Ο χρόνος πίσω δεν γυρνά

Μάιντς - Άιντραχτ με Live Streaming* (21+) | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Ο χρόνος πίσω δεν γυρνά και η άποψη περί κάλυψης των χαμένων βαθμών δεν είναι τίποτε περισσότερο από… παρηγοριά στον άρρωστο. Η ουσία για τον Άρη είναι ότι συγκριτικά με την περσινή χρονιά, ήδη μετρά απώλεια επτά βαθμών στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Σε κατάσταση συναγερμού θα ήταν ούτως ή άλλως, φανταστείτε όμως να απέφευγε αυτά τα λάθη και να ήταν +7 στη βαθμολογία. Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός «γκέλα» καλύπτει όλο το φάσμα του αποτελέσματος.

Το βασικό ερώτημα, πριν τον αγώνα με τη Λαμία, αφορούσε την αντίδραση της ομάδας δίχως τον Μπράουν Ιντέγε στην κορυφή της επίθεσης. Ειδικά μετά την αλλαγή σχηματισμού της Λαμίας (στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου) και το «ταμπούρι» με την πεντάδα στην άμυνα και την τριάδα των αμυντικών χαφ μπροστά από αυτή, ο Άρης δεν είχε τρόπο έκφρασης στην επίθεση και ήταν εγκλωβισμένος.

Η συγκεκριμένη κίνηση του Άκη Μάντζιου αποδείχθηκε εξαιρετικά ευφυής, γιατί (λόγω περιορισμένων σωματικών προσόντων) ο Άρης δεν θα μπορούσε να σηκώσει την μπάλα, ούτε βρήκε τον τρόπο διάσπασης της πολυπληθούς άμυνας. Αν θέλουμε να δούμε την αλήθεια και να μην ξεγελαστούμε από τη γλώσσα των αριθμών, σε παιχνίδι που καιγόταν για τους βαθμούς, ο Άρης δεν έκανε περισσότερες από τέσσερις (ουσιαστικές) τελικές προσπάθειες στο δεύτερο ημίχρονο. Ξεκινώντας από το δοκάρι του Μπα, συνεχίζοντας στο τετ α τετ του Μπρούνο Γκάμα και καταλήγοντας στα δύο σουτ του Φετφατζίδη.

Σε κάθε αρνητικό αποτέλεσμα χρειάζεται κι ένα λάθος κι αυτό έγινε από τον Μίκαελ Ένινγκ. Δεν χρειάζεται υψηλή κριτική, είμαι βέβαιος ότι ο Γερμανός αντιλήφθηκε ότι η απόφαση αντικατάστασης του μοναδικού παίκτη (σ. σ. Φετφατζίδης) που θα μπορούσε να «χορέψει» την άμυνα της Λαμίας, ήταν τουλάχιστον ατυχέστατη. Πέραν του ότι δεν υπήρχε λόγος συνύπαρξης στην 11αδα των Μαρτίνες-Ματίγια, δεδομένης της διάταξης του αντιπάλου αλλά και της λογικής του στο παιχνίδι.

Γενικώς ο Ένινγκ απέφυγε να πάρει ρίσκο. Απέναντι στην πεντάδα της άμυνας της Λαμίας και στην ξεκάθαρη παραδοχή του… «παίζω για την ισοπαλία», επέλεξε τη διατήρηση του Λούκας Σάσα στο δεξί άκρο της άμυνας, παρότι ο Βραζιλιάνος έκανε κακό δεύτερο ημίχρονο. Η έλλειψη (ξεκάθαρου) σχεδίου «διάλυσης» της πολυπληθούς άμυνας της Λαμίας αναδείχθηκε και μέσα από την απόδοση συγκεκριμένων παικτών. Πάμε σε συμπεράσματα.

*Ο Μίκαελ Ένινγκ επέλεξε να μην συμπεριλάβει στην αποστολή τον μοναδικό σέντερ φορ που είχε (Δημήτρης Διαμαντόπουλος), πράγμα που δείχνει πολύ ξεκάθαρα ότι δεν τον υπολογίζει. Σωστή ή λάθος, αυτή είναι η απόφασή του και ουσιαστικά καλλιεργεί την ανάγκη προσθήκης ενός σέντερ φορ στη μεταγραφική περίοδο. Προσωπικά, θα έβαζα τον Διαμαντόπουλο στην αποστολή αλλά και στο παιχνίδι έστω για 8-10 λεπτά στο τέλος με ξεκάθαρο στόχο την προσθήκη παίκτη στην περιοχή.

*Με τον Ντάνι Λάρσον στην κορυφή της επίθεσης ο Άρης έχει ταχύτητα, ελευθερία κινήσεων αλλά υστερεί σε όγκο. Μπορεί να παίξει συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού το οποίο βολεύει περισσότερο σε παιχνίδια σαν αυτό που ακολουθεί κόντρα στον Ατρόμητο όπου η ικανότητα στο transition παιχνίδια θα παίξει κυρίαρχο ρόλο.

*Έχει ενδιαφέρον η επιλογή του Γερμανού προπονητή στη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα στον αγώνα στο Περιστέρι. Αν επιμείνει στον Λούκας Σάσα και ταυτόχρονα διατηρήσει τον Αμπού Μπα στην 11αδα, το μήνυμα θα είναι σαφές και θα εμπεριέχει τη φανερή προσπάθεια καθιέρωσης του τελευταίου. Ταυτόχρονα ο Ντάνιελ Σούντγκρεν θα χάσει τον ρόλο του γιατί θα παίξει όταν ο Ματίγια θα εκτίσει την ποινή της μίας αγωνιστικής. Δηλαδή, στον εντός έδρας αγώνα με τον Βόλο.

Καταλήγοντας, ο Άρης έχει μπροστά του μια τετράδα δύσκολων και πολύ απαιτητικών αγώνων. Σε Περιστέρι, Ηράκλειο και ΟΑΚΑ θα φανεί ο πραγματικός χαρακτήρας αυτής της ομάδας γιατί θα αντιμετωπίσει τους άμεσους αντιπάλου της.