Μπήκε η... ρημάδα, πολύ σκληρός για να πεθάνει ο Παναθηναϊκός!

Μπήκε η... ρημάδα, πολύ σκληρός για να πεθάνει ο Παναθηναϊκός!

Νίκος Αθανασίου Νίκος Αθανασίου
Μπήκε η... ρημάδα, πολύ σκληρός για να πεθάνει ο Παναθηναϊκός!

bet365

Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για το πέρασμα του Παναθηναϊκού από την Τρίπολη, το πόσο σημαντικό είναι αυτό για το Τριφύλλι και βγάζει το καπέλο στους πέντε μεγάλους πρωταγωνιστές του «διπλού».

Μπήκε η... ρημάδα! Άλλο θέλουμε να πούμε, καταλαβαινόμαστε. Τα έχει πει ο Όσιμ πριν από τριάντα χρόνια. Μπήκε! «Το'βάλε» που λέει και το άσμα. Εκεί που «μύριζε» γκέλα... το' βάλε! Πόσα ματς φέτος να χάσει την νίκη ο Παναθηναϊκός, χάνοντας τα άχαστα; Κρίμα και άδικο θα ήταν. Στη Βοσνία κόντρα στην Μπάνια Λούκα, με τον Άρη στο ΟΑΚΑ, την προηγούμενη Κυριακή με τον Ατρόμητο.

Την έχει πληρώσει πολύ ακριβά την αναποτελεσματικότητά του.

Απόψε, όμως, ήρθε ο Alexander the Great και το παστέλωσε! Τι... buzzer beater ήταν αυτό! Μικρή παρένθεση:

Όπως δεν ήταν ο Λεβαντόφσκι πέρσι τέτοια εποχή για τα... δικαστήρια των άμπαλων, επικίνδυνων και τοξικών social για την δήθεν αδικία προς το πρόσωπό του, έτσι και τώρα δεν είναι για «πέταμα» και γκρίνια σε κάθε επαφή του με την μπάλα. Χάνεται πολύ συχνά το μέτρο σε αυτόν τον οργανισμό.

 

Ο Γερεμέγεφ είναι αυτός που είδαμε απόψε. Ο ιδανικός αναπληρωματικός που θα έρθει από τον πάγκο να δώσει την λύση. Δεν το έκανε στο 93', έχοντας κάνει φοβερή διαγώνια κίνηση, στην επίσης φοβερή κάθετη του Ιωαννίδη, ο οποίος απόψε έχασε δύο μοναδικές ευκαιρίες για να πάρει επιτέλους μπροστά. Το έκανε στη τελευταία φάση του αγώνα ο Άλεξ και απέδωσε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, σε ένα παιχνίδι ροκ, ειδικά στο δεύτερο μέρος.

Είναι βραδιές, είναι παιχνίδια σε μία σεζόν, στα οποία η νίκη σημαίνει πολλά περισσότερα πράγματα από τρεις βαθμούς. Υπάρχουν επικρατήσεις, οι οποίες ατσαλώνουν τον οργανισμό, γεμίζουν τα πνευμόνια, την ψυχή με αυτοπεποίθηση, δημιουργούν νοοτροπία νικητή.

Στοιχείο που έλειπε από τον Παναθηναϊκό όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά και στοιχείο που εμφανίζεται με τον Ρουί Βιτόρια στον πάγκο. Οκτώ παιχνίδια, έξι νίκες, μία ισοπαλία, μία ήττα. Το αποψινό «διπλό» στη Τρίπολη είναι από εκείνα, όπως κι αυτό στο Αγρίνιο, που μπορούν να δώσουν στο Τριφύλλι πράγματα πολύ πιο σημαντικά από το τρίποντο.

Η αποθέωση από τον κόσμο στον φινάλε(respect για την παράσταση στη βροχή) και η πρώτη φορά μετά από καιρό που υπήρξε σύνδεση ουσιαστική μεταξύ κερκίδας κι ομάδας. Ναι, αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο όφελος.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε πολύ σκληρός για να πεθάνει. Το πάλεψε το παιχνίδι μέχρι το τέλος, με υπομονή, με ορθολογικό σχέδιο, με πίστη, με την μπάλα κάτω, με συνεργασίες. Όπως έπρεπε. Δεν το έβαλε το γκολ της νίκης στις πολύ όμορφες επιθέσεις του, το πέτυχε από μία στατική φάση. Το πρώτο από αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Και το δεύτερο ενός σέντερ φορ σε ολόκληρο το φετινό πρωτάθλημα!

Μέσα στην ευφορία της νίκης, θα πρέπει να σημειώσουμε και πάλι το εξής: Με την πιο αναποτελεσματική επίθεση στο πρωτάθλημα δεν θα φτάσει μακριά ενώ απόψε στην Αρκαδία, ο βαθμός στο ανασταλτικό κομμάτι δεν ήταν καλός. Στη μεγάλη εικόνα, όμως, υπάρχει πρόοδος και σε αυτόν τον τομέα του παιχνιδιού.

Από κει και πέρα, η αποψινή νίκη έχει πέντε μεγάλους πρωταγωνιστές:

  • Τον Αλεξάντερ Γερεμέγεφ που λύτρωσε τον Παναθηναϊκό, που χάρισε την νίκη. Αν ο ίδιος δεν έχει πρόβλημα(πράγμα δύσκολο), θα πρέπει να παραμείνει, έχοντας αυτό τον άχαρο αλλά πολύ ουσιώδη ρόλο. Έχει την αίσθηση του γκολ, έχει τις σωστές κινήσεις, έχει την εκτέλεση. Αυτά. Φτάνουν και περισσεύουν για τον παραπάνω ρόλο.
  • Τον Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι. Ο Πολωνός ήταν ανίκητος. Κυριολεκτικά. Ολοκλήρωσε το παιχνίδι με σπουδαίες επεμβάσεις, με κορυφαία εκείνη στο 89' στην κεφαλιά του Γεντβάι προς την εστία της ομάδας του. Τοπ ήταν κι αυτή στο τετ α τετ με τον Μακέντα μετά το αδιανόητο λάθος του Αράο. Έχει σημαντικό μερίδιο στο αποψινό αποτέλεσμα.
  • Τον Φίλιπ Τζούρισιτς. Ο Σέρβος έκανε ακόμη μία ματσάρα. Έφτιαξε δύο τετ α τετ για τον Ιωαννίδη, έκανε πάρτι με τον προσωπικό του αντίπαλο, ήταν ο κορυφαίος σε απόδοση παίκτης του «τριφυλλιού» μαζί με τον Ντραγκόφσκι.
  • Τον Ρουί Βιτόρια. Μετέδωσε ηρεμία στην ομάδα. Είναι δουλειά του προπονητή η ορθολογική «πολιορκία» στο φινάλε. Το πίστεψε, το πίστεψαν, έγινε. Του βγήκαν και οι αλλαγές, ακόμη και ο Λημνιός που δεν τον περίμενε κανείς, έδωσε πράγματα στα αριστερά.
  • Τον κόσμο του. Οι 1000-1.500 της Τρίπολης έδωσαν... ρέστα στη βροχή και αποζημιώθηκαν στο φινάλε. Μακάρι η τρέλα τους αυτή, η στήριξη αυτών των παιδιών, να δώσει το έναυσμα και στο ΟΑΚΑ, ώστε ο Παναθηναϊκός να νιώθει γηπεδούχος από εδώ και στο εξής.

Μία σημείωση για το φινάλε:

Τον προπονητή, Σάββα Παντελίδη, τον εκτιμώ και τον σέβομαι. Κρίμα για τον ίδιο που απόψε μιμήθηκε με κακό τρόπο τον Λουτσέσκου, βλέποντας πράγματα που δεν υπήρχαν. Ποια αλλοίωση; Σε ματς που υπάρχει φάση για πέναλτι στο 38' υπέρ του Παναθηναϊκού, σε ματς που ο τέταρτος έδωσε τρία λεπτά έξτρα χρόνο. Μόνο. Αντί για πέντε. Το γκολ του Τριφυλλιού ήταν πεντακάθαρο.

Ο χρόνος που σημειώθηκε σωστός, καθώς από τα τρία λεπτά, στο ενάμισι δεν είχε παιχτεί ποδόσφαιρο. Και ποδοσφαιρικά να το δεις, ο Αστέρας είχε 3 μεγάλες φάσεις για γκολ και ο Παναθηναϊκός τις διπλάσιες. Πως διάολο αδικήθηκε και από ποιόν;

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Αθανασίου
Νίκος Αθανασίου

Από τότε που θυμάται την ύπαρξή του o Νίκος Αθανασίου, λατρεύει τον Παναθηναϊκό και το ποδόσφαιρο. Από το 2008 μέχρι και σήμερα είναι υπεύθυνος για το ρεπορτάζ του Τριφυλλιού στο δεύτερο σπίτι του, στο μεγαλύτερο επαγγελματικό όνειρο που θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, στο Gazzetta.gr και ενώ είχε προηγηθεί η Αθλητική Ηχώ, το Κανάλι 1(90.4) και ένα πέρασμα από το Leoforos.gr. Στο πέρασμα των χρόνων δεν σταμάτησε ποτέ με την ίδια αγάπη και αφοσίωση να παίζει Football Manager, να ακούει όλων των ειδών τις μουσικές ακόμη και αν μέσα σε δέκα λεπτά μπορεί να συνυπάρξουν ο Μητροπάνος με τον Hoyem και ο Αργυρός με τους Active Member, να θεωρεί ομορφότερο μέρος στο πλανήτη το Αίας Κλαμπ και να μην μπορεί με τίποτα και για κανέναν λόγο να παρακολουθήσει αγώνες από τα μπουθ της Λεωφόρου, βρίσκοντας πάντα εναλλακτικές για να συνδυάζει τη δουλειά με την... τρέλα. Τα τελευταία χρόνια μαθαίνει, αναλύει και παρατηρεί το αγαπημένο του σπορ μέσα από μια σειρά επιμορφωτικών προγραμμάτων και διπλωμάτων management, ανάλυσης, τακτικής και scouting, τα καλύτερα «δώρα» που θα μπορούσε ποτέ να κάνει στον εαυτό του σε σχέση με το ποδόσφαιρο.