Παναθηναϊκός: Τα μοτίβα του και τα αναπάντητα ερωτήματα ενόψει και των μεταγραφών

Σε προηγούμενο σημείωμα, είχε επισημανθεί ότι ο Παναθηναϊκός, παρά τις σερί νίκες του μέχρι και το ματς εναντίον του Ατρομήτου, δεν είχε μπορέσει να βρει λύσεις σε δύο επανεμφανιζόμενα προβλήματα. Της δυστοκίας και του black out για... απροσδιόριστο χρονικό διάστημα όταν δέχεται γκολ. Εναντίον της περιστεριώτικης ομάδας επανεμφανίστηκε το πρώτο μοτίβο. Και γενικώς... έχει πολλά μοτίβα ο Παναθηναϊκός εφέτος. Ειδικά επί Ρουί Βιτόρια!

Για παράδειγμα, έχει προηγηθεί και στα έξι ματς με τον Πορτογάλο στον πάγκο. Στα πέντε εξ αυτών (με εξαίρεση το 1-0 επί της Λαμίας με το υπέροχο φάουλ του Μπακασέτα) το πρώτο ημίχρονο κλείνει στο 1-0. Και στα τέσσερα από τα πέντε το γκολ επιτυγχάνεται στο δεκάλεπτο 10'-20': με το Βόλο, με τον Παναιτωλικό, με την Τζουργκάρντεν, χθες με τον Ατρόμητο. Και με την Ελσίνκι το ίδιο θα είχε συμβεί αν ο Πελίστρο ήταν στοιχειωδώς εύστοχος.

Τα «μοτίβα», καλά και στραβά, βοηθούν τους προπονητές. Ξεκαθαρίζουν την εικόνα. Είναι πιο εύκολο να αντιληφθούν τους τομείς στους οποίους η ομάδα προοδεύει και τα πεδία στα οποία χρειάζεται βελτίωση. Και ο Βιτόρια καλά κάνει και λέει «προς τα έξω» το «θα έρθουν τα γκολ – θα ανησυχούσα αν δεν δημιουργούσαμε ευκαιρίες» all time classic σλόγκαν, αλλά γιατρειά δεν έχει βρει...

Βέβαια, όπως στις νίκες δεν είναι όλα τέλεια, έτσι και στις αποτυχίες δεν είναι όλα θεόστραβα! Ο χθεσινός Παναθηναϊκός έδειξε πολλά από τα θετικά στοιχεία που προσπαθεί να καλλιεργήσει επί Βιτόρια. Οπως οι θέσεις, οι κινήσεις και οι αποστάσεις των παικτών, ανεξάρτητα από την τριάδα που συνθέτει ανά παιχνίδι τη μεσαία γραμμή. Οπως τη διατήρηση του ελέγχου του αγώνα για 75 λεπτά, μέχρι τις αλλαγές και την είσοδο του Πέτερ Μίχορλ που «ανακάτεψε» μεσοαμυντικά τους Πράσινους. Οπως το press και το repress. Οπως τους αυτοματισμούς από τη δεξιά πτέρυγα με Βαγιαννίδη – Τετέ, που ήταν τόσο... ασταμάτητοι παραγωγικά που ώθησαν τον Πάμπλο Γκαρσία να αλλάξει τρεις φορές το δίδυμο της αριστερής του πτέρυγας. Ολα αυτά είναι σημαντικά... πίσω από το αποτέλεσμα.

Εξι παίκτες του Παναθηναϊκού (κατά σειρά Μαντσίνι, Μαξίμοβιτς, Τσέριν, Βαγιαννίδης, Σένκεφελντ, Ινγκασον) έκαναν λάθος στη φάση του 1-1, επιτρέποντας στο δίδυμο Καλοσκάμη – Καραμάνη να το χαρούν με την ψυχή τους και στον κάπτεν Ουάρντα που ωριμάζει όμορφα ως κάπτεν με τον Πάμπλο στον πάγκο, να πανηγυρίζει σαν τρελός μαζί με όλους από τον πάγκο του Ατρομήτου. Ηταν καρμικό να του συμβεί του Παναθηναϊκού που την είχε «γλιτώσει» και με τη Λαμία και στο Αγρίνιο και με την Ελσίνκι. Ομως αυτή η ισοπαλία δεν διαγράφει την πρόοδο του Τριφυλλιού σε συγκεκριμένα πεδία σαν κι αυτά που αναφέραμε, αλλά και στη «χημεία» της ομάδας και στη φρεσκάδα/φυσική κατάστασή της.

Ταυτόχρονα, όμως, ενόψει και της χειμερινής μεταγραφικής σεζόν, τα στελέχη της ομάδας (κυρίως αυτά) και ο Βιτόρια καλούνται να απαντήσουν σ' ένα βασικό ερώτημα: «Εχει όντως ο Παναθηναϊκός τόσο καλό ρόστερ όσο πίστευαν όλοι τον Σεπτέμβριο, μετά τις μεταγραφές;». Δηλαδή, για να το πούμε απλά...

• Είναι τόσο ικανός ο Ινγκασον όσο θεωρούσαν όλοι; Μήπως χρειάζεται μεταγραφή στόπερ η ομάδα για να ανέβει το επίπεδό της;
• Είναι καλύτερο το δίδυμο Μαξ – Μλαντένοβιτς από το Χουάνκαρ – Μλαντένοβιτς;
• Τι στυλ σέντερ φορ χρειάζεται ο Παναθηναϊκός αν θεωρήσουμε ότι ο Ιωαννίδης θα είναι το βασικό της «εννιάρι»;

Και ταυτόχρονα να αναρωτηθούν...

• Πώς και γιατί μια ομάδα που ενισχύθηκε τόσο πολύ στη μεσαία γραμμή της, (με Μπακασέτα, Μαξίμοβιτς, Ουναϊ) συγκριτικά με την εκκίνηση της περυσινής σεζόν, σκοράρει τόσο λιγότερο;
• Πώς και γιατί το σύνολο δεν μπορεί να βοηθήσει πολύ τον Ιωαννίδη που κάνει προβληματική σεζόν με τα «μέσα – έξω», όχι όμως και σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να κλείνει τον πρώτο γύρο με μηδέν γκολ;
• Πώς εξηγείται το γεγονός ότι πλειάδα παικτών που σκόραραν περισσότερο πέρυσι και πρόπερσι (οι τρεις σέντερ φορ, ο Μπακασέτας, ο Μαντσίνι, ο Τσέριν) εφέτος έχουν πετύχει όλοι μαζί στον πρώτο γύρο μόνο δύο γκολ;

Ο Φίλιπ Τζούρισιτς είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Οσα «μπράβο», όμως, αξίζει ο παλαιάς κοπής Σέρβος με τον υπερενισχυμένο αγωνιστικό εγωισμό, άλλα τόσα ερωτήματα προκαλεί η διαπίστωση για το πώς πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού εφέτος είναι ένας «αναπληρωματικός» της περυσινής σεζόν που κέρδισε με το σπαθί του τη θέση του βασικού αριστερού εξτρέμ, χωρίς να παίζει ποτέ επί της γραμμής ως αυθεντικός ακραίος, αλλά περισσότερο ως ένας άλλος «Αϊτόρ» της προπέρσινης σεζόν με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο...