Ο Παναθηναϊκός έμαθε να νικά, το έκανε και στη Λιβαδειά!
Το αποψινό, αυτό στη Λιβαδειά, ήταν το δέκατο παιχνίδι του Ρουί Βιτόρια στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Εκείνο που έφερε την όγδοη νίκη, σε μία ακόμη υπενθύμιση του μεγαλύτερου «παρασήμου» που μπορεί να βάλει κανείς στη προπονητική στολή του Πορτογάλου κόουτς στο πρώτο του διάστημα στον σύλλογο. Έχει μάθει το σύνολο να νικά, έχει δώσει νοοτροπία που είχε ανάγκη ο οργανισμός, παίρνοντας ώθηση και «καύσιμο» από τα σημαντικά «διπλά» σε Αγρίνιο και Τρίπολη.
Στο υπ' αριθμόν δέκα παιχνίδι του δεν ήταν αυτό που λέμε το... δέκα το καλό. Κάθε άλλο. Ήταν το πρώτο που πήρε ο Παναθηναϊκός χωρίς να είναι καλός, χωρίς να είναι πολύ ανώτερος από τον αντίπαλο, χωρίς να κάνει πολλές ποιοτικές τελικές ευκαιρίες. Με ένα κάκιστο πρώτο μέρος, το χειρότερο επί των ημερών του.
Μπορεί να αποτελεί ένα συνηθισμένο κλισέ το «σημασία έχει να νικάς, όταν δεν είσαι καλός» αλλά παράλληλα είναι και μια μεγάλη πραγματικότητα.
Το θέμα είναι να αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον δικό του Παναθηναϊκό πως σε αυτά τα επτά προηγούμενα νικηφόρα ματς δεν ήταν ανώτερος από τον αντίπαλο. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά, το ότι δεν τα «καθάριζε» σκοράροντας περισσότερα γκολ είναι μια άλλη συζήτηση. Αυτό δεν αναιρεί πως ήταν ή καλύτερος ή πολύ καλύτερος.
Αυτό δεν ισχύει για απόψε αλλά στο τέλος της ημέρας η δουλειά έγινε. Για να είμαστε δίκαιοι απέναντι στον Παναθηναϊκό, είναι πάντα δύσκολα τα παιχνίδια που έρχονται μετά από πολύωρα ταξίδια και πάλι ταξίδι στα... καπάκια. Το «τριφύλλι» έφυγε το πρωί της Παρασκευής από την Αγγλία, οι παίκτες μπήκαν σπίτι τους το βράδυ, έκαναν ένα χαλάρωμα το Σάββατο κι έφυγαν για Λιβαδειά.
Σε ένα παιχνίδι όπου εκείνοι που πήραν φανέλα βασικού και είναι ξεκάθαρα αναπληρωματικοί μέχρι στιγμής ήταν απογοητευτικοί, με πρώτο και χειρότερο τον Ντάνιελ Μαντσίνι.
Ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μέρος έκανε πολλές λάθος μεταβιβάσεις, ήταν πρόχειρος στις τελικές του επιλογές και έδειχνε μια ανυπομονησία να τελειώσει το ματς για να πάει στο επόμενο. Στο δεύτερο μέρος η εικόνα δεν άλλαξε, μέχρι το γκολ του Ιωαννίδη, οι «πράσινοι» μία στιγμή είχαν με το πρόχειρο τελείωμα του Μαντσίνι πάνω στον Γκαραβέλη.
Μία στιγμή, όμως, ήταν αρκετή. Ο Μπακασέτας με μία εξαιρετική εκτέλεση κόρνερ, σέρβιρε στον Φώτη και... αυτό ήταν.
Πρώτο γκολ στο πρωτάθλημα, δεύτερο σερί μετά από αυτό στην Αγγλία, σαν να έχει κουνήσει το μπουκάλι με την κέτσαπ που είπε και στην εξαιρετική του συνέντευξη στον Σταμάτη Γαρρή.
Ο Τζούρισιτς που... ζωντάνεψε τα «φτερά» δεν βρήκε γκολ στις τρεις καλές του στιγμές και τα τελευταία λεπτά ήταν αγχωτικά, χωρίς βέβαια ο Λεβαδειακός να κάνει το οτιδήποτε.
Οι βαθμοί μπήκαν στις αποσκευές, ο Φώτης σκόραρε ξανά, η ομάδα πέτυχε το πρώτο της γκολ από κόρνερ(αν και απειλούσε συνέχεια από το ξεκίνημα της σεζόν) αλλά το πιο σημαντικό κέρδος ήταν άλλο:
Η σύνδεση ομάδας και κόσμου που μεγαλώνει με μαθηματική ακρίβεια το τελευταίο δεκαήμερο. Στη Τρίπολη, στο Σρούσμπερι, στη Λιβαδειά. Τα ματς της Πέμπτης(Ντινάμο Μινσκ) και της Κυριακής(Καλλιθέα) είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να έρθουν ακόμη πιο κοντά ομάδα και κόσμος, στα πρώτα ματς με μη εμπορικούς αντιπάλους που το ΟΑΚΑ ενδέχεται να είναι η έδρα της ομάδας και όχι απλά το γήπεδο που χρησιμοποιεί...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.