ΠΑΟΚ-Αντρίγια Ζίβκοβιτς: Ενα σύμβολο ενότητας, ένας αρχηγός-ηγέτης με τα όλα του! (vids)

Ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς αρχίζει να μεταβάλλεται από αρχηγός του ΠΑΟΚ σε ηγέτη του. Ηγέτης, που είναι «λίντερ» μέσα και έξω από το τερέν, αλλά συγχρόνως δεν ντρέπεται να είναι και συμπαίκτης.

Στα μάτια μου ΠΑΟΚ+Ζίβκοβιτς είναι όπως οι καρδούλες που σκαλίζουν τα ζευγάρια στα παγκάκια του πάρκου. Αμοιβαίος, διαχρονικός κι ασταμάτητα φλογερός έρωτας.

Αντρίγια Ζίβκοβιτς: To milestone του «Ζίλε» και οι κορυφαίες στιγμές του με τον ΠΑΟΚ (infographic)

Έτσι όπως τον έβλεπα, από την στιγμή που ο Ραζβάν Λουτσέσκου (από το θεωρείο του ΔΑΚ Λαμίας) αποφάσισε να τον ρίξει στο ματς, αντί του «αόρατου» Τόμας Μουργκ, και με ήδη κατατεθειμένη τη δήλωσή του ότι «θέλω να είμαι στον ΠΑΟΚ μέχρι να πεθάνω», αναρωτιόμουν ό,τι θα σκεφτόταν ο καθένας: που έχει κρυμμένο όλο αυτό το κίνητρο και γιατί το κάνει ακόμα με το ίδιο απαράμιλλο πάθος. Με την ίδια ένταση. Σαν να είναι η πρώτη φορά που μπαίνει για να αγωνιστεί με την «ασπρόμαυρη» φανέλα.

Από τον Σεπτέμβριο του 2020 παίζει τέτοια ματς. Η Λαμία ήταν το 209ο (9ος στη λίστα των ξένων του «Δικεφάλου» πίσω από Κρέσπο, Σβαμπ κι άλλους) παιχνίδι του. Γιατί, λοιπόν, το κάνει τόσο πειστικά; Για τη ματαιοδοξία των ρεκόρ; Μα, τα ‘πιασε κι αυτά συνεχίζοντας με στόχο τις υψηλές θέσεις της «ασπρόμαυρης» Ιστορίας. Για τα τρόπαια. Έχει δύο κι απ’ αυτά. Καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν είναι τίποτα από όλα αυτά.

Είναι κάτι πολύ ανώτερο. Η ανάγκη του «Ζίλε» να αναμειγνύεται εκεί όπου συσσωρεύονται κάθε χρόνο οι καλύτεροι. Η χαρά της συμμετοχής σε κάθε είδους (νέα) προσπάθεια. Το ένστικτο να προκαλεί τον εαυτό του στο κορυφαίο επίπεδο. Στο μεγαλύτερο πάλκο. Οσο του το επιτρέπουν ο χρόνος, το κορμί του, η φόρμα, ο αυτοσεβασμός. Αυτή η ανάγκη, αυτή η χαρά, αυτό το ένστικτο είναι «ο ΠΑΟΚ». Η μενταλιτέ της επιτυχίας του επαρκούς.

Ο «οικοδεσπότης» Ζίβκοβιτς (vids)

Στο 55ο λεπτό του αγώνα το ταμπλό στο «Αθανάσιος Διάκος» έδειχνε «Λαμία 1 – ΠΑΟΚ 0», με τον Ζίβκοβιτς να φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο να πατάει στο χορτάρι και τέσσερα λεπτά αργότερα να πετυχαίνει ένα γκολ-ζωγραφιά, ίσως, το καλύτερο μέχρι τώρα στη σεζόν, ασφαλώς υποψήφιο στα… Οσκαρ όταν αυτά αποδοθούν από το κοινό και τους πρωταγωνιστές.

Ο ΠΑΟΚ έχοντας τον Σέρβο στο τερέν μαζί με τους Τισουντάλι και Οζντόεφ έγινε πιο γρήγορος, μη προβλέψιμος, «γύρισε» το ματς και έφυγε μ’ ένα τρίποντο-ψυχολογίας από τη Λαμία.

Οι Πρωταθλητές Ελλάδας και ο Λουτσέσκου είναι τυχεροί που διαθέτουν τον Ζίβκοβιτς στις τάξεις τους (ο μόνος μουντιαλικός παίκτης απ’ ολόκληρο το ρόστερ), έναν αδιαμφισβήτητο ηγέτη, ο οποίος μπαίνει μέσα και καταθέτει τη ψυχή του όταν η μπάλα «καίει» και η ομάδα βρίσκεται με «την πλάτη στον τοίχο».

«Ήταν όντως ένα ωραίο γκολ, αλλά το πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι πήραμε τους τρεις βαθμούς», είπε ο «Ζίλε» στο φινάλε της βραδιάς παραμένοντας προσγειωμένος και προσηλωμένος στο στόχο. Η μοναδική στιγμή που ξέφυγε ήταν στο 83ο λεπτό, λειτουργώντας με το συναίσθημα του ενθουσιασμού, μη βλέποντας την ανοικτή πάσα στον Οζντόεφ και επιλέγει να τελειώσει τη φάση από δύσκολη γωνία. Αμέσως, όμως, σήκωσε το χέρι και ζήτησε συγγνώμη από τον συμπαίκτη του.

ΥΓ: Υπάρχει μια έντονη διχογνωμία για τον αριθμό των τερμάτων που έχει πετύχει ο Ζίβκοβιτς σε 209 παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ συνολικά σε Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρώπη. Τελικά είναι 50 ή 51;. Αιτία της όποιας διαφοράς, αποτελεί ένα γκολ στο ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός (1-1) στις 30/1/22, το οποίο η διοργανώτρια αρχή έχει λανθασμένα χρεώσει ως αυτογκόλ στον Μπα.

Η έγκυρη «Ασπρόμαυρη Βίβλος» (του ΠΑΟΚ) στο Facebook, αλλά και τα ματάκια πολλών εξ ημών, χρεώνει το γκολ, με απευθείας εκτέλεση φάουλ, στον Σέρβο που με το χτεσινό στη Λαμία έφτασε τα 51 γκολ και έπιασε τον Αντρέ Βιεϊρίνια στην 3η θέση των ξένων σκόρερ στην ιστορία του ΠΑΟΚ.