Μια εικόνα από το μέλλον

Ολυμπιακός 24, ΠΑΟΚ 23, Παναθηναϊκός 22, ΑΕΚ και Άρης 21. Μια βαθμολογία από το σήμερα και μία κατάταξη από το αύριο; Θα δείξει. Ας περάσει και η επόμενη αγωνιστική, η τελευταία για τον πρώτο γύρο, με το ντέρμπι ΑΕΚ-Άρης και ίσως εκεί να είναι περισσότερο ξεκάθαρα τα πράγματα για το τι θα ακολουθήσει και που βαδίζει η κάθε ομάδα. Ωστόσο, από αυτή την αγωνιστική που μας πέρασε, την πρώτη μετά τη διακοπή, βγήκαν πολλά συμπεράσματα. Για την εικόνα των ομάδων, τόσο εντός, όσο και εκτός των γραμμών του αγωνιστικού χώρου.

Τι διαθέτει, λοιπόν, ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός, που δεν έχουν όλοι οι άλλοι; Σέντερ-φορ. Τελεία και παύλα. Ναι, υπάρχει και ο Μορόν στον Άρη, όμως η επιδραστικότητα που έχει ο Μαροκινός στους «ερυθρόλευκους» είναι το κάτι άλλο, ενώ είναι απίστευτη η επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα. Παράλληλα, ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει μια αίσθηση ανωτερότητας και κυριαρχίας στα μεγάλα παιχνίδια. Τρία γκολ στον ΠΑΟΚ, τέσσερα στην ΑΕΚ μέσα σε δύο αγωνιστικές. «Η εικόνα του Ολυμπιακού στα παιχνίδια που δε χρειάζεται να έχει την πρωτοβουλία είναι πολύ καλύτερη, από τα παιχνίδια που πρέπει να διασπάσει μια αντίπαλη άμυνα», γράφαμε πριν από λίγο καιρό και ο ίδιος ο Χοσέ Λουίς Μπεντιλίμπαρ το επιβεβαίωσε με τις χθεσινές δηλώσεις του. Είναι έτσι δομημένη αυτή η ομάδα, που θα προτιμούσε να έχει ντέρμπι κάθε Κυριακή, παρά παιχνίδια με υποδεέστερους αντιπάλους, που κλείνονται πίσω. Και απλά θυμίζω, ότι ο τίτλος θα κριθεί στα play-offs, σε έξι συνεχόμενα ντέρμπι.

Την ίδια ώρα, η ΑΕΚ δείχνει να βρίσκεται σε σύγχυση και ο Ματίας Αλμέιδα μοιάζει θολωμένος στον πάγκο. Και δε μιλάω για τις επιλογές του στον καταρτισμό της αρχικής ενδεκάδας ή στις αλλαγές στη χθεσινή βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό, αλλά για τη γενικότερη διαχείριση. Η φετινή έκδοση της Ένωσης δε μοιάζει σε καμία περίπτωση με την ομάδα των δύο προηγούμενων ετών. Το ρόστερ ενισχύθηκε σε σημαντικό βαθμό, με την απόκτηση αστέρων και εξαιρετικών μονάδων, όμως οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές δεν έχουν ενταχθεί ακόμα στη φιλοσοφία του προπονητή. Την ίδια ώρα, έχουν «εξαφανιστεί» παίκτες που ήταν πρωταγωνιστές τα προηγούμενα χρόνια, όπως ο Πινέδα, ο Σιμάνσκι, ο Ελίασον, ο Τσούμπερ, ο Γκατσίνοβιτς, ακόμα και ο 37χρονος Άμραμπατ. Ενδεικτικό είναι πως από τους παραπάνω έξι, οι τρεις ήταν εκτός αποστολής, οι δύο μπήκαν ως αλλαγή και ένας έμεινε στον πάγκο. Πράγματι, αυτό σημαίνει γεμάτο και πλήρες ρόστερ, όμως η αναβάθμιση που περιμένουν στην ΑΕΚ δεν έχει έρθει ακόμα, ενώ έχει χαθεί η – επιτυχημένη – ταυτότητα που υπήρχε.

Το πόσο επιδραστικός είναι ένας προπονητής στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν αποδεικνύεται μόνο από την περίπτωση των επιλογών του Αλμέιδα στην ΑΕΚ, αλλά και από την παρουσία του Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ και του Βιτόρια στον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση (που δεν πιστεύω σε αυτές), αλλά πόσο τυχαίο είναι το γεγονός πως στο πρώτο παιχνίδι που επέστρεψε ο Ρουμάνος στην άκρη του πάγκου των πρωταθλητών, η ομάδα έδειξε και πάλι το γνωστό της χαρακτήρα; Ακόμα κι όταν όλα φάνηκε πως στραβώνουν, ο «δικέφαλος του βορρά» επέδειξε ψυχραιμία και μεθοδικότητα, φτάνοντας σε μία νίκη απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης, που μπορεί να του... γυρίσει το διακόπτη. Σε μία έδρα δύσκολη, απέναντι σε μία ομάδα που έχει νικήσει φέτος Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό και κυρίως έτσι όπως ήρθε. Αρκεί, βέβαια, να υπάρξει συνέχεια.

Σε κάτι αντίστοιχο ευελπιστεί και το «τριφύλλι» τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2024. Η νίκη επί του Παναιτωλικού ήταν όχι μόνο η τρίτη συνεχόμενη με τον Ρουί Βιτόρια στον πάγκο, αλλά αποτέλεσε και το παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός ήταν... άλλος. «Πρέπει γρήγορα ο Πορτογάλος τεχνικός να τον κάνει ομάδα» γράφαμε πριν από λίγο καιρό και οι «πράσινοι» έδειξαν ότι βαδίζουν στο σωστό δρόμο. Και δεν αναφέρομαι στις συνεργασίες εντός γηπέδου – κυρίως από δεξιά ήταν εξαιρετικές – και στην αγωνιστική κυριαρχία που παρουσίασε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, αλλά στο πνεύμα ενότητας και στην ομοψυχία που έδειξαν άπαντες, μετά το γκολ του Αράο στις καθυστερήσεις. Ο τρόπος με τον οποίον πανηγύρισαν οι «πράσινοι», με όλους τους παίκτες να γίνονται ένα κουβάρι και τον προπονητή να μπαίνει κι αυτός στον αγωνιστικό χώρο μαζί τους, δείχνει πως το κλίμα στα αποδυτήρια είναι εξαιρετικό και ότι όλοι πλέον είναι «μία γροθιά». Αρκεί κανείς να θυμηθεί πως είχε πανηγυριστεί το γκολ του Σπόραρ απέναντι στο Λεβαδειακό – και αυτό στις καθυστερήσεις – για να καταλάβει τη διαφορά του τότε με το τώρα.

Ψυχολογικό κοντράστ υπάρχει και στον Άρη. Από τη μία, ποιος φανταζόταν ότι ως το τέλος του πρώτου γύρου η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα ήταν στην κορυφή και μέσα στο κόλπο του τίτλου και από την άλλη, ένα μεγάλο «αχ». Η εντός έδρας ήττα από το Βόλο πλήγωσε όλο τον οργανισμό, πάνω που υπήρχε γενικός ξεσηκωμός και ο κόσμος γέμισε το Κλεάνθης Βικελίδης. Δεν ξέρω αν ο Άρης λύγισε όταν άρχισαν τα «πρέπει», όμως ακολουθεί το ντέρμπι στη Νέα Φιλαδέλφεια, απέναντι σε μία πληγωμένη ΑΕΚ. Και μία ενδεχόμενη ήττα θα είναι η τρίτη συνεχόμενη για την ομάδα του Άκη Μάντζιου και από εκεί που μέχρι προχθές ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας, τώρα κινδυνεύει να βρεθεί στο -6 με το τέλος του πρώτου γύρου. Ο Άκης Μάντζιος δήλωσε ότι η ομάδα του πρέπει να αντιδράσει και πράγματι, καλείται να το κάνει αν θέλει να παραμείνει στο κόλπο του τίτλου.