Άρης: Όταν οι λεγεωνάριοι λειτουργούν σα νεοσύλλεκτοι

Αυτή τη φορά, οι λοξές ματιές κρίνονται περιττές. Κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέπτη, αξιολόγησέ τον και φρόντισε να διορθωθείς. Δύσκολο πράγμα η αυτοκριτική, ειδικά όταν εμπεριέχει υψηλά στάνταρ αλλά και απαραίτητη αν πραγματικά σκοπεύεις να υπηρετήσεις στόχους και όχι έναν άχαρο ρόλο. Αυτό χρειάζεται να κάνουν οι λεγεωνάριοι του Άρη οι οποίοι στις πρώτες αγωνιστικές λειτουργούν σα νεοσύλλεκτοι. Τρανό παράδειγμα, η μάχη της Κρήτης. Από τη συμπεριφορά του πρώτου ημιχρόνου, τα ατομικά λάθη, τις ολιγωρίες και το σύνθημα της αντεπίθεσης που τελικώς άκουσαν μόνο τρεις-τέσσερις νοματαίοι. Εκεί αποδείχθηκε ότι ναι μεν ο Άρης πρόσθεσε ποιότητα και τούτο δεν αμφισβητείται, αλλά έχασε τα κεκτημένα. Την αμυντική συνέπεια. Με τον Αστέρα Τρίπολης δέχθηκε ένα γκολ αλλά θυμηθείτε πόσες προϋποθέσεις του αντιπάλου δημιουργήθηκαν αλλά και τις αποφάσεις που τις οδήγησαν στα σκουπίδια. Με τον ΟΦΗ, κάθε κατεβασιά των Κρητικών στο πρώτο ημίχρονο «μύριζε» φάση γιατί ταυτόχρονα χάθηκε η αίσθηση της σιγουριάς που κάποτε χαρακτήριζε τον Άρη.

Προφανώς είναι και θέμα προσώπων. Για δεύτερο διαδοχικό παιχνίδι ο Μάρτιν Μοντόγια έζησε έναν εφιάλτη. Την περασμένη χρονιά, έχοντας υπηρεσιακό ρόλο στο αριστερό άκρο της άμυνας, απολάμβανε πολλά ελαφρυντικά. Φέτος παίζει στη θέση του και στην Κρήτη απλά βαστούσε το χέρι του Τιάγο Νους καθώς ο τελευταίος χόρευε πεντοζάλι. Δύο εβδομάδες νωρίτερα ήταν ο Παλάσιος και πάλι από την ίδια πλευρά. Λεγεωνάριος είναι ο Ισπανός αλλά λειτούργησε σα… στραβάδι.

Το ίδιο ισχύει και για τον Γιάκουμπ Μπράμπετς ο οποίος έχει ευθύνη στο 2ο και 3ο γκολ του ΟΦΗ. Ο Λαμπρόπουλος δεν είδε φως και μπήκε στην καρδιά της περιοχής αλλά διαπίστωσε το κενό που άφησε ο Τσέχος. Ο δε Σαλτσίδο είχε μπόλικο χρόνο να ισορροπήσει το κορμί του και να φέρει την μπάλα στο δεξί του πόδι καθώς ο Μπράμπετς συμπεριφέρθηκε σαν απλός θεατής. Από τον μπαρουτοκαπνισμένο κεντρικό αμυντικό, τον άλλοτε διεθνή, περιμένεις διαφορετική αντίδραση αλλά αυτός συνεχίζει την περσινή κακή χρονιά του. Περιμένεις συμπεριφορά αντίστοιχη του Φαμπιάνο ο οποίος στις δύο-τρεις φορές που βρέθηκε με τον Νους έδειξε τον αθλητικό εγωισμό του. Ναι, αυτό το «δεν θα με περάσεις» που λέγαμε και στην αλάνα.

Η κακή ανασταλτική αντίδραση δεν αποτελεί προϊόν σύμπτωσης και ανεξαρτήτων των ατομικών λαθών είναι συνολικό πρόβλημα. Δεν θα φανεί απέναντι σε ομάδες περιορισμένης ποιότητας αλλά κόντρα σε αυτές που έχουν επιθετικούς επιπέδου είναι δεδομένο ότι θα κοστίσει. Το χθεσινό ματς δεν ήταν για 1-0 στο ημίχρονο. Ο ΟΦΗ άξιζε τουλάχιστον ένα ακόμη γκολ έχοντας καθολική κυριαρχία στο γήπεδο και έναν αντίπαλο να πελαγοδρομεί. Το ότι ο Άρης δεν εμφανίζεται στο πρώτο ημίχρονο ενός ακόμη παιχνιδιού, επίσης δεν εντάσσεται στη λίστα των συμπτώσεων γιατί είναι κάτι επαναλαμβανόμενο. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο απαιτείται να κυριαρχήσει στις συζητήσεις του Άκη Μάντζιου με τους ποδοσφαιριστές. Είναι ευθύνη τους να το λύσουν. Χθες, ο Άρης έμεινε στο παιχνίδι διεκδίκησης του αποτελέσματος γιατί ήταν δραστήριος και είχε ένταση στο δεύτερο ημίχρονο, κυρίως όμως επειδή ο Χατζηθεοδωρίδης έκανε δύο επιπολαιότητες. Γκολ σε ροή αγώνα δεν βρήκε παρά την πληθώρα των φάσεων. Κι όταν έβρισκε, τον πρόδιδε η άμυνα. Και στο καλό του ημίχρονο το σκορ ήταν 2-2!

Και δεν θα… βγει στον τάκο ο πιτσιρικάς ο οποίος σε αντεπίθεση πέντε εναντίον δύο έκανε λάθος πάσα. Ξέρουμε όλοι και πολύ καλύτερα ο οργανισμός ότι ο Κλέιτον Ντιαντί διέρχεται μεταβατική περίοδο στα πρώτα βήματά του στο επαγγελματικό επίπεδο. Έχει τρεξίματα, έντονη διάθεση αλλά η ισορροπία συναισθημάτων οδηγεί στην ακρίβεια σε πάσες και σουτ είναι. Αυτό το στοιχείο αποκτάται στη διάρκεια του χρόνου. Σε τελική ανάλυση, ο Σενεγαλέζος δίνει πολλά περισσότερα από τον Πιόνε Σίστο ο οποίος υποτίθεται ότι αποκτήθηκε για να προσφέρει ποιοτική αναβάθμιση των επιθετικών άκρων. Στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές απλά πρόσφερε δύο φάσεις. Μια ασίστ στον Σιφουέντες (στις Σέρρες) και τη χθεσινή εκτέλεση του 6ου λεπτού.

Το ζήτημα για τον Άρη είναι η ομαδική συμπεριφορά και η απώλεια των κεκτημένων της άμυνας. Φταίει η τακτική προσέγγιση με τους τρεις εσωτερικούς μέσους; Ας βρουν το πρόβλημα. Το πρόγραμμα λέει Ολυμπιακός και μετά ΠΑΟΚ, δύο ομάδες οι οποίες ασκούν πίεση στον άξονα της μεσαίας γραμμής και θέλουν την μπάλα στα δικά τους πόδια. Δύο ομάδες οι οποίες αν σε βρουν… τρύπια βάρκα όπως ήταν ο Άρης με Αστέρα και ΟΦΗ, θα σε βυθίσουν στον Θερμαϊκό. Επιμένω σ’ αυτό που είχα γράψει πριν από δύο-τρεις μήνες. Αυτή η ομάδα, με την τακτική που της ταιριάζει, δεν γίνεται να μην παίζει με καθαρό αμυντικό χαφ. Αν η άμυνα «φυσούσε» προφανώς θα είχα διαφορετική άποψη αλλά μέχρι στιγμής αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα. Το κοντέρ έγραψε τέσσερα γκολ παθητικό στα τελευταία δύο παιχνίδια αλλά η εικόνα των αγώνων ήταν για περισσότερα.