Αν ο Παναθηναϊκός βάλει τον Μπακασέτα στους ιδανικούς χώρους...

Το γκολ του Τάσου Μπακασέτα με την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος κόντρα στη Φινλανδία είναι μια καλή ευκαιρία για το σημερινό σημείωμα που αφορά την αξιοποίηση του «όπλου» που έχει στα χέρια του ο Παναθηναϊκός. Ο αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος δεν είναι ένας άλλος ποδοσφαιριστής με το εθνόσημο. Ο ίδιος είναι. Ίδια προτερήματα και μειονεκτήματα, ίδια χαρακτηριστικά.

O λόγος που εμφανίζεται περισσότερο επιδραστικός, οι αιτίες που τον κάνουν να φαίνεται «καλύτερος», έχουν να κάνουν με τους χώρους δράσης του. Με τα όσα καλείται να κάνει όταν παίζει στην Εθνική σε σύγκριση με το «τριφύλλι». Σημαντική παρένθεση: Από τον Ιανουάριο όταν και φόρεσε τα πράσινα μέχρι και σήμερα, ο Μπακασέτας δεν είχε την δυνατότητα να αποτελεί κομμάτι μίας καλής ομάδας, πράγμα που άπαντες ευελπιστούν να συμβεί επί των ημερών του Ρουί Βιτόρια.

Τα ατομικά χαρίσματα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανιστούν μέσα από σύνολα με συγκεκριμένες αρχές πάνω στο χορτάρι, με ομαδικές λειτουργίες, με μοτίβα ανάπτυξης και πολύ μικρότερες πιθανότητες όταν ένα κλαμπ αλλάζει πέντε προπονητές σε έναν χρόνο, οπότε δεν υπάρχει ίχνος συνέπειας και συνέχειας στο αγωνιστικό σχέδιο.

Ο Μπακασέτας, λοιπόν, δεν είναι κάποιος που μπορεί να κινείται και να έχει επαφές με την μπάλα στο ημικύκλιο της μεσαίας γραμμής. Ούτε κάποιος, που πολλές φορές είδαμε επί Αλόνσο, ο οποίος θα παίξει τον ρόλο του playmaker σε «χαμηλά» μέτρα. Όταν αυτό συμβαίνει, αυτομάτως, η ομάδα στερείται έναν από τους καλύτερους δημιουργούς και εκτελεστές που έχει στο ρόστερ της. Δεν είναι η δουλειά του να μεταβιβάζει την μπάλα με διαγώνιες μεταβιβάσεις 30 και 40 μέτρων, ούτε να αποτελεί κομμάτι του περάσματος από το μεσαίο στο επιθετικό τρίτο.

Στο πρώτο του εξάμηνο στον Παναθηναϊκό, ο Μπακασέτας μέσα στο... χάος του Τερίμ, ήταν σε αρκετά παιχνίδια εκεί που έπρεπε, όπως συμβαίνει και στην Εθνική. Δηλαδή ανάμεσα στη πρώτη και την δεύτερη γραμμή άμυνας του αντιπάλου. Να πάρει την μπάλα στα μεσοδιαστήματα, να γυρίσει να παίξει κάθετα, να συνδυαστεί, να εκτελέσει, να πατήσει την περιοχή. Κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Στην κορυφή ενός τριγώνου με τον μπακ και τον εξτρέμ.

Όταν έχεις έναν ποδοσφαιριστή με την δική του κάθετη πάσα, την δική του εκτέλεση, την γρήγορη σκέψη και το vision, δεν τον στέλνεις πενήντα μέτρα μακριά από το αντίπαλο τέρμα. Τον ακυρώνεις. Γιατί ακόμη και αν κάτι καλό μπορεί να προσφέρει εκεί, χάνεις τα καλά που μπορεί να σου δώσει πιο ψηλά, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να βρίσκεται... παντού στον αγωνιστικό χώρο αλλά δεν έχει και την ταχύτητα να καλύψει άμεσα τα μέτρα που πρέπει.

Στο περσινό εξάμηνο, ο Μπακασέτας ήταν μέσα σε τελικές αξίας 0.32xGoals ανά μέσο όρο. Αρκετά ψηλά, ενδεικτικό του πόσο απειλούσε τον αντίπαλο. Για αυτό και σκόραρε έξι γκολ. Φέτος έχει πέσει στο 0.15xGoals, επίδοση ενδεικτική του πόσο απομακρύνθηκε από τις θέσεις βολής, επίδοση που είναι πολύ μακριά και από τους μέσους όρους του στη Τραμπζονσπόρ, εκεί όπου έκανε τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του.

Παρά το γεγονός πως ξοδεύτηκε σε πολλά παιχνίδια να παίζει χαμηλά, ο Μπακασέτας «φωνάζει» πως αν βρεθεί στους χώρους που πρέπει, θα δώσει πολλά περισσότερα. Δεν είναι τυχαίο πως ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος είναι ο πρώτος παίκτης του Παναθηναϊκού μέχρι στιγμής στη Super League σε xAssists(1.6) και έβδομος συνολικά στο πρωτάθλημα.

Μία από τις αποστολές του Βιτόρια, είναι να αξιοποιήσει τον Μπακασέτα. Να τον φέρει στους χώρους εκείνους που θα είναι πιο δημιουργικός, πιο απειλητικός, πιο επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του. Σε αντίθετη περίπτωση, ο Μπακασέτας θα περιοριστεί στο να εκτελεί τις στατικές φάσεις για να απειλήσει ή θα εκβιάζει προσπάθειες από τα 30 και τα 35 μέτρα για να πετύχει το γκολ της χρονιάς. Η εικόνα του στα ματς της Εθνικής θα πρέπει να αποτελούν τον οδηγό...