Το κέρδος του Ολυμπιακού δεν είναι απλά ένας βαθμός

• Οταν ο Ολυμπιακός έγινε “κανονική” ομάδα
• Δεν καταλαβαίνεις αν βελτιώνεται!
• Η... σχολική τιμωρία και η απάντηση Λουτσέσκου

Πάμε σε ολίγες σημειώσεις διημέρου με όσα προλάβαμε να δούμε. Φοβερά πράγματα δεν έγιναν είναι η αλήθεια. Γιατί και η ήττα της ΑΕΚ, στη φάση που βρισκόμαστε και με τον Παναιτωλικό να είναι καλός, δεν συνιστά μεγάλη έκπληξη, ούτε καν η “παραλίγο γκέλα” του ΠΑΟΚ θα ήταν τέτοια, με την αρχική ενδεκάδα που παρέταξε ο Λουτσέσκου. Εκεί όμως ίσως υπάρχει ακόμα ένα πιθανό μήνυμα του Ρουμάνου προς τα υψηλά κλιμάκια της ΠΑΕ, πέρα από αυτό που έδωσε με τις δηλώσεις του, μετά το τέλος του αγώνα.

Οταν ο Ολυμπιακός έγινε “κανονική” ομάδα

Ξεκινάμε από το ντέρμπι όπου τελικά κερδισμένος ήταν ο Ολυμπιακός. Όχι γιατί δεν έχασε, αφού άλλωστε ήταν φανερό μέχρι και την τελευταία στιγμή ότι ήθελε τη νίκη. Ο Τζολάκης και στο φινάλε των καθυστερήσεων έστελνε τη μπάλα με τα χέρια στην επίθεση ψάχνοντας ανοργάνωτο αμυντικά τον Παναθηναϊκό. Τα κέρδη των Ερυθρόλευκων, πέρα από το γεγονός ότι με την ισοπαλία έμειναν σε λογική απόσταση από την κορυφή και δεν ακύρωσαν την ευφορία από τη νίκη με τη Μπράγκα (με ήττα θα υπήρχε θέμα), είναι η διαχείριση του ματς από τον Μεντιλίμπαρ στην εξέλιξή του και το γεγονός ότι, με τις τροποποιήσεις που έκανε ο Βάσκος (που δεν έπεσε και...μέσα με την αρχική επιλογή στον Ολιβέϊρα) στο δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη και πιο επικίνδυνη ομάδα στο γήπεδο. Και επειδή η τελευταία εικόνα μένει, αυτή είναι που δείχνει την πορεία βελτίωσης σε μια ομάδα η οποία μετά την ήττα στο Βικελίδης βρέθηκε στο κατώφλι της (γνωστής) ελληνικής εσωστρέφειας. Τότε που ο Μεντιλίμπαρ άρχισε να σπάει αυγά μπας και γίνει η...ομελέτα. Και μπορεί στο ντέρμπι το “Κοστίνια, Ροντινέϊ” να μη δούλεψε όπως στα προηγούμενα ματς (και πιθανότατα δεν θα χρησιμοποιηθεί για πολύ αν ο Βραζιλιάνος ξεχνάει να δίνει βοήθειες στην άμυνα) αλλά η συνεχιζόμενη εμπιστοσύνη στο νέο αίμα του Ολυμπιακού, “πληρώνει” και θα συνεχίσει να αποδίδει καρπούς. Αυτό μπορεί να σκεπάζει και αρκετά άλλα ζητήματα στα οποία αναζητείται ακόμα βελτίωση.

Στην τρίτη συνεχόμενη “μεστή” εμφάνιση του Μουζακίτη, ήρθε να προστεθεί ο (σχεδόν) game changer Μπάμπης Κωστούλας. Ακόμα ένας 17χρονος που πάτησε χορτάρι για να αλλάξει την ομάδα του και να την κάνει αφεντικό του ντέρμπι στο δεύτερο μέρος. Ένας από αυτούς που χρησιμοποιήθηκαν πολύ στα φιλικά και αυτός (μην το ξεχνάμε) που πήρε φανέλα βασικού στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στον Βόλο και είχε δείξει και κόντρα στη Λυών τι μπορεί να κάνει. Αν προσθέσεις την εξαιρετική εικόνα των Τζολάκη, Ρέτσου, ενθυμούμενος ποιος επέμεινε σε αυτούς, τότε μπορείς να καταλάβεις ποιο είναι πραγματικά το μεγάλο κέρδος του Ολυμπιακού (και) από το ντέρμπι. Αυτές δεν είναι αποφάσεις χωρίς ρίσκο όταν μια ομάδα κάνει πάνω από 10-12 μεταγραφές και υπάρχει απαίτηση να πιάσουν τόπο τα λεφτά που δίνονται για σαφώς πιο προβεβλημένους παίκτες. Έλα όμως που και αυτοί οι τελευταίοι έχουν φτάσει να κοιμούνται ήσυχοι με τους μικρούς να βγάζουν τα κάστανα από τη φωτιά και το κλίμα να παραμένει...εύκρατο. Άλλωστε ο Μεντιλίμπαρ δεν ανακάλυψε την Αμερική. Απλά δείχνει το δρόμο και στην Ελλάδα, κάνοντας ως ένα βαθμό ότι γίνεται αυτή την εποχή π.χ στη Μπαρτσελόνα. Όταν έχεις τέτοιο βαθμό ταλέντου αλλά και ωριμότητας, δεν στέκεσαι στην...επετηρίδα λες και είσαι σε δημόσια υπηρεσία.

Δεν καταλαβαίνεις αν βελτιώνεται!

Ο Παναθηναϊκός; Σε ακόμα ένα ντέρμπι ήταν καλύτερος απ' ότι στα παιχνίδια του με αντιπάλους (θεωρητικά) χαμηλότερης δυναμικότητας. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλύτερος από τον αντίπαλό του και πιο επικίνδυνος. Αν σκόραρε σε εκείνο το διάστημα θα έβαζε άλλα δεδομένα στο ματς. Αλλά μήπως βλέπετε κάποιον από τους “μεγάλους” να πετάνε όσον αφορά το σκοράρισμα; Όταν ο Ολυμπιακός ισορρόπησε, στην επανάληψη, φάνηκε πως οι Πράσινοι έχουν δρόμο ώστε να είναι “κανονική” ομάδα, σε μεγέθη που ορίζει το όνομα του συλλόγου. Όχι δεν τους πήρε από κάτω το ματς, αλλά αν ο Ολυμπιακός ήταν πιο ικανός στο τελείωμα των φάσεων θα έφευγαν ηττημένοι από το ΟΑΚΑ.

Είναι βελτιωμένος ο Παναθηναϊκός; Ειλικρινά δεν βγάζω άκρη! Είχα γράψει κάποια στιγμή πως στα ντέρμπι οι παίκτες του Αλόνσο δείχνουν να καταλαβαίνουν την κρισιμότητα των στιγμών και παίζουν πιο κοντά στις δυνατότητές τους. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό, γιατί στο τέλος κάποιος θα πληρώσει τις...άλλες στιγμές. Αυτές με τους πιο “μικρούς” όπου έχουν χαθεί πολύτιμοι βαθμοί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Αλόνσο μπορεί να κάνει την ομάδα καλύτερη (αρχικά να την κάνει σύνολο), αλλά το πράγμα είναι πολύ κοντά στο να στραβώσει αν τα αποτελέσματα δεν βοηθήσουν. Αυτό, μπορεί να χαρακτηριστεί άδικο για μια ομάδα που καλείται να χτίζεται όχι κάθε σεζόν, αλλά -δύο χρόνια τώρα- μέσα στη σεζόν. Aυτή όμως είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, αυτό πρέπει να γνωρίζεις όταν έρχεσαι να δουλέψεις εδώ. Και για να τα λέμε όλα δεν υπάρχει και μεγάλη σιγουριά ότι όντως ο Ουρουγουανός κάνει για τη δουλειά. Πέρα από όλα τα άλλα και μόνο η σε μεγάλο βαθμό ακύρωση της εκτελεστικής ικανότητας του Ιωαννίδη με τον τρόπο που χρησιμοποιείται ή (δεν) τροφοδοτείται, μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις. Όχι δεν είχε κέρδος από το ντέρμπι ο Παναθηναϊκός γιατί το οξυγόνο που έψαχνε ήταν η νίκη. Μετά τη διακοπή (η οποία όπως έχουμε ξαναπεί στην Ελλάδα έχει λάβει διαστάσεις φαρμάκου για όλες τις ασθένειες) η τριάδα αγώνων με ΟΦΗ (στην Κρήτη) και Τσέλσι, Άρη στο ΟΑΚΑ, μας φέρνει στην παραμονή της παρέλασης. Ματς εκ των οποίων τα δύο (τουλάχιστον) καλείται ο Παναθηναϊκός να τα δώσει χωρίς Ιωαννίδη. Κατά τα λοιπά...

Η... σχολική τιμωρία και η απάντηση Λουτσέσκου

Αν σε πρήζουν και πολύ γιατί με τόσες μεταγραφές η ομάδα δεν αποδίδει όπως την οραματίζεται το αφεντικό και ένα πρωί μαθαίνεις ότι υπάρχει και χρέωση με πρόστιμο στους παίκτες, μπορεί απλά να αποφασίσεις να ρίξεις (σχεδόν) όλες τις μεταγραφές μαζί στο γήπεδο σε ένα ματς μήπως και καταλάβει κάποιος το απλό. Ότι δηλαδή προσπαθείς μέχρι τώρα να γίνει η καλύτερη δυνατή δουλειά, εμπιστευόμενος τους παλιούς μέχρι να ενσωματωθούν οι καινούργιοι (όποιοι και όταν). Μήπως έτσι δεν έγινε την προηγούμενη σεζόν όταν οι αλλαγές στον ΠΑΟΚ ήταν πάλι περίπου τόσες; Ασφαλώς και δεν τα κάνει όλα σωστά ο Λουτσέσκου, αλλά από τη στιγμή που αγωνιστικά (το λογικό) αλλά και επικοινωνιακά έχεις δώσει σε αυτόν τα κλειδιά και το αποτέλεσμα σε έχει δικαιώσει, το να εμφανίζεται ξαφνικά η διοίκηση για να δείξει πως υπάρχει με τη λογική... “κάτσε τιμωρία στη γωνία” φαντάζει τουλάχιστον αστείο. Υποθέτω πως ο Λουτσέσκου θα συνεχίσει να φέρεται επαγγελματικά στη σχέση του με τον Δικέφαλο και τον Ιβάν Σαββίδη, αλλά οι εντάσεις φέρνουν και απρόβλεπτες εξελίξεις.

Η κουβέντα για την ΑΕΚ αφορά τον Παναιτωλικό και όχι την Ένωση, γιατί δεν περίμενα εύκολο βράδυ για την ομάδα του Αλμέϊδα στο Αγρίνιο και αποδείχθηκε στην πράξη. Μπράβο στον Πετράκη και μακάρι οι ομάδες που έρχονται από την 5η θέση και κάτω να έχουν διάρκεια στην απόδοση τους, ώστε να καταλάβουμε πως, αυτό που λέμε “γκέλα” για τους μεγάλους, είναι απλά ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Στο οποίο, για να το κλείσουμε, ο Αρης τα πάει μια χαρά, πολύ καλύτερα ίσως του αναμενομένου, έχει τρεις νίκες στη σειρά, οι δύο σε ντέρμπι, η μία με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, είναι δεύτερος και παρ' όλα αυτά ο κόσμος του δεν ανταποκρίνεται στα εντός έδρας ματς, όσο δικαιολογούν οι επιτυχίες του. Σηκώνω τα χέρια ψηλά!

Α και η διαιτησία; Μια χαρά τα είπε ο Τσόχος. Να προσθέσω απλά ότι κάνω χάζι κάποιους (λίγους) ρεπόρτερ που ολοφύρονται σε στιλ “μού πήραν τον τελευταίο κεφτέ από το πιάτο μου”.