Ολυμπιακός: Ο Μουζακίτης, ο Γιαζίτσι κι η ισορροπία που έλειπε από τους Πειραιώτες

Η παρουσία του Μουζακίτη στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού στα τρία τελευταία παιχνίδια δεν έδωσε μόνο φρεσκάδα, αλλά και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: ισορροπία.

Βλέπετε, μπορεί η ομάδα του Μεντιλίμπαρ να έχει πολλούς κεντρικούς χαφ, όμως όλοι οι άλλοι πλην του νεαρού άσου είναι δεξιοπόδαροι: Έσε, Τσικίνιο, Ολιβέϊρα, Γκαρθία, Στάμενιτς, Μπακούλας. Ακόμη κι ο Ντόη, που φέτος στην αρχή της σεζόν έπαιζε αμυντικός μέσος δεξιοπόδαρος είναι.

Ο Μουζακίτης είναι ο μοναδικός αριστεροπόδαρος. Κι επειδή είναι και…καλός αριστεροπόδαρος, αρκεί αυτό το στοιχείο για να βοηθάει πάρα πολύ στην ισορροπία της ομάδας! Μην υποτιμάτε δε αυτή την παράμετρο-ο Μπουχαλάκης έπαιξε χρόνια βασικός στον Ολυμπιακό και γι΄ αυτό το λόγο, ήταν ο μοναδικός αριστεροπόδαρος χαφ και μπορούσε να δίνει πολλά σε αυτό το κομμάτι, της ισορροπίας της ενδεκάδας.

Παρεμπιπτόντως, ένα τέτοιο θέμα, έλλειψης ισορροπίας, είχε ο Ολυμπιακός όχι μόνο στη μεσαία του γραμμή, αλλά και στα πλάγια της επίθεσης του, έχοντας μόνο δεξιοπόδαρους: Ζέλσον, Βέλντε, Γουίλιαν, Μασούρας, Παπακανέλλος, ακόμη και Κωστούλας, αν θυμηθούμε ότι ο Μεντιλίμπαρ δύο φορές τον έχει βάλει και σε ρόλο εξτρέμ.

Και γράφω «είχε» ο Ολυμπιακός, γιατί πλέον διαθέτει στις τάξεις του έναν κλασικό αριστεροπόδαρο επιθετικογενή παίκτη, τον Γιαζίτσι. Μπορεί ο Τούρκος να μην είναι καθαρός εξτρέμ, αλλά στο μεγαλύτερο κομμάτι της καριέρας του από εκεί ξεκινούσε τις επιθέσεις του, από τα δεξιά. Κι αν όχι, κινούνταν σε χώρους πίσω από τον σέντερ φορ.

Ίσως να ήταν καλύτερα εάν μιλούσαμε για έναν κλασικό εξτρέμ, αλλά ακόμη κι έτσι ο Ολυμπιακός νομίζω ότι είχε ανάγκη από έναν αριστεροπόδαρο παίκτη, δημιουργικά κι εκτελεστικά. Δεν είναι ποτέ ό,τι καλύτερο για μία ομάδα να έχει μόνο δεξιοπόδαρους παίκτες πίσω από τον κεντρικό επιθετικό της. Διότι στερείται ακριβώς αυτό το στοιχείο, την ισορροπία που φέρνει η παρουσία κι ενός αριστεροπόδαρου.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε προσπαθήσει να καλύψει αυτό το σημαντικό κενό του, αλλά χωρίς επιτυχία. Κυρίως με την πολύ ακριβή προσθήκη του Πεπ Μπιέλ, που όμως έπαιζε ως μεταγραφή δύο εκατομμυρίων Ευρώ κι όχι 6 εκατομμυρίων Ευρώ. Αλλά και με τον δανεισμό του Σολμπάκεν από τη Ρόμα και των Σκάρπα και Μπόουλερ από τη Νότιγχαμ, οι οποίοι «δεν ακούμπησαν», όπως λέμε. Όπως κι ο Ρόνι Λόπες νωρίτερα (κι αυτός δανεικός, από τη Σεβίλλη), αλλά κι ο Εμρέ Μορ (που τον θυμήθηκα αυτόν, δανεικός από τη Θέλτα).

Για κάποιο τρόπο, οι αριστεροπόδαροι επιθετικογενείς παίκτες δεν…ευδοκιμούν στον Ολυμπιακό! Από τον Φετφατζίδη, που είχε βγάλει από τα σπλάχνα του. Έως τον Μαροκινό Καρσελά, τους Πορτογάλους Ερνάνι και Ζιλ Ντίας, καθώς και τον Βραζιλιάνο Σεμπά, τους Αργεντίνους Μαρτίνες (από τον Παναιτωλικό!) και Μόνχε (από τον Βόλο!), αλλά και τον Τυνήσιο Σουντανί!

Ακόμη κι ο Χάμες Ροντρίγκες, ένας από τους καλύτερους αριστεροπόδαρους που έβγαλε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο την τελευταία 15ετία, είδαμε ότι έμεινε για λίγους μήνες στο Ρέντη. Ο καλύτερος όλων από πλευράς απόδοσης στα «ερυθρόλευκα» ήταν ίσως ο Κάμπελ, που όμως έμεινε ένα χρόνο και γύρισε από τον δανεισμό του, από την Άρσεναλ. Άντε να πούμε ότι κάτι έκανε κι ο Ντουρμάζ, που έμεινε δύο σεζόν και πήρε μεταγραφή στη Γαλλία.

Για να δούμε, όμως, τον Γιαζίτσι, έναν παίκτη που αδιαμφισβήτητα έχει ποιότητα κι αριστερό πόδι από τα λίγα. Με τον Τούρκο, λογικά τουλάχιστον, να έχει και το κίνητρο για να «δείξει», καθώς εδώ και τέσσερις μήνες είχε κάπως χαθεί από το προσκήνιο, μένοντας ελεύθερος από τη Λιλ και χωρίς να υπογράψει σε κάποια ομάδα μέχρι που έφτασε η πρόκληση του Ολυμπιακού.

Άσχετο: Δεν ξέρω πώς θα σφυρίξει ο Ομπρένοβιτς στο ΑΕΚ-ΠΑΟΚ την Κυριακή, αλλά αν σφυρίξει όπως πέρυσι στο Άρης-Ολυμπιακός (1-1) τότε θα υπάρξουν προβλήματα στο ντέρμπι στη Φιλαδέλφεια. Ο Σλοβένος τότε είχε δείξει πολύ λίγος διαιτητικά.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Ο Ρόντινεϊ στην Εθνική…Ελλάδας; Μην σας ξεγελάει που ο Βραζιλιάνος πήγε στο τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής στο Καραϊσκάκη με τη φανέλα της Εθνικής μας.

Από το μυαλό του Ρόντινεϊ δεν έχει φύγει από το μυαλό η πιθανότητα να παίξει στην Εθνική Βραζιλίας, κι ας οδεύει ολοταχώς προς τα 33 χρόνια του. Ο άσος του Ολυμπιακού πιστεύει στον εαυτό του και δεν θα σταματήσει να παλεύει για μία θέση στην Εθνική του. Έστω για μία φορά, έστω σε φιλικό παιχνίδι!

Έχει τρέλα με αυτό το θέμα ο Ρόντι!

Και για το τέλος ένα ιμότζι

I feel like every time they mention Brahim Diaz for this award, they disrespect Ayoub El Kaabi’s performances.
In 23/24 season he scored 33 goals and fired Olympiacos to its first ever European title. That’s a monster of a season’s performance. He deserves top 3 over Diaz pic.twitter.com/iZMFz572tS

— Heron son of Zeus 🇻🇦⚡⚡⚡🧔⚖️ (@Rexfidel1) October 17, 2024