Άρης: Τιμημένη εργατιά

Η εστίαση στους πρωταγωνιστές είναι μέρος της ανθρώπινης συνήθειας. Το βλέμμα επικεντρώνει εκεί που φωτίζουν οι προβολείς. Λίγοι προσπαθούν να διακρίνουν αυτούς που βρίσκονται στο χαμηλό φως. Καταγράφουν την αντίδραση του πρωταγωνιστή, συμμερίζονται και απολαμβάνουν τη χαρά του δίνοντας βάση στα ρεκόρ και στους αριθμούς. Σαν τις 8/8 εύστοχες εκτελέσεις πέναλτι του Λορέν Μορόν και της διαρκούς αναρρίχησης του Ισπανού με προορισμό την πρώτη θέση στον πίνακα των ξένων σκόρερ του συλλόγου. Σαν επίσης την αριστουργηματική εκτέλεση φάουλ του Μόντσου ο οποίος δεν αντέδρασε στην γκρίνια του Σάπι Σουλεϊμάνοφ τη στιγμή που ο Καυκάσιος επίμονα ζητούσε να την αναλάβει κάνοντας σινιάλο έως και στον πάγκο. Αντιλήφθηκε το λάθος του καθώς ήταν ο πρώτος που έσπευσε να συγχαρεί τον συμπαίκτη του ζητώντας «συγχώρεση» για την υπερβολική αντίδρασή του.

Πίσω από τους πρωταγωνιστές υπάρχει και η εργατιά. Ο Βλάντιμιρ Νταρίντα είναι εκ των αυθεντικών εκπροσώπων αυτής. Παρακολουθώ τις αντιδράσεις και τις δημόσιες τοποθετήσεις του Τσέχου μέσου ο οποίος πράγματι πρόταξε το ομαδικό συμφέρον σε σχέση με την ικανοποίηση του δικού του εγωϊσμού. Δεν είναι τόσο τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα του, όσο οι πράξεις. Συμβιβάστηκε με την ιδέα του παίκτη ο οποίος θα έρχεται από τον πάγκο και δεν έχει αλλοιωθεί ο αγωνιστικός χαρακτήρας του. Απέναντι στον Λεβαδειακό, έως ότου πατήσει στο χορτάρι (58’), πιθανότερο ήταν το σενάριο ισοφάρισης των Βοιωτών παρά του τρίτου τέρματος του Άρη.

Στα 34α του χρόνια, δεν άλλαξε τις αγωνιστικές συνήθειές του. Θαρρώ ότι πρέπει να έτρεξε το ίδιο με τους ποδοσφαιριστές οι οποίοι ξεκίνησαν στο παιχνίδι. Πραγματικός εργάτης. Μετά το παιχνίδι, μ’ ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του μίλησε για την ομάδα, τα κατορθώματά της αλλά και την επιθυμία παραμονής του σ’ αυτή. Γιατί έχει την ωριμότητα, τη νοοτροπία και κυρίως την αντίληψη για να καταλάβει πράγματα δίχως να χρειαστούν ιδιαίτερες συζητήσεις με τον προπονητή του. Δεν λογαριάζει αν τα λεπτά συμμετοχής του είναι 15-20 ή 25. Κατευθύνεται από την αγωνιστική ευθύνη και λειτουργεί βάσει του ομαδικού συμφέροντος. Κι ας ήταν πέρυσι βασικός και αναντικατάστατος και φέτος ο μέσος ο οποίος έρχεται από τον πάγκο.

Μια μέρα νωρίτερα, στο Nick Galis Hall, όλοι είχαν αντιληφθεί ότι ο Ντέιβιντ Ντε Τζούλιους έπαιζε για τελευταία φορά με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα. Ο Αμερικανός βρίσκεται σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση, θαρρώ ότι «σκάρωσε» κι ένα one man show τινάζοντας τη φανέλα και απολαμβάνοντας την αποδοχή του κόσμου στρώνοντας έτσι τον δρόμο της αποχώρησης. Ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Άρη στη νίκη επί του Περιστερίου; Σίγουρα ήταν αυτός που το «καθάρισε», άλλος όμως έκανε τη «βρώμικη» δουλειά.

Ο Λευτέρης Μποχωρίδης έπαιξε από το «1» έως το «4». Από τη στιγμή που κανείς εκ των βασικών πάουερ φόργουορντ δεν μπορούσε να σταματήσει τον Κρις Κόφι, αποφάσισε να παίξει αυτός… μπουνιές μαζί του. Το ίδιο έκανε και στη Γαλλία απέναντι στην Μπουργκ. Χρειάστηκε να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο και κόντρα στον Κολοσσό Ρόδου. Προφανώς δεν είναι 4αρι. Δεν έχει τη σωματοδομή για να το κάνει, αλλά το σχήμα με τους τέσσερις κοντούς και τον ίδιο σ’ αυτόν τον ρόλο σχηματίζει το τεντωμένο σχοινί πάνω στο οποίο πατά ο Άρης για να καλύψει τις αγωνιστικές αδυναμίες του και να νικήσει παιχνίδια. Το επίπεδο ανταπόκρισης του ιδίου παίζει καταλυτικό ρόλο στην αποδοτικότητα αυτού του σχήματος.

Κι όμως, είναι ο πρώτος ριμπαόυντερ του Άρη. Στα δύο τελευταία παιχνίδια με Κολοσσό Ρόδου και Περιστέρι μάζεψε συνολικά 19 «σκουπίδια». Δεν είναι καθόλου εύκολο για κάθε παίκτη να ανεβοκατεβαίνει το παρκέ – πολλές φορές – δίχως να ακουμπήσει μπάλα στην επίθεση. Στα 68 λεπτά συμμετοχής του στα δύο συγκεκριμένα παιχνίδια δεν ανέλαβε περισσότερες από δώδεκα προσπάθειες.

Γιατί η βασική ευθύνη του είναι να πηγαίνει και στον πιο παραγωγικό παίκτη του αντιπάλου και παράλληλα να κλείνει διαδρόμους βοηθώντας και στο ριμπάουντ. Με τον Λάντερς Νόλεϊ εκτός αγωνιστικής δράσης και τους Μπάνκς, Ρόμπερτς να μην έχουν αποδείξει τη χρησιμότητά της παρουσίας τους, το πιθανότερο είναι να παίξει ξύλο και με τον Μίροσλαβ Ραντούλιτσα το προσεχές Σαββατοκύριακο. Προφανώς αυτό δεν θα συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, δεν πρέπει όμως και να περνά απαρατήρητο όταν το κάνει…