H Τούμπα των ονείρων μας (pics & vids)

H Τούμπα των ονείρων μας (pics & vids)

Σταύρος Σουντουλίδης Σταύρος Σουντουλίδης
H Τούμπα των ονείρων μας (pics & vids)

bet365

Η Τούμπα των 60 ετών «ζωής» θα συνεχίσει σε όποια μορφή κι αν πάρει στο μέλλον να πλημμυρίζει με εικόνες και χιλιάδες αναμνήσεις τους φίλους του ΠΑΟΚ. Ο Σταύρος Σουντουλίδης κάνει μια νοσταλγική βόλτα στα στενά της…

Από τις εξέδρες της πέρασαν εκατομμύρια άνθρωποι. Εκατοντάδες χιλιάδες μεγάλωσαν μέσα στον ασπρόμαυρο «ναό» και σήμερα όποτε περνούν το κατώφλι της, βλέπουν τη ζωή τους να ξετυλίγεται μπροστά τους σαν ασπρόμαυρο φιλμ

Για το γήπεδο-θρύλο της πόλης, που σήμερα έχει «γενέθλια» και συμπληρώνει 60 χρόνια «ζωής», είμαστε στην τελική ευθεία επίλυσης όλων των γραφειοκρατικών ζητημάτων προκειμένου να γίνει πράξη το όραμα και η υπόσχεση του Ιβάν Σαββίδη προς τον κόσμο του ΠΑΟΚ για την κατασκευή της «Νέας Τούμπας», ενός υπερσύγχρονου γηπέδου αντάξιου της ιστορίας του μεγαλύτερου συλλόγου της Βορείου Ελλάδας.

Όμως, σήμερα ας θυμηθούμε τα παλιά, ας νοσταλγήσουμε το παρελθόν, ας σκαλίσουμε τις όμορφες αναμνήσεις πάντα σε άσπρο και μαύρο φόντο. Σ’ ένα από τα πολλά συνθήματα που είναι γραμμένα στα υπέργηρα ντουβάρια του οι οπαδοί του γράφουν: «η Τούμπα είναι το σπίτι μας και ο ΠΑΟΚ η ζωή μας», για ένα γήπεδο που φιλοξενεί το καμάρι της Βορείου Ελλάδας στα 2/3 της διαδρομής του, από το 1959 που κατασκευάστηκε έως σήμερα.

Θυμάμαι σαν τώρα τον Γιώργο Κούδα πριν από λίγους μήνες με αφορμή το αφιέρωμα του gazzetta.gr στην κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος να ξετυλίγει μπροστά μου, σχεδόν βουρκωμένος, το κουβάρι των αναμνήσεων του από το χτίσιμο του γηπέδου, τις λάσπες δίπλα στα στρατιωτικά «τολ», που φιλοξενούσαν πρόσφυγες, εκεί όπου έκανε δειλά δειλά τα πρώτα του βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ’50.

 

Η ζωή του «Μεγαλέξανδρου» και εκατοντάδων χιλιάδων ΠΑΟΚτσήδων έχει συνδυαστεί με την Τούμπα. Όλες οι φάσεις της ζωής τους. Εκεί, στα στενά δρομάκια της, όπου δεν μπορείς να πάρεις ανάσα, πολλοί αγάπησαν για πρώτη φορά, στις κερκίδες της στεναχωρήθηκαν και έκλαψαν, άλλοι μεγάλωσαν στην κυριολεξία και να είδαν τα παιδιά τους να περνούν το κατώφλι της και να ανεβαίνουν τα σκαλιά της. Πραγματικά μια ολόκληρη ζωή. Όλα σε άσπρο και μαύρο φόντο…

Για τον ΠΑΟΚτσή, ο δικός του ποδοσφαιρικός «ναός» δεν παύει να είναι πρώτα απ’ όλα συναίσθημα, άλλωστε όσα χρόνια κι αν περάσουν, η Τούμπα θα συνεχίζει να αποτελεί μοναδική πηγή έμπνευσης. Ένας καμβάς ασπρόμαυρων εικόνων και αναμνήσεων, από μικρά παιδιά μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Αν κάτι πρέπει να κρατήσω από το σήμερα με το βλέμμα στο μέλλον είναι τα λόγια του Αντρέ Βιεϊρίνια στην αποκλειστική συνέντευξη του στο gazzetta.gr και την υπόσχεση του Πορτογάλου ηγέτη του ΠΑΟΚ: «Θα μπω και θα παίξω στη Νέα Τούμπα»!

Στο χορτάρι της μάγεψαν παικταράδες. Κουϊρουκίδης, Λέανδρος, Παπαδάκης, Γιεντζής, Κούδας, Σαράφης, Παρίδης, Ιωσηφίδης, Ζαγοράκης, Γκαρσία, Βιεϊρίνια. Γενιές ολόκληρες. Πέρασαν το κατώφλι της μύθοι της μπάλας, ο Κρόιφ, ο Μαραντόνα, ο Ρουμενίγκε κι δεκάδες άλλοι, όλοι τους υποκλίθηκαν στο μεγαλείο της. Για τη δυναμική της έχουν γραφθεί πολλά, έχουν ειπωθεί διθύραμβοι, τις έχουν αποδοθεί «τίτλοι» και τιμές από αντιπάλους, η αξία της παραμένει διαχρονική, αλλά πρέπει να τη ζήσεις έστω μια φορά από κοντά, για να τη μάθεις καλά.

Η Τούμπα στην υπάρχουσα μορφή της, όσο γοητευτική και σαγηνευτική να δείχνει στα μάτια των φίλων του ΠΑΟΚ, ουσιαστικά δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις πραγματικές ανάγκες της ομάδας. Στη νέα εποχή του Ιβάν Σαββίδη έγιναν σημαντικές αλλαγές σε αρκετούς χώρους του γηπέδου. Τα αποδυτήρια, η είσοδος, οι χώροι των γραφείων, η προεδρική σουίτα, η αίθουσα Τύπου, τα VIP 3ου και 4ουορόφου, η μπουτίκ της ομάδας, όλα άλλαξαν μορφή, αλλά όπως και να το κάνουμε η Τούμπα στο υπόλοιπο κομμάτι της παραμένει ένα υπέργηρο γήπεδο 60 ετών.

Οι ανακατασκευασμένοι χώροι έγιναν με προδιαγραφές 5 αστέρων, όμως αυτό δεν αρκεί για να αλλάξει την συνολική εικόνα της, ας μην κρυβόμαστε, παραμένει ένα παρωχημένο κατασκευαστικά γήπεδο, με λιγοστές θύρες, περιορισμένα πάρκινγκ αυτοκινήτων και ακόμα περισσότερο ελάχιστες οδικές αρτηρίες για την πρόσβαση και έγκαιρη απομάκρυνση από αυτό.

Από το 1957 η «ασπρόμαυρη» οικογένεια μπήκε στη διαδικασία κατασκευής νέου γηπέδου. Ο δρόμος ήταν ανηφορικός. Οι ΠΑΟΚτσήδες έπρεπε να αφήσουν το Συντριβάνι, με το χώρο του γηπέδου να παραχωρείται προς χρήση στις Πανεπιστημιακές αρχές, γνωρίζοντας εκ των προτέρων, ότι θα έπρεπε να χτίσουν, με πολύ κόπο και ιδρώτα, το νέο «σπίτι» τους. Και το έκαναν. Δημιούργησαν το γήπεδο στην περιοχή της Άνω Τούμπας και μέχρι σήμερα η κατασκευή του χαρακτηρίζεται το μεγαλύτερο επίτευγμα της «ασπρόμαυρης» οικογένειας.

Τον Ιούλιο του 1958 πέντε στρατιωτικοί εκσκαφείς της μονάδας μηχανικού Γ’ ΜΟΜΕ διατέθηκαν κατόπιν εντολής του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Γιώργου Θέμελη και σε σύντομο χρονικό διάστημα ολοκλήρωσαν την εκσκαφή του χώρου. Τα μηχανήματα χειρίστηκαν δύο βάρδιες στρατιωτών, οι οποίοι ανέσκαψαν το στίβο και μετέφεραν το χώμα περιμετρικά δημιουργώντας περιφερειακό στίβο 400μ. και φυσικές κερκίδες. Το πρώτο στάδιο των εργασιών ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1959, ωστόσο οι εργασίες δεν σταμάτησαν, καθώς το γήπεδο ολοκληρωνόταν τμηματικά.

Η 6η Σεπτεμβρίου του 1959 δεν ήταν μια συνηθισμένη μέρα. Ο κόσμος που ανηφόριζε προς την Τούμπα εκείνο το κυριακάτικο απόγευμα, πολύ πιθανόν να μην είχε συνειδητοποιήσει ότι γινόταν μάρτυρας σε μια κομβική στιγμή της ιστορίας του συλλόγου. Τη μέρα εκείνη γίνονταν τα επίσημα εγκαίνια του γηπέδου του ΠΑΟΚ.

Η είσοδος των επισήμων ξεκίνησε στις 5 το απόγευμα από τη νότια κεντρική πύλη με την μπάντα του Δήμου Θεσσαλονίκης να παιανίζει. Ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, λόγω εκτάκτου κολλήματος δεν κατέστη δυνατό να παρευρεθεί. Παρέστησαν ωστόσο ο Υπουργός Βιομηχανίας Ν. Μάρτης, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γ, Θέμελης.

Στις 5.30μ.μ. αεροπλάνο της Βάσεως Σέδες έριξε την μπάλα στο γήπεδο και ο υφυπουργός Θέμελης πραγματοποίησε το εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα απέναντι στην ΑΕΚ, ενώ στις 6.30μ.μ. ο Υπουργός Μάρτης έκανε τα αποκαλυπτήρια της αναμνηστικής πλάκας που κόσμησε τη δυτική πλευρά των κερκίδων.

Είκοσι λεπτά μετά την έναρξη της φιλικής αναμέτρησης η Τούμπα ένιωσε τις πρώτες ζητωκραυγές από το πρώτο γκολ που πέτυχε με δυνατό σουτ ο Κώστας Κιουρτζής, και έδωσε την πρώτη νίκη στον ΠΑΟΚ με 1-0.

Στα τέλη του ‘59 δημιουργήθηκε γήπεδο μπάσκετ με τερέν επιστρωμένο με το ειδικό μείγμα φελλού και πίσσας στο χώρο του πετάλου, μια λύση που τουλάχιστον διευκόλυνε τις προπονήσεις των αθλητών. Σύντομα ωστόσο, από τον Απρίλιο του 1960, άρχισε να χρησιμοποιείται και για αγώνες του πρωταθλήματος μπάσκετ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 η χωρητικότητα του γηπέδου έφτασε τις 30.000 θέσεις, ενώ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι ενέργειες του Ευάγγελου Μυλωνά, του Γεωργίου Παντελάκη και του Βασίλη Σεργιαννίδη και η ολοκλήρωση των έργων για την επέκταση κατά μήκος των θυρών 7 και 8, έδωσε στο φίλαθλο κοινό της πόλης ένα γήπεδο 45.000 θέσεων.

Το 1978 με τον μεγάλο σεισμό στη Θεσσαλονίκη, η Τούμπα φιλοξένησε τους σεισμόπληκτους της περιοχής, ενώ τα προβλήματα που δημιούργησε η ισχυρή δόνηση έφεραν και συνέπειες στο γήπεδο. Στις 22 Μαρτίου 1980 ένα απόγευμα Σαββάτου, κατέρρευσε η θύρα 8 χωρίς θύματα αφού ευτυχώς η κερκίδα έπεσε στη διάρκεια μιας «νεκρής» μέρας, αν και σε προηγούμενα ντέρμπι είχε φιλοξενήσει χιλιάδες κόσμου, που είχε «παραβιάσει» το σχοινί, που απλά «έλεγε» ότι απαγορεύεται η προσέλευση…

Το απόλυτο ρεκόρ είναι 45.252 εισιτήρια (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 0-0, 19.12.1976) σε αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος και 45.200 εισιτήρια (ΠΑΟΚ – Μπαρτσελόνα 1-0, 16.09.1975) σε ευρωπαϊκό αγώνα, ωστόσο υπάρχουν δεκάδες αγώνες εκείνη την εποχή που ο κόσμος κρεμόταν σαν τα τσαμπιά και έφτανε άνετα τις 50.000.

ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

1957 Στις 11 Μαΐου ο ΠΑΟΚ απέκτησε έναντι 6.000.000 δραχμών τον χώρο των 30 στρεμμάτων στην περιοχή της Άνω Τούμπας από το Ταμείο Εθνικής Αμύνης.

1958 Τον Απρίλιο προχώρησε στην έκδοση του «Λαχείου υπέρ Ανεγέρσεως του Νέου Σταδίου ΠΑΟΚ» ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα για τα έργα.

1958 Τον Σεπτέμβριο ξεκίνησαν τα έργα θεμελίωσης του σταδίου και η δημιουργία εξέδρας που θα χωρούσε 20.000 φιλάθλους.

1959 Στις 6 Σεπτεμβρίου έγιναν τα εγκαίνια του σταδίου που διέθετε χόρτο σε φιλική αναμέτρηση με την ΑΕΚ.

1959 Στις 25 Οκτωβρίου έγινε το πρώτο επίσημο ματς στην Τούμπα, όταν στα πλαίσια της πρώτης αγωνιστικής του 1ου πρωταθλήματος της νεοσύστατης Α’ Εθνικής κατηγορίας, ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε τον Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης (3-2). Το πρώτο επίσημο γκολ στην Τούμπα σημείωσαν οι φιλοξενούμενοι με τον Βαγγέλη Καραφουλίδη, πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ! Για το «Δικέφαλο» σκόραρε πρώτη φορά σε επίσημο ματς στην Τούμπα ο Λέανδρος Συμεωνίδης.

1970 Στις 20 Μαΐου γίνεται ο πρώτος νυχτερινός αγώνας στο γήπεδο της Τούμπας, με αντίπαλο την Μίλαν που είχε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.

1974 Ολοκληρώθηκε η επέκταση του γηπέδου που πλέον έχει φτάσει τις 45.500 θέσεις.

1976 Με 45.252 εισιτήρια γίνεται το απόλυτο ρεκόρ προσέλευσης στην Τούμπα, στις 19 Δεκεμβρίου στο ισόπαλο 0-0 με την ΑΕΚ.

1980 Στις 22 Μαρτίου πέφτει τμήμα της εξέδρας στην θύρα 8 του γηπέδου που είχε υποστεί ζημιές από τον σεισμό (6,5 Ρίχτερ) που είχε γίνει ενάμισι χρόνο πριν και ο ΠΑΟΚ μετακομίζει στο Καυταντζόγλειο για ένα χρόνο.

1985 Τοποθετήθηκαν σκέπαστρα στις θύρες 1, 2 και 3.

1998 Η τοποθέτηση πλαστικών καθισμάτων σε όλο το γήπεδο σε συνδυασμό με τα μέτρα ασφαλείας έριξαν την χωρητικότητα του γηπέδου στις 28.703 θέσεις.

2004 Το γήπεδο χρησιμοποιήθηκε ως προπονητήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έγινε σημαντική ανακαίνιση στους χώρους του. Τοποθετήθηκε νέο σκέπαστρο και ενσωματώθηκε στη Θύρα 1 ένα καινούριο τετραόροφο κτίριο, όπου βρίσκονται τα αποδυτήρια, ιατρεία, χώρος ελέγχου ντόπινγκ (ισόγειο), οι χώροι γραφείων (1ος όροφος), η αίθουσα Τύπου (2ος όροφος), οι χώροι των VIP (3ος και 4ος όροφος) και τα δημοσιογραφικά θεωρεία.

2010 Έγιναν έργα υποστύλωσης στις θύρες 7 και 8, ενώ μεταφέρθηκαν τα δημοσιογραφικά θεωρεία και ο χώρος εργασίας δημοσιογράφων και φωτογράφων από τον 4ο όροφο στον 3ο.

2012 Διαμορφώνονται και επεκτείνονται οι χώροι των γραφείων, τα αποδυτήρια, η αίθουσα Τύπου και η προεδρική σουΐτα.

2014 Διαμορφώνεται η αυτόνομη είσοδος για τη μικτή ζώνη, την αίθουσα Τύπου και τα δημοσιογραφικά θεωρεία. Εγιναν έργα στη μικτή ζώνη, στην αίθουσα Τύπου δημιουργήθηκε ξεχωριστός χώρος εργασίας των δημοσιογράφων, ενώ επεκτείνονται τα δημοσιογραφικά θεωρεία, τα οποία και μεταφέρονται στην κορυφή της Θύρας 3. Παράλληλα έγιναν βελτιωτικές εργασίες στον χώρο των τηλεοπτικών εδράνων στον 4ο και 5ο όροφο, τα οποία αυξάνονται για τις ανάγκες των αγώνων για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Στον χώρο των VIP στον 3ο όροφο δημιουργείται η αίθουσα για το Hospitality, ενώ κατασκευάζεται στο κέντρο του 3ου ορόφου και η ξεχωριστή σουίτα που φιλοξενεί τους παλαίμαχους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ.

Δείτε στο ειδικό θέμα του G-Weekend τι ισχύει για το νέο γήπεδο με το βλέμμα στο μέλλον και στο αφιέρωμα του gazzetta.gr «δέκα πράγματα που δεν ξέρετε για το γήπεδο της Τούμπας».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Σταύρος Σουντουλίδης
Σταύρος Σουντουλίδης

Στα 17 του έκανε τα πρώτα του βήματα, ανεβαίνοντας με «κοντό παντελονάκι» τα σκαλοπάτια του κτιρίου της «Μακεδονίας», επί της Μοναστηρίου, χαζεύοντας από απόσταση «ιερά τέρατα» της θεσσαλονικιώτικης δημοσιογραφίας. Ένας κλασικός «εφημεριδάς» ολκής, ο αείμνηστος Σταύρος Μπαλτίδης φρόντισε και του έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στα πρώτα του βήματα, άλλωστε η εφημερίδα παραμένει η πρώτη και μοναδική αγάπη του.

Έχοντας περάσει από το σύνολο των εντύπων της Θεσσαλονίκης («Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Σπορ του Βορρά»), αποτέλεσε βασικό στέλεχος του περιοδικού «Φωνή των Σπορ», μιας πρωτοποριακής προσπάθειας για τα δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το 1995 η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του με το Star Channel, ακολούθησε η ΕΡΤ-3, βίωσε τη «μαγεία» του ραδιοφώνου (FM-100, Helexpo 105 FM, Flash 96.0) και αρκετά νωρίς, κάπου γύρω στο 2005, «κολύμπησε» στον ωκεανό του διαδικτύου, με τις πρώτες αμιγώς αθλητικές ιστοσελίδες, το «Sportnews.gr», πολύ πριν δηλαδή αποτελέσει μέλος της μεγάλης παρέας του Gazzetta.

Η ενασχόληση του με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ τον οδήγησε να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να ζήσει «από μέσα», ως μέλος του Γραφείου Τύπου, την περίοδο της… επανάστασης του Ζαγοράκη.