ΑΕΚ - Παναθηναϊκός: Ενας υπομονετικός πυγμάχος στην πιο σκληρή αρένα της Ελλάδας

• Ξεχάστε ό,τι ξέρατε για την ΑΕΚ απόψε
• Παναθηναϊκός υπό κατασκευή που ψάχνει τη χημεία του και παίζει για το αποτέλεσμα

Στις τρεις προηγούμενες σεζόν – εννοούμε με Παναθηναϊκό ανταγωνιστικό - ένα «ΑΕΚ – Παναθηναϊκός» στην έκτη αγωνιστική δεν θα μας… έλεγε πολλά. Ναι, θα είχε ενδιαφέρον, προφανώς το αποτέλεσμά του θα έπαιζε ρόλο για τη βαθμολογική τους «τάση» στη λήξη του πρώτου γύρου, όμως δεν θα ήταν τόσο «βαρύ» όπως το σημερινό στην OPAP Arena. Στη μοναδική έδρα όπου οι Πράσινοι (όπως και ο ΠΑΟΚ) δεν έχουν νικήσει ούτε μία φορά τα τρία τελευταία χρόνια!

Η ΟPAP Arena έχει τη δική της δυναμική στα ντέρμπι του πρωταθλήματος. Είναι αποδεδειγμένα η πιο «σκληρή» έδρα της Stoiximan Superleague, παρότι η Ενωση κατάφερε μόλις εφέτος να γράψει εκεί την πρώτη της «ευρωπαϊκή» νίκη εναντίον της Ιντερ Ντ’ Εσκάλδες. Είναι μια έδρα που «σπρώχνει» την ΑΕΚ στα δύσκολα, την απογειώνει όταν το ματς γέρνει υπέρ της και «ηλεκτρίζει» τον αντίπαλο. Μια έδρα που ειδικά στα πρώτα 20 λεπτά κάθε ντέρμπι δίνει στην ΑΕΚ την απαραίτητη ώθηση, όμως μερικές φορές την «παρασύρει» και σε ποδοσφαιρικά ατοπήματα: υπερβολές, παράλογη επιθετικότητα, σκληράδα άνω του ορίου που τιμωρείται.

Ξεχάστε ό,τι ξέρατε για την ΑΕΚ απόψε

Η ΑΕΚ προφανώς δεν είναι στα χάι της. Εχοντας υποστεί τρία σοκ σε δυο μήνες (απώλεια πρωταθλήματος με απίθανο τρόπο, αποχώρηση Δ. Μελισσανίδη, αποκλεισμός από τη Νόα) στάθηκε στα πόδια της ως μεγάλο κλαμπ, έκανε τις μεταγραφικές υπερβάσεις της και βασιζόμενη στις βασικές αρχές της ταυτότητας που έχει από πρόπερσι, αναζητεί λύσεις με διαφορετικούς παίκτες ανά εβδομάδα λόγω των… πολυθρύλητων τραυματισμών. Θα «έπρεπε» να είχε πάρει 15 βαθμούς στα πρώτα πέντε ματς. Σε ντέρμπι ακόμα δεν έχει δοκιμαστεί ούτε μία φορά. Ούτε καν στην Ευρώπη… Είναι πρώτη σε τελικές προσπάθειες, πρώτη στην πίεση προς τον αντίπαλο, έκτη σε ευστοχία, έχει δεχθεί μόλις ένα γκολ (παίζοντας πέντε ματς με πολύ κατώτερους αντιπάλους) μα… ό,τι ξέρατε για την ΑΕΚ μέχρι σήμερα, ξεχάστε τα για απόψε.

Απόψε έχει ντέρμπι και η ΑΕΚ στα ντέρμπι είναι η πιο αξιόπιστη ομάδα εντός έδρας συγκριτικά με τους ανταγωνιστές της. Δεν έχει μάθει να παίζει με τον Πιερό, στα δικά μου μάτια παραμένει τεράστια η απώλεια του Λιβάι Γκαρσία που πέρυσι έγραψε 14 γκολ σε 27 ματς και εφέτος έχει 6/6 (!). Αλλάζει από παιχνίδι σε παιχνίδι εξτρέμ, χαφ, αμυντικούς, τα πάντα. Κι αν θέλετε την κόντρα στο ρεύμα άποψη, μάλλον ως σύνολο έχει περισσότερα ανασταλτικά, παρά… δημιουργικά προβλήματα. Επιθετικά δεν της λείπει η δημιουργία: της λείπει ο Λιβάι. Κι αυτά τα αμυντικής φύσης προβλήματα είναι ακριβώς που καλείται να αξιοποιήσει ο Παναθηναϊκός αν θέλει να φύγει για πρώτη φορά νικητής από τη νεότευκτη OPAP Arena.

Παναθηναϊκός υπό κατασκευή που ψάχνει τη χημεία του και παίζει για το αποτέλεσμα

Ο Παναθηναϊκός έχει τους παίκτες να το πράξει, δεν έχει ακόμα την ταυτότητα της ΑΕΚ. Ο Τετέ, ο Πελίστρι, ο Φώτης που ακόμα δεν έχει σκοράρει στο πρωτάθλημα, ο Ουναϊ, ο Μπακασέτας, ο Τζούρισιτς, ο Μαντσίνι – όλοι έχουν εν δυνάμει το γκολ. Όμως οι Πράσινοι είναι ακόμα μια υπό κατασκευή ομάδα. Υπό κατασκευή και υπό πίεση επί τρεις μήνες διαρκώς! Όπως και η Ενωση! Χαρακτηριστικό: στο 0-1 από τον Αστέρα η μεσαία γραμμή του Τριφυλλιού αποτελούνταν από τους Ζέκα, Μαξίμοβιτς, Βιλένα και το ρόλο του επιτελικού μέσου είχε ο παραγκωνισμένος, πλέον, Ολλανδός! Στο Παναθηναϊκός - Αthens Kallithea 2-2 οι Πράσινοι παρατάχθηκαν με Αράο – Τσέριν – Τετέ. Και σήμερα θα παίξει με Αράο, έναν εκ των Μαξίμοβιτς/Τσέριν και Ουναϊ!

Ο καινούριος Παναθηναϊκός είναι σκληραγωγημένος από την εκκίνηση της σεζόν στα ντέρμπι. Υπέφερε κατά διαστήματα και στα δύο ματς με τον Αγιαξ (λιγότερο) και στα δύο ματς με τη Λανς (περισσότερο). Υπέφερε στο πρώτο 30λεπτο της Τούμπας. Είτε νικούσε, είτε έχανε, έμαθε στον… πόνο. Το έζησε το σφυροκόπημα, έδειξε αντοχές και στα πέντε αυτά παιχνίδια του. Κι αυτή η αποθηκευμένη αντοχή στον πόνο, θα τον βοηθήσει απόψε. Δεν… ντρέπεται να παίξει άμυνα όταν αυτό απαιτούν οι συνθήκες του αγώνα και ο Αλόνσο στην Τούμπα φάνηκε κυνικά ρεαλιστής. Τόσο πολύ που αν ήταν εύστοχοι οι «μπροστινοί» θα το είχε πάρει το ματς ο Παναθηναϊκός, διότι δικές του ήταν οι μεγαλύτερες φάσεις.

«Μαύρη τρύπα» του είναι το αμυντικό transition, συνολικά η ανασταλτική λειτουργία της μεσαίας γραμμής, ενίοτε και τα άκρα της άμυνάς του: αυτά τα ελαττώματα ακόμα δεν τα έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό. Προσπαθεί να τα εξαλείψει, προσπαθεί να χτίσει αυτοματισμούς και να μην βασίζεται στο «πετάξτε τη μπάλα στους τρεις μπροστινούς». Μα όλο αυτό χρειάζεται χρόνο με καινούριο «οκταρο-δεκάρι», νέους εξτρέμ, ουσιαστικά νέο μόνιμο αμυντικό μέσο (Αράο αντί Ρουμπέν Πέρεθ που είχε πέρυσι περισσότερες συμμετοχές ως εξάρι από τον Βραζιλιάνο). Ο Αλόνσο κάνει πλέον λίγες αλλαγές από παιχνίδι σε παιχνίδι, έχει «χτίσει» την 16άδα του και ξέρει πάρα πολύ καλά ότι στον παραλογισμό της «απαίτησης» για πρωτάθλημα από μια καινούρια ομάδα, το πρωτεύον είναι τα αποτελέσματα. Δεν έχει την πολυτέλεια που είχε ο Ιβάν (χωρίς Ευρώπη) πριν από τρία χρόνια, διαθέτει όμως πιο ποιοτικό ρόστερ, στο οποίο ακόμα ψάχνει να βρει τις ισορροπίες του στη μεσαία γραμμή.

Το αποψινό ματς θα είναι τεστ για την πνευματική προετοιμασία και τη συσπείρωση του γκρουπ. Αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά τις δηλώσεις του Ιωαννίδη θα καταλάβει ότι στον Παναθηναϊκό το ξέρουν καλά ότι για να πάρεις αποτέλεσμα στην OPAP Arena δεν αρκεί ένα σωστό Plan A ή Plan B. Xρειάζεσαι και ποδοσφαιρικό τσαμπουκά και προσωπικότητα. Θεωρητικά τα έχει αυτά ο εφετινός Παναθηναϊκός. Το ζητούμενο είναι τα καταθέσει, εναντίον μιας ομάδας η οποία σε τέτοιου είδους ματς συχνά «τρομοκρατεί» με την πίεση ανά πεντάλεπτα-δεκάλεπτα τον αντίπαλό της.

Ο Παναθηναϊκός στο ρόλο του υπομονετικού, μαχητικού και έξυπνου πυγμάχος, είχε «επιζήσει» στο Αμστερνταμ, είχε προκριθεί επί της Λανς, είχε σταθεί όρθιος στην Τούμπα, όπου πολλοί τον θεωρούσαν «τελειωμένο» εκ των προτέρων. Σήμερα, λόγω της πιεστικής ατμόσφαιρας στην Ενωση, μου φαίνεται ότι το ματς θα είναι ακόμα πιο δύσκολο από όλα τα εφετινά προηγούμενα…