Ο Παναθηναϊκός το πήρε με την ατσάλινη άμυνά του και τον... τούρμπο Πελίστρι!

Όταν ο Ρουί Βιτόρια ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, το σύνολο είχε την δεύτερη χειρότερη αμυντική επίθεση στη Super League, επιτρέποντας 1.41xGoals ανά παιχνίδι, επίδοση ομάδας που παλεύει να κρατηθεί στην κατηγορία. Μέσα σε λιγότερο από ένα τρίμηνο, βασιζόμενος είτε στις πιέσεις ψηλά, είτε στο σωστό rest defence και τις τοποθετήσεις στο επιθετικό κομμάτι, είτε αμυνόμενος σε χαμηλό μπλοκ όπως απόψε, ο Πορτογάλος προπονητής παρουσίασε ένα Τριφύλλι που πήρε το αθηναϊκό ντέρμπι από την άμυνά του. Είναι το τρίτο ματς μέσα στο 2025, όπου οι ''πράσινοι'' επέτρεψαν ελάχιστες ποιοτικές στους μεγάλους τους αντιπάλους(ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ) και κατάφεραν απέναντι στην Ένωση να ''σβήσουν'' όλα τα ποιοτικά της ατού στη δημιουργία, επιτρέποντας όλη κι όλη μία μεγάλη στιγμή, την κεφαλιά του Λαμέλα στο φινάλε που πέρασε άουτ.

Ο Παναθηναϊκός είχε να διαχειριστεί ένα παιχνίδι σε... βάλτο στις Σέρρες και ένα αρνητικό αποτέλεσμα, ένα μεσοβδόμαδο ντέρμπι την Τετάρτη στο Κύπελλο, την κόπωση αρκετών παικτών και την απουσία του βασικού στόπερ(Γεντβάι) και του βασικού κεντρικού μέσου(Ουναϊ). Ματς με πολύ δύσκολες συνθήκες ή μεγάλης έντασης.

Παρόλα αυτά μέσα από τον τακτικό κυνισμό του Βιτόρια και την εκπληκτική αφοσοίωση των παικτών στο ανασταλτικό κομμάτι, το Τριφύλλι πήρε το ματς, έμεινε μόνο δεύτερο πίσω από τον Ολυμπιακό και έχει μπροστά του μία εβδομάδα για να προετοιμάσει το ντέρμπι του Φαλήρου.

Θα επιστρέψουμε παρακάτω στης αμύνης τα παιδιά. Υπάρχει μια στιγμή στο παιχνίδι πολύ κομβική, προφανώς. Η φάση που ο Παναθηναϊκός, όπως και απέναντι στον Ολυμπιακό, μένει ψηλά στο γήπεδο, πιέζει, έχει παίκτες απόλυτα συγκεντρωμένους σε αυτό το κομμάτι. Αν εστιάζεις μόνο στο κομμάτι του λάθους του αντιπάλου, έχεις την μισή εικόνα. Υπάρχει και το σύνολο που είναι ψηλά, η πίεση, η σωστή αντίδραση. Ο Πελίστρι είναι εκεί, το... μυρίζεται, επανακτά την κατοχή και αναγκάζει τον Στρακόσια να τον ανατρέψει. Ο Ιωαννίδης το εκτέλεσε όπως έπρεπε και αυτό το γκολ, έφτανε τελικά και περίσσευε όσον αφορά το δημιουργικό κομμάτι, στο οποίο ο Παναθηναϊκός ήταν ''φτωχός'', καθώς η άλλη μεγάλη στιγμή ήρθε στο 90' με το κάκιστο τελείωμα του Μαντσίνι σε φάση που πρέπει, είναι υποχρεωμένος-έστω- να την στείλει προς την εστία.

Επιστροφή στης αμύνης τα παιδιά. Η αμυντική τετράδα έκανε τρομερό παιχνίδι. Ο Βαγιαννίδης; Σούπερ. Και επιθετικά. Ο Μλαντένοβιτς; Πολύ καλός. Ο Ίνγκασον; Επίσης. Κορυφαίος όλων, όμως, ήταν ο Πάλμερ Μπράουν.

Ακόμη γελάμε σε τούτη την γωνιά με τους μόνιμα άσχετους και βλάκες που έβλεπαν δόλο πίσω από ένα πέρα για πέρα αληθινό ρεπορτάζ στο Gazzetta που είναι συνώνυμο της αξιοπιστίας, σχεδόν είκοσι χρόνια τώρα. Εκείνο για το πόσο πίστευε και πιστεύει ο Βιτόρια στον Αμερικανό στόπερ κι αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει ζητήσει μεταγραφή κεντρικού αμυντικού.

Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι, ο προπονητής δεν ''μάσησε'', δεν έβαλε τον Αράο, έδωσε την φανέλα στον Μπράουν και εκείνος για την ώρα, τον δικαιώνει. Ανίκητος στις 1vs1 κατάστάσεις, εξαιρετικές τοποθετήσεις, σούπερ επεμβάσεις μέσα στην περιοχή. Πολύ μεγάλο παιχνίδι, μακάρι να συνεχίσει έτσι, γιατί η διάρκεια είναι αυτή που κάνει την διαφορά. Απόψε ήταν ο αδιαμφισβήτητος mvp. Σε απόδοση τον ακολούθησε ο Βαγιαννίδης, ο Αράο(αν και θα μπορούσε να αποφύγει 3-4 εύκολα πουλήματα) και ο Ιωαννίδης.

Ο Παναθηναϊκός έχει χτίσει νοοτροπία νικητή, αγνοεί την ήττα εδώ και πάρα πολύ καιρό, πήρε τα δύο από τα τρία ντέρμπι στην έδρα του και συνεχίζει να δημιουργεί προσδοκίες για κάτι καλύτερο, για μάχη για τον τίτλο μέχρι τέλους.

Αντί επιλόγου και όσον αφορά τις διαιτητικές αποφάσεις: Σωστά ακυρώνεται το γκολ του Ιωαννίδη, καθώς ο κανονισμός είναι ξεκάθαρος. Απαγορεύεται οποιαδήποτε επαφή του σκόρερ με το χέρι. Η μπάλα βρήκε στο χέρι του Φωτάρα, οπότε σωστά ο VAR το ακύρωσε. Έπειτα, ορθή υπόδειξη το πέναλτι πάνω στον Πελίστρι, πεντακάθαρα τον ανατρέπει ο Στρακόσια.

Για το τέλος και επειδή εδώ δεν θα γίνουμε σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε, δεν θα βιάσουμε την λογική. Αν ο VAR από κάποιο πλάνο βλέπει φάουλ του Βίντα πάνω στον Ίνγκασον, το συζητάμε. Σε αντίθετη περίπτωση, ο Ντραγκόφσκι παίρνει αγκαλιά τον Βίντα και τον πετάει στο έδαφος. Καλό θα ήταν για κάθε φάση, για κάθε απόφαση, να υπάρχει και μια εξήγηση.

Υ.Γ1: Είναι τρομερό το πως μία νέα διοίκηση στο ποδόσφαιρο, κατάφερε να διαλύσει το μυαλό ενός πολύ ικανού, αξιόλογου και επιτυχημένου στο κλαμπ αυτό προπονητή.