Μια Superleague που μοιάζει με αριθμητήριο: Σχεδιάζουν πρωτάθλημα 20 ομάδων

Και τώρα που ολοκληρώθηκε η σεζόν 20017-'18 είναι η κατάλληλη στιγμή να αναρωτηθούμε όλοι εμείς αν θα υπάρξει η σεζόν 2018-'19, και ειδικότερα αν θα υπάρξουν πρωταθλήματα στις επαγγελματικές κατηγορίες. Στη στιγμή της συζήτησης δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα υπάρξει η Superleague 2018-'19 και η Football League 2018-'19. Διότι όσο δεν εξασφαλίζεται τηλεοπτική στέγη για την συντριπτική πλειονότητα των ομάδων της Superleague και όσο δεν υπάρχει τηλεοπτική στέγη για την Football League ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για το πότε, πώς και με πόσους συμμετέχοντες θα ξεκινήσουν τα δύο πρωταθλήματα στη νέα σεζόν.

Ενα μήνα πίσω, καταγράφοντας τη στιγμή, ανέφερα τα σχετικά με την προσπάθεια του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη να πείσει τον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου να υλοποιήσει την ιδέα του για την αναδιάρθρωση των κατηγοριών προκειμένου να προκύψουν τρεις επαγγελματικές κατηγορίες, σχολιάζοντας ότι ακριβώς επειδή όλα είναι στον αέρα και στη ζύμωση ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για τον αριθμό των κατηγοριών, τον αριθμό των ομάδων και τα κριτήρια επιλογής μέσα από τα οποία θα προκύψουν οι συμμετέχουσες σε κάθε κατηγορία. Τριάντα ημέρες μετά η κατάσταση δεν διαφέρει πολύ. Ολα είναι στον αέρα. Αν κανείς εξαιρέσει ότι στην τελευταία του συνεδρίαση, στις 11 Μαΐου, το διοικητικό συμβούλιο της Superleague όρισε ως ημερομηνία έναρξης του επόμενου πρωταθλήματος την 25η Αυγούστου, δεν υπάρχει απολύτως κανένα άλλο στοιχείο που να δείχνει ή να πείθει ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να ξεκινήσει το επόμενο πρωτάθλημα.

Τι κάνουν αυτή την περίοδο οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ, δηλαδή οι συνέταιροι της Superleague; Οσοι έχουν εξασφαλίσει τηλεοπτικό συμβόλαιο για την επόμενη σεζόν προχωρούν ήδη στον αγωνιστικό σχεδιασμό, αφού έχουν μια σχετική βεβαιότητα ότι θα εισπράττουν, δηλαδή ότι θα είναι υπαρκτό το μεγαλύτερο προσδοκώμενο έσοδό τους, δηλαδή το αντίτιμο της παραχώρησης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Οσοι δεν έχουν εξασφαλίσει τηλεοπτικό συμβόλαιο “παίζουν άμυνα”, δηλαδή δεν προχωρούν σε “ακριβές” μεταγραφικές κινήσεις, και περιμένουν. Τι, ή μάλλον ποιον περιμένουν οι “άστεγοι”, και μαζί τους και οι “στεγασμένοι”, τώρα που έχουν και αυτοί συνειδητοποιήσει ότι το επόμενο πρωτάθλημα θα ξεκινήσει μόνο αν έχουν στεγαστεί τηλεοπτικά και οι υπόλοιποι; Περιμένουν τον υφυπουργό Αθλητισμού, ο οποίος, όπως καιρό τώρα έχουμε όλοι αντιληφθεί, έχει εξελιχθεί σε υπουργό Ποδοσφαίρου. Περιμένουν από τον Βασιλειάδη να δώσει τη λύση, δηλαδή να τους δώσει τα λεφτά που τους λείπουν, αυτά που δεν έχουν εξασφαλίσει όσοι παραμένουν άστεγοι.

Προτού συνεχίσω, και επειδή είναι πολύ πιθανό να μην παρακολουθείς τις εξελίξεις ή να έχεις μπερδευτεί, να σου πω ότι “άστεγες” τηλεοπτικά παραμένουν 7 ΠΑΕ από αυτές που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην επόμενη Superleague: Ξάνθη, Παναθηναϊκός, Ατρόμητος, Παναιτωλικός, Απόλλων, Λαμία, Αρης. Και μεταξύ των 6 υπάρχει, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, μια υπογεγραμμένη συμφωνία που τους δεσμεύει να στεγαστούν όλοι μαζί. Με εξαίρεση την Ξάνθη, που έμεινε εκτός αυτής της δέσμευσης, κάθε μια εκ των υπολοίπων ομάδων έχει δεσμευτεί δια υπογραφής ότι θα πληρώσει μια μεγάλη αποζημίωση προς τις υπόλοιπες ομάδες αν υπογράψει μόνη της τηλεοπτικό συμβόλαιο.

Αν επιχειρούσε κανείς να προσεγγίσει την υπόθεση με την λογική, θα εκτιμούσε ότι από τη στιγμή που ο Βασιλειάδης κάλεσε τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ και τους έδειξε τον δρόμο και τον τρόπο προκειμένου αυτοί να “κλειδώσουν” ένα εγγυημένο ετήσιο αντίτιμο δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο ο υφυπουργός Αθλητισμού “ανακάλυψε” χάρη στην υπεραπόδοση του Τζόγου στα έσοδα του κράτους και το εξασφάλισε από την κυβέρνησή του για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ θα έπρεπε να έχουν “κόψει το λαιμό τους” στη διάρκεια των τελευταίων περίπου 40 ημερών για να φτιάξουν ένα σχέδιο που θα είναι συμβατό με την ιδέα περί αναδιάρθρωσης των κατηγοριών και να το παρουσιάσουν στον υφυπουργό Αθλητισμού. Μέχρι στιγμής συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: δηλαδή αντί να “κυνηγάνε” οι επιχειρηματίες του ποδοσφαίρου τον Βασιλειάδη για να του παρουσιάσουν σχέδιο και τρόπους για να ξεπεραστούν όλα τα πιθανά σοβαρά εμπόδια και να φτάσουν στην υλοποίηση ενός σχεδίου ανασυγκρότησης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, είναι ο υφυπουργός Αθλητισμού αυτός που τους “κυνηγάει” και προσπαθεί να βρει λύσεις και να ξεπεράσει εμπόδια.

Είναι τέτοια η επιθυμία της κυβέρνησης να βρει μια λύση προκειμένου να μην τιναχτεί στον αέρα το ποδόσφαιρο και είναι τέτοια η απόγνωση του Βασιλειάδη, που έφτασε να αποταθεί ο υφυπουργός Αθλητισμού στις FIFA και UEFA και να τους ζητήσει να επιβάλουν αυτές μέσω ΕΠΟ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο την αναδιάρθρωση, αλλά οι διοικήσεις των διεθνών συνομοσπονδιών αρνήθηκαν να την επιβάλουν.

Κάπως έτσι έχουμε φτάσει στο σήμερα, δηλαδή περίπου 3 μήνες μακριά από την προγραμματισμένη πρεμιέρα του επόμενου πρωταθλήματος της Superleague με τις περίπου μισές ομάδες να δηλώνουν ότι αν δεν εξασφαλίσουν το συντομότερο τηλεοπτικό συμβόλαιο δεν θα “κατέβουν” στην πρεμιέρα. Και έχουν απομείνει ο Βασιλειάδης με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Superleague Βασίλη Γκαγκάτση, ο οποίος όμως δεν έχει την δικαιοδοσία για να πάρει αποφάσεις και να μιλά δεσμευτικά εξ ονόματος όλων των ΠΑΕ, να προσπαθούν για μια λύση που θα καλύπτει τις επαγγελματικές κατηγορίες για την ερχόμενη σεζόν, δεδομένου ότι είναι πλέον πολύ αργά για αναδιάρθρωση κατηγοριών. Για ακόμη μια φορά όμως σημειώνω ότι τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί, ακόμη και πρωτάθλημα με περισσότερες των 16, δηλαδή ακόμη και πρωτάθλημα με 20 ομάδες, το οποίο θα λειτουργήσει ως ενδιάμεσο βήμα για την αναδιάρθρωση, από την οποία θα προκύψουν οι τρεις κατηγορίες (Superleague 1, Superleague 2 και football league). Φυσικά μέσα σε όλες αυτές τις συζητήσεις των ζυμώσεων μετέχουν και οι NOVA, ΕΡΤ, δεδομένου ότι αυτές είναι που θα μεταδώσουν το πρωτάθλημα των 20 ομάδων, αν γίνει τέτοιο, την ερχόμενη σεζόν. Και βέβαια για όλα αυτά ενημερώνονται οι διοικήσεις των μεγάλων ομάδων, στις οποίες ο Βασιλειάδης δίνει μεγαλύτερη σημασία από όση δίνει στην διοίκηση του εθνικού ποδοσφαίρου, δηλαδή την ΕΠΟ.

Ολο αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο αυτή την εποχή ακούγεται ως αδιανόητο στα αφτιά της συντριπτικής πλειονότητας των υπόλοιπων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών αγορών. Κι αυτό που συμβαίνει με τον υφυπουργό Αθλητισμού και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι ανήκουστο. Η ποδοσφαιρική είναι πιθανότατα η μοναδική ελληνική αγορά που βλέπει την κυβέρνηση να την κυνηγά για να της δώσει λύση στα προβλήματά της αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Είναι ασύλληπτο για τον κοινό νου το γεγονός ότι η κυβέρνηση τους δίνει μια λύση με εγγυημένα έσοδα και αυτοί, του ποδοσφαίρου κοιτάζουν τον γάιδαρο που τους χαρίζεται στα δόντια, βάζουν όρους, αρνούνται να συμβιβαστούν και – το χειρότερο – δεν εμφανίζουν όλοι μαζί μια συγκροτημένη και ρεαλιστική αντιπρόταση που θα οδηγεί στην εξασφάλιση της διεξαγωγής των επόμενων πρωταθλημάτων.

Αυτά προς το παρόν, μέχρι το επόμενο update. Το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν σε αφήνει να πλήττεις ποτέ. Και οι πράξεις με το αριθμητήριο, μέχρι να καταλήξει η ζύμωση στο αποδεκτό από όλους και βολικό για όλους νέο σχήμα του πρωταθλήματος συνεχίζονται.