Ολυμπιακός: Η πρωτόγνωρα δύσκολη συνθήκη, έφερε κατανόηση και αντίδραση…

Αντί προλόγου: Παρότι ο Ολυμπιακός είναι 4^η στη σειρά σεζόν εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, παραμένει μία από τις 10 ομάδες με τις περισσότερες παρουσίες στην τελική φάση της διοργάνωσης! Μαζί με Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μπάγερν, Πόρτο, Γιουνάϊτεντ, Γιουβέντους, Μίλαν, Άρσεναλ και Μπενφίκα.

Στην προηγούμενη μεταγραφική περίοδο, την καλοκαιρινή, ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει μία πρωτόγνωρα δύσκολη συνθήκη: έληγαν τα συμβόλαια 18 ποδοσφαιριστών του!!!

Τις περιπτώσεις των συμβολαίων που ήδη έληγαν (βλέπε Φορτούνη, Μασούρα, Τζολάκη, Πασχαλάκη, Μαντί Καμαρά, Ελ Αραμπί, Καρβάλιο), ήρθαν να προστεθούν οι μεταγραφές του Κορδόν με μονοετή συμβόλαια (Ιμπόρα, Κίνι, Γιόβετιτς) και οι πολλοί δανεικοί (Ποντένσε, Κάρμο, Όρτα, Αλεξανδρόπουλος, Ρίτσαρντς, Ναβάρο, Καμπράλ), ενώ υπήρχε και η ιδιαιτερότητα του 1+1 του Ελ Κααμπί.

Η συγκυρία (η, όπως αλλιώς θέλετε πείτε τη) αυτή σίγουρα δεν…βοήθησε τον Ολυμπιακό να κάνει τη δουλειά του όπως θα ήθελε, καθώς είχε υπερβολικά πολλά ανοικτά μέτωπα, περίμενε μέχρι πολύ αργά τον Ποντένσε κλπ. Εν τέλει, ο απολογισμός ήταν να κρατήσει πέντε (Ελ Κααμπί, Κάρμο, Τζολάκη, Μασούρα, Πασχαλάκη), αλλά όχι και άλλους (Φορτούνη, Ποντένσε, Όρτα, Ιμπόρα, Γιόβετιτς). Αρκετοί θα την πουν και λογική σούμα, αυτό το 5+ και 5- όταν έχεις να κάνεις με 10 υποθέσεις, αν θεωρήσουμε ότι για τις άλλες οκτώ δεν ενδιαφέρονταν ο σύλλογος.

Το καλό που προέκυψε από αυτή την απίστευτη συνθήκη με τα 18 συμβόλαια που έληγαν; Η κατανόηση ότι δεν πρέπει το κλαμπ να ξαναβρεθεί σε μία τέτοια κατάσταση, ούτε καν σε μία κάπως μικρότερης δυσκολίας. Πολύ απλά γιατί έτσι είναι πάρα πολύ δύσκολο να υλοποιήσεις με τον καλύτερο τρόπο τον μεταγραφικό σου σχεδιασμό: δες επιπτώσεις στην καθυστέρηση με Ποντένσε (τρέξιμο για μεταγραφή πρώτης γραμμής την τελευταία στιγμή), αλλά και στις ανατροπές με Κάρμο (απόκτηση πρώτα του Πιρόλα, ενώ υπήρχε ο Άμπι και τελικά αποχώρηση του Άμπι λόγω της επιστροφής του Κάρμο) κι αφού πρώτα επί ενάμισι μήνα ήταν στον αέρα η παραμονή του Ελ Κααμπί, ως ένα βαθμό και του Τζολάκη.

Η κατανόηση που περιέγραψα αμέσως πριν έφερε την αντίδραση: ο Ολυμπιακός μέσα σε χρόνο ρεκόρ φρόντισε και έκανε πρόωρες ανανεώσεις τριών σημαντικών παικτών του, των οποίων τα συμβόλαια έληγαν το καλοκαίρι του 2025. Πρώτα του Ρέτσου, μετά του Ντόη και τώρα και του Ρόντινεϊ. Κάτι που έχει ως συνέπεια να λήγουν το άλλο καλοκαίρι πλέον τα συμβόλαια μόνο των δύο δανεικών από τη Φόρεστ (Κάρμο, Στάμενιτς), τον Μπιανκόν και των δύο πιο μεγάλων σε ηλικία παικτών της ομάδας (Γουίλιαν, Γκαρθία).

Με την ποδοσφαιρική λογική να λέει ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη θα βοηθήσει το σύλλογο για ένα ακόμη καλύτερο μεταγραφικό σχεδιασμό και τη συνακόλουθη υλοποίηση του.

Παρεμπιπτόντως, ο Ρόντινεϊ, που είχε συμβόλαιο περίπου 1,1 εκ. Ευρώ ετησίως, με τη νέα συμφωνία του με τον Ολυμπιακό, αφενός μεν θα έχει ένα (λίγο) ακόμη καλύτερο συμβόλαιο από οικονομικής πλευράς, αφετέρου δε θα είναι διασφαλισμένος για μία τριετία από σήμερα, άρα έως τα 35,5 χρόνια του, κάτι εξίσου σημαντικό. Ήταν μάλιστα, κάτι το οποίο ήθελε πολύ ο Βραζιλιάνος.

Άσχετο:

Το θέμα της μεταγραφής κάποιου ελεύθερου παίκτη έως τις 30 του μήνα, έχει διάφορες παραμέτρους για τον Ολυμπιακό. Μία από αυτές; Σε ένα ποσοστό 90% ο ελεύθερος παίκτης θα είναι χωρίς ομάδα από το τέλος της περασμένης σεζόν, άρα δεν θα έχει κάνει προετοιμασία με ομάδα και δεν θα έχει παίξει μπάλα το λιγότερο τέσσερις μήνες, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τον χρόνο ετοιμότητας του.

Βλέπουμε, άλλωστε, τα παραδείγματα των Γουίλιαν και Γκαρθία, που ήρθαν ως ελεύθεροι. Ο Βραζιλιάνος προσπαθεί να γίνει fit κι ο Ισπανός στην πρώτη του προπόνηση τον Ιούλιο υπέστη θλάση κι έχασε όλη την προετοιμασία…Πιστεύω δε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Μεντιλίμπαρ εξακολουθεί να είναι αρνητικός για απόκτηση κι άλλου παίκτη είναι και αυτός-συν το ότι ανησυχεί για το κλίμα στα αποδυτήρια με την παρουσία κι άλλων παικτών.

Αλλά ας περιμένουμε να δούμε. Για Ολυμπιακό και μεταγραφή, ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ, έστω κι αν κατά την γνώμη μου οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου για να δικαιωθείς με μία τέτοια κίνηση.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Δεν είναι εύκολο για έναν γκολκίπερ να…κάθεται και να βλέπει ένα παιχνίδι, με την ομάδα του να παίζει μονότερμα. Όταν, όμως, παίζεις σε μία μεγάλη ομάδα, κάποιες φορές θα γίνει αυτό. Με τον τερματοφύλακα να πρέπει να κρατήσει τον εαυτό του σε εγρήγορση.

Ο Τζολάκης στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, που ήταν τυχερός γιατί και στις τρεις καλές τελικές της ομάδας του Αγρινίου η μπάλα έφυγε άουτ, γλιτώνοντας μπελάδες ο ίδιος κι η ομάδα του, είχε δύο διαφορετικά στιγμιότυπα αναφορικά με τη συγκέντρωση του στο παιχνίδι και το καθαρό μυαλό που πρέπει να έχει.

Το πρώτο ήταν στο α΄ ημίχρονο, όταν μία σέντρα από τα αριστερά έστειλε την μπάλα πλάγιο άουτ από την άλλη πλευρά της επίθεσης του Παναιτωλικού, με τον Τζολάκη να ρισκάρει πραγματικά χωρίς λόγο και να φτάνει κι αυτός ως το πλάγιο άουτ αφήνοντας κενή την εστία του…Το δεύτερο στιγμιότυπο ήταν προς το τέλος του αγώνα όταν σε μία κόντρα η μπάλα κατευθύνονταν προς τα έξω, και η ομάδα του Αγρινίου θα κέρδιζε ένα κόρνερ. Εκεί ο νεαρός γκολκίπερ αντέδρασε αστραπιαία κι έσωσε το κόρνερ…

Η σωστή αντίδραση ήταν ασφαλώς η δεύτερη. Η πρώτη ήταν απλά βιαστική, δείχνοντας την έλλειψη καθαρού μυαλού που είχε όλη η ομάδα.

Και για το τέλος ένα ιμότζι

Ιμπορα,Κινι κράζαμε το ίδιο. Μετα το Κονφερενς ο Ιμπόρα εγινε ηγέτης. Ρέτσος ηταν (και δικαιολογημενα καμια φορα) ο ατσαλος αμπαλος. Δεν λέω μπορει να βγουν αμπαλες οι μεταγραφες, αλλα πριν τον Δεκέμβρη μην προδικάζουμε. Στρατηγος Μέλι θελει ηρεμια.#Olympiacos #ολυμπιακος

— ☩𝒜𝔫𝔤𝔢𝔩𝔬☩ (@Altzi) September 5, 2024