Ο Άρης ξέρει τι πρέπει να κάνει απέναντι στον ΟΦΗ

Περισσότερο από επαγγελματική διαστροφή μια ματιά στους αριθμούς αποτελεί αγαπημένη συνήθεια και στην προκειμένη περίπτωση μάλλον υποδεικνύει τί πρέπει και τί δεν πρέπει να κάνει ο Άρης απέναντι στον ΟΦΗ. Ακόμη κι αν μεσολάβησε ένας ολόκληρος γύρος από τη… μάχη της Κρήτης κι αν ακόμη οι δύο ομάδες άλλαξαν, ως ένα βαθμό, και πρωτίστως στα τεχνικά επιτελεία, οι αριθμοί εκείνου του αγώνα είναι τουλάχιστον ενδεικτικοί της αγωνιστικής φιλοσοφίας που πρεσβεύουν. Ο Άρης έφυγε ηττημένος από την Κρήτη παρότι μέτρησε περισσότερες τελικές προσπάθειες κι ένα ποσοστό κατοχής το οποίο «κατέληξε» στο 65%.

Απέναντι σε μια ευάλωτη άμυνα, η δική του δεξιά πλευρά ήταν ακόμη ασθενέστερη καθότι παραμένουν νωπές οι μνήμες από το «πάρτι» που είχε ο Νους στην αριστερή πλευρά της επίθεσης του ΟΦΗ. Όπως κι εκείνη η λανθασμένη απόφαση του Γιάκουμπ Μπράμπετς να δώσει 40-50 εκατοστά χώρο στον Σαλσίδο για ένα από τα ομορφότερα γκολ της φετινής Stoiximan.gr Superleague.

Ο Άρης ξέρει τι πρέπει να κάνει απέναντι στον ΟΦΗ γιατί ο απολογισμός των δέκα γκολ στους εκτός έδρας αγώνες του φανερώνει ό,τι πρόκειται για μια ομάδα η οποία στηρίζεται την επιθετική έκφρασή της στο transition παιχνίδι. Με γρήγορη τριάδα (Φούντας, Νους, Σενγκέλια) πίσω από τον φορ, ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι αυτός. Αυτή η αγωνιστική λογική την έχει κάνει πιο αποτελεσματική μακριά από την έδρα της. Αυτό μαρτυρούν οι νίκες σε Βόλο, Τούμπα και Σέρρες παράλληλα των τριών ισοπαλιών και της αποτελεσματικότητας που την χαρακτηρίζει. Ειδικά στον Βόλο, γέννησαν και τα κοκόρια του. 0.6xgoals κατέγραψε η στατιστική και οι Κρητικοί έβαλαν τα υπερτριπλάσια. Είναι και ζήτημα ατομικής ικανότητας. Κάτι αντίστοιχο έγινε στον αγώνα και με τον ΠΑΟΚ.

Επανέρχομαι σ’ αυτά που οφείλει να κάνει ο Άρης μέσα στα οποία είναι η ισορροπία μεταξύ των γραμμών και η βελτίωση στη μεσοαμυντική συμπεριφορά. Τούτο δεν εξαρτάται μόνο από τον έναν που απομένει να επιλέξει ο Μαρίνος Ουζουνίδης για τον άξονα της μεσαίας γραμμής αλλά και από αυτόν που θα αγωνιστεί στην κορυφή της επίθεσης. Είτε είναι ο Λορέν Μορόν είτε ο Άλβαρο Ζαμόρα. Η σωστή αμυντική συμπεριφορά δεν «καλύπτεται» μ’ ένα υποτυπώδες σπριντ προς τον αντίπαλο τερματοφύλακα αλλά προϋποθέτει τη σωστή τοποθέτηση και τη διοχέτευση σκέψεων προβληματισμού στο μυαλό του αντιπάλου προς την κατεύθυνση «καταστροφής» της μεθοδολογίας του στην ανάπτυξή του.

Μέχρι στιγμής, ο Άρης έχει αποδείξει ότι είναι ομάδα έδρας έχοντας νικήσεις τα έξι από τα οκτώ εντός έδρας παιχνίδια του. Το «γκολ» δεν αποτελεί τον βασικό ενδοιασμό του εν αντιθέσει με τη συμπεριφορά του στην άμυνα. Για παράδειγμα, ο Πανσερραϊκός δεν σκόραρε όχι γιατί οι «κίτρινοι» (τού) έκλεισαν τους διαδρόμους αλλά επειδή ο Μπετανκόρ έχασε δύο φορές το κοντρόλ και στην τρίτη που το βρήκε, ο Χουλιάν Κουέστα έκανε σωτήρια απόκρουση στα… χασομέρια του αγώνα. Οι ρεαλιστές ξέρουν ότι το «μηδέν παθητικό» δεν είναι αποτέλεσμα σωστής αμυντικής συμπεριφοράς αλλά και ζήτημα συγκυριών.

Προφανώς έχει αξία το πρόσωπο που θα επιλέξει ο Μαρίνος Ουζουνίδης στον σχηματισμό της τριάδας στον άξονα. Δύσκολη απόφαση. Ο Χοσέ Σιφουέντες έκανε μόλις μία προπόνηση αλλά υπήρξαν κι άλλες αντίστοιχες εβδομάδες ασχέτως του ότι ήταν στο αρχικό σχήμα. Η λύση του Ζαν Ζουλ είναι σα να πετάς κέρμα στον αέρα έχοντας επιλέξει «γράμματα». Ο Καμερουνέζος έχει μάθει να αδικεί τον εαυτό του κι αυτή η άποψη αντλείται μέσα από αυτά που μας έχει δείξει ότι μπορεί να κάνει. Όταν είναι καλά, έχει αρχοντική παρουσία στον άξονα κι ας είναι βραχύσωμος. Ο Μάρτιν Μοντόγια χρειάστηκε και στο παρελθόν να «βαφτιστεί» 6αρι αλλά όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι.

Τα παραπάνω ενισχύουν την ανάγκη σωστής ομαδικής αμυντικής λειτουργίας απέναντι σε μια ομάδα η οποία «φωνάζει» ότι βασίζεται στους χώρους στην transition επίθεση αλλά και με ευάλωτη άμυνα. Έτσι «καθάρισε» και τον Βόλο την περασμένη αγωνιστική όταν οι Θεσσαλοί αφελώς μπήκαν σε μια παρτίδα… όλα ή τίποτα. Και για τον ΟΦΗ το μηδέν παθητικό με τον Βόλο ήταν απίστευτα συγκυριακό.

*Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Εδώ και τουλάχιστον δύο μήνες, ο Άρης δείχνει ότι έχει αναθεωρήσει σκέψεις ως προς την αξία παρουσίας Ελλήνων παικτών καθώς κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση έχοντας ασχοληθεί σοβαρά με μία-δύο περιπτώσεις. Εξάλλου, στους Έλληνες σίγουρα θα εντοπίσεις το υψηλό κίνητρο να αγωνιστούν στην ομάδα…