Η ΑΕΚ, το... διπλό και οι υπόλοιποι!

Γιουβέντους - Τορίνο με πριμ 5%*, ακόμα καλύτερες αποδόσεις και 150+ ειδικά στοιχήματα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Ήρθε και το 2018... Ένας ακόμη χρόνος που βρίσκει όλους τους συμπατριώτες μας σε πολύ δύσκολες οικονομικές συγκυρίες και επί της ουσίας τη χώρα μας και πάλι, για έναν χρόνο ακόμη, σε βαθιά και σκληρή οικονομική κρίση, άρα και κοινωνική όπως συνηθίζει να προκαλεί το σοβαρό οικονομικό ζήτημα σε οποιαδήποτε χώρα το αντιμετωπίζει... Θέλει πολύ προσπάθεια απ' όλους μας να μη χαθεί η... μπάλα (ακόμη περισσότερο) και οφείλουμε -όσο μπορούμε ο καθένας από την πλευρά του- να βάλουμε στη ζωή μας περισσότερο (ουσιαστικά όμως) τη λέξη: αλληλεγγύη!!!

Δυστυχώς δεν μπορώ να αισιοδοξώ ότι θα ζήσουμε καλύτερα πράγματα γενικά σε αυτόν τον πλανήτη. Όσο συμβαίνουν πόλεμοι, όσο υπάρχουν πρόσφυγες, όσο δακρύζουν παιδικά μάτια, όσο η αδικία επικρατεί -με τις πλάτες των ισχυρών- του δίκαιου και όσο ο φθόνος, η κακία, η ανελευθερία και η μισαλλοδοξία επιβάλλονται και έχουν στο περιθώριο την αγάπη, την καλοσύνη, την ελευθερία και τον αλληλοσεβασμό, δεν είναι δυνατόν να μπορεί ο οποιοσδήποτε να αισιοδοξεί. Υπάρχει βέβαια μία τεράστια λέξη που θα διατηρεί πάντα το... φως στην άκρη του τούνελ και αυτή δεν είναι άλλη από την: Ελπίδα...

Προσωπικά από τούτο το χώρο, το δικό μας, θέλω να σας ευχηθώ καλή χρονιά με υγεία και μόνο ευχάριστα νέα στη ζωή σας σε όλη τη διάρκεια του 2018 (και ακόμη παραπέρα). Να έχετε όλους τους ανθρώπους που αγαπάτε κοντά σας, ειδικότερα τους πιο μεγάλους ηλικιακά και να είστε μαζί τους όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε. Έχουν ανάγκη να μας έχουν στη ζωή τους όσο και αν μας χάρηκαν στην περίοδο των γιορτών. Εμείς δίνουμε νόημα στις στιγμές τους, στη δική τους ζωή, όπως ακριβώς συνέβαινε όταν ήμασταν εμείς παιδιά, απλά τα δεδομένα ήρθαν τούμπα...

Ήρθε το νέο έτος λοιπόν και μαζί του το Σάββατο έρχεται και η επανέναρξη του πρωταθλήματος. Του πιο συναρπαστικού εδώ και πολλών – πολλών ετών εντός συνόρων το οποίο ακόμη δεν μπορεί να αντιληφθεί καλά ο ποδοσφαιρόφιλος κι αυτό διότι οι ομάδες (όχι όλες), εμείς από το χώρο των ΜΜΕ (σ.σ.: φυσικά και εγώ ο ίδιος ανάμεσα σε άλλους), αλλά και ο βρώμικος πρότερος βίος του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν το έχουν αναδείξει όσο και όπως θα έπρεπε (σ.σ.: το γεγονός ότι είναι ανταγωνιστικό). Θέλει όμως και χρόνο για να φύγει και να διαλυθεί μια για πάντα η καχυποψία!

Η ΑΕΚ του Χιμένεθ αγωνίζεται στο Αγρίνιο, η δεύτερη από τις συνολικά τρεις φορές σερί που θα παίξουν οι δυο ομάδες, με αντίπαλο τον Παναιτωλικό και θέλει να φύγει όπως το έπραξε λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Με ένα διπλό... Όχι ίσως το ίδιο εμφατικό, κοινώς σημειώνοντας τέσσερα γκολ όπως το έπραξε στον αγώνα Κυπέλλου εξασφαλίζοντας από το πρώτο ματς την πρόκριση στην προημιτελική φάση, αλλά οπωσδήποτε με ένα διπλό. Να μπει με το δεξί και να συνεχίσει να διεκδικεί την κατάκτηση του βασικού της στόχου που είναι το πρωτάθλημα, άσχετα αν συμμετέχει και στην Ευρώπη και στο Κύπελλο...

Έχει δίκιο ο Σεβιγιάνος τεχνικός όταν λέει στους ποδοσφαιριστές του ότι το ματς του Σαββάτου δεν θα έχει καμία σχέση με εκείνο του Κυπέλλου. Άλλωστε και μόνο τα τέσσερα γκολ που δέχτηκαν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας του Αγρινίου θα έχουν χτυπήσει σημαντικά τον εγωϊσμό τους, τη στιγμή που υπάρχει σημαντική ανάγκη για κατάκτηση βαθμών στην προσπάθεια για να εξασφαλιστεί η παραμονή στην κατηγορία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Όμως η ΑΕΚ έχει την ποιότητα, την ικανότητα και το βάθος να περάσει και πάλι από την έδρα του Παναιτωλικού, κάτι που δεν έκανε (για το πρωτάθλημα) τα προηγούμενα χρόνια (για να μην ξεχνιόμαστε).

Για να καταφέρει να τρέξει με τις ίδιες αξιώσεις σε τρεις διοργανώσεις η Ένωση χρειαζόταν ενίσχυση. Το έκανε ήδη (πάλι πολύ σημαντικό γεγονός όπως το περασμένο καλοκαίρι) και μάλιστα με τον Μανόλο Χιμένεθ να είναι (όπως έπρεπε) ο πρωταγωνιστής στο κομμάτι του σχεδιασμού αλλά και της υλοποίησης αυτού με τα deal που αφορούσαν τους Μασούντ (σ.σ.: αντί-Μάνταλος για τον οποίο ενημερωθήκατε αποκλειστικά απ' το gazzetta.gr στις 21 Νοεμβρίου και όχι στις 22) και Μοράν (σ.σ.: αντί-Γιόχανσον). Απομένει η εύρεση, τουλάχιστον αυτό αναζητείται, ενός ακραίου μεσοεπιθετικού. Ένα θέμα σημαντικό κατά την ταπεινή μου άποψη από τη στιγμή που το ζητάει και το θέλει ο Ισπανός προπονητής. Όμως ήδη οι προσθήκες είναι πολύ σημαντικές. Ειδικά αυτή του Ιρανού μεσοεπιθετικού που δεν χρειάζεται καν... ώρα προσαρμογής και θα δώσει πολλά και άμεσα στην ΑΕΚ.

Μου κάνει εντύπωση που την ίδια ώρα στους άλλους βασικούς διεκδικητές, στους υπόλοιπους ντε, μοιάζει να θεωρούν ότι έχουν διαθέσιμο χρόνο για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Ειδικά στον Ολυμπιακό με εντυπωσιάζει η κατάσταση που δημιουργήθηκε και όπως κι αν εξελιχθεί έκανε τον Τάκη Λεμονή και πάλι ευάλωτο και εύκολο προς αντικατάσταση. Σαφέστατα εκείνοι ξέρουν καλύτερα και δεν μπορείς να υποδεικνύεις σε κανέναν (και ειδικά σε αντίπαλο στρατόπεδο) πώς θα λειτουργεί. Όπως και στον ΠΑΟΚ φανταζόμουν ότι θα ήταν πιο έτοιμοι για τις προσθήκες τους μετά τα λάθη (που λένε οι ίδιοι) ότι έκαναν το καλοκαίρι.

Αυτά βέβαια, όπως και το πόσο σημαντικές μπορεί να αποδειχθούν οι προσθήκες, θα αποδειχθούν στο χορτάρι. Πουθενά αλλού... Όμως δεν γίνεται να το... παίζουμε συνέχεια «μάγκες» μετά τα αποτελέσματα, πρέπει να σημειώνουμε όσα μπορεί να παίξουν ρόλο (ίσως και όχι) στην διεκδίκηση του τίτλου.

Υγ: Βήμα – βήμα όπως το πάει η ΑΕΚ και με δεδομένο ότι στόχος είναι το πρωτάθλημα πρέπει να συνεχίσει το «κιτρινόμαυρο» ποδοσφαιρικό τμήμα. Το βασικό τώρα είναι να περάσει (πάλι)... αναίμακτα σε επίπεδο βαθμολογικής συγκομιδής η απουσία ξανά του Μανόλο Χιμένεθ από τον πάγκο της Ένωσης. Το έκανε με απόλυτη επιτυχία με τον Ουφάνο στα προηγούμενα ματς, δεν είναι εύκολο να συμβαίνει πάντα. Όπως δεν είναι εύκολο να παίζεις τρια σερί ματς με τον ίδιο αντίπαλο (σ.σ.: Παναιτωλικός) και να τα κερδίζεις όλα...

Υγ2: Αφού πρώτα γράφτηκαν χιλιάδες λέξεις από ρεπόρτερ και αρθρογράφους που ασχολούνται με τον ΠΑΟΚ για το θέμα ενδεχόμενων κινήσεων ενίσχυσης με παίκτες του Παναθηναϊκού που κάνουν προσφυγή (σ.σ: Χουλτ) χωρίς κανείς (από τον ΠΑΟ και τις υπόλοιπες ομάδες) να ασχοληθεί αν θα το κάνει, ή όχι ο ΠΑΟΚ (δικαίωμα του ήταν), ήρθε η τοποθέτηση του Ιβάν Σαββίδη να τελειώσει το θέμα. Έκανε ακριβώς ότι είχε κάνει από την πρώτη στιγμή ο Δημήτρης Μελισσανίδης και για μένα, κατά την άποψή μου τώρα που τέλειωσε το θέμα διότι τότε δεν είχα καν ασχοληθεί, έκανε πολύ σωστά που μιμήθηκε το αφεντικό της ΑΕΚ ο κ. Σαββίδης.

Υγ3: Η φωτογραφία που συνοδεύει τούτο το άρθρο είναι και ο λόγος που εκτός από το αγωνιστικό μπορεί να αισιοδοξεί η ΑΕΚ για την κατάκτηση του τίτλου. Τα αποδυτήρια παίζουν πάντα τεράστιο ρόλο σε ένα τέτοιο θέμα και στην Ένωση μπορούν να αισθάνονται υπέροχα με ότι έχουν δημιουργήσει με προσπάθεια και κόπο όλα αυτά τα χρόνια. Πραγματικά έχω καιρό να συναντήσω στο ρεπορτάζ τόσο δυνατά αποδυτήρια. Ένα τόσο υπέροχο κλίμα... Αύριο – μεθαύριο μπορεί να υπάρξει κάποιο ζήτημα, εννοώ ότι δεν είμαι Νοστράδαμος για να μπορώ να ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά έως και σήμερα είναι απίθανο το κλίμα των «κιτρινόμαυρων» αποδυτηρίων και αυτό είναι τέραστιο ατού πρωταθλητισμού...

Υγ4: Δεν είναι μόνο οι προσθήκες σημαντικές. Θεωρώ εξίσου σημαντικό το κομμάτι των ανανεώσεων που τρέχει και δουλεύει πολύ (και σωστά απ' όσο μαθαίνω) ο Νίκος Λυμπερόπουλος. Ποδοσφαιριστές όπως ο Τσιγκρίνσκι, ο Σιμόες, ο Χριστοδουλόπουλος, νωρίτερα ο Μάνταλος, ακόμη και ο Γιόχανσον, είναι ζητήματα που πρέπει να τρέξουν γιατί αφορούν το παραπάνω υστερόγραφο που αφορά τα αποδυτήρια και οι συγκεκριμένοι παίζουν σημαντικό ρόλο. Σ' αυτά τα ονόματα εγώ θα έβαζα και του Βράνιες που έχει μεν συμβόλαιο έως το 2019 αλλά καλό είναι να το πας από τώρα όπως με τον Σιμόες και να το τελειώνεις το θέμα. Ειδικά όσο υπάρχουν έντονα οι φήμες από το Βέλγιο για ενδιαφέρον της Άντερλεχτ για τον διεθνή Βόσνιο στόπερ της ΑΕΚ.

Υγ5: Είσαι πάντα εδώ... Μου λείπεις πολύ, διότι δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω, να συζητήσουμε για την ΑΕΚ τετ α τετ, να πιούμε ένα κρασί, όμως είσαι πάντα εδώ... Περνάνε τα χρόνια πατέρα μα ξέρεις πως έστω και χωρίς τη φυσική σου παρουσία εμείς εξακολουθούμε να τα λέμε. Πώς πέρασαν διάολε 5 χρόνια! Σα να ήταν χθες... Από κει ψηλά να είσαι υπερήφανος ξανά για την ΑΕΚ... Κι ελπίζω να σε κάνουμε κι εμείς, η οικογένειά σου, να αισθάνεσαι το ίδιο. Σ' αγαπώ πολύ, για πάντα! Καλό ταξίδι και στον «Μίστερ» Γκέραρντ και καλή δύναμη και κουράγιο στα αγαπημένα του πρόσωπα...