Καντουρί: «Ο Κούγιας με κάλεσε στη Μύκονο»! (vid)

Ο Μαροκινός μέσος του ΠΑΟΚ παραχώρησε μια μεγάλη συνέντευξη στο εξωτερικό, όπου αναφέρεται σε πολλά περιστατικά που έχουν σημαδέψει την καριέρα του και την παρουσία του στην Ελλάδα.

Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στην κατάκτηση του νταμπλ, τη Νάπολι, αλλά και το περιστατικό με τον Αλέξη Κούγια στον προ τριετίας αγώνα με την Λάρισα.

Αναλυτικά ο Ελ Καντουρί είπε:

- Είδαμε απίστευτα videos από την φιέστα του πρωταθλήματος. Πώς έζησες αυτήν την εμπειρία;

«Ήταν κάτι μοναδικό. Ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα μετά από 34 χρόνια. Δεν μπορώ να σου εξηγήσω το… πάρτι που στήθηκε, υπήρχε μια τεράστια χαρά και ικανοποίηση. Ήταν ο πρώτος τίτλος πρωταθλήματος για μένα. Αν και ξεκινήσαμε με μείον δύο βαθμούς τη σεζόν. Καταφέραμε να… σβήσουμε την τιμωρία και να τερματίσουμε αήττητοι. Οπότε το αξίζαμε δίχως δεύτερη κουβέντα. Και την προηγούμενη σεζόν από αυτήν αξίζαμε το πρωτάθλημα αλλά προέκυψαν κάποια θέματα με τον πρόεδρο και τις ομοσπονδίες και χάσαμε κάποια παιχνίδια χωρίς να τα παίξουμε. Οπότε είχαμε και εμείς και ο κόσμος μας μεγάλη χαρά…».

- Δύο τίτλοι για τον ΠΑΟΚ, μαζί με το Κύπελλο…

«Είχαμε κερδίσει και πέρσι το Κύπελλο. Το πρωτάθλημα ήταν κάτι το ξεχωριστό».

- Βρίσκεσαι ήδη δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ, πώς κυλάει αυτό το διάστημα;

«Σε προσωπικό επίπεδο, η Θεσσαλονίκη είναι μια φανταστική πόλη, μια υπέροχη πόλη. Ο καιρός, η θάλασσα. Οι οπαδοί μας είναι απίστευτοι και αρέσει πολύ και στα παιδιά μου. Αναφορικά με την ομάδα, αντιμετώπισα κάποιους τραυματισμούς που δεν είχα προηγουμένως που με πήγαν κάπως πίσω. Σε αυτά τα δύο χρόνια, όμως, κέρδισα δύο Κύπελλα και ένα πρωτάθλημα, οπότε θα έλεγα πως είναι θετικό το πρόσημο».

- Είδαμε ένα περιστατικό με τον πρόεδρο μιας ελληνικής ομάδας να προσπαθεί να σε φτύσει. Το ποδόσφαιρο θεωρητικά πρέπει να δίνει ωραία μηνύματα. Τι θα έλεγες σε κάποιον που παρακολούθησε το στιγμιότυπο;

«Με έφτυσε! Ήταν κάτι που μου συνέβη για πρώτη φορά. Υπήρχαν κάποιες λογομαχίες στο τέλος του παιχνιδιού. Δεν γνωρίζω καλά τι έγινε… Νόμιζα ήταν κάποιος από το τιμ του προπονητή. Είδα κάποιον να έρχεται από πίσω και να με φτύνει. Στην αρχή νόμιζα πως είναι ο φυσιοθεραπευτής γιατί φορούσε φόρμα. Στη συνέχεια, στα αποδυτήρια έμαθα πως ήταν ο πρόεδρος, ο οποίος αποβλήθηκε. Συναντηθήκαμε πέρσι ξανά, σε ένα ματς Κυπέλλου και βρισκόταν στο ξενοδοχείο γιατί είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς δικηγόρους στην Ελλάδα. Ήρθε και απολογήθηκε για την κίνησή του. Μου έδωσε τον αριθμό του και με προσκάλεσε στο σπίτι του στη Μύκονο. Αυτά είναι λάθη που έγιναν…».

- Έζησες πολλά χρόνια στην Ιταλία, δεν σου λείπει;

«Έζησα εννέα χρόνια, ήμουν κοντά στα 17 όταν πήγα εκεί, οπότε θα έλεγα πως μου λείπει. Όπως και στη γυναίκα μου, είναι από την Ιταλία. Στο ποδόσφαιρο, όμως, πρέπει να κάνεις επιλογές. Ήξερα πως όταν επέλεγα να πάω στην Ελλάδα, αρκετοί δεν κατάλαβαν το σκεπτικό μου αλλά προσωπικά δεν το μετανιώνω».

- Ποια είναι η καλύτερη ανάμνηση που έχεις ως ποδοσφαιριστής της Νάπολι;

«Μάλλον το πρώτο μου παιχνίδι. Το πρώτο μου παιχνίδι στη Serie A. Δούλεψα σκληρά για να φτάσω εκεί. Βρισκόμουν σε ένα μεγάλο στάδιο, σε μια μεγάλη ομάδα. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, ένα ξεχωριστό συναίσθημα».

- Έπαιξες μαζί με σπουδαίους ποδοσφαιριστές… Ποιος σε εντυπωσίασε περισσότερο;

«Υπήρχαν πολλοί σπουδαίοι παίκτες όπως ο Μέρτενς, ο Κουλιμπαλί, ο Χάμσικ… Πάρα πολλοί αλλά αν πρέπει να σταθώ σε έναν θα σου πω τον Ιγκουαϊν γιατί την σεζόν που ήμουν μαζί του, την τελευταία του, πέτυχε τα περισσότερα γκολ στο πρωτάθλημα, 36 γκολ και ήταν αδιανόητα εντυπωσιακός. Στο γήπεδο, στις προπονήσεις… Πριν από δύο ή τρία χρόνια συνυπήρξα για μια σεζόν και με τον Καβάνι, ο οποίος -επίσης- ήταν εντυπωσιακός. Αλλά θα επιμείνω στον Ιγκουαϊν…».

- Τι έγινε και δεν έμεινες σε εκείνη την ομάδα;

«Νομίζω πως η πρώτη μου σεζόν εκεί κύλησε φυσιολογικά. Προερχόμουν από την Serie B και πήγα κατευθείαν στη Νάπολι ανάμεσα σε σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Έπαιξα αρκετά παιχνίδια, όχι πολλά, αλλά κατάλαβα πως έπρεπε να προσαρμοστώ σε αυτό το επίπεδο. Στη συνέχεια πήγα δανεικός στη Τορίνο και είχα δύο πολύ καλές σεζόν και όταν επέστρεψα στην Νάπολι, νόμιζα πως ήμουν έτοιμος αλλά από εκεί και πέρα ήταν η επιλογή του προπονητή. Ήθελα να επιστρέψω γιατί η Νάπολι έπαιζε με δεκάρι και γνώριζα καλά τη θέση. Θεώρησα πως θα είχα καλύτερες πιθανότητες γιατί ήταν η φυσική μου θέση αλλά όταν γύρισα, μετά από δύο παιχνίδια με άσχημα αποτελέσματα, ο προπονητής το γύρισε σε ένα 4-3-3 χωρίς το κλασσικό δεκάρι αλλά με δύο εξτρέμ. Εμένα με έβλεπε περισσότερο ως δεξί εξτρέμ αλλά προηγουμένως ένιωθα πως βρίσκομαι σε ένα πιο οικείο περιβάλλον… Για μένα ήταν πιο δύσκολο να βρίσκομαι σε αυτήν την θέση, είχα και ανταγωνισμό με τον Καγιεχόν, ο οποίος είχε μια πολύ καλή σεζόν με τη Νάπολι, έπαιξα κάποια παιχνίδια και προσπάθησα όποτε με χρειάστηκε ο προπονητής μου να είμαι εκεί».

- Βρισκόμαστε στο 2019 και αντιμετωπίζουμε κρούσματα ρατσισμού… Είναι φυσιολογικό παρά την εκστρατεία που γίνεται;

«Σίγουρα η εκστρατεία κατά του ρατσισμού βοηθάει αλλά πρέπει να λάβουμε πιο δραστικά μέτρα αν θέλουμε να σταματήσουμε όλο αυτό που γίνεται… Πάντα θα συνεχίζεται γιατί είναι αδύνατο να αποβάλλουμε όλους τους ρατσιστές από τα γήπεδα. Δεν υπήρξα θύμα ρατσισμού στην Ιταλία, ωστόσο, ήμουν παρών σε ένα παιχνίδι του Κουλιμπαλί απέναντι στη Λάτσιο το 2015 ή 16 αν θυμάμαι καλά στη Ρώμη, ακούγοντας από την κερκίδα ήχους από μαϊμούδες. Ο διαιτητής σταμάτησε το παιχνίδι και ζήτησε από τον σπίκερ να κάνει συστάσεις…

Ήταν κάτι απαράδεκτο από τους οπαδούς της Λάτσιο, οι οποίοι έχουν έγχρωμους παίκτες στην ομάδα τους. Νομίζω πως τον είχε επηρεάσει κάπως τον Κουλιμπαλί. Στο επόμενο παιχνίδι παίζαμε εντός έδρας και είχαν έρθει όλοι οι οπαδοί με μάσκες Κουλιμπαλί και ήταν κάτι υπέροχο. ‘Έπρεπε να είμαστε δίπλα του. Δεν μου έχει συμβεί ποτέ αλλά ξέρω αν συμβεί κάποια στιγμή δεν θα είναι εύκολο…».

- Μιλήσαμε για όλα, το μέλλον σου από εδώ και πέρα ποιο είναι;

«Καλή ερώτηση. Όπως είπα, είμαι δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ, εγώ και η οικογένειά μου είμαστε χαρούμενοι. Δεν έχουμε μιλήσει ακόμη, είναι πολύ νωρίς. Πρέπει να μιλήσουμε να δω τι θέλει και ο ΠΑΟΚ. Τον Ιανουάριο βρέθηκα κοντά στην Πάρμα, ήθελα να πάω γιατί είναι μια ομάδα με ιστορία. Μου λείπει το ιταλικό πρωτάθλημα, η Ιταλία. Δεν προχώρησε γιατί ο προπονητής με ήθελε στον ΠΑΟΚ. Είχαμε μια καλή επικοινωνία. Μου ζήτησε να μείνω και πάντα μου συμπεριφερόταν καλά, οπότε ήθελα να μείνω για εκείνον κυρίως. Για την ώρα είμαι εδώ, είμαι χαρούμενος και όπως είπα ήταν κάπως δύσκολα για εμένα γιατί έβγαλα τραυματισμούς και δεν είχα συνηθίσει…».