινά δεν βλέπω πώς ο Παναθηναϊκός μπορεί να πάρει αυτό το πρωτάθλημα. Ενα πρωτάθλημα στο οποίο έχει τρεις ανταγωνιστές, εκ των οποίων ο ένας είναι πρωταθλητής και εσχάτως ενισχύθηκε σε μεγάλο βαθμό, ο άλλος είναι κάτοχος του Conference League και... ακόμα κάνει μεταγραφές και η τρίτη θα έχει ένα ματς ανά εβδομάδα. Ο Παναθηναϊκός θα έχει και το Conference League και καλώς θα το έχει! Πιθανώς, μάλιστα από κάποιο χρονικό σημείο και έπειτα να ρίξει όλο το βάρος της εφετινής προσπάθειάς του στην Ευρώπη. Διότι όταν ξεκινάς με «-5» χωρίς να έχεις παίξει έστω ένα θεωρητικά δύσκολο ματς, αλλά τρία εντός έδρας ουσιαστικά, τότε... τι θα γίνει μετά;

Ας δούμε συνοπτικά το πρόγραμμα της ομάδας μέχρι το τέλος Οκτωβρίου: ΠΑΟΚ (εκτός), Πανσερραϊκός, ΑΕΚ (εκτός), Μπόρατς (εκτός), Ολυμπιακός, ΟΦΗ (εκτός), Τσέλσι, Αρης! Κι όποιος πιστεύει με τα σημερινά δεδομένα ότι στο τέλος Οκτωβρίου ο Ντιέγκο Αλόνσο θα είναι 100% στον πάγκο του Παναθηναϊκού, να σηκώσει πρώτος το χέρι!

Ο στόχος για τίτλο ήταν υπερβολικός εξ΄αρχής

Η συνθήκη ήταν εξ' αρχής πολύ δύσκολη για τους Πράσινους, δεδομένου και του ανταγωνισμού, ο οποίος είναι πολύ ισχυρότερος από τη χρονιά που με τον Γιοβάνοβιτς οι Πράσινοι έφτασαν μια ανάσα από τον τίτλο (μοναδική, ουσιαστικά, διεκδικήτρια τότε η ΑΕΚ που το κατέκτησε). Ηταν πολύ δύσκολη λόγω της αλλαγής προπονητή, της καθυστέρησης στις μεταγραφές, της απουσίας Ιωαννίδη από την προετοιμασία, της ελλιπούς προετοιμασίας αρκετών διεθνών, της αρνητικής ατμόσφαιρας γενικώς ως απότοκο της λαίλαπας Τερίμ. Και δυστυχώς για τους Πράσινους έγινε πολύ δυσκολότερη. Την πέταξε σ' αυτά τα τρία ματς με τον Αστέρα, τον Λεβαδειακό και την Athens Kallithea τη μεγάλη ευκαιρία ο Παναθηναϊκός. Κι αυτή δεν ξαναγυρίζει, τώρα αρχίζουν τα ντέρμπι και η Ευρώπη!

Ηταν εξ' αρχής παράλογο να υπάρχει απαίτηση για τίτλο εφέτος από τον Παναθηναϊκό υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες. Τώρα, έγινε και σχεδόν ανέφικτο! Διότι αν μ' αυτή την εκκίνηση, μ' αυτό το υλικό, μ' αυτόν τον ανταγωνισμό και μ' αυτή την ατμόσφαιρα καταφέρει εφέτος να σηκώσει την κούπα αυτή η ομάδα, θα μιλάμε για έναν άθλο! Για ένα θαύμα! Και τα θαύματα δεν συμβαίνουν κάθε χρόνο. Συνέβη πέρυσι από τον ΠΑΟΚ, αλλά δεν είναι τ' Αϊ Γιαννιού κάθε μέρα.

Τα ελαφρυντικά και η ΑΕΚ του Αλμέιδα

Ο Γιάννης Αλαφούζος καλείται να αποφασίσει - γιατί αυτός και μόνο αυτός αποφασίζει - αν θα εμπιστευτεί τον Ντιέγκο Αλόνσο για μια μακροπρόθεσμη προοπτική, για να χτίσει μια ομάδα που κάποια στιγμή εντός της σεζόν θα αρχίσει να παίζει με το «δικό» του στυλ. Οσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα για τον Παναθηναϊκό. Εχει, όμως, άραγε, το Τριφύλλι τους παίκτες που μπορούν να υποστηρίξουν αυτό που θέλει ο προπονητής; Εχει ο Παναθηναϊκός έναν «Πινέδα» κι έναν «Γκατσίνοβιτς» της πρώτης σεζόν Αλμέιδα; Εχει έναν «Αραούχο» να πιέζει σαν σπρίντερ πίσω από τον πολύ καλό του φορ (Ιωαννίδης - Λιβάι, με διαφορετικά χαρακτηριστικά βέβαια); Κατά τη γνώμη μου δεν τα διαθέτει αυτά τα υλικά. Εχει παίκτες με άλλα χαρίσματα. Πιο αργούς σε σώμα, λήψη απόφασης, σκέψη, αν εξαιρέσεις πέντε-έξι εξ' αυτών. Και εκτός απ΄όλα αυτά, το σημαντικότερο όλων, δεν έχει πίστωση χρόνου.

Είχε την πίεση για την ευρωπαϊκή πρόκριση, είχε τις ελλείψεις, είχε την καθυστέρηση στις μεταγραφές, είναι ο μοναδικός που άλλαξε προπονητή. Αναφέραμε την προπέρσινη ΑΕΚ όχι μόνο διότι αυτό που θέλει να φτιάξει ο Αλόνσο ομοιάζει με εκείνη την ομάδα, αλλά και διότι εκείνη η ΑΕΚ ήταν και ολοκαίνουρια και με νέο κόουτς!

Η χειρότερη εμφάνιση από την εποχή Μπόλονι, υπεύθυνοι παίκτες και κόουτς

Η χειρότερη εμφάνιση του Παναθηναϊκού από την εποχή Μπόλονι αυξάνει κατακόρυφα τις αμφιβολίες όχι για το «πού» θέλει να φτάσει ο Αλόνσο, αλλά για την αξιολόγηση των παικτών, τη μεταδοτικότητά του, την πνευματική και σωματική προετοιμασία των παικτών, για πάρα πολλά. Η πρόκριση επί της Λανς και συνολικά η παρουσία του Τριφυλλιού στην Ευρώπη είχε γεμίσει την κλεψύδρα του, όμως αυτή άδειασε δραματικά την Κυριακή. Διότι αυτή τη φορά δεν υπήρχε και το... rotation! Μια ομάδα που έπαιζε με το «ό,τι μπορεί ο καθένας» και παίζοντας ο καθένας μόνος του. Με αντίπαλο ένα σύνολο που αγωνιζόταν με το «καλύτερο που μπορεί ο καθένας» και όλοι μαζί σαν ορχήστρα βάσει των προσόντων τους! Γι' αυτή την εμφάνιση αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι οι παίκτες (πρωτίστως) και ο προπονητής (δευτερευόντως), όχι ο Αλαφούζος.

Επειδή, όμως, οι παίκτες δεν... αλλάζουν τόσο εύκολα, ειδικά δε αν ο Αλόνσο αξιολογηθεί ως «ο κόουτς που διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μπάτζετ στη θητεία του Αλαφούζου», αν στα ντέρμπι δεν γίνει η «επανόρθωση», ο Αλόνσο δεν πρόκειται να μακροημερεύσει. Και ο φαύλος κύκλος που άνοιξε με τον Τερίμ, θα συνεχιστεί.

Υ.Γ. Ο Παναθηναϊκός είχε μεγαλύτερη ανάγκη δύο εξτρέμ με 13 εκατ. Ευρώ ή ένα οκτάρι σαν τον Ινμπεόμ Χουάνγκ που πωλήθηκε σήμερα αντί επτά εκατ. Ευρώ στη Φέγενορντ, αφού ο Ερυθρός Αστέρας του Βλάνταν προκρίθηκε στη League Phase του Champions League; Δεν ξέρω, το σκέφτομαι... Σίγουρα, πάντως, είναι απίστευτο μόλις δύο ημέρες πριν από τη λήξη της προθεσμίας για την «ευρωπαϊκή» λίστα, μια ομάδα που έχει ως στόχο θεωρητικά και το πρωτάθλημα και μια καλή πορεία στην Ευρώπη να έχει ένα και μοναδικό «ενεργό» (!) αυθεντικό οκτάρι. Τον Τσέριν. Που δεν είναι «Πινέδα», δεν είναι «Τσικίνιο», δεν είναι «Μπακαγιόκο». Οι Μπακασέτας – Τζούρισιτς είναι «δεκάρια», ο Μαξίμοβιτς δεν έχει την αντοχή ούτε την ταχύτητα που απαιτείται από μοντέρνο οκτάρι. Ο Βιλένα ξαφνικά «τελείωσε» (θα έπρεπε να είχε γίνει από τον Ιούνιο) και ο Παναθηναϊκός έχει άλλα τρία «οκτάρια» (Κλεϊνχέισλερ, Τρουιγέ, Νίκας) που... περιμένουν στην πόρτα εξόδου μπας και βρεθεί κάποια ομάδα όπως και οι Σπόραρ – Βέρμπιτς. Μεγάλη «πετυχεσά» στη μεσαία γραμμή που λεν' και στα χωριά μας...

Υ.Γ. 2: «Είχαμε αρχίσει να ψάχνουμε από τον Οκτώβριο για διαθέσιμους προπονητές, γιατί έβλεπα ότι το πράγμα είχε αρχίσει να κακοφορμίζει. Έβλεπα ότι στα δύσκολα παιχνίδια δεν είχαμε την ορμή και το πάθος που θα χρειαζόμασταν για να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε. Μετά τη Μακάμπι αποφάσισα ότι πρέπει να γίνει η αλλαγή»: αυτή ήταν μια από τις ατάκες του Γιάννη Αλαφούζου στην «Athens Voice» για την απόλυση Γιοβάνοβιτς, η οποία έλαβε χώρα στις 26 Δεκεμβρίου 2023. Δηλαδή δύο μήνες μετά από την εκκίνηση της αναζήτησης του διαδόχου του. Το κρατάμε σε μια άκρη του μυαλού μας...