Παναθηναϊκός: To ζητούμενο για τους «πράσινους» είναι το σχέδιο του Αλόνσο να λειτουργήσει με μεγαλύτερη συχνότητα...

Να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε: Η μέχρι στιγμής εικόνα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα είναι πολύ μακριά από το ιδανικό βάσει της ατομικής ποιότητας που υπάρχει στο ρόστερ του συλλόγου και υπάρχει, απόλυτα φυσιολογικά, η απαίτηση για άμεση βελτίωση.

Φυσικά είναι μια καινούρια ομάδα, φυσικά έχει έναν καινούριο προπονητή, φυσικά χρειάζεται χρόνος και δουλειά, πράγματα που δεν είχε στα χέρια του ο Ντιέγκο Αλόνσο με όλο το ρόστερ στα χέρια του, με εξαίρεση τις τελευταίες δύο εβδομάδες, καθώς κλήθηκε μέσα στο καλοκαίρι να παίξει τον πρώτο μεγάλο στόχο της σεζόν και ενώ ταυτόχρονα ήταν υπό διαμόρφωση το έμψυχο δυναμικό.

Και τα κατάφερε από το πιο δύσβατο μονοπάτι ever, φτάνοντας μια ανάσα από τον αποκλεισμό του Άγιαξ στο Άμστερνταμ και πετώντας έξω την Λανς.

Στον αντίποδα, όμως, στη Super League πέταξε πέντε βαθμούς στο ξεκίνημα της χρονιάς σε θεωρητικά εύκολα παιχνίδια, έχασε το ντέρμπι της Κυριακής από την ΑΕΚ και έχει βρεθεί στο -6, με την πολύ ''φτωχή'' συγκομιδή των 8 πόντων από τους 18 που διεκδίκησε μέσα στον αγωνιστικό χώρο η ομάδα του.

Η ήττα στη Νέα Φιλαδέλφεια δημιούργησε ή για την ακρίβεια επανέφερε μια συζήτηση σχετικά με την επάρκεια του Ουρουγουανού τεχνικού, το σχέδιό του, την ταυτότητα που προσπαθεί να δώσει στην ομάδα του. Όχι κατά την διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας αλλά μέσα σε περίοδο σημαντικών αγώνων.

Ο Παναθηναϊκός το έχασε αυτό το ντέρμπι στις λεπτομέρειες. Σε μία αναμέτρηση που είχε την κατοχή της μπάλας(55%), περισσότερες κερδισμένες μονομαχίες(50%-43%), σε ένα παιχνίδι με μοιρασμένες ποιοτικές ευκαιρίες(0.54xG-0.46xG χωρίς να έχει μετρηθεί από το Wyscout η μεγάλη φάση του Ιωαννίδη).

Στη περιρρέουσα ατμόσφαιρα θα νόμιζες πως η Ένωση πάτησε τον Παναθηναϊκό, του έριξε τρία γκολ και έστησε ποδοσφαιρικό πάρτι. Δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, αλλά στην Ελλάδα ζούμε, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν απαιτήσεις, σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον που έχει μάθει να ισοπεδώνει, να ξεσκίζει, να διαλύει.

Εδώ, βέβαια, ζήσαμε πέρσι την εποχή του ''ταβανιού'', έτσι διάβαζες δεξιά και αριστερά. Μέχρι που το ''ταβάνι'' έπεσε και μας πλάκωσε και τώρα είναι αργά για δάκρυα...

Πάμε τώρα στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Πρώτα από όλα είναι ποδοσφαιρικά κωμικό, να μιλάμε για έναν Παναθηναϊκό χωρίς πλάνο, μόνο και μόνο επειδή έχασε, μόνο και επειδή επειδή ο Αλόνσο είναι αυτή την εποχή το εύκολο θύμα.

Ο 49χρονος κόουτς θέλει το δικό του σύνολο να έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της ταυτότητάς του, το κάθετο ποδόσφαιρο. Αυτό συνέβη κόντρα στην Ένωση(κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο) και μάλιστα οι δύο μεγάλες ευκαιρίες προήλθαν από κάθετο ποδόσφαιρο και κάθετες κινήσεις. Αράο, Ιωαννίδης, Τετέ στη πρώτη. Μλαντένοβιτς, Ιωαννίδης στη δεύτερη.

Αν μία από αυτές πήγαινε στο πλεκτό, σήμερα ο Αλόνσο θα ήταν ''μάγκας'' και όχι... Δάγκας. Το Τριφύλλι-λέει- έπαιξε μόνο άμεσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Για ένα διάστημα ναι το έκανε και πολύ καλά το έκανε για να αποφύγει την πίεση ψηλά της ΑΕΚ.

Αν ήταν λίγο πιο προσεκτικοί, συγκεντρωμένοι και ποιοτικοί οι παίκτες του σε εκείνες τις στιγμές θα είχαν φτιάξει περισσότερα πράγματα, όπως στη φάση που ο Ιωαννίδης ξέφυγε από τον Βίντα, πάσαρε στον Τετέ αλλά ο Βραζιλιάνος ''χάλασε'' την φάση με ντρίμπλα που κόπηκε. ''Μόνο άμεσα'' και 66% κατοχή μπάλας στο δεύτερο ημίχρονο δεν μπορεί να προκύψει.

Εδώ έχει προκύψει ένας ποδοσφαιρικός μύθος. Στο ξεκίνημα της σεζόν με Άγιαξ και Λανς, ο Αλόνσο επιστράτευσε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό το άμεσο ποδόσφαιρο. 59 long passes με τον Άγιαξ στο ΟΑΚΑ, 76 στην Ολλανδία στα 120 λεπτά. 65 long passes με την Λανς στην Αθήνα. Μετά την πρώτη διακοπή, συνέχισε να είναι τόσο άμεσος ο δικός του Παναθηναϊκός;

Όχι. Πάμε στα δύο ντέρμπι. Στη Τούμπα οι μακρινές μεταβιβάσεις ήταν 46 και με την ΑΕΚ 37. Πολύ λιγότερες. Πόσες είχε ο ΠΑΟΚ και πόσες οι ΑΕΚ; 51 και 48. Πιο πολλές από την ομάδα του Αλόνσο που... κατηγορείται για την αμεσότητά του.

Η συζήτηση, λοιπόν, αυτή που δεν θέλει να μηδενίσει και να πετάξει ποδοσφαιρική τοξικότητα στον ανεμιστήρα, θα ήταν το πως, το πότε αλλά και το γιατί μέχρι τώρα αυτές οι στιγμές της καθετότητας στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, δεν εμφανίστηκαν περισσότερες φορές με ουσία ή δεν έχουν εμφανιστεί όσο θα έπρεπε στα υπόλοιπα ματς.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι αυτές οι στιγμές στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού να πολλαπλασιαστούν. Εκεί βρίσκεται η μεγάλη ευθύνη του Αλόνσο, όχι στο ότι δεν έχει πλάνο και σχέδιο. Ακόμη και στις πιέσεις, κόντρα στην ΑΕΚ ήταν στον δείκτη PPDA 7.7, ενώ η Ένωση λίγο πιο πιεστική στο 7. Με τον Πανσερραϊκό ήταν στο 6.34 και σε αυτό το κομμάτι όπου έχει υποσχεθεί, δείχνει πράγματα προς το καλύτερο.

Ο προπονητής θα πρέπει από παιχνίδι σε παιχνίδι να παρουσιάζει ολοένα και περισσότερα στοιχεία της αγωνιστικής ταυτότητας, καλά εκτελεσμένα από τους παίκτες του. Όπως επίσης θα πρέπει να διορθώσει την τεράστια ανορθογραφία με τα πρώτα ημίχρονα, όπου στα δέκα τελευταία ματς δεν έχει πάει ποτέ στα αποδυτήρια μπροστά στο σκορ.

To αν θα προλάβει ή όχι να μας δείξει πρόοδο, θα κριθεί από τα αποτελέσματα, αν και αυτή την στιγμή υπάρχει ξεκάθαρη στήριξη προς το πρόσωπο από την διοίκηση του συλλόγου.

Αντί επιλόγου: Ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή, από όλες τις μεγάλες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου έχει το πιο δύσκολο περιβάλλον. Με 0/14 και 2/28, γίνεται εύκολα αντιληπτό το γιατί. Υπάρχει ψύχωση για το πρωτάθλημα; Προφανώς και υπάρχει και είναι θεμιτό από μία άποψη.

Αυτή η ψύχωση, όμως, δεν πρέπει στη πρώτη δύσκολη κατάσταση να λειτουργεί ως σύμβουλος αντιποδοσφαιρικών κινήσεων, ως σύμβουλος τρέλας, απαξίωσης και μηδενισμού. Όσο δύσκολο και αν είναι να συμβεί το αντίθετο. Αν ο οργανισμός του Παναθηναϊκός παρασύρεται κάθε τρεις και λίγο από την παραπάνω ψύχωση, το 2/28 και το 0/14 θα γίνει με μαθηματική ακρίβεια 2/34 και 0/20...