Αρης: Η ευκαιρία που κλώτσησε κι αυτή που πρέπει να αξιοποιήσει

• Τα τρία βασικά διδάγματα
• Οι σωστές και έγκαιρες μεταγραφές

Συνηθίζεται ο απολογισμός στο τέλος του έτους. Σημαδιακές ημερομηνίες παράλληλα των γεγονότων που στιγμάτισαν τη χρονιά και πολλά ακόμη στερεότυπα που (δημοσιογραφικά) πέρασαν από γενιά σε γενιά από την εποχή των εφημερίδων και των χιλιάδων λέξεων που απαιτούνταν για να γεμίσουν οι σελίδες. Πράγματι ήταν χρήσιμα, ειδικά όταν θέλεις να θυμάσαι. Αντικειμενικά, το 2024 δεν είναι από τις χρονιές που μπορεί να κρατήσει ο Άρης. Πλούσια σε αναταράξεις, κατέληξε στην εβδομάδα που κλόνισε τα θεμέλια του οργανισμού και η οποία τον βύθισε σε καθεστώς έντονης εσωστρέφειας διότι ολοκληρώθηκε με την απώλεια του Κυπέλλου. Γιατί στα δικά μου μάτια, η πρόκριση στον τελικό δεν αποτελεί στόχο. Μόνο η κατάκτηση.

Τα τρία βασικά διδάγματα

Τρία ήταν τα βασικά διδάγματα. Ο Άρης διάβασε σωστά το ένα από αυτά υπό την έννοια ότι το περασμένο καλοκαίρι προχώρησε στην ποιοτική αναβάθμιση του γκρουπ, στο μέτρο των οικονομικών δυνατοτήτων του. Σήμερα διαπιστώνει ότι θα έπρεπε να είχε δρομολογήσει ακόμη 1-2 πιο ριζικές αποφάσεις κι αυτό θα προσπαθήσει να αλλάξει εντός του Γενάρη. Το δεύτερο δίδαγμα δεν προήλθε από την περσινή σεζόν αλλά αποτελεί διαχρονική διαπίστωση με την οποία οφείλει να συγχρονίζεται το club. Αφορά το επίπεδο οργάνωσής του και εστιάζει σε πράγματα που βρίσκονται πίσω από τη βιτρίνα. Το club πρέπει να αντιληφθεί ότι η αρτιότητα σε ζητήματα οργάνωσης, υποδομών και γενικής λειτουργίας αποτελεί αναγκαιότητα. Κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της ΠΑΕ, εντός του 2025 θα έχουν ολοκληρωθεί τα έργα βελτίωσης των αθλητικών υποδομών. Αν η κατάκτηση ενός τίτλου αποτελεί προϋπόθεση ανάπτυξης του οργανισμού, οι σοβαρές τομές στις υποδομές αποτελούν τη δεύτερη. Διευκολύνουν κάθε επαγγελματία και παράλληλα του αφαιρούν κάθε δικαιολογητικό επιχείρημα.

Στο τρίτο δίδαγμα, εκ των πραγμάτων, το club δεν μπορεί να ανταποκριθεί γιατί στο καπιταλιστικό σύστημα διακυβέρνησης του ελληνικού ποδοσφαίρου υπολείπεται οικονομικά των τεσσάρων που προπορεύονται. Ναι, αυτών που αρκεί μια υπόθεση (βλέπε τιμωρία Λουτσέσκου) για να αντιληφθεί – αυτός που θέλει να αντιληφθεί – ότι οι συσχετισμοί και οι φιλίες αλλάζουν με κινηματογραφική ταχύτητα. Δεν διαρκούν πολύ, ίσα-ίσα προς εξυπηρέτηση των εποχικών συμφερόντων, αλλά όσο κρατούν είναι δυνατές σαν ατσάλι. Το σύστημα του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν διαφέρει από αυτό που διαφεντεύει την παγκόσμια κοινότητα καθώς κι εδώ υπερισχύει ο νόμος των ισχυρών. Αυτός επιβάλλει τους κανόνες διεξαγωγής του παιχνιδιού και ο Άρης ανέκαθεν ήταν μια ομάδα με αδυναμία στην ανατροπή αυτών. Το διαπίστωσε στον τελικό του Κυπέλλου, ομοίως και στην πορεία της φετινής Stoiximan.gr Superleague.

Οι σωστές και έγκαιρες μεταγραφές

Πάμε στο 2025. Στην αφετηρία αυτού και παρά το καθεστώς λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Άρης βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την τετράδα. Συγκριτικά με τους υπόλοιπους και το βαρύ πρόγραμμα που έχουν μπροστά τους – παράλληλα με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους – ο στόχος της τετράδας είναι εφικτός υπό την προϋπόθεση σωστών και έγκαιρων επιλογών στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Επί του τελευταίου, ο Άρης είχε λειτουργήσει υποδειγματικά στην περίπτωση του Βλάντιμιρ Νταρίντα τον οποίο είχε φέρει στη Θεσσαλονίκη από τα μέσα του Δεκέμβρη και σε μικρό χρονικό διάστημα απόλαυσε τους καρπούς καθώς ο Τσέχος εμφανίστηκε έτοιμος και ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας.

Οι ενισχυτικές ενέργειες δεν πρέπει να καθυστερήσουν αλλά να συμβαδίσουν με το ευνοϊκό πρόγραμμα. Στα παιχνίδια που απομένουν για την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας, οι «κίτρινοι» θα φιλοξενήσουν ΟΦΗ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, Παναιτωλικό και ΑΕΚ και θα αντιμετωπίσουν εκτός έδρας τους τωρινούς τέσσερις τελευταίους της βαθμολογίας και τον Ολυμπιακό. Στα δικά μου μάτια, η συνθήκη δεν είναι ιδανική, σίγουρα όμως απολύτως ευνοϊκή.

Αγωνιστικά, ο Άρης οφείλει να κυνηγήσει την ευκαιρία και να ρίξει στον λάκκο έναν από αυτούς που τον έσκαψαν πιστεύοντας ότι θα βουτούσε ο ίδιος. Αυτό προϋποθέτει να λειτουργήσει με μεγαλύτερη προσωπικότητα σε σχέση με τα όσα έκανε στην Τρίπολη γιατί εκεί η συμπεριφορά τους ήταν αφελής. Στο σημείο που φτάσαμε, κάθε είδους ποδοσφαιρική αφέλεια επιφέρει βαρύ τίμημα.