ΑΕΚ - ΠΑΟΚ: Την διαφορά την έκανε ο πάγκος

Η αποβολή του Λέο Ζαμπά και η στρατηγική που επέλεξε ο Ραζβάν Λουτσέσκου στη διαχείριση της κατάστασης που διαμορφώθηκε στο 32'ο λεπτό του ΑΕΚ – ΠΑΟΚ αφαίρεσαν πολλές διαστάσεις από ένα ντέρμπι που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Η συνέχεια του ματς δεν ήταν αδιάφορη, και η μελέτη της συμπεριφοράς των δύο ομάδων οδήγησε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα, αλλά το γεγονός παραμένει: πρώτοι εμείς, οι θεατές, χάσαμε την ευκαιρία να ζήσουμε μέχρι το φινάλε ένα παιχνίδι που μέχρι εκείνη τη στιγμή υποσχόταν ότι θα ήταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ενδεχομένως πιο γεμάτα ματς της σεζόν.

Μετά το 32', με παίκτη λιγότερο, ο Λουτσέσκου επέλεξε να αφήσει τη μπάλα στην ΑΕΚ και να στήσει την ομάδα του στα 20-25 μέτρα από την εστία του. Η στρατηγική του ήταν απλή: δείχνοντας εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα της ομάδας του στη φάση της άμυνας, ο Ρουμάνος προπονητής είχε την ιδέα να φράξει τον κεντρικό άξονα ώστε να υποστηρίξει παντοιοτρόπως τους δύο κεντρικούς μέσους του (Σάκχοφ και Μαουρίτσιο) και να καλύψει την φυσική αδυναμία τους να αμυνθούν αποτελεσματικά αλλά και να μειώσει τα πλεονεκτήματα που έδινε στην ΑΕΚ η υπεραριθμία της στη μεσαία γραμμή. Με την τακτική του Λουτσέσκου ο ΠΑΟΚ οδηγούσε διαρκώς τη μπάλα στα πλάγια, σπρώχνοντας την ΑΕΚ στην επιλογή να επιτεθεί με πλαγιοκοπήσεις ή με διαγώνιες μακρινές μεταβιβάσεις. Η εμπιστοσύνη του Λουτσέσκου στο τρίο Πασχαλάκης – Βαρέλα – Κρέσπο έφερνε στο μυαλό του παρατηρητή την εμπιστοσύνη του Αντόνιο Κόντε ή του Μαξ Αλέγκρι στο τρίο Μπουφόν – Κιελίνι – Μπονούτσι. Η ηρεμία του προπονητή όσο παρακολουθούσε την ΑΕΚ να επιχειρεί αυτά τα 47 γεμίσματα που καταγράφηκαν στα στατιστικά δεδομένα του ντέρμπι προφανώς μεταδιδόταν σε αυτούς που στέκονταν για να αμυνθούν στο τερέν. Η ομάδα ένιωθε ότι ο προπονητής της την εμπιστεύεται. Και παρέμεινε ήρεμη και συγκεντρωμένη, τουλάχιστον μέχρι το 74' που βρήκε η ΑΕΚ το γκολ με τον Πόνσε μετά από μια σέντρα του Λιβάγια που έσπασε την ρουτίνα της αστοχίας (28 άστοχες – 8 εύστοχες σέντρες είχε η ΑΕΚ). Η ηρεμία, που τον βοηθά να παραμένει συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του και προσηλωμένος στο πλάνο του, είναι ένα από τα σήματα κατατεθέντα του ΠΑΟΚ της σεζόν 2018-'19 και αποτελεί μια κύρια εξήγηση για την βαθμολογική θέση του. Κι αυτή η ηρεμία οφείλεται πρωτίστως στην εμπιστοσύνη που δείχνει ο προπονητής στους ποδοσφαιριστές του. Τα αποδυτήρια είναι ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια του ΠΑΟΚ. Και τα αποδυτήρια είναι η βάση για τον πρωταθλητισμό.

Η ΑΕΚ φρόντισε να του την κάνει, του ΠΑΟΚ, πιο εύκολη τη ζωή στο τερέν του ΟΑΚΑ από όσο αυτή έμοιαζε στο 32'ο λεπτό, κατά την αποχώρηση του Ζαμπά. Του πήρε λίγο χρόνο, αλλά από την αρχή του β' ημιχρόνου ο Μαρίνος Ουζουνίδης έφυγε από το 3-5-2, πήγε στο 4-4-2 και έφερε στο ματς τον Κρίστισιτς προκειμένου να δώσει στήριγμα στον Αλεφ και να αναπτύξουν μαζί τις επιθέσεις της ΑΕΚ προκειμένου να κατορθώσουν να παίξουν κάθετα. Κι ενώ αυτό είχε αρχίσει να λειτουργεί, χάρη και στις κινήσεις των Μπακασέτα – Μάνταλου στον κεντρικό άξονα, ο Ουζουνίδης δεν είχε την υπομονή να το δει να εξελίσσεται. Στο 60' απέσυρε τον Αλεφ (με 90% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις) για να φέρει στο παιχνίδι τον Μπογέ, επαναφέροντας την ΑΕΚ στην προηγούμενη κατάσταση αδυναμίας να εκμεταλλευτεί με μια κάθετη πάσα ακριβείας την διαγώνια κίνηση κάποιου επιθετικού της και αφαιρώντας από το παιχνίδι της την “δίνω και φεύγω” διάσταση με την αποχώρηση ενός μέσου που είχε την ικανότητα να συνδυαστεί με τον Κρίστισιτς ή με κάποιον εκ των Μάνταλου – Μπακασέτα στον κεντρικό άξονα για να παίξουν κάθετα και να εκμεταλλευτούν την φυσική αδυναμία που είχε αυτή η δεκάδα του ΠΑΟΚ στο κέντρο στη φάση της άμυνας.

Η ΑΕΚ είχε μαχητικό πνεύμα, είχε συγκέντρωση στην εκτέλεση του πλάνου, είχε ένταση, κυριάρχησε στις μονομαχίες, αλλά δεν κατάφερε να βγει νικήτρια από το τερέν επειδή ήταν προβλέψιμη και επειδή επέλεξε να επενδύσει όλο το επιθετικό της παιχνίδι πάνω στην μεγαλύτερη αμυντική αρετή του ΠΑΟΚ σηκώνοντας την μπάλα ψηλά από τα πλάγια.

Τι λέει για τον ΠΑΟΚ αυτό το ντέρμπι; Του επιβεβαιώνει ότι έχει έναν πραγματιστή προπονητή που έχει την ικανότητα να μεταδίδει εμπιστοσύνη στους ποδοσφαιριστές του αλλά και να μην χάνει ποτέ την συγκέντρωσή του στην ανάλυση των δεδομένων του παιχνιδιού. Και του λέει επίσης ότι ο συνδυασμός ικανότητας και εμπειρίας των ποδοσφαιριστών του δημιουργεί ή συντηρεί την προοπτική να κόψει το νήμα στην κούρσα.

Τι λέει στην ΑΕΚ το ντέρμπι; Οτι δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένη και ικανή να γίνεται απρόβλεπτη και δύσκολα αντιμετωπίσιμη από έναν αντίπαλο με ποιότητα. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη ενός ποιοτικού εξτρέμ με ικανότητα στην προσωπική μονομαχία. Στην διάρκεια της σεζόν η ΑΕΚ δεν έχει εξελίξει το παιχνίδι της, δεν έχει μάθει να αναπτύσσεται κάθετα, κι ακριβώς αυτό είναι που πλήρωσε το βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ.