Το «ντεμαράζ» του ΠΑΟΚ, τα αγκάθια του Παναθηναϊκού και το «τζακ ποτ» του Ολυμπιακού

Προφανώς, ο ΠΑΟΚ, ο οποίος είχε και τις περισσότερες ανάγκες, είναι η πιο ενισχυμένη ομάδα έως τώρα μεταξύ των τεσσάρων ομάδων που εκτός τρομερού απροόπτου θα πάρουν μέρος εφέτος στα play offs. Πένια και Μεϊτέ πολλαπλασιάζουν τη δύναμή του στη μεσαία γραμμή όπου οι πόνοι ήταν αφόρητοι, ο Πέλκας προφανώς θα προσφέρει πολύ περισσότερα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου συγκριτικά με τον Μουργκ, αν του «βγει» ο Βιετέσκα θα βελτιωθεί στο κέντρο της άμυνας. Στην περίπτωση που πάρει μπακ και φορ θα έχει ήδη ολοκληρώσει και το μεγαλύτερο μέρος της ογκώδους δουλειάς που έχει για το προσεχές καλοκαίρι, καθώς είναι ήδη σαφές πως ο κύκλος της ομάδας που κατέκτησε το απίστευτο περυσινό πρωτάθλημα έχει κλείσει προ πολλού. Ειδικά λόγω και της αστοχίας στις θερινές μεταγραφές...

Η μοναδική ομάδα που μπορεί να... συναγωνιστεί τον ΠΑΟΚ σε ουσιαστική ενδυνάμωση με χειμερινά ψώνια είναι αυτή που... περιμένουν όλοι. Ο Ολυμπιακός, ο οποίος πολλάκις στο φινάλε των μεταγραφικών σεζόν σπριντάρει και σαρώνει. Τον περιμένουν όλοι διότι είναι ο πρωτοπόρος. Τον περιμένουν όλοι διότι γνωρίζουν ότι μπορεί να κάνει καλές μεταγραφές. Τον περιμένουν όλοι διότι βλέπουν ότι με το τωρινό ρόστερ αγκομαχά με τον Αρη εντός έδρας, παίρνει τρίποντο από τον Τζολάκη στο 96' με τον Ατρόμητο, δημιουργεί μία φάση σε 96 λεπτά αγώνα με τον Παναθηναϊκό.

Με λίγα λόγια είναι καλός, όχι τόσο καλός όμως, ώστε να κουβαλήσει τρία καρπούζια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι τρωτός. Και από την ευστοχία του στις μεταγραφές – ακόμα κι αν αυτή δεν φτάσει στα εξωπραγματικό περυσινό ποσοστό που του χάρισε εν πολλοίς και το ιστορικό Conference League – θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και η έκβαση του πρωταθλήματος. Ενός πρωταθλήματος το οποίο για τον Ολυμπιακό δεν είναι σαν... όλα τ' άλλα. Είναι τζακ ποτ! Τίτλος στα 100 χρόνια του συλλόγου, πιθανότατα μια θέση απευθείας στη League Phase του Champions League και ασφαλώς πολλά «σίγουρα» έσοδα ενόψει της αναδόμησης την επόμενη σεζόν.

Ο Παναθηναϊκός την έκανε την γκάφα με τον Μεϊτέ, συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες. Δεν θα τον έπαιρνε ούτως ή άλλως εφόσον ο παίκτης αποφάσισε να παίξει το δικό του παιχνίδι και ο Ιβάν ήταν «ζεστός» αυτή τη φορά. Θα γλίτωνε, όμως, τη «λέζα» αν δεν είχε επιβεβαιωθεί το πορτογαλικό δημοσίευμα: να' ταν το πρώτο ή θα είναι το τελευταίο λάθος που θα κάνει αυτή η διοίκηση; Ωστόσο, μεγαλύτερο λάθος είναι ο «εγκλωβισμός» του στον Μεϊτέ. Σ΄ έναν χαφ που ήταν πέρυσι σούπερ στον β΄ γύρο και στα play offs αλλά δεν έχει παίξει σε επίσημο ματς τους τελευταίους επτά (!) μήνες. Δυνατός, μαχητικός, επιβλητικός, ικανός στο passing game, αλλά και αργός. Πολύ αργός!

Αυτός ο Παναθηναϊκός που έχει ήδη δύο αργούς χαφ (Μπακασέτας – Μαξίμοβιτς) και άλλους τρεις που δεν είναι και... Κίμιχ (Αράο – Τσέριν – Ουναϊ), δεν χρειάζεται περισσότερους αργούς παίκτες στη μεσαία γραμμή του. Χρειάζεται παίκτες με ταχύτητα, ενέργεια, ένταση, σαν τον Τσικίνιο, τον Πινέδα, τον Γκατσίνοβιτς της πρώτης διετίας του στην Ελλάδα. Το Financial Fair Play του έχει ήδη βάλει μεγάλους περιορισμούς (γι' αυτό και διαβάζετε για «δανεικούς» όπως ο Μεϊτέ και ο Σφιντέρσκι), αλλά ήταν, είναι και νομίζω ότι θα... είναι πασιφανές το έλλειμμα της ομάδας στο scouting και τις «έξυπνες» και «ψαγμένες» κινήσεις. «Εξυπνη» κίνηση δεν είναι να δώσεις 7 εκατ. Ευρώ για τον Τετέ και 6 εκατ. Ευρώ για τον Πελίστρι. Χρειάζονται και τέτοιου είδους μεταγραφές ασφαλώς, αλλά με μέτρο. Εξυπνη κίνηση ήταν η μεταγραφή του Τσέριν, η αγορά του Ντραγκόφσκι. Θα ήταν η αγορά του «Γκάτσι» από την Χοφενχάιμ με ένα εκατ. Ευρώ, την οποία δεν έκανε λόγω Γιοβάνοβιτς που πίστευε ότι θα έβρισκε καλύτερο με τα ίδια χρήματα: ποτέ!

Μερικές φορές απ΄ αγκάθι βγαίνει ρόδο: πρόσφατο το παράδειγμα Αλμέιδα – ΑΕΚ ή να θέλετε της τραγικής πορείας του ΠΑΟΚ που αρχίζει να «επισκευάζει» το ελαττωματικό ρόστερ του. Ισχύει και για τον Παναθηναϊκό: έχει μπροστά του οκτώ μέρες για να αποκτήσει έναν αμυντικό μέσο εφάμιλλο ή και καλύτερο του Αράο, εκτός από τη διαφαινόμενη απόκτηση του Σφιντέρσκι, ο οποίος για το ρόλο που αποκτάται είναι μια χαρά! Ιδωμεν...