Εθνική Ελλάδας: Αυτοί που μας ήξεραν, μας έβαλαν στον σωστό δρόμο

Αν μη τι άλλο η Εθνική μας έκανε ένα βήμα. Δεν ήταν μεγάλο βήμα, αλλά ήταν ένα βήμα. Μπορείς να το πεις και σταθερό, υπό την έννοια ότι ήρθε ως συνέχεια των άλλων βημάτων που είχε κάνει η Εθνική και την προηγούμενη διετία.

Κι ας μην έχουμε πολλές αμφιβολίες. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά τα βήματα ήρθαν με ξένους προπονητές που ήξεραν από ελληνικό ποδόσφαιρο. Τώρα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που δούλευε κάποια χρόνια στον Παναθηναϊκό και πριν ο Γκουστάβο Πογέτ, που δούλεψε στην ΑΕΚ. Όπως τίποτα δεν είναι τυχαίο στη ζωή, έτσι δεν είναι και τίποτα τυχαίο στο ποδόσφαιρο.

Με τον Πογέτ και τον Γιοβάνοβιτς, ας είναι ο ένας Ουρουγουάνος που έκανε όνομα στην Αγγλία κι ο άλλος Σέρβος που έκανε όνομα στην Κύπρο, η Εθνική μας άρχισε να κάνει τουλάχιστον τα βασικά. Ούτε ο Ρανιέρι, ούτε ο Σκίμπε, ούτε ο Φαντ Σιπ ήταν κακοί προπονητές. Όμως, ο Πογέτ κι ο Γιοβάνοβιτς είχαν και το εξτρά πλεονέκτημα της γνώσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κάπως έτσι, με τον Πογέτ η Εθνική έκανε μία σχεδόν κανονική πορεία στο προηγούμενο τουρνουά του Nations League το 2022. Έκανε σε έξι αγώνες πέντε νίκες (με Κόσοβο, Βόρεια Ιρλανδία, Κύπρο) και μία ήττα, εδώ πάει το «σχεδόν», από την Κύπρο.

Στα προκριματικά του ΓΙΟΥΡΟ, το 2023, η Εθνική μας με τον Πογέτ ήταν πάλι σχεδόν «κανονική». Κέρδισε μέσα-έξω τα παιχνίδια της με το ΕΙΡΕ, το Γιβραλτάρ και το Καζακστάν και πάλεψε όσο μπορούσε τα παιχνίδια της με τη Γαλλία (0-1 και 2-2) και την Ολλανδία (0-1 και 0-3). το "σχεδόν" εδώ πάει στην ήττα στα πέναλτι στη Γεωργία.

Τώρα, το 2024, στο τουρνουά Nations League, η Εθνική μας με τον Γιοβάνοβιτς έκανε ένα κανονικό προς καλό τουρνουά. Κέρδισε μέσα-έξω πάλι το ΕΙΡΕ, αλλά και τη Φινλανδία και όχι απλά πάλεψε με την Αγγλία αλλά είχε μία νίκη και μία ήττα.

Λίγο αργά, αλλά σταθερά η Εθνική Ελλάδας ανεβαίνει, αρχικά υπό την καθοδήγηση του Πογέτ και πλέον του Γιοβάνοβιτς. Είναι σημαντικό αφενός μεν ότι στα 16 παιχνίδια που έπρεπε να τα πάρει έκανε 14 νίκες, αφετέρου δε ότι στα έξι παιχνίδια που έπρεπε να πάρει ό,τι μπορούσε, πήρε μία νίκη και μία ισοπαλία κι έχασε δύο ματς οριακά.

Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι αν αυτή η παρουσία συνεχιστεί και συνδυαστεί με μία μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στα πιο κρίσιμα παιχνίδια (όχι όπως στο μπαράζ στη Γεωργία και στον "τελικό" με την Αγγλία στο ΟΑΚΑ) η ομάδα μας θα επανέλθει σε μία κανονικότητα στο διεθνές ποδόσφαιρο. Θα δίνει μάχες για προκρίσεις στα τελικά του ΓΙΟΥΡΟ και του Παγκοσμίου Κυπέλλου, πολύ πιθανόν να τα καταφέρνει κιόλας και θα μπορεί να ανταγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο.

Από την στιγμή που τρία συνεχόμενα χρόνια αυτή η ομάδα ανεβαίνει, εάν δεν παρέμβουν αστάθμητοι παράγοντες και της σταματήσουν την πορεία, θα βρει τον δρόμο της και για πιο υψηλούς στόχους. Ας αφήσουμε να μιλήσουν τα…μαθηματικά.

Άσχετο:

Εύλογο είναι να μην θέλει ο Μεντιλίμπαρ να αυξηθεί ο αριθμός του ρόστερ του Ολυμπιακού μετά τις προσθαφαιρέσεις το Γενάρη.

Με την κατεύθυνση, πάντως, να είναι προς την απόκτηση (μίνιμουμ) τριών παικτών, μπορούμε να σκεφτούμε ότι υπάρχουν άλλοι τρεις προς αντικατάσταση-ο Γιαζίτσι, καθότι εκτός δράσης ολόκληρη τη σεζόν, ο Αποστολόπουλος, καθότι δεν έχει νόημα η ύπαρξη τριών αριστερών μπακ οπότε πιο λογικό είναι να πάει κάπου δανεικός και ενδεχομένως κι ο Ανδρούτσος, καθότι μέχρι πρότινος ήταν εντελώς εκτός ομάδας κι επίσης πιο λογικό δείχνει να πάει κάπου να παίξει.

Βέβαια, θα…βρεθούν κι άλλοι προς αποχώρηση. Κι έτσι όπως πάει θα είναι από αρκετοί έως πολλοί. Έστω με τη λεπτομέρεια ότι θα χρειαστούν σοβαρές αποζημιώσεις (η, δανεισμοί) για να σπάσουν τα ακριβά συμβόλαια τους.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Μπορεί καμιά φορά να τον…πλακώνει κι αυτόν στα μπινελίκια ο Μεντιλίμπαρ, όταν τρελαίνεται με τις μέτριες εμφανίσεις της ομάδας, αλλά ο Ντάνι Γκαρθια είναι ένας παίκτης που εμπιστεύεται. Θεωρεί ότι ανεξαρτήτως κατάστασης και φόρμας, πάντα θα είναι εκεί να βοηθήσει, άμα χρειαστεί.

Και προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι τον έχει πάντα μαζί του στις αποστολές του Ολυμπιακού μετά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος και το 2-0 στο Βόλο. Και στα 10 επόμενα παιχνίδια πρωταθλήματος και στο ένα του Κυπέλλου και στα τέσσερα του Γιουρόπα Λιγκ, ο έμπειρος Ισπανός αμυντικός χαφ είναι πάντα είτε στον πάγκο, είτε αλλαγή, είτε στην ενδεκάδα...

Και για το τέλος ένα ιμότζι

Dünyada en çok lig şampiyonluğu olanlar

56 Linfield
55 Rangers
54 Celtic
53 Penarol
49 Nacional
47 Olympiakos ve Olimpia
44 Al Ahly

— Mertcan Bulca (@mertcanbulca) November 17, 2024