Ολυμπιακός: Η «παλιά αλεπού» και μία εξήγηση για τις πολλές ισοπαλίες και τα «χαμένα» ημίχρονα

Μία πρώτη παρατήρηση που εύκολα μπορεί κάποιος να κάνει για τα 23 παιχνίδια μέχρι τώρα του Ολυμπιακού στη φετινή σεζόν, σε πρωτάθλημα, Γιουρόπα Λιγκ και Κύπελλο: στα μισά από αυτά δεν έχει σκοράρει στο α΄ ημίχρονο!

Για την ακρίβεια είναι 11 από τα 23 συνολικά παιχνίδια και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι τελικά από τα 11 αυτά παιχνίδια, στα έξι τελικά δεν σκόραρε καν με συνέπεια να έχει δύο ήττες (από Λιόν 0-2 και Αστέρα Τρίπολης 0-1) και τέσσερις ισοπαλίες (0-0 με ΠΑΟ, Στεάουα, Τβέντε, Παναιτωλικό).

Μία δεύτερη παρατήρηση που επίσης εύκολα κάποιος μπορεί να κάνει είναι ότι στη φετινή σεζόν φέρνει πολύ πιο εύκολα ισοπαλίες: το ένα τρίτο των αγώνων του έχει λήξει ισόπαλο, καθώς υπάρχουν οι τέσσερις παραπάνω λευκές ισοπαλίες, όπως κι άλλες τέσσερις (2-2 με Λεβαδειακό και 1-1 με Ρέϊντζερς, Καλλιθέα στο πρωτάθλημα και Καλλιθέα στο Κύπελλο).

Μάλιστα, αυτή η δεύτερη διαπίστωση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συνέβαινε κατά την περασμένη σεζόν, πάντα με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο, όταν τότε σε 23 παιχνίδια είχε μόλις δύο ισοπαλίες (με τον Άρη 1-1 στο Χαριλάου και τον Παναθηναϊκό 2-2 στη Λεωφόρο). Σε αντιδιαστολή, μπορούμε να επισημάνουμε ότι και πέρυσι ο Ολυμπιακός του Βάσκου είχε το κουσούρι να μην σκοράρει στα πρώτα του ημίχρονα-είχε συμβεί σε 10 από τα 23 παιχνίδια, κι εδώ δηλαδή σχεδόν στα μισά.

Οπότε έχει ενδιαφέρον να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί ο Ολυμπιακός δυσκολεύεται τόσο πολύ να βάλει γκολ στα πρώτα του ημίχρονα και γιατί ειδικά φέτος φέρνει τόσο εύκολα ισοπαλίες, αποτέλεσμα που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν βοηθάει καταλυτικά στην επίτευξη των στόχων, καθώς άλλο είναι οι τρεις βαθμοί κι άλλο ο ένας βαθμός. Δηλαδή, καθαρά βαθμολογικά, στην Ευρώπη θα ήταν το ίδιο για τον Ολυμπιακό να κέρδιζε την Τβέντε και να έχανε από Ρέϊντζερς και Στεάουα (ενώ τώρα έφερε τρεις ισοπαλίες) και στο πρωτάθλημα θα ήταν το ίδιο να κέρδιζε τον Λεβαδειακό και να έχανε από τον Παναιτωλικό και την Καλλιθέα (ενώ τώρα έφερε τρεις ισοπαλίες)!

Έχω, λοιπόν, μία αίσθηση ότι υπάρχει ένα θέμα που κάνει τον Ολυμπιακό να μην είναι ίσως τόσο επιθετικός στα πρώτα του ημίχρονα. Και να κοιτάζει να αποφεύγει τα μεγάλα ρίσκα. Κι αυτό είναι η στόχευση να αποφύγει να δεχθεί πρώτος γκολ. Διότι, όποτε έχει συμβεί μία τέτοια εξέλιξη, επήλθε ήττα: είτε στην Ευρώπη (βλέπε 0-2 από τη Λιόν), είτε στο πρωτάθλημα (1-2 από τον Άρη και 0-1 από τον Αστέρα). Να υπενθυμίσω δε ότι το ίδιο είχε γίνει και πέρυσι σε σημαντικά παιχνίδια (βλέπε 0-2 από ΠΑΟΚ, 1-4 από Μακάμπι, 0-1 από Φενέρμπαχτσε, αλλά και 1-1 με Άρη).

Η δική μου γνώμη είναι ότι ως πολύπειρος προπονητής ο Μεντιλίμπαρ καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα ότι ίσως το μεγαλύτερο θέμα της ομάδας του δεν είναι το αγωνιστικό, αλλά το ψυχολογικό. Η πίεση που υπάρχει αφενός μεν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από δύο χρόνια μακριά από την κορυφή, αφετέρου δε για την καλή παρουσία στην Ευρώπη, με τη βαριά κληρονομιά της κατάκτησης του Κόνφερενς Λιγκ τον περασμένο Μάϊο. Μία πίεση που φέρνει άγχος-και δεν υπάρχει χειρότερος εχθρός σε μία μεγάλη ομάδα από το άγχος.

Ίσως προσπαθεί ο Μεντιλίμπαρ με τον τρόπο παιχνιδιού του να κυλάνε έτσι τα παιχνίδια ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση στην ομάδα του. Να μην φάει δηλαδή πρώτη γκολ, γιατί θα της φέρει εκνευρισμό και θα την αγχώσει ακόμη παραπάνω απ΄ όσο είναι ήδη αγχωμένη για την επιτυχία. Επιπλέον, μπορεί μία ισοπαλία να μην είναι μεγάλο βαθμολογικό κέρδος, όμως δεν πλήττει τις περισσότερες φορές την ψυχολογία της ομάδας σε σχέση με μία ήττα.

Κάπως έτσι, αυτή την στιγμή ο Ολυμπιακός είναι αήττητος σε 11 συνεχόμενα παιχνίδια, με έξι νίκες και πέντε ισοπαλίες. Καλό το αήττητο, κακό οι τόσες ισοπαλίες, όμως να επαναλάβω ότι ο προπονητής είναι «παλιά αλεπού» και αντιλαμβάνεται ότι η ομάδα του έχει εύθραυστη ψυχολογία και προσπαθεί να την βοηθήσει ώστε να περιοριστεί κάπως το άγχος της, που άλλωστε είναι φανερό ακόμη και όταν προσπαθεί να κρατήσει ένα υπέρ της αποτέλεσμα.

Το να σε ισοφαρίσει ακόμη και μέσα στο Καραϊσκάκη η Ρέϊντζερς (στο τελικό 1-1) η, η ΑΕΚ (στην ήττα της 1-4) δεν είναι κάτι μη αποδεκτό. Αλλά το να σε ισοφαρίζει δύο φορές η Καλλιθέα, τόσο στο Καραϊσκάκη (στην ήττα της τελικά 1-2), όσο και στη Λεωφόρο (στην ισοπαλία 1-1 με το γκολ της στο 92’), αλλά κι ο Πανσερραϊκός στο Καραϊσκάκη (στην ήττα του 1-2, χάνοντας τεράστια ευκαιρία δεύτερης ισοφάρισης στο 92’), εκεί υπάρχει πρόβλημα. Κι ακόμη μεγαλύτερο όταν ισοφαρίζει ο Λεβαδειακός 2-2. Προσέξτε, ότι τα περισσότερα παιχνίδια είναι μέσα στο Καραϊσκάκη, όπου η πίεση για πάση θυσία νίκη είναι ακόμη πιο έντονη…

Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Μεντιλίμπαρ έξυπνα προσπαθεί πολύ να «προστατεύσει» την ομάδα του από τη μεγάλη πίεση που την ακολουθεί κι αυτό καμιά φορά μπορεί να φέρει κι ένα παιχνίδι επιθετικά λιγότερο παραγωγικό απ΄ ότι κι ο ίδιος το θέλει με την έλλειψη ενδεχομένως κάποιου παραπάνω ρίσκου. Σε συνδυασμό φυσικά με τις λύσεις που δεν παίρνει ο Ολυμπιακός από αρκετούς παίκτες του από τη μέση και πάνω.

Άσχετο: Εδώ και πολύ καιρό έχω καταγράψει την πληροφορία ότι ο Μαρινάκης έχει ουσιαστικά συμφωνήσει με τη Σάο Πάουλο για μία πολύ σοβαρή συνεργασία μαζί της, χρηματοδότηση της δηλαδή με δικαιώματα προτίμησης σε διάφορα θέματα. Τις τελευταίες ημέρες επιβεβαιώνει κι ο Τύπος στην Βραζιλία με εκτενή ρεπορτάζ την συγκεκριμένη πληροφορία, με την υπόθεση Σάο Πάουλο να είναι ανεξάρτητη εκείνης με τη Βάσκο Ντα Γκάμα.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Τέσσερις ημέρες μετά την «ηρωϊκή» παρουσία του στο παιχνίδι με την Τβέντε, όπου είχε προσφέρει πάρα πολλά και αμυντικά, όσο έπαιζε δεξί μπακ, αλλά και επιθετικά, όσο μεταφέρθηκε σε θέση δεξιού εξτρέμ, ο Ρόντινεϊ είχε μία απόδοση σε χαμηλές στροφές στον αγώνα με την Καλλιθέα. Κόβονταν εύκολα, οι σέντρες του συνήθως δεν ήταν καλές, όπως και κάποιες μπαλιές του σε επιθέσεις κι αντεπιθέσεις.

Ο Μεντιλίμπαρ τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση και τον θεωρεί ως έναν από τους πιο βασικούς του παίκτες, εκτιμώντας και την ποιότητα του, αλλά και ότι παίζει όπου τον βάζει. Ξέρει ο προπονητής ότι από μία κίνηση του Βραζιλιάνου άσου μπορεί να έρθει μία νίκη. Και πράγματι εκείνη η σέντρα του για το κεφάλι του Ελ Κααμπί στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου ήταν για γκολ. Γενικά δεν ήταν κακός, είχε κάποιες ενέργειες καλές, έκλεψε μία μπάλα, όμως αντικειμενικά ήταν σαφώς κάτω από τον μέσο όρο του.

Δεν είναι ό,τι το καλύτερο για τον Ρόντινεϊ να παίζει Πέμπτη-Κυριακή (τώρα Δευτέρα οκ). Τα χρόνια έχουν περάσει και χρειάζεται κι αυτός τις ανάσες του. Η δε παρουσία του Κοστίνια θα βοηθούσε σε αυτό το κομμάτι. Αλλά με την ανάγκη να παίζει και μπροστά ο Βραζιλιάνος, το αρχικό πλάνο για «Ρόντινεϊ βασικός και Κοστίνια ισχυρός αναπληρωματικός» πήγε στράφι κι έγινε «παίζουν και Ρόντινεϊ και Κοστίνια»…

Και για το τέλος ένα ιμότζι

Olympiacos U-19 in the domestic championship and UEFA Youth League this season:

☑️15 games
✅14 wins
🟰1 draw
⚽️46 goals scored
🥅6 goals conceded

Even without key players like Charalampos Kostoulas and Christos Mouzakitis, who are already in the first team, the reigning UYL… pic.twitter.com/Uwke1uzDwU

— Football Talent Scout - Jacek Kulig (@FTalentScout) December 11, 2024