Ολυμπιακός: Τάραξε λίγο τα νερά…

Ολυμπιακός: Τάραξε λίγο τα νερά…

Ολυμπιακός: Τάραξε λίγο τα νερά…

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο Gazzetta τα του χθεσινού παιχνιδιού του Ολυμπιακού στο Αγρίνιο.

Αντί προλόγου: Για τη διαιτησία τα αναλύω, ελπίζω ωραία, στο podcast με Μελάγιες.

Πόσες αλλαγές είχε η ενδεκάδα του Ολυμπιακού στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο, με τη Λαμία στο Καραϊσκάκη; Τρεις παίκτες άλλαξε ο Μεντιλίμπαρ: Μπιανκόν αντί Πιρόλα, Έσε αντί Γκαρθία και Βέλντε αντί Κωστούλα.

Αμφιβάλλω αν το παρατήρησε κανείς, αλλά ο προπονητής του Ολυμπιακού άφησε στον πάγκο τρεις από τους πιο βασικούς παίκτες του εδώ κι αρκετό καιρό. Ο Πιρόλα ήταν ουσιαστικά ενδεκαδάτος και στα οκτώ τελευταία παιχνίδια…Ο Γκαρθία στα έξι από τα οκτώ…Ο Κωστούλας στα εφτά από τα οκτώ…Και πήγαιναν καλά-ο Μεντιλίμπαρ ευχαριστημένος πρέπει να ήταν από αυτούς. Γι΄ αυτό, άλλωστε, και τους είχε βασικούς σε Ελλάδα κι Ευρώπη.

Καμιά φορά όμως ένας προπονητής χρειάζεται να ταράξει λίγο τα νερά. Και σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις κάποιων συγκεκριμένων αγώνων να κάνει αλλαγές στην αρχική του ενδεκάδα ακόμη και όταν δεν υπάρχει ανάγκη να το κάνει. Θέλει, όμως, να τσιτώσει περισσότερο αυτούς που τους είχε βασικούς, να τους δώσει να καταλάβουν ότι δεν έχουν πάρει τη φανέλα στο σπίτι. Αλλά και να δώσει την ευκαιρία σε άλλους, να τους κερδίσει η, να τους ξανακερδίσει. Να δημιουργήσει μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Πιθανόν να επιβραβεύσει και μία καλύτερη εικόνα τους στις προπονήσεις.

 

Μπορούμε δε να προχωρήσουμε στη διαπίστωση ότι τα νέα πρόσωπα της 11άδας ήταν ίσως και οι πιο ενδιαφέροντες παίκτες της ομάδας του Μεντιλίμπαρ.

;

Ο Βέλντε ήταν πιο επικίνδυνος κι από τον Ελ Κααμπί κι από τον Ζέλσον. Για πολύ λίγο δεν είχε γκολ κι ασίστ (στο δίλεπτο 62-63’), κέρδισε φάουλ και κάρτες, πάτησε απειλητικά την περιοχή, δεν ήταν αδιάφορος ανασταλτικά και το μακρινό του σουτ στο 11΄ ήταν φαρμάκι. Ήταν ο εξτρέμ που θέλει ο Ολυμπιακός; Όχι, τουλάχιστον ακόμη. Γιατί ακόμη βγάζει αδυναμίες-π.χ. χάνεται υπερβολικά μέσα στο παιχνίδι ανά διαστήματα, ενίοτε είναι επιπόλαιος με την μπάλα και δεν σεντράρει καλά. Μοιάζει, πάντως, να αξίζει κι άλλες ευκαιρίες.

Ο Έσε ήταν το μηχανάκι της μεσαίας γραμμής, με βοήθειες παντού, έκοψε, βγήκε πρώτος, πάσαρε αρκετά καλά, έκλεψε (έτσι, μεταξύ άλλων, ήρθε η ευκαιρία του Βέλντε στο 62΄), σέντραρε (έστω όχι με μεγάλα ποσοστά ευστοχίας) και ήταν απογοητευτικό που δεν σκόραρε ενώ είχε την καθαρή ευκαιρία με εκείνη την κεφαλιά στο δοκάρι. Απογοητευτικό γιατί ήταν αμαρκάριστος και δεν έστειλε την μπάλα σε γωνία. Πραγματικά κρίμα, γιατί η κίνηση του ήταν εξαιρετική: πήρε την μπάλα, την πήγε δεξιά στον Ρόντινεϊ, όρμησε ο ίδιος προς την περιοχή και ερχόμενος σαν τρέϊλερ την βρήκε ιδανικά στο κεφάλι.

Ο Μπιανκόν είχε ένα εκπληκτικό ξεκίνημα στο παιχνίδι, καθαρίζοντας σχεδόν τα πάντα στο χώρο ευθύνης του κι όχι μόνο! Έβγαινε πρώτος, ήταν δυναμικός, έκανε τάκλιν στο πλάγιο άουτ, πολύ πιεστικός στο μαρκάρισμα, πάσαρε σωστά, προωθούνταν (έτσι κέρδισε και κάρτα). Δεν συνέχισε το ίδιο, όμως γενικά ήταν καλός, παίρνοντας την επιβράβευση από τον προπονητή του γιατί πλέον σταθερά κάθε φορά που τον βάζει, είτε βασικό, είτε 10 λεπτά, ο Γάλλος τα δίνει όλα, «σκίζεται» κι αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί. Πρέπει να φτιάξει, όμως, κάποιες τοποθετήσεις του στην περιοχή, όπως στην ευκαιρία του Παναιτωλικού στο 50’.

Να σταθούμε σε δύο κινήσεις του Μπιανκόν. Στην πρώτη ο αντίπαλος του πετάει την μπάλα μπροστά και τον αφήνει πίσω-αυτό ήταν κακό. Ο στόπερ του Ολυμπιακού, όμως, πήρε τα μέτρα του, τον έφτασε, έβαλε καλά το σώμα του και τον σταμάτησε-αυτό ήταν καλό. Στη δεύτερη, ήταν υποδειγματικός. Πάει πρώτος στην μπάλα κι όχι απλά κόβει, αλλά βγάζει και κάθετη στον Ζέλσον. Υποδειγματικός δεν ήταν, θα έλεγα, στο ψηλό παιχνίδι, όπου κέρδισε τις περισσότερες μονομαχίες, αλλά έχασε δύο κεφαλιές, από αντίπαλο που νομίζω ότι δεν έπρεπε να χάσει καμία.

9i

Γενικά ο Ολυμπιακός πολύ καλός δεν ήταν χθες, αν και μετά από τις γιορτές μόνο όταν έχει ντέρμπι είναι σοβαρός και συγκεντρωμένος όπως πρέπει. Κινδύνευσε σε όχι λίγες περιπτώσεις μέχρι την αποβολή, αλλά χωρίς ο αντίπαλος του να έχει κλασική ευκαιρία, Άργησε πολύ να απειλήσει πραγματικά τον γκολκίπερ των γηπεδούχων. Έβαλε τα γκολ στα δύο μόνα καλά του δεκάλεπτα στον αγώνα. Και είχε κι ένα δεκάλεπτο λυπηρό. Απαράδεκτο, θλιβερό, το διάστημα μετά την αποβολή.

Μιλάμε για παιδική χαρά κανονική, με τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο να κρατιέται για να μην ξεσπάσει σε όσα έβλεπε: σουτ Τσικίνιο και Ζέλσον, αλλά κι εκτέλεση φάουλ του Βέλντε στον γάμο του Καραγκιόζη, αλλαγή σε πλάγιο άουτ του Ορτέγκα (!), λάθος πάσα στα δύο μέτρα από Ρόντινεϊ. Έλεος!

Άσχετο: Ο Ισπανός Χάϊμε, κι όχι ο Πορτογάλος Μπόρχες, είναι ο παίκτης της Πόρτο που αρέσει αρκετά στον Μεντιλίμπαρ. Περισσότερο, πάντως, από αρκετούς άλλους που έχουν πέσει στο τραπέζι.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Σίγουρα ήταν πολύ καλό που σκόραρε ο Ελ Κααμπί χθες, έστω με πέναλτι-παρεμπιπτόντως, ακόμη κι αν τον έφτυναν από την εξέδρα (όπως εξήγησε στον αρχηγό του Παναιτωλικού, Λιάβα) κακώς πανηγύρισε με αυτό τον τρόπο το γκολ του. Και καλώς ζήτησε, επανειλημμένως, συγνώμη.

Αυτό που δεν είναι ευχάριστο για την ομάδα αποτελεί η διαπίστωση του παρατεινόμενου ντεφορμαρίσματος του πρώτου της σκόρερ και πιο πολύτιμου, και ακριβοπληρωμένου, παίκτη της. Χθες τον είδαμε για άλλο ένα παιχνίδι να σουτάρει…αέρα, αλλά και να βρίσκεται φάτσα με τον γκολκίπερ, από τη φοβερή πάσα του Βέλντε, και αντί να πλασάρει, να πηγαίνει πλάγια, να τον περάσει, για να κάνει κι εγώ δεν ξέρω τι. Σε ένα γύρισμα του Ρόντινεϊ, ήταν μεν οφσάϊντ (όχι για μόνη φορά…), όμως το κοντρόλ του ήταν απαράδεκτο. Στη μοναδική κεφαλιά που κέρδισε έστειλε την μπάλα πάνω στο κορμί του Βέλντε!

i

Έχει χάσει την εμπιστοσύνη του, αλλά και τα πατήματα του, νομίζω. Χαρακτηριστική η φάση με τον Ζέλσον να μπουκάρει φοβερά από δεξιά, να τον βλέπει μόνο του τον Μαροκινό, να του γυρίζει την μπάλα προς το πέναλτι και τον Ελ Κααμπί να έχει φύγει από τη θέση του πηγαίνοντας πιο μπροστά, χωρίς κανένα λόγο. Τα ευχάριστα ήταν η ψυχραιμία του στην εκτέλεση του πέναλτι και ότι δύο φορές έξυπνα έδωσε πάσες στον βέλντε, βγάζοντας τον σε θέση βολής.

Θεωρώ ότι ίσως έπρεπε να μείνει λίγο στον πάγκο. Και μετά σκέφτομαι τι έκανε ο Γιάρεμτσουκ στο 90’, καταστρέφοντας την έξοχη ασίστ του Κωστούλα, που του σέρβιρε έτοιμο γκολ, προ κενής εστίας. Έλα ρε φίλε τώρα!

Και για το τέλος ένα ιμότζι Emoji

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.