Ρέτσος: «Το ποδόσφαιρο στη Γερμανία είναι σαν γιορτή»

Για την εμπειρία του στη Γερμανία, ξέχωρα από το ενδεχόμενο να επιστρέψει στον Ολυμπιακό, αλλά και για προσωπικά του ζητήματα, μίλησε ο Παναγιώτης Ρέτσος στον ΣΠΟΡ FM.

Για το οργανωτικό επίπεδο της Bundesliga: «Όλα είναι σαφώς πιο οργανωμένα σε σχέση με την Ελλάδα. Ο ανταγωνισμός είναι συγκλονιστικός. Η Μπάγερν Μονάχου για παράδειγμα βρίσκεται αρκετά χαμηλά στην βαθμολογία. Για να σταματήσει εκεί το πρωτάθλημα θα πρέπει να συμβεί κάτι πολύ σοβαρό. Έχουν βάλει το VAR για να μην γίνονται λάθη, φυσικά και έχουν συμβεί κάποια, αλλά δεν έχει πάρει τόσο έκταση το θέμα όσο εδώ».

Για το αν υπάρχει θέμα επιστροφής του στον Ολυμπιακό με την μορφή δανεισμού: «Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αποχωρήσω από την Μπάγερν Λεβερκούζεν με την μορφή δανεισμού. Πιστεύω πως θα είναι το καλύτερο για το μέλλον μου. Όσον αφορά τις φήμες που ακούγονται για επιστροφή μου στον Ολυμπιακό ως δανεικός, όλον αυτόν τον καιρό έχουν γραφτεί πολλά για αυτό το θέμα. Μου στέλνουν μηνύματα πάρα πολλοί. Πραγματικά δεν έχω ιδέα για το τι γίνεται. Δεν με έχει πλησιάσει κάποιος. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που μεγάλωσα, η ομάδα που έπαιξα στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή θα ήθελα φυσικά να γυρίσω. Ωστόσο προτεραιότητα του μου είναι να μείνω στο εξωτερικό. Μπορεί να είναι και πιθανό να έχει μιλήσει ο Ολυμπιακός με τη Λεβερκούζεν. Αφορά το δικό μου μέλλον, οπότε αν κάποιος με θέλει θα πρέπει να έρθει σε επαφή με εμένα, να μου πει κάτι».

Για το τι έχει ξεχωρίσει στο γερμανικό ποδόσφαιρο: «Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση που παίζαμε με ομάδα δεύτερης κατηγορίας στο κύπελλο και το μισό μας γήπεδο ήταν γεμάτο με αντίπαλους οπαδούς. Βλέπεις πάντα φίλους και των δυο ομάδων στο γήπεδο. Είναι σαν γιορτή για τους Γερμανούς, δεν τον βλέπουν μόνο σαν ποδόσφαιρο. Επίσης δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να δεις άδειο γήπεδο. Σου δίνει ένα κίνητρο να πας να παίξεις ένα ντέρμπι σε «εχθρική έδρα» όπως στην Ελλάδα, αλλά εκεί δεν υπάρχει αυτό, είναι πιο χαλαρά τα πράγματα».

Για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται και το όνειρό του να αγωνιστεί μαζί με τον αδερφό του Δημήτρη, στον Ολυμπιακό: «Νιώθω πάρα πολύ καλά, στην αρχή της προετοιμασίας ήξερα ότι ήμουν πιο πίσω από τους υπόλοιπους αθλητές. Δούλεψα αρκετά σκληρά, με στήριξαν οι δικοί μου άνθρωποι και πλέον έχω φτάσει στο 100%. Περιμένω την ευκαιρία να αγωνιστώ ξανά. Θα ήταν ένα όνειρο και για εμάς και για τον πατέρα μου να παίξουμε με τον αδερφό μου στο Καραϊσκάκη μαζί. Θέλει δουλειά όμως ακόμα. Στο αγωνιστικό κομμάτι θυμίζει λίγο τον Σιόβα».

Για το πώς περνάει τον χρόνο του στο Λεβερκούζεν: «Μου αρέσει πολύ η ελληνική μουσική, από έντεχνα μέχρι λαϊκά. Οι ώρες περνάνε ευχάριστα στο εξωτερικό. Εγώ προσωπικά περνάω πολύ χρόνο στο προπονητικό πλέον που βρίσκομαι σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Αρκετές φορές έχω την οικογένεια μου και τους φίλους μου εκεί οπότε βγαίνουμε βόλτες. Όταν είμαι μόνος προτιμώ ταινίες και λίγο video games. Από εδώ και πέρα θέλω να ξεκινήσω κάποια νέα πράγματα εκτός ποδοσφαίρου, γιατί η αλήθεια είναι ότι πρέπει να ξεχνιέσαι και λίγο».

Για το που θα ήθελε να συνεχίσει την καριέρα του: «Στην ουσία αν δεν παίξω και δεν αγωνιστώ το επόμενο εξάμηνο θα είναι κακό και για εμένα και για την ομάδα. Πρέπει να πάω να παίξω και να πάρω πολλά συνεχόμενα παιχνίδια στα πόδια μου. Θα ήθελα να πάω ή στην Ιταλία που είναι «σχολή» για τους αμυντικούς ή στην Ισπανία που είναι εξαιρετικό πρωτάθλημα».

Για την συγκέντρωσή του σε Ελλάδα και Γερμανία: «Στην Γερμανία είμαι πάντα συγκεντρωμένος, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα όταν επιστρέφω βγαίνω αρκετά έξω. Η νοοτροπία εκεί είναι διαφορετική, κάποιοι παίκτες μπορεί να βγουν για ένα ποτό, σε αντίθεση με την Ελλάδα που «απαγορεύεται» να κυκλοφορήσεις μετά από μια ήττα. Ίσως αυτό να είναι και καλό γιατί μένεις συγκεντρωμένος, αλλά η ζωή και το ποδόσφαιρο είναι ξεχωριστά πράγματα».

Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Είναι ηγέτης. Έχει προσφέρει πάρα πολλά στο ελληνικό μπάσκετ. Αυτό που έκανε, να μετακινηθεί από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό, ήταν κάτι που λίγοι το έχουν τολμήσει λόγω της κατάστασης μεταξύ των δυο ομάδων στην Ελλάδα. Πραγματικά τον θαυμάζω σαν άνθρωπο και σαν αθλητή».