Ντροπή να δίνουν πέναλτι και αποβολή υπέρ του Παναθηναϊκού!

Ο Παναθηναϊκός ελέγχει το παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Διαχρονικά. Στις πρόσφατες εκλογές της ΕΠΟ, συνεργάστηκε με τον ΠΑΟΚ και από κοινού στήριξαν την υποψηφιότητα, του Μάκη Γκαγκάτση, πρώην αντιπροέδρου του «δικεφάλου» του Βορρά και υιού του Βασίλη Γκαγκάτση.

Ο Παναθηναϊκός, επίσης, έχει κατακτήσει τα 22 από τα τελευταία 28 πρωταθλήματα στη χώρα μας. Αυτός ο σύλλογος είναι επίσης εκείνος που προσφάτως προσέλαβε τον «κορυφαίο» εξωδιοικητικό παράγοντα των τελευταίων ετών σε θέματα διαιτησίας, Ενώσεων και τα σχετικά, ωραία του αθλήματος στη χώρα μας και ενώ μέχρι πρότινος τον χαρακτήριζε ως «εγκληματία» και αρχηγό του «συστήματος».

O ισχυρός άνδρας του Παναθηναϊκού ανάγκασε τον Ολυμπιακό ως πρόεδρος της Super League να παίξει πριν δύο χρόνια ματς τίτλου με 30+ κρούσματα Covid σε μία κατάσταση αθέμιτου ανταγωνισμού και αλλοίωσης.

Απόλυτα λογικά, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός, ευνοείται ασύστολα, απροκάλυπτα και χυδαία από την φετινή διαιτησία. Το αντικανονικό γκολ του Αστέρα Τρίπολης έπρεπε να μετρήσει για δύο. Και η μπάλα απέξω. Η αγκαλιά του Ρέτσου στη μπάλα έπρεπε να μετρήσει για ένα «μήλο» και ο Ολυμπιακός να προηγηθεί.

Στις Σέρρες, ο Ντραγκόφσκι θα έπρεπε να απελαθεί και το πέναλτι του Μπετανκόρ να μετρήσει για τρία, καθώς ο Ισπανός φορ έχει υπογράψει με τον Ολυμπιακό. Αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε την εύνοια της διαιτησίας, θα ήταν σήμερα εκτός της πρώτης οκτάδας και θα πάλευε να αποφύγει τα play out.

Για να σοβαρευτούμε, πέρα από την τρέλα, με την οποία πάντα θα πρέπει να απαντάς στη τρέλα σε πρώτη φάση.

Όλη αυτή η φασαρία, όλη αυτή η συζήτηση περί εύνοιας του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη προκύπτει και έρχεται από το παρελθόν. Από τις εποχές που υπήρχε απαγόρευση να πάρει κάποιος πέναλτι ή αριθμητικό πλεονέκτημα εις βάρος του Ολυμπιακού. Δεν μπορούν να αποδεχθούν το «50-50». Τους ενοχλεί.

Όπως προφανώς είναι ενοχλητικό το ότι ο Ολυμπιακός έχει να νικήσει σε οκτώ σερί ντέρμπι και έχει μόνο μία νίκη στα τελευταία δεκαεπτά ματς, εδώ και τέσσερα χρόνια!

Όταν σε πεντακάθαρες φάσεις προκύπτει βιασμός της αλήθειας και της πραγματικότητας, όταν ανακαλύπτονται επαφές που δεν υπάρχουν και εξισώνονται ανόμοιες φάσεις, το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Παίζει λέει ο Παναθηναϊκός με παίκτη παραπάνω. Έπαιξε ναι σε έξι αναμετρήσεις. Καμία μα καμία δεν ήταν άδικη ή έστω συζητήσιμη. Κανείς αντίπαλος δεν φώναξε. Ήταν κρυστάλλινες. Απαγορεύεται;

Δεν «ουρλιάζουν» γιατί αδικήθηκαν. Το κάνουν επειδή ο Παναθηναϊκός πήρε αυτά που άξιζε από τον διαιτητή. Για την ακρίβεια από τον VAR. Ο Βίνσιτς για ακόμη μία φορά, σε ακόμη μία εν Ελλάδι διαιτησία, ήταν εχθρικός απέναντι στο Τριφύλλι. Η δουλειά του ήταν να δει την απευθείας αποβολή στον Κοστίνια, δουλειά του ήταν να δει το πέναλτι πάνω στον Ιωαννίδη. Δεν την έκανε. Ήταν κάκιστος.

Για σκεφτείτε να μην υπήρχε VAR. Ο Ολυμπιακός θα νικούσε 1-0, ο Παναθηναϊκός θα έμενε πίσω επτά πόντους και θα βυθιζόταν στην εσωστρέφεια. Πόσες και πόσες χρονιές το ίδιο έργο. Μόνο τα πρωτοσέλιδα των αντικειμενικών «εφημερίδων» για την καρδιά του πρωταθλητή, θα έλειπαν.

Ο Τζούρισιτς είναι σε προφανή θέση για γκολ. Το επιχείρημα πως θα τον προλάβει ο Τζολάκης δεν στέκει. Ο ένας πηγαίνει προς την μπάλα, ο άλλος έχει χάσει την ισορροπία του από τον Κοστίνια και έχει πέσει στο έδαφος. Σταματά να κινείται προς την μπάλα, πως γίνεται κανείς να σχολιάζει αυτή την φάση χωρίς να λογαριάζει την πτώση του παίκτη στο έδαφος και ενώ σπρίνταρε;

Λεπτομέρειες. Μέχρι και ο Κοστίνια σήκωσε τα χέρια φεύγοντας, σαν να ζητάει συγγνώμη από τον κόσμο, δεν διαμαρτυρήθηκε ούτε στιγμή. Μέχρι και ο Κάρμο παραδέχθηκε το πέναλτι. Τι συζητάμε;

Για το πέναλτι του Ανγκολέζου στον Ιωαννίδη, τι να πεις; Τον πατάει με τις τάπες στο πέλμα. Ο ορισμός της παράβασης. Ξαναλέμε το πρόβλημα, δεν είναι η δήθεν αδικία αλλά το γιατί ο Παναθηναϊκός πήρε αυτό που έπρεπε από τον VAR. Αν δεν την έχεις κλωτσήσει ποτέ σου την ρημάδα, δεν ξέρεις πως είναι το πάτημα με τις τάπες και πόσο πόνο μπορεί να σου προκαλέσει. Λεπτομέρειες...