Τελικός για ΠΑΟ, ένα ακόμα ματς για τον Άρη!

Δεν θα μπορούσε να μην είναι γεμάτη αυτή η εβδομάδα για τον Άρη από την στιγμή που βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας και ακολουθεί μία εβδομάδα που μπορεί κυριολεκτικά να τον απογειώσει αν καταφέρει να πάρει τα επιθυμητά αποτελέσματα σε πρωτάθλημα και κύπελλο.

Η αναπροσαρμογή και επέκταση του συμβολαίου του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος, Λορέν Μορόν έστειλε ένα ακόμα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι ο Άρης φέτος κινείται με ένα τρόπο διαφορετικό και έχει…προαποφασίσει ότι θα διεκδικήσει μέχρι τέλους ότι καλύτερο μπορεί σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Ο Μορόν έμεινε Θεσσαλονίκη, έμεινε στα κιτρινόμαυρα και διέψευσε πολλούς εντός και εκτός συλλόγου που βιάστηκαν το καλοκαίρι να μιλήσουν για τελειωμένη μεταγραφή του στην Σαουδική Αραβία, στην ΑΕΚ, ακόμα και στον αντίπαλο του Άρη την Κυριακή, τον Παναθηναϊκό. Η αλήθεια είναι ότι και η περίπτωση του Ισπανού χρησιμοποιήθηκε από κάθε λογής τρολ για να προκαλέσει εσωστρέφεια και καταστάσεις αποσταθεροποίησης, αλλά όλες αυτές οι προσπάθειες όχι απλά έπεσαν στο κενό, αλλά καταγκρεμίστηκαν. Όλα αυτά μετά από την μπουρδολογία πέρσι με τον Πάλμα, πρόπερσι με τον Μαντσίνι, φέτος με τον Φαμπιάνο, ακόμα και για τον Τολιόπουλο εκτέθηκαν αφού βιάστηκαν να τον στείλουν εκτός Άρη. Το καλό είναι ότι πλέον ο φίλος του Άρη έχει αντιληφθεί τον ρόλο του καθενός και σταδιακά επιστρέφει στην στήριξή του προς την ομάδα μετά από ένα καλοκαίρι που ήταν δύσκολο.

Ο Αλόνσο προτίμησε το ροτέισον με την Τσέλσι και μίλησε για τελικό με τον Άρη

Δύσκολο είναι και το παιχνίδι της Κυριακής. Δεν ξέρω για ποια ομάδα ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός είναι με την πλάτη στον τοίχο, ενώ ο Άρης από την πλευρά του προφανώς δεν χάνει την γη κάτω από τα πόδια του με ένα αρνητικό αποτέλεσμα, αλλά σε αυτό το ματς παίζει για να στρέψει αμετάκλητα τα βλέμματα όλων πάνω του και να μπει και επίσημα στο club των ομάδων που θα λογίζονται ως διεκδικητές του τίτλου.
Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια όχι μόνο δεν υπάρχει έπαρση από τον οργανισμό του Παναθηναϊκού για αυτό το παιχνίδι, αλλά ο Άρης ιεραρχείται ως πρωτοπόρος και πολύ επικίνδυνος. Η αλήθεια είναι ότι αυτό μπορεί να ικανοποιεί το…εγώ μας, αλλά σίγουρα ανεβάζει τον βαθμό δυσκολίας για το παιχνίδι. Όταν ο Αλόνσο προτιμάει να κάνει ροτέισον με την Τσέλσι και δεν βάζει τον Ίγκανσον και τον Αράο και έχει στον πάγκο, Τετέ και Μπακασέτα και την ίδια στιγμή μιλάει για τελικό με τον Άρη αντιλαμβάνεται ο καθένας την σημασία του αγώνα για τους πράσινους.

Και δεν υπάρχει και η Φραπάρ…

Ο βαθμός δυσκολίας για τον Παναθηναϊκό είναι ακόμα μεγαλύτερος αν αναλογιστεί κανείς ότι ο παράγοντας που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα του τελικού δεν θα βρίσκεται στο γήπεδο. Φραπάρ και συνταξιούχος βαρίστας θα απουσιάζουν και οι Γερμανοί που ξανάρχονται μακάρι να σφυρίξουν όπως έπραξαν σχεδόν σε όλα τα ματς με ξένη εποπτεία στην διαιτησία.

Οι μονάδες του ΠΑΟ και καλές είναι και ικανότητες έχουν οι πολλοί παίκτες που έχουν ντυθεί στα πράσινα. Ομάδα όμως δεν είναι και για αυτό παρουσιάζουν αυτή την εικόνα μέχρι σήμερα. Στα ντέρμπι ως τώρα δεν έχει ούτε γκολ (2 ισοπαλίες με 0-0), αλλά η εικόνα του στα ματς με ΠΑΟΚ και ΟΣΦΠ δεν ήταν κακή. Ο Άρης σε 2 ντέρμπι έχει δυο νίκες και οποιαδήποτε άλλη ομάδα με 3 νίκες θα βαφτίζονταν φαβορί για τον τίτλο.

Αυτή την στιγμή κρατάω τα λόγια του Αλόνσο, ξέρω από την άλλη την δίψα των παικτών του Άρη και θα…επεκταθώ αγωνιστικά με νέο blog το πρωί της Κυριακής γιατί θέλω σήμερα να σημειώσω 2 πράγματα για το μπάσκετ.

Ο Ρουσιαμάνης μπορεί με την παραίτησή του να πετύχει μεγάλο πλήγμα στην εσωστρέφεια-τοξικότητα

Η παραίτηση του Αχιλλέα Ρουσιαμάνη έπεσε σαν βόμβα στο ευρύτερο κοινό, αλλά ήταν η συνέχεια μίας σειράς μικρών θεμάτων που καθημερινά βιώνουν οι ιθύνοντες του μπασκετικού Άρη από την ίδια ομάδα ανθρώπων που το καλοκαίρι έπαιζαν…μπάλα και όχι μπάσκετ. Είναι η ομάδα των ανθρώπων που ως ρόλο στην κοινωνία του Άρη πιθανότατα και σε κάθε άλλη κοινωνική τους δραστηριότητα έχουν πάρει από μόνοι τους τον ρόλο του κριτή των πάντων. Ποδόσφαιρο; Ξέρουν καλύτερα! Μπάσκετ; Ξέρουν τα πάντα. Λογιστικά; Ξέρουν! Προπονητικά; Ξέρουν! UEFA PRO; Έχουν! Πώς να κάνουν μεταγραφές; Φυσικά και ξέρουν! Να πωληθεί ένας παίκτης; Μόνο αν συμφωνούν οι ίδιοι! Δημοσιογραφία; Βεβαίως κα ξέρουν! Οι ίδιοι άνθρωποι μοίραζαν… «μπούλους» στο ποδόσφαιρο, έδιωχναν τον Μάντζιο και ζητούσαν από τον Καρυπίδη να δώσει τις μετοχές στον Ερασιτέχνη. Τώρα την…πέφτουν στον Καστρίτη, αφήνουν υπονοούμενα για τον Αρβανίτη, αμφισβητούν τον Ρουσιαμάνη, έφτασαν στο σημείο να μιλάνε για διοίκηση της ΚΑΕ που δεν ξέρει μπάσκετ, ενώ Πρόεδρος είναι το τοτέμ Χάρης Παπαγεωργίου!

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει νόημα στην ζωή τους μέσα από αυτό τον ρόλο που παίζουν στα σύγχρονα καφενεία. Είναι επαγγελματίες σχολιαστές στα σόσιαλ, κερδίζουν ακόλουθους μέσα από ψευδολογία, μπουρδολογία, λασπολογία, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι λειτουργούν λες και τους έχει προσλάβει κάποιος ως…αποσταθεροποιητές κάθε καλής προσπάθειας στον σύλλογο. Ο Αχιλλέας Ρουσιαμάνης…έσκασε. Ένας άνθρωπος που έχει βάλει πολλά χρήματα χωρίς να είναι ιδιοκτήτης, χωρίς να έχει ζητήσει αξιώματα ή οτιδήποτε άλλο, με όφελος του τα μπράβο και τα καλά λόγια σε χρονιές όπως η περσινή, με τεράστια ικανοποίηση από την πλευρά του ότι το όνομά του τα τελευταία χρόνια τοποθετήθηκε σε ένα κλειστό club παραγόντων που με τις συνδρομές τους και εξυγίαναν την ομάδα και την ανέβασαν επίπεδο σε σχέση με τα χρόνια παρακμής που διένυε και αποκατέστησαν το όνομα του Άρη σε όλες τις εκφάνσεις του επαγγελματικού μπάσκετ και χορηγικά την αναβάθμισαν και αγωνιστικά κατέκτησε κόντρα σε κάθε προγνωστικό την 4η θέση και στην Ευρώπη επανήλθε δυναμικά στο Eurocup.

Προφανώς έχουν γίνει και λάθη, προφανώς θα υπάρχει και κριτική σε ένα τόσο μεγάλο καράβι, αλλά τα όρια της αντοχής του καθενός στην λάσπη ή την αχαριστία είναι διαφορετικά. Ο Ρουσιαμάνης παραιτήθηκε και πολύς κόσμος ταρακουνήθηκε. Και αυτό δεν συνέβη μόνο για το μπάσκετ, αλλά και για όσα έχουν λεχθεί κατά καιρούς με περίσσια ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ και για το ποδόσφαιρο.

Έχω την αίσθηση- όχι το ρεπορτάζ- ότι ο Ρουσιαμάνης θα πειστεί να επιστρέψει γιατί ήδη έχουν πέσει πάνω στο…Αρειανό του φιλότιμο πάρα πολλοί και ετοιμάζονται να ακολουθήσουν και άλλοι.

Την ίδια όμως στιγμή αυτή η παραίτηση ακόμα και αν αποσυρθεί έχει καταφέρει να δώσει ένα πολύ ισχυρό χτύπημα σε κάθε λογής εξυπνάκια που μπορεί να επικρίνει πάντα με… inside information τον Καρυπίδη ή τον Ρουσιαμάνη γιατί έβαλαν 5-10 και όχι 55 εκατομμύρια, αλλά στο γήπεδο να μπαίνει με εισιτήριο που κέρδισε σε διαγωνισμό. Όλοι αυτοί που έφεραν στο…αμήν τον βασικό χρηματοδότη της ΚΑΕ και τον άνθρωπο που έλυνε σχεδόν πάντα τα θέματα ρευστότητας που προέκυπταν, είναι σαν να ξεγυμνώθηκαν στα μάτια του απλού κόσμου. Βέβαια αυτό έγινε ουκ ολίγες φορές και για άλλα θέματα, αλλά τώρα έπεσαν στον λάκκο που έσκαβαν. Ο Ρουσιαμάνης μίλησε για ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Αυτή την εμπιστοσύνη προσπαθούν χρόνια τώρα να διαβάλουν και στην σχέση του κόσμου με την ΠΑΕ και με την ΚΑΕ ακόμα και με τους δημοσιογράφους του Άρη. Όπου βοηθάνε τα αποτελέσματα την προσπάθειά τους είναι πιο εύκολο να το πετύχουν. Από χθες όμως που ο κόσμος αντιλήφθηκε το ύπουλο παιχνίδι τους, τους γύρισε μπούμερανγκ.

Για αυτό πρέπει Αχιλλέα μου-αν μου επιτρέπεις επί προσωπικού- με την επιστροφή σου να θάψεις την εσωστρέφεια και την απαξίωση παρέα με κάθε λογής τρολ εντός ή εκτός γηπέδου. Δεν έχετε τελειώσει την δουλειά που αναλάβατε με τον Λευτέρη και τον Χάρη πριν από λίγα χρόνια και μην αφήσεις να μπει στοπ σε αυτή την προσπάθεια από μία ισχνή μειοψηφία που νιώθει ισχυρή όταν διώχνει τον κάθε Αχιλλέα, αλλά στην ουσία του πράγματος οφείλουμε όλοι να τους δείξουμε τον δρόμο της ανυπαρξίας στον οποίο ανήκουν…

Ώστε να βαδίσει ο Άρης ενωμένος και συσπειρωμένος όσο ποτέ άλλοτε.

To be continued…