Ο Ολυμπιακός είναι αγχωμένος, χωρίς ψυχολογία και με γκίνια , θέλει μία μεγάλη νίκη για να ξεμπλοκάρει

Όσο ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να παίζει τόσο αγχωμένα, έτσι θα πηγαίνει το πράγμα-θα δεινοπαθεί να κερδίζει κάθε παιχνίδι του. Κι άλλοτε θα το κερδίζει, άλλοτε δεν θα το κερδίζει…

Χθες στο 2-1 εναντίον του Πανσερραϊκού είδαμε το ίδιο έργο κι ευτυχώς για την ομάδα του Μεντιλίμπαρ έγινε ό,τι με την Καλλιθέα κι όχι ό,τι με τον Λεβαδειακό. Να υπενθυμίσω πως κι η Καλλιθέα είχε ισοφαρίσει σε 1-1 μέσα στο Καραϊσκάκη με γκολ στο 60’, όπως κι οι Σέρρες ισοφάρισαν χθες με γκολ στο 63’. Τότε ήταν ο Γιάρεμτσουκ που είχε δώσει τη λύση στο 79’, τώρα ήταν ο Ελ Κααμπί που έδωσε τη λύση στο 66’. Σε αντίθεση με το ματς με τη Λιβαδειά που τελείωσε 2-2, όπως θα μπορούσε και χθες να τελειώσει 2-2 στην περίπτωση της χαμένης ευκαιρίας του Ντέλετιτς στο 92’.

Θα ήταν άδικο; Ναι, θα ήταν και δη πολύ άδικο. Αλλά θα είχε καταγραφεί 4ο σερί παιχνίδι του Ολυμπιακού χωρίς νίκη στο πρωτάθλημα, μετά το 0-0 με τον Παναθηναϊκό, το 2-2 με τον Λεβαδειακό, το 0-1 από τον Αστέρα Τρίπολης…Εξ ου και το ξέσπασμα του Μεντιλίμπαρ στο τέλος. Πολύ απλά, γιατί σκεφτόταν την κατάσταση αν σκόραραν οι Σέρρες στο 92’. Με τι αξιώσεις θα μπορούσε να διεκδικήσει η ομάδα του το πρωτάθλημα, έχοντας τέτοια αποτελέσματα, ειδικά όταν είχαν προηγηθεί και το 0-0 με τον Παναιτωλικό εντός έδρας, αλλά και η ήττα από τον Άρη εκτός έδρας;…

Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά θεωρώ ότι για να ξεμπλοκάρει ο Ολυμπιακός, διότι εγώ έτσι ακριβώς τον βλέπω, μπλοκαρισμένο, χρειάζεται επειγόντως ένα μεγάλο αποτέλεσμα στο πρωτάθλημα. Ένα διπλό στην Τούμπα την ερχόμενη Κυριακή με τον ΠΑΟΚ. Η, μία νίκη επί της ΑΕΚ την αμέσως επόμενη αγωνιστική στο Καραϊσκάκη, με την προϋπόθεση να μην έχει χάσει στη Θεσσαλονίκη. Όπως την περασμένη σεζόν, είχε έρθει εκείνο το 6-1 στη Σερβία επί της Μακάμπι κι έκανε τους παίκτες να πιστέψουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα στην Ευρώπη, έτσι τώρα να έρθει ένα αποτέλεσμα στην Ελλάδα, που να κάνει τους παίκτες να πιστέψουν ότι μπορούν να πάρουν το πρωτάθλημα.

Οι τόσες χαμένες ευκαιρίες, σε συνδυασμό με τα εύκολα γκολ που δέχεται ο Ολυμπιακός, με κάνουν να νομίζω ότι το κύριο πρόβλημα (όχι ότι δεν υπάρχει αγωνιστικό πρόβλημα) είναι το ψυχολογικό. Κι αυτό ακριβώς είναι που τον μπλοκάρει.

Δεν είναι ο Ζέλσον (πρώην Σπόρτινγκ, Ατλέτικο, Μονακό) στα 29 του τόσο κακός κυνηγός, ώστε να μην μπορεί να σταυρώσει ένα καλό σουτ όπως χθες, που τρεις φορές από καλές θέσεις δεν είχε ένα πραγματικά καλό τελείωμα φάσης.

Ούτε ο Τσικίνιο επίσης στα 29 του τόσο κακός σουτέρ, που σε δύο στιγμές βλέποντας «ευθεία» τον αντίπαλο γκολκίπερ να μην μπορεί να τον νικήσει και άλλες δύο στιγμές να μην μπορεί καν να σουτάρει γιατί πήγε 2^ος στη μπάλα η, δεν έκανε καλό κοντρόλ.

Ούτε πρέπει να χρειάζεται ο 25χρονος Βέλντε (με 29 γκολ στην Λεχ Πόζναν την προηγούμενη διετία, εκ των οποίων τα 10 στην Ευρώπη) εφτά τελικές (!), όσες έκανε χθες, για να καταμετρήσει μόλις ένα γκολ. Και με τις υπόλοιπες έξι, να πηγαίνουν εστία οι δύο αλλά χωρίς πραγματικά αξιώσεις, άλλες δύο να φεύγει η μπάλα άουτ και άλλες δύο να κοντράρει σε αμυντικούς στην ίδια φάση.

Ακόμη κι ο αρχισκόρερ της ομάδας, ο Ελ Κααμπί δυσκολεύεται να σκοράρει φέτος στο ελληνικό πρωτάθλημα. Τα έξι γκολ σε 10 αγωνιστικές πρωταθλήματος είναι πολύ λίγα, μπροστά στα τρία γκολ σε τρεις αγωνιστικές Γιουρόπα Λιγκ…

Κι όταν δεν έρχεται εύκολα το γκολ σε μία μεγάλη ομάδα, τόσο βαραίνει η ψυχολογία. Και δεν θέλει πολύ να πλακώσει και η γκίνια. Εκτός και να δεχθούμε ότι είναι λογικό να έχει ο Ολυμπιακός μέσα σε μόλις 10 ημέρες πέντε δοκάρια!!! Ένα ο Ζέλσον την Πέμπτη στη Μάλμε, ένα ο Ελ Κααμπί την Κυριακή στην Τρίπολη, δύο ο Τσικίνιο την Τετάρτη με την Καλλιθέα κι ένα ο Κοστίνια το Σάββατο με τις Σέρρες…

Γι΄ αυτό έχω την γνώμη ότι όσο νωρίτερα, κι όχι όταν βρεθεί ξέρω γω οκτώ βαθμούς (κτύπα ξύλο) πίσω από την κορυφή, κάνει ο Ολυμπιακός ένα μεγάλο αποτέλεσμα στο πρωτάθλημα, τόσο πιο γρήγορα θα απεγκλωβιστεί από αυτό το σύννεφο της αμφιβολίας στο οποίο βρίσκεται, έχοντας δύο χρόνια όχι απλά εκτός τίτλου, αλλά τερματίζοντας 3^ος στη βαθμολογία τελευταία αγωνιστική.

Άσχετο: Στη Νότιγχαμ ήταν χθες ο Γιάννης Μανιάτης, πάντα στέλεχος του Ολυμπιακού, φέτος με κύρια αρμοδιότητα την παρακολούθηση των δανεικών. Ο παλιός «ερυθρόλευκος» άσος πήγε για επαφές με ανθρώπους της Φόρεστ σε επίπεδο τεχνογνωσίας κλπ.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Με μία κεφαλιά του Ελ Κααμπί λοιπόν λύθηκε ο γόρδιος δεσμός χθες για τον Ολυμπιακό. Το φοβερό, έως απίστευτο, είναι ότι σε πέντε προηγούμενα παιχνίδια πρωταθλήματος πέντε κεφαλιές του Ελ Κααμπί από θέσεις γκολ στα β΄ ημίχρονα και δη προς το τέλος των αγώνων είχαν στερήσει εφτά βαθμούς από τον Ολυμπιακό!

Στο 0-1 από τον Αστέρα στην Τρίπολη η κεφαλιά του από τη σέντρα του Κοστίνια στο 84’ πήγε στο δοκάρι (ένας χαμένος βαθμός)

Στο 2-2 με τον Λεβαδειακό η κεφαλιά του από τη σέντρα του Μασούρα στο 74’ κατέληξε λίγο άουτ (δύο χαμένοι βαθμοί)

Στο 0-0 με τον Παναθηναϊκό η κεφαλιά του από τη σέντρα του Ζέλσον στο 56’ έστειλε την μπάλα στην αγκαλιά του Λοντίγκιν (δύο χαμένοι βαθμοί)

Στο 0-0 με τον Παναιτωλικό η κεφαλιά του από τη σέντρα του Κάρμο στο 92’ έστειλε ξανά την μπάλα άουτ (δύο χαμένοι βαθμοί)

Και για το τέλος ένα ιμότζι

Άλλο ένα ματς πρωταθλήματος που δεν κλειδωσαμε την νίκη ,ενώ δεν παίζαμε και τόσο άσχημα . Ούτε απειληθηκαμε πέρα του γκολ και της τελευταίας φάσης . Τουλάχιστον πήραμε το τρίποντο .#Olympiacos

— komis7 (@komis71) November 2, 2024