Η ερμηνεία (πρέπει να) προηγείται της απόφασης

Τελικά η πληγή του φθινοπώρου εξαπλώθηκε σε τόσο έντονο βαθμό, σε σημείο να μολύνει ακόμη και τα υγιή κομμάτια του Άρη. Δεν εξηγούνται διαφορετικά οι συμπεριφορές που υποδηλώνουν αδιαφορία, η εικόνα μιας ομάδας που λειτουργεί σαν φοβισμένο παιδί σε άγνωστο περιβάλλον και κατ’ επέκταση τα διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα που οδήγησαν τον κόσμο στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Ο Άρης δείχνει να είναι βαθύτατα άρρωστος και η ισχυρή φαρμακευτική αγωγή μοιάζει πλέον αναπόφευκτη, όπως επίσης και τα διαζύγια με παίκτες οι οποίοι κάνουν αγγαρεία και δείχνουν ότι δεν εμπνέονται από το περιβάλλον.

Το κακό είναι ότι αυτές οι βαθιές τομές θα γίνουν υπό το καθεστώς έντονης πίεσης και απροσδιόριστου επιπέδου οργής τόσο από τους φίλους της ομάδας όσο και από αυτούς που θα αποφασίσουν. Εκεί που ο χρόνος ήταν ο βασικός σύμμαχος για όλους, πλέον είναι ο μεγαλύτερος εχθρός. Γιατί ένα πλάνο λειτουργίας της ομάδας (για τον δεύτερο γύρο του Πρωταθλήματος) ήδη πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων και καταστρώθηκε ένα άλλο το οποίο περιλαμβάνει εκκαθαρίσεις και μεταγραφές. Κοινώς, αναθεώρηση αποφάσεων σε όλα και για όλους.

Αν ο Θόδωρος Καρυπίδης άκουγε τα πέριξ θα είχε ήδη προχωρήσει στη… λύση της συνεργασίας και με τους δύο στενούς συνεργάτες του, αλλά απέρριψε αυτό το σενάριο. Δεν έχει εξάλλου άλλη επιλογή. Ο Σάββας Παντελίδης προσλήφθηκε στην τεχνική ηγεσία διότι εκτιμήθηκε, από τον αθλητικό διευθυντή της ΠΑΕ, Ντίνο Διαμαντόπουλο, ότι η ομάδα (επί Ερέρα) όχι μόνο δεν παρουσίαζε εξέλιξη, αλλά ήταν σε πτωτική πορεία. Σημειώθηκε ότι ο Έλληνας τεχνικός θα έπαιρνε από τους ποδοσφαιριστές αυτό που δεν μπορούσε να εισπράξει ο προκάτοχός του. Μέχρι στιγμής συμβαίνει το αντίθετο. Ο Άρης - ανά παιχνίδι - όχι μόνο δεν κερδίζει παίκτες, αλλά χάνει…

Το ερώτημα είναι… «τι κάνεις σ’ αυτήν την περίπτωση;». Η απόφαση υποστήριξης που έλαβε ο Καρυπίδης είναι αναπόφευκτη και λογική. Θα ήταν εντελώς ασόβαρο αν (τώρα) έπραττε το αντίθετο. Γιατί έξω δεν σκάει ο τζίτζικας, αλλά χρειάζεται πανωφόρι για να αντέξεις στο κρύο. Και το ρίσκο σε τόσο σοβαρές αλλαγές, εν μέσω της αγωνιστικής χρονιάς, ισοδυναμεί με αυτοκτονία.

Αυτό σημαίνει ότι παρά την οικονομική ζημία που υπέστη από τον αποκλεισμό στο Κύπελλο Ελλάδας (σ. σ. υπολογίζεται περίπου στο μισό εκατομμύριο ευρώ), ο Καρυπίδης αποφάσισε να βάλει το χέρι στην τσέπη για να έρθουν πιο ποιοτικοί παίκτες. Το μέγεθος της επένδυσης θα εξαρτηθεί και από το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με τους τωρινούς παίκτες.

Αυτή η ιστορία δεν είναι τόσο απλή. Παραδείγματος χάρη. Αν ένας παίκτης έχει κάνει κακό πρώτο μισό του Πρωταθλήματος, δεν έχει στα χέρια του προτάσεις από άλλες ομάδες και ταυτόχρονα έχει ισχυρό συμβόλαιο δεν θα φύγει για… δύο μελομακάρονα και τρεις κουραμπιέδες. Καλές λοιπόν οι εικασίες και οι απαιτήσεις, αλλά το πράγμα είναι πολύ πιο περίπλοκο απ’ ότι φανταζόμαστε.

Και το πλάνο που είχε καταστρωθεί στον Άρη δεν περιλάμβανε τόσο βαθιές τομές, αλλά παροχή χρόνου στους παίκτες, με την ταυτόχρονη ελάφρυνση του ρόστερ με τους παίκτες που ήταν εκτός rotation. Οι καταστάσεις έριξαν κι άλλα ονόματα στο τραπέζι.

Πέρα όμως από τις αποδεσμεύσεις που βρίσκονται σε καθεστώς δρομολόγησης, θα πρέπει να αναζητηθούν και κάποιες αιτίες. Θα πρέπει να ερμηνευτούν συμπεριφορές και να αναζητηθούν οι λόγοι.

Γιατί δεν είναι λογικό να φανερώνουν κακή αγωνιστική συμπεριφορά παίκτες με ένσημα ετών σε Πρωταθλήματα υψηλότερου επιπέδου από το ελληνικό, οι οποίοι μάλιστα αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά και εξελίχθηκαν σε αδύναμοι κρίκοι. Γιατί επίσης διαπιστώνεται τρομακτική πτώση στην απόδοση παικτών οι οποίοι στις πρώτες αγωνιστικές είχαν πείσει για την ικανότητά τους. Γιατί, τέλος, αντί βελτίωσης η ομάδα παρουσιάζει εικόνα αποσύνθεσης.

Γενικώς, η ερμηνεία πρέπει να προηγείται της απόφασης. Κι αν δεν είσαι σε θέση να απαντήσεις για το «πώς», το «πότε», το «που» και κυρίως… για το «γιατί», τότε είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις. Προσωπικά διαπίστωσα ότι ο Άρης έπαψε – σε επίπεδο αγωνιστικού τμήματος – να έχει το δέσιμο των πρώτων αγώνων. Το πρόβλημα δεν είναι η ποιότητα, αλλά οι αντιδράσεις. Μια πολύ ποιοτική ομάδα μπορεί να αποτύχει, όταν ο ένας δεν «αγαπά» τον άλλον, δεν σκίζεται για να καλύψει το λάθος του συμπαίκτη του, δεν χαίρεται με την επιτυχία του, αλλά χαμογελάει με την αποτυχία του. Όταν επίσης κάποιοι παίκτες νομίζουν ότι έχουν… μπάρμπα στην κορώνη κι άλλοι πιστεύουν ότι είναι τα θύματα μιας λανθασμένης απόφασης.

Κάποια από τα παραπάνω φαίνονται στον τωρινό Άρη από χιλιόμετρα. Το κακό είναι ότι είτε δεν έγιναν αντιληπτά στον χρόνο που έπρεπε είτε προτιμήθηκε να κρυφτούν κάτω από το χαλάκι με τις σημερινές συνέπειες. Πλέον όμως, λάθη δεν επιτρέπονται.