Τον παρέσυρε το ρέμα

Αν τα πρώτα 25 αγωνιστικά λεπτά αποτέλεσαν μια μορφή έκπληξης με την καθολική κυριαρχία του Αρη (έναντι του Ολυμπιακού) στο Καραϊσκάκη, κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το τελικό αποτέλεσμα. Γιατί το 4-1 μάλλον είναι αρκετά πλασματικό σε σύγκριση με την πραγματική εικόνα αλλά και προϊόν ποδοσφαιρικής αφέλειας, όπως σωστά επισήμανε ο Σάββας Παντελίδης. Γιατί, αν υπάρχει ένα στοιχείο που χαρακτήρισε τον Άρη στο Φάληρο, αυτό ήταν η αφέλεια και η έλλειψη εξυπνάδας.

Μόνο έτσι μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός ότι α) δεν εκμεταλλεύτηκε την τακτικό ρίσκο που πήρε ο Μαρτίνς ανεβάζοντας πολύ ψηλά την άμυνά του και δίνοντας τη δυνατότητα στον Αρη να φεύγει στον χώρο και β) δεν μετουσίωσε καμία από τις έξι τελικές προσπάθειές του (σ’ αυτό το διάστημα) οι οποίες μάλιστα θα μπορούσαν να ήταν περισσότερες αν σε δύο περιπτώσεις, Λάρσον και Φετφατζίδης έκαναν σωστό κοντρόλ ή αν ο Γιουνές έβλεπε την πάσα στον δεύτερο. Βέβαια, οι υποθετικές συζητήσεις στον επαγγελματικό αθλητισμό είναι σαν τη σταγόνα στον ωκεανό, προκαλούν μηδαμινό θόρυβο, αλλά αναδεικνύουν το μέγεθος της ευκαιρίας που έχασε ο Αρης στο Καραϊσκάκη.

Είχε τρομερή δυνατότητα να ποτίσει με πίεση κάθε κύτταρο του οργανισμού του Ολυμπιακού και στο αρνητικό κλίμα που κυριαρχεί στους Πειραιώτες από την αποτυχημένη φετινή σεζόν, να τους υποβάλλει σε ορειβασία δίχως οπτική της κορυφής. Κι όμως, ο Αρης όχι μόνο δεν κατάφερε να μετουσιώσει το εξαιρετικό πρώτο 25πτο, αλλά έδειξε ότι παρασύρθηκε, έχασε τις δομές του κι άφησε την αγωνιστική ταυτότητά του εκτός των τεσσάρων γραμμών. Σε σημείο μάλιστα, ο ίδιος ο Παντελίδης, είδε το πλάνο του να εφαρμόζεται από τον Ολυμπιακό ο οποίος είχε αποτελεσματική transition επίθεση, σημάδεψε τον Ποντένσε και εκμεταλλεύτηκε την κακή παρουσία των μπακ. Ο τελευταίος είχε ως σύμμαχο και την τύχη, αλλά κι αυτή είναι κομμάτι του ποδοσφαίρου.

Γιατί πριν τον χθεσινό αγώνα, ο Ολυμπιακός παρήγαγε 17.2 τελικές προσπάθειες κατά μέσο όρο στο γήπεδό του. Απέναντι στον Άρη περιορίστηκε στις επτά, αλλά στα τρία από τα τέσσερα τέρματα που σημείωσε η μπάλα κόντραρε (δις) στον Βέλεθ αλλά και στον Βαλεριάνο.

Η αφέλεια ήταν ο βασικός συνοδοιπόρος του Αρη στο Καραϊσκάκη με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το τρίτο γκολ του Ολυμπιακού, πριν καν συμπληρωθούν δέκα δευτερόλεπτα από τη σέντρα των «ερυθρολεύκων» έπειτα από τη μείωση του σκορ από τον Μαρτίνες. Εκεί… καταπίνεις στην μπάλα στην πρώτη αντίδραση και στη συνέχεια επενδύεις στην πίεση του αντιπάλου. Αντ’ αυτού, ο Αρης έδωσε τη δυνατότητα στον πιο δραστήριο παίκτη του Ολυμπιακού (σ. σ. Ποντένσε) να αλωνίσει, να φθάσει σε θέση εκτέλεσης και να «τελειώσει» το παιχνίδι, ανεξαρτήτως του ότι η μπάλα κόντραρε στον Βέλεθ.

Πάμε στο δια ταύτα. Η βαριά ήττα στο Καραϊσκάκη δεν ακυρώνει ό,τι προηγήθηκε, δείχνει όμως ότι τα πόδια θα πρέπει να προσγειωθούν στο έδαφος και κυρίως, να θυμηθούν άπαντες τι έκαναν στο προηγούμενο διάστημα και παρουσίαζε αποτελεσματικότητα η ομάδα. Δεν αλλάζει επίσης τις ισορροπίες για τον Άρη, ούτε τον απομακρύνει από τον στόχο της εξόδου στην Ευρώπη. Αυτό το εισιτήριο βρίσκεται στα δικά του χέρια βάσει προγράμματος αλλά και της (μέχρι στιγμής) αγωνιστικής εικόνας του.

Γιατί στις έξι αγωνιστικές που απομένουν θα υποδεχθεί στο «Κλεάνθης Βικελίδης» τους Απόλλωνα Σμύρνης, ΟΦΗ, Ατρόμητο και Ξάνθη, ενώ μακριά από τη Θεσσαλονίκη θα αντιμετωπίσει τους Παναθηναϊκό, Παναιτωλικό. Η αξιοποίηση των εντός έδρας αγώνων είναι αρκετή για την κατάληψη της 5^ης θέσης, το κάτι παραπάνω μπορεί να δώσει και την 4^η καθώς ο Ατρόμητος έχει εξαιρετικά δύσκολο πρόγραμμα παίζοντας και με τους ΑΕΚ, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.

ΥΓ: Ο Τάσος Σιδηρόπουλος απέδειξε ότι είναι κακός διαιτητής γιατί δεν απέβαλε τον Γκιγιέρμε για τη σκαριά στον Σιώπη στο 24^ο λεπτό και μετά προσπάθησε να διορθώσει το λάθος με λάθος, στη φάση όπου ορθώς ζήτησε πέναλτι ο Ολυμπιακός, στο χέρι του Βέλεθ. Στην ίδια φάση, προηγήθηκε καταφανέστατο φάουλ στον Ματίγια. Αν δεν είδε τίποτε στις δύο συγκεκριμένες φάσεις, ξεκάθαρα, είναι ακατάλληλος.