Ολυμπιακός: Με άγνοια κινδύνου, όπως στο γκολ-πρωτάθλημα του 2008 ο Μήτρογλου!

Ολυμπιακός: Με άγνοια κινδύνου, όπως στο γκολ-πρωτάθλημα του 2008 ο Μήτρογλου!

Ολυμπιακός: Με άγνοια κινδύνου, όπως στο γκολ-πρωτάθλημα του 2008 ο Μήτρογλου!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta για τον Ολυμπιακό και τη σημασία που έχει στον πρωταθλητισμό να κερδίζεις και όταν δεν παίζεις καλά σε τέτοια σπουδαία παιχνίδια όπως με τον Άρη.

Αντί προλόγου: Ποιος ήταν ο τίτλος του χθεσινού μου άρθρου; Ο Ολυμπιακός για να κερδίσει τον Άρη πρέπει να του βάλει από δύο γκολ και πάνω…

Πήρε λοιπόν κι ο Ολυμπιακός μία νίκη στις καθυστερήσεις! Ε, δεν γινόταν να έχουν κερδίσει ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ κι η ΑΕΚ ένα κάρο παιχνίδια στα τελευταία λεπτά και να μην του κάθονταν κι ένα τέτοιο τρίποντο του Ολυμπιακού.

Σίγουρα στην εξέλιξη του αγώνα έπαιξε ρόλο κι η αποβολή του δεξιού μπακ του Άρη. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η ομάδα του Μεντιλίμπαρ θα έπαιρνε το ματς εάν έμενε το 11 εναντίον 11-για όποιον πρόσεξε, σε ένα διάστημα περίπου 15 λεπτών, από το 56’ έως το 71’, ο Άρης ήταν και καλός πίσω και επικίνδυνος μπροστά. Θυμηθείτε το φαρμακερό μακρινό σουτ του Σουλεϊμάνοφ και την ανακούφιση του Τζολάκη με την μπάλα να φεύγει άουτ, αλλά και τη δύσκολη, διπλή επέμβαση του Τζολάκη στο σουτ του Μορόν λίγο αργότερα.

Μόνο που και η συνθήκη 11 εναντίον 10 είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Ο Μοντόγια πήρε την πρώτη κίτρινη σε φάση ορισμό κάρτας, εκεί που τον ντρίμπλαρε ο Βέλντε. Και πήρε και τη δεύτερη κάρτα κάνοντας επικίνδυνο τάκλιν πάνω στον Κωστούλα την στιγμή κατά την οποία λίγο νωρίτερα ο ίδιος αμυντικός είχε κάνει φάουλ και στον Τσικίνιο, ρισκάροντας από τότε αποβολή του. Ο Ολυμπιακός από εκείνη την στιγμή, έγινε κυρίαρχος του αγώνα και ήταν φανερά θέμα χρόνου πότε θα έρθει το 2-1.

 

Να υπενθυμίσω εδώ ότι…

Ο Παναθηναϊκός…

Κέρδισε 2-1 τον ΠΑΟΚ με γκολ στο 90’, μετά την αποβολή του Μπάμπα στο 60’ (με το σκορ 1-1)

Κέρδισε 1-0 την Καλλιθέα με γκολ στο 82’, μετά την αποβολή του Μουτίνιο στο 33’

Κέρδισε 1-0 τη Λαμία με γκολ στο 73’, μετά την αποβολή του Ραντόνια στο 50’

Η ΑΕΚ…

Κέρδισε 2-1 τον ΟΦΗ με γκολ στο 87’, μετά την αποβολή του Νους στο 21’ (στο 0-0)

Ο ΠΑΟΚ…

Κέρδισε 3-0 τον Ατρόμητο, μετά την αποβολή του Αθανασίου στο 21’ (στο 0-0)

kostoulas_intime

Τέλος πάντων, για τον Ολυμπιακό ήταν πολύ σημαντικό που κέρδισε με τον τρόπο που κέρδισε και δη έναν αντίπαλο που όλοι ξέραμε ότι, για τους δικούς του λόγους, εσωτερικούς-εξωτερικούς δεν ξέρω, θα έρχονταν να παίξει «τελικό». Τεράστιο το τρίποντο, καθώς ο Ολυμπιακός επί Μεντιλίμπαρ δεν μας έχει συνηθίσει σε ανατροπές μέσα σε ένα παιχνίδι. Για την ακρίβεια, είχαμε να βιώσουμε τέτοια κατάσταση από τον περασμένο Φλεβάρη, όταν είχε πρωτοέρθει, τότε που οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν να χάνουν ξανά στο ημίχρονο 0-1 από τον Αστέρα στο Καραϊσκάκη κι από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, αλλά είχαν κερδίσει την ομάδα της Τρίπολης με γκολ στο 79’ και στο 87’ και την ομάδα του Αγρινίου με γκολ στο 72’ και στο 79’.

Κι όταν κυνηγάς το πρωτάθλημα, έχει μεγάλη σημασία να κερδίζεις κι όταν δεν παίζεις καλά. Διότι χθες ο Ολυμπιακός στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα δεν ήταν καλός, όσο έπρεπε τουλάχιστον για να λύγιζε μία ομάδα όπως ο Άρης. Δεν είχε τις ευκαιρίες που έπρεπε να φτιάξει και δεν είχε και την απαιτούμενη αμυντική σταθερότητα. Στο γκολ του Μορόν δε λειτούργησε τίποτα σωστά. Και δύο-τρεις φορές ο Τζολάκης χρειάστηκε να βγει σαν καμικάζι πολύ μακριά από την εστία του για να προλάβει τον φορ του Άρη, σε μακρινές πάσες τις οποίες δεν είχε αντιμετωπίσει επαρκώς η άμυνα του.

Αν μη τι άλλο, περίμενες μία καλύτερη εικόνα από τον Ολυμπιακό με αντίπαλο ναι μεν έναν «ορκισμένο» Άρη, αλλά κι έναν Άρη που έπαιζε χωρίς τους Φαμπιάνο, Ζαμόρα, Μανού Γκαρθία, Σίστο, Χουάνκαρ, έχασε στην προθέρμανση τον Ούγκο Μάγιο, έχασε στο δεκάλεπτο τον Ντιαντί και με το που ξεκίνησε το β΄ημίχρονο έχασε και τον Σεβέριο! Μιλάμε για οκτώ παίκτες…

Από την άλλη, είναι και…λίγο σοκαριστικό να βρίσκεσαι να χάνεις 0-1 από το μοναδικό σουτ του αντιπάλου σου σε ένα ολόκληρο ημίχρονο. Ξαφνικά βλέπεις ένα βουνό μπροστά σου και να το ανέβεις γίνεται ακόμη χειρότερο όταν νιώθεις ότι το μεγάλο σου όπλο (ο Ελ Κααμπί) είναι μπλοκαρισμένο εδώ και πολλές εβδομάδες (σε εννιά παιχνίδια, ένα γκολ στον Βόλο κι ένα με πέναλτι στο Αγρίνιο). Το ίδιο επώδυνο είναι και η τραγική αδυναμία σου να απειλήσεις από στατικές φάσεις (τι κόρνερ ήταν αυτά του Τσικίνιο, έλεος!).

Με όλα αυτά και κόντρα σε μία ομάδα που τα δίνει όλα λες και έπαιζε ζωή η, θάνατος, η λύση μπορεί να έρθει μόνο από κάτι πολύ εξαιρετικό! Κι αυτό ήταν ο Κωστούλας, ο από μηχανής θεός χθες του Ολυμπιακού! Κι εδώ δεν είναι μόνο θέμα ταλέντου και ικανότητας στο σκοράρισμα. Είναι να το λέει η καρδούλα σου. Ο μικρός έχει τσαγανό, για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη. Και άγνοια κινδύνου, κάτι κρίσιμο για επιθετικό.

Μου θύμισε το χθεσινό ματς ένα το 2008! Ολυμπιακός-Λάρισα 2-1. Αντίπαλος τότε ένας άλλος πρώην παίκτης του ΠΑΟ, ο Δώνης, όπως τώρα ο Ουζουνίδης. Σκορ 1-1 ως το 90’ και με ισοπαλία ο Ολυμπιακός έχανε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία από την ΑΕΚ. Πρώτη σεζόν του Μήτρογλου στον Ολυμπιακό, με το που είχε έρθει, πιτσιρικάς, από τη Γερμανία. Μπαίνει αλλαγή στο 82’ και στο 90’ του κάνει μία σέντρα το Βραζιλιανάκι ο Λεονάρντο και με προβολή κάνει το 2-1. Ένα γκολ, ένα πρωτάθλημα.

kostoulas_intime (2).

Δεν ξέρω αν στο τέλος το γκολ του Κωστούλα στο 95΄αποδειχθεί ένα πρωτάθλημα, όμως ξέρω ότι για να βάζεις γκολ όταν καίει η μπάλα πρέπει να έχεις αυτό που λέμε χάρισμα. Κι ο γιός του Θανάση, το έχει. Το σίγουρο είναι πως σε ένα πρωτάθλημα σαν το φετινό, όπου όλα κρίνονται στις λεπτομέρειες, σημασία έχει να παίρνεις τα αποτελέσματα. Και να παραμένεις μόνος πρώτος, όπως κάνει ο Ολυμπιακός σταθερά πλέον επί εφτά συνεχόμενες αγωνιστικές, εξαργυρώνοντας το σερί με τις οκτώ νίκες (και την ισοπαλία στο 92’ στην Καλλιθέα) σε εννιά αγωνιστικές.

Άσχετο: Έτσι όπως πάει, κι αν δεν αλλάξει κάτι θεαματικά, οι όποιες μεταγραφές του Ολυμπιακού θα παίξουν για πρώτη φορά στη Λιβαδειά στις 2 Φλεβάρη.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Ο Σουηδός διαιτητής κι ο Κροάτης VAR κράτησαν ίδια στάση στις δύο περιπτώσεις πέναλτι. Έκριναν ότι οι επαφές του Ρόντινεϊ στον Νταρίντα και του Σαβέϊρο στον Ορτέγκα δεν ήταν αρκετές για να δώσουν την εσχάτη των ποινών. Αυτό δεν μπορείς να το κατηγορήσεις.

Αλλά στη φάση του 0-1 του Άρη, αν δεν δώσεις τέτοιο φάουλ σέντερ φορ πάνω σε σέντερ μπακ, ποιο θα δώσεις! Με «εθιμικό δίκαιο» οι διαιτητές δίνουν τα φάουλ υπέρ των αμυντικών σε τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά εδώ δεν χρειάζονταν το «εθιμικό δίκαιο», εδώ ήταν φάουλ από πίσω. Αίσχος απόφαση από τον Νίμπεργκ και τον Μπέμπεκ, με τον διαιτητή να τα βλέπει όλα «κίτρινα» στο α΄ ημίχρονο, σε βαθμό που να σε βάζει σε σκέψεις.

Τουλάχιστον αυτό που ήρθε στο δικό μου το μυαλό είναι ότι κάποιος του είχε μιλήσει «να μην παίξει Ολυμπιακό». Ο Λανουά ήταν, ο Σουηδός Φρόϊντφελντ (περσινός αρχιδιαιτητής της ΚΕΔ…) ήταν, δεν ξέρω ποιος, κι αν ήταν. Αλλά ένας ρέφερι που παίζει προημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ δεν μπορεί να βγάζει τέτοια κακία εναντίον μίας ομάδας και να μην την δίνεις ένα φάουλ από τα τόσα που γίνονταν! Είμαι υποχρεωμένος, όμως, να γράψω ότι στο β΄ημίχρονο το γύρισε στο κανονικό. Κατάλαβε ότι πάει να τινάξει ένα παιχνίδι στον αέρα; Δεν ξέρω, αλλά ήταν σωστός στην επανάληψη. Είδαμε τον νορμάλ Νίμπεργκ, που βλέπουμε στα Κύπελλα Ευρώπης.

rodinei_intime (1)

Το γκολ του Ελ Κααμπί σωστά ακυρώθηκε, αν θέλουμε να μιλάμε για κανονικό ποδόσφαιρο. Γιατί κανονικό ποδόσφαιρο δεν είναι να κατακυρώνεται το γκολ του Μήτογλου μετά από τέτοιο σπρώξιμο στον αμυντικό του Λεβαδειακού. Εντελώς άλλη φάση, βέβαια, η χθεσινή-δεν σπρώχνει ο σκόρερ. Εδώ ήταν μία μυθική βλακεία του Γιάρεμτσουκ να σπρώξει ένα αμυντικό που δεν υπήρχε μία στο εκατομμύριο να βρει την μπάλα! Ο Ουκρανός έτσι στέρησε από τον Ελ Κααμπί ένα γκολ νίκης, που θα του έφτιαχνε κιόλας την ψυχολογία του Μαροκινού.

Επειδή το σπρώξιμο έγινε από άλλον, κι όχι από τον σκόρερ, κι επειδή δεν επηρέασε στην πραγματικότητα τη φάση, ο Κροάτης VAR θα μπορούσε να την αφήσει τη φάση, όπως άφησε τη φάση του φάουλ του Μορόν στον Μπινακόν στο 0-1. Αλλά η διαφορετική του αντιμετώπιση στις δύο καθoριστικές φάσεις, μας βάζει σε υποψίες. Μακριά από το ελληνικό πρωτάθλημα ο Μπέμπεκ κύριε Λανουά. Ειδάλλως, οι υποψίες μας θα στραφούν σε εσάς.

Και για το τέλος ένα ιμότζι EmojiEmojiEmoji

@Photo credits: INTIME, ΜΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.