Άρης: Παραμένει μονοδιάστατος στην επίθεση αλλά το μεγάλο πρόβλημά του βρίσκεται στην άμυνα…

Σε επίπεδο αποτελεσμάτων και επιδόσεων είναι εντυπωσιακά αρνητική η πτώση που εμφανίζει ο Άρης από τις αρχές Νοεμβρίου κι έπειτα. Στις πρώτες δέκα αγωνιστικές της φετινής Stoiximan.gr Superleague μέτρησε έξι νίκες, τρεις ισοπαλίες και μία ήττα. Και τότε δεν χαρακτηριζόταν για την πολυφωνία του στην επίθεση αλλά κατευθύνθηκε μέσα από τη συνέπεια των Λορέν Μορόν, Μανού Γκαρθία. Αυτή οδήγησε στο ενεργητικό των 16 τερμάτων. Στην ίδια περίοδο, η αμυντική λειτουργία δεν ήταν υποδειγματική, αυτό μαρτυρά εξάλλου και το παθητικό των οκτώ τερμάτων, σίγουρα όμως δεν ήταν στα ζητήματα… ημερησίας διάταξης καθώς είχε περιορισμένο κόστος.

Προϊόντος του χρόνου, ο Άρης δεν βελτιώθηκε σε κανέναν από τους δύο τομείς. Επιθετικά, παραμένει μια μονοδιάστατη ομάδα η οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ατομικό ταλέντο και την προσωπική ενέργεια και λιγότερο στην ανάπτυξη συνεργασιών. Σαν αυτή που «έβγαλε» ο Λορέν Μορόν στην πρόσφατη ήττα από τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη» ή τις αντίστοιχες του Μανού Γκαρθία με πιο χαρακτηριστική αυτή στο Αγρίνιο. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα οκτώ από τα δέκα γκολ του Λορέν Μορόν στο φετινό Πρωτάθλημα μπήκαν στις πρώτες έντεκα αγωνιστικές. Στην 11η αγωνιστική σκόραρε για τελευταία φορά και ο Μανού Γκαρθία. Συνολικά, οι δύο Ισπανοί έχουν σημειώσει τα 14 από τα 22 τέρματα της ομάδας τους. Δηλαδή, το 63.6%.

Δεν ήρθε ποτέ η εντονότερη προσφορά των ακραίων επιθετικών στο σκοράρισμα και στη γενικότερη επιθετική λειτουργία της ομάδας. Η πλειοψηφία αυτών περιορίζεται στις ευθύνες στον ανασταλτικό τομέα, δεν προσφέρει την ατομική ενέργεια ούτε βοηθά στο «άνοιγμα» των αντίπαλων αμυνών. Στο διάστημα που αγωνίστηκε στο «Καραϊσκάκης», σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις, ο Κίκε Σαβέριο δεν έκανε κίνηση στον χώρο κι ενώ ο Χοσέ Σιφουέντες τον περίμενε υπομονετικά με σκοπό την transition επίθεση. Μόλις μία ήταν η φορά που ο Σάπι Σουλεϊμάνοφ επιδίωξε την ατομική ενέργεια η οποία οδήγησε και στην πρώτη τελική προσπάθεια του Άρη στο δεύτερο ημίχρονο του ίδιου αγώνα. Σε δύο περιπτώσεις, στους αγώνες με Πανσερραϊκό και Αστέρα Τρίπολης, ο Πιόνε Σίστο, «βρήκε» σώμα αντιπάλου έχοντας μπροστά του ανοιχτή εστία. Ο Κλέιτον Ντιαντί παραμένει προς αναζήτηση του πρώτου τέρματός του έχοντας ξοδέψει αρκετές ευκαιρίες.

Συνέπεια της παραπάνω κατάστασης είναι αυτό που συμβαίνει στις τελευταίες οκτώ αγωνιστικές. Το ενεργητικό του Άρη περιορίστηκε στα οκτώ γκολ παρότι έπαιξε παιχνίδι στα οποία είχε συντριπτικό ποσοστό κατοχής μπάλας. Με εξαίρεση τον Άλβαρο Ζαμόρα ο οποίος μπήκε στην εξίσωση του σκοραρίσματος, κανείς άλλος εκ των επιθετικών δεν είχε ουσιαστική προσφορά. Ο Ρόμπιν Κουάισον έχασε δύο μήνες λόγω θλάσης και στο πρόσφατο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής στη φάση του δεύτερου τέρματος των Πειραιωτών επιτρέποντας στον Μπιανκόν να διανύσει ανενόχλητος και με ελαφρύ τρεξιματάκι μια απόσταση 30-35 μέτρων για τη σέντρα που οδήγησε στην απώλεια ενός βαθμού.

Κι έτσι αναδείχθηκε ένα εξίσου σοβαρό πρόβλημα, αυτό της αμυντικής λειτουργίας. Στα τελευταία οκτώ ο Άρης δέχεται 1.75 γκολ ανά αγώνα. Πρόκειται για τρομερά αρνητική επίδοση η οποία δεν οφείλεται στην απερισκεψία ενός ή δύο παικτών αλλά στην αντίδραση του συνόλου. Υπήρξαν παιχνίδια – σαν αυτό με τον Πανσερραϊκό στο «Κλ. Βικελίδης» - στα οποία ο Άρης είχε την τύχη με το μέρος του και δεν δέχθηκε γκολ. Όπως και αγώνες σαν αυτόν με τον ΟΦΗ όπου ο αντίπαλος βγήκε στην αντεπίθεση με υπεραριθμία και δεν ελέγχθηκε από την αμυντική ή και μεσοαμυντική γραμμή των «κίτρινων». Αυτά έχει διαπιστώσει ο Μαρίνος Ουζουνίδης, αυτά θέλει να διορθώσει αλλά είναι αναγκαία η βοήθεια από τους ίδιους τους παίκτες του. Όπως απαραίτητη είναι και η συνέπεια. Απέναντι στον Ολυμπιακό, η αμυντική λειτουργία του Άρη πήρε καλό βαθμό για σχεδόν 90 αγωνιστικά λεπτά. Ωστόσο, γκρέμισε τα πάντα στις καθυστερήσεις με συνέπεια να φύγει από τον Πειραιά με το απόλυτο μηδέν στα χέρια…