Φιλιππάκος στο Gazzetta: «Θα αφήσουμε στο γήπεδο τα κόκκαλά μας, ο Ντονάτι είναι από τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη»

• «Οι διαιτητές είναι άνθρωποι, Λανουά και ΕΠΟ χρειάζονται πίστωση χρόνου»
• «Έφτυσα αίμα για να ανέβει η Athens Kallithea, το Ελ Πάσο ήταν πάντα προτεραιότητα»
• «Η ομάδα έχει ανάγκη από τον κόσμο της, μόνο ενωμένοι θα τα καταφέρουμε»
• «Ο Ντονάτι είναι από τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη, με τα παιδιά μου θα πάμε μέχρι τέλους»

Η Καλλιθέα επέστρεψε στον ποδοσφαιρικό «χάρτη» της κορυφαίας κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από 18 χρόνια, αυτή τη φορά στην... ανανεωμένη της «μορφή» ως Athens Kallithea. Περίπου τέσσερα χρόνια μετά την αλλαγή του διοικητικού καθεστώτος και την «αυγή» της νέας εποχής με επικεφαλής τον Τεντ και τον Πέτρο Φιλιππάκο το κλαμπ πέτυχε τον μεγάλο στόχο της ανόδου και πλέον έχει τον δύσκολο στόχο της καθιέρωσης.

Μια νέα ομάδα, με αρκετούς νέους παίκτες και με καινούριο προπονητή είναι λογικό ότι χρειάζεται τον χρόνο της, ενώ η αλήθεια είναι πως της έλειψε (και) η τύχη, καθώς θα μπορούσε βαθμολογικά να ήταν σε καλύτερη μοίρα. Σημαντικός παράγοντας είναι και το γεγονός πως η ομάδα αγωνίζεται στο «Απόστολος Νικολαΐδης» αντί για τη φυσική της έδρα, το «Ελ Πάσο», λόγω των εργασιών που δεν έχουν γίνει στο γήπεδο, κάτι που έχει κρατήσει μακριά από το πλευρό των παικτών της Athens Kallithea αρκετούς φίλους της ομάδας.

Μετά από δέκα αγωνιστικές το σύνολο του Μάσιμο Ντονάτι είναι στην τελευταία θέση της βαθμολογίας και ψάχνει ακόμα την πρώτη της νίκη, όμως στις τάξεις της ομάδας υπάρχει έκδηλη πίστη στο πλάνο.

Ο Πέτρος Φιλιππάκος είναι ένας άνθρωπος που ξέρει καλά το ποδόσφαιρο, έχοντας αγωνιστεί μεταξύ άλλων σε ΑΕΚ, Ολυμπιακό και Άρη και για να οδηγήσει την Athens Kallithea στην πρώτη κατηγορία παράτησε τη ζωή του στις ΗΠΑ και αφιέρωσε την καθημερινότητα του στο κλαμπ. Ο εκ των διοικητικών ηγετών της ομάδας παραχώρησε στο Gazzetta την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη και μίλησε για όλα τα θέματα που απασχολούν την ομάδα, με κύριο το γηπεδικό ζήτημα, ενώ αναφέρθηκε τόσο στο αγωνιστικό σκέλος, όσο και στη διαιτησία.

«Οι διαιτητές είναι άνθρωποι, Λανουά και ΕΠΟ χρειάζονται πίστωση χρόνου»

Κόντρα στον Παναιτωλικό η Athens Kallithea συμπλήρωσε δέκα αγωνιστικές χωρίς νίκη στο πρωτάθλημα. Η ομάδα έμεινε πίσω στο σκορ από ένα πέναλτι για το οποίο υπήρξαν διαμαρτυρίες. Ποια είναι η γνώμη σας για τη φάση;

«Για μένα είναι πέναλτι. Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο στη συγκεκριμένη φάση είναι η άμυνα του Μανθάτη. Όταν αφήνεις τόσο χώρο στον αντίπαλο παίκτη, είναι σαν να ζητάς κάτι κακό. Και να μην ήταν πέναλτι υπάρχει πρόβλημα με τον τρόπο που ο ποδοσφαιριστής μας μαρκάρει στη συγκεκριμένη φάση.

Εμείς δεν μπορούμε να χαλάμε την ενέργεια μας για τους διαιτητές. Εστιάζουμε στο καθαρά αγωνιστικό μέρος. Στην προκειμένη περίπτωση το γνωρίζει και ο ίδιος ο Μανθάτης, γιατί είναι ο καλύτερος κριτής του εαυτού του. Μιλάμε για έναν παίκτη που έχει αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο και συνεχίζει.

Αυτό που φταίει στη συγκεκριμένη φάση είναι ο τρόπος που αμυνόμαστε. Εάν ακόμα και ο Μαλντίνι μάρκαρε με 10 μέτρα απόσταση δεν θα ήταν καλός αμυντικός. Σε τούτη την περίπτωση υπήρχε πολύς χώρος και ο παίκτης του Παναιτωλικού τον εκμεταλλεύτηκε. Δεν έπρεπε η φάση να φτάσει εκεί και να πέσει ο Μανθάτης. Αυτό κοιτάζω εγώ».

Πλησιάζουμε στη συμπλήρωση του πρώτου γύρου και υπάρχουν έντονα παράπονα από αρκετές ομάδες για διαιτητικές αποφάσεις. Και η Athens Kallithea έχει κάποιες φάσεις για τις οποίες μπορεί να «φωνάζει». Εσείς πώς βλέπετε τη μέχρι στιγμής κατάσταση;

«Μέχρι ένας διαιτητής να πάρει την μπάλα με τα χέρια και να την βάλει στην εστία μας δεν θέλω να μιλήσω εγώ για διαιτησία. Όταν χάνω ένα ματς, κοιτάζω εγώ που φταίω. Οι διαιτητές είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη. Μπορεί σε ένα ματς να βρίσκεται σε κακή μέρα ένας διαιτητής. Εάν είσαι όμως συγκεντρωμένος μπορείς να κερδίσεις μια παρτίδα πόκερ και με άσχημο φύλλο.

Αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν όμως σε μια μέρα, δεν γίνεται να χτίσεις σπίτι αυθημερόν. Κάθε μέρα όμως βάζουν από ένα λιθαράκι προς την σωστή κατεύθυνση και είμαι πολύ θετικός για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο κ. Λανουά αλλά και τα νέα πρόσωπα που βρίσκονται στην ΕΠΟ χρειάζονται πίστωση χρόνου. Είναι νέοι στις θέσεις τους, έξυπνοι άνθρωποι και έχουν ασφαλώς μεγάλο κίνητρο. Πρέπει να τους έχουμε εμπιστοσύνη. Θεωρώ πως όλα θα πάνε καλά στη συνέχεια».

«Έφτυσα αίμα για να ανέβει η Athens Kallithea, το Ελ Πάσο ήταν πάντα προτεραιότητα»

Μαζί με τον Τεντ Φιλιππάκο ηγηθήκατε στην επόμενη ημέρα της Καλλιθέας και επί της ουσίας στην «αναγέννηση» του συλλόγου. Πόσο εύκολο ήταν να φύγετε από τις ΗΠΑ και να επιστρέψετε στην Ελλάδα για αυτόν τον σκοπό;

«Βρίσκομαι τέσσερα χρόνια εδώ. Οι πράξεις μου δείχνουν πόσο αγαπώ την ομάδα. Στην αρχή ο αδερφός μου (Τεντ Φιλιππάκος στη φωτογραφία) βρισκόταν στη Βενετία για λογαριασμό της Βενέτσια. Ήμουν εντελώς μόνος μου αρχικά και 'έφτυσα αίμα' κυριολεκτικά για να καταφέρω να δω την ομάδα να ανεβαίνει στη Superleague. Όποιοι με γνωρίζουν έχουν καταλάβει πως παράτησα σοβαρές δουλειές στην Αμερική και την οικογένεια μου προκειμένου να βρίσκομαι εδώ. Τα πάντα».

Δεν το κάνω για να κερδίσω κάτι υλικό. Υπηρετώ το όραμα μου για την βελτίωση του ελληνικού ποδοσφαίρου και την εξέλιξη των ποδοσφαιριστών, προσφέροντας συγχρόνως στην πόλη και στους ανθρώπους της ομάδας. Ότι και αν κάνω, σωστό ή λάθος, το μόνο που με ενδιαφέρει και έχω στόχο είναι η ομάδα να παίζει στη Superleague και στο 'Ελ Πάσο'».

Το «Ελ Πάσο» είναι ένα σημαντικό ζήτημα για την ομάδα, καθώς στη χρονιά της επιστροφής της δεν αγωνίζεται στη φυσική της έδρα, κάτι που δεν αρέσει στους οπαδούς της όπως φαίνεται από την προσέλευση στο «Απόστολος Νικολαΐδης»...

«Έχω 'ματώσει' για αυτή την ομάδα, αλλά σέβομαι, καταλαβαίνω και αγαπάω ακόμη και αυτούς που μας ασκούν έντονη κριτική. Το θέμα δεν είναι να βγει κάποιος από πάνω. Το βασικό τούτη τη στιγμή είναι να καταλάβουν, όπως τους καταλαβαίνω και εγώ. Δεν πιέζω να συμφωνήσεις μαζί μου, απλά θέλω να καταλάβεις πως ό,τι κάνουμε είναι για το καλό της ομάδας.

Στην Ελλάδα μπορεί να ψηφίσει κάποιος όποιο κόμμα θέλει όμως το πιο σημαντικό είναι πως αγαπάμε την χώρα. Σέβομαι ασφαλώς την άποψη όλων, όμως το Νο 1 είναι πως αγαπάμε όλοι την ομάδα. Πήγαμε στη Λεωφόρο από ανάγκη. Πάντα προτεραιότητα ήταν το 'Ελ Πάσο'. Ψάχναμε λύσεις και δεν είχαμε άλλο χρόνο.

Ακόμη και όταν δεν πηγαίνεις στο γήπεδο εξακολουθώ να σε αγαπάω γιατί με αυτό τον τρόπο βγάζεις ένταση για την ομάδα δείχνοντας μου, πόσο την αγαπάς. Είναι μια άποψη και αυτή.

Έχω μάθει και γνωρίζω καλά όλη την ιστορία της Καλλιθέας, ίσως περισσότερο από πάρα πολλούς που έχουν μεγαλώσει στην περιοχή. Οι πρώτες μου ενέργειες όταν αναλάβαμε την ομάδα ήταν να φέρουμε τον Βόκολο για προπονητή, τον Σουλογάνη ως προπονητή τερματοφυλάκων, τον Δημητρίου στις ακαδημίες. Έχουμε ανθρώπους που καταλαβαίνουν πόσο μεγάλη είναι αυτή η ομάδα και τι ιστορία έχει πίσω της. Φαίνεται από τις κινήσεις μου. Υπάρχουν πολλοί που έχουν ζήσει την Καλλιθέα στα καλά της στην Α΄ Εθνική».

«Η ομάδα έχει ανάγκη από τον κόσμο της, μόνο ενωμένοι θα τα καταφέρουμε»

Πόσο σημαντικό θεωρείτε το ζήτημα της «επανασύνδεσης» του κόσμου με την ομάδα;

«Για να προχωρήσει αυτή η ομάδα, μένοντας στην κατηγορία, για να μπούμε στο 'Ελ Πάσο', ακόμη και αν δεν συμφωνούμε σήμερα σε κάποιες λεπτομέρειες θα πρέπει να μείνουμε ενωμένοι για να γίνουν όλα αυτά. Όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο.

Αυτή τη στιγμή η ομάδα έχει ανάγκη τον κόσμο της Καλλιθέας. Μόνο ενωμένοι θα τα καταφέρουμε. Έχουμε όμως ένα πλάνο και πρέπει να μου έχουν εμπιστοσύνη, αφού αυτό έχουν δείξει οι πράξεις μου έως τώρα. Πήραμε μια ομάδα και την πήγαμε στη Superleague, αλλά το σημαντικότερο είναι πως αποπνέει υγεία και είναι νοικοκυρεμένη».

Τις προηγούμενες εβδομάδες είδαμε από πλευράς του Δημάρχου Καλλιθέας, Κώστα Ασκούνη, κάποιες σκληρές ανακοινώσεις για το ζήτημα του γηπέδου. Πώς είναι οι σχέσεις σας σε αυτή τη φάση;

«Έχουμε καθίσει αρκετές φορές μαζί με τον κ. Ασκούνη, έχουμε πάει και για φαγητό σε καλό κλίμα. Πρόκειται για έναν πανέξυπνο άνθρωπο που όπως φαίνεται αγαπάει πολύ την πόλη. Καταλαβαίνω ασφαλώς την θέση του. Το εύκολο είναι να πεις: 'Βάλε χρήματα κ. Δήμαρχε για να μπούμε στο γήπεδο'. Καταλαβαίνω τη θέση του και δεν είναι τόσο απλό για εκείνον. Ξέρω πως αγαπά την ομάδα και την πόλη. Θα βρούμε λύση. Αυτό δεν με αγχώνει.

Πρέπει να καταλάβει και ο κόσμος πως όταν για παράδειγμα νοικιάζεις ένα διαμέρισμα σε μια πολυκατοικία δεν μπορείς να πεις στον ενοικιαστή να βάψει όλο την πολυκατοικία και να φτιάξει το ασανσέρ. Το να χρειάζεσαι λίγη βοήθεια,,, να την προσφέρουμε. Να δώσω 100 ευρώ για τα κοινόχρηστα. Δεν μπορώ να φτιάξω όλη την πολυκατοικία.

Θέλω σαν τρελός να φτιάξω το ασανσέρ, αλλά δεν γίνεται, ζορίζομαι. Θέλω μέσα από θετικές κουβέντες και όχι να υπερισχύει ο ένας του άλλου, να καταλάβει ο κόσμος τη θέση μου. Εγώ καταλαβαίνω όσους δεν έχουν υπομονή, όσους δεν έρχονται στο γήπεδο, όσους μας ασκούν αυστηρή κριτική. Θέλω όμως να προχωρήσουμε όλοι μαζί. Η αγάπη μας για την ομάδα πρέπει να είναι πάνω απ' όλα. Προσωπικά βάζω την ομάδα πάνω από μένα».

«Ο Ντονάτι είναι από τους καλύτερους προπονητές στην Ευρώπη, με τα παιδιά μου θα πάμε μέχρι τέλους»

Από το «βήμα» του Gazzetta τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους φίλους της Καλλιθέας;

«Ό,τι και να λένε για εμάς και την προσπάθεια που κάνουμε, εγώ ξέρω πως ξυπνάω κάθε μέρα και πηγαίνω στα γραφεία του συλλόγου και δουλεύω ακόμα και για εκείνους που δεν συμφωνούν με τις κινήσεις μας και μας κριτικάρουν. Επαναλαμβάνω πως παλεύω και για εσάς που δεν έρχεστε το γήπεδο για να κρατήσουμε την ομάδα στην κατηγορία και να γυρίσουμε στο 'Ελ Πάσο', για τον Δήμαρχο και την πόλη μας. Είτε είστε μαζί μου, είτε όχι, παλεύω για εσάς και είμαι μαζί σας».

Μετά από δέκα αγωνιστικές η ομάδα είναι στην τελευταία θέση, χωρίς να έχει καταφέρει να πάρει νίκη. Ποιος είναι ο βασικός αγωνιστικός προβληματισμός σας για την ομάδα;

«Πολλοί λένε πως είμαστε άτυχοι, πως μας λείπει το γκολ, για τις διαιτησίες κτλ. Απαντώ: το μόνο που έχω είναι τον προπονητή μου ο οποίος για μένα είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη, έχω τα παιδιά μου και με αυτούς θα πάμε μέχρι τέλους. Είναι μαχητές, πάμε στον πόλεμο μέχρι το τελευταίο ματς και θα αφήσουμε στο γήπεδο τα 'κόκκαλα' μας. Τους εμπιστεύομαι».