Μια ομάδα δίχως αγωνιστικό προσανατολισμό...

Το ότι ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από τον καλύτερο Παναθηναϊκό δεν συνιστά είδηση. Το αήττητο είχε προ πολλού πάει περίπατο, σήμερα μπήκε κι ένα τέλος και στο απίστευτο σερί των 69 αγώνων με γκολ (μετά από 819 μέρες, πάλι στο ΟΑΚΑ), τα σημάδια ήταν ανησυχητικά εδώ και πολύ καιρό για τους πρωταθλητές.

Η εικόνα της ομάδας ήταν προβληματική κάτι που επισημάνθηκε από πολλούς, όχι τώρα που έχασε δίκαια, αλλά όταν κέρδισε αγκομαχώντας τον Αστέρα πρώτα και τον Βόλο ακολούθως στην Τούμπα, ενώ στη Λαμία... έφταιγε το γήπεδο.

Εξ ορισμού ήταν προδιαγεγραμμένο πως όταν οι «ασπρόμαυροι» θα έβρισκαν στο δρόμο τους μια κανονική ομάδα, η οποία παρεμπιπτόντως ήταν και είναι σε «καλό φεγγάρι», θα έχαναν αν όχι με κατεβασμένα τα χέρια, καθαρά και δίκαια. Αυτό έγινε στο ΟΑΚΑ. Εκεί όπου στο κομμάτι της προσέγγισης ενός ακόμη ντέρμπι, όπου μετρά μια νίκη σε επτά αναμετρήσεις, μεγάλο ρόλο αποδείχθηκε ότι έπαιξαν οι εμμονές του Αμπέλ Φερέιρα.

Ο Πορτογάλος, άνευ λόγου και αιτίας, δίχως να έχει την παραμικρή ενόχληση από την ιδιοκτησία, τη διοίκηση και τον κόσμο, μοιάζει να έχει μετατραπεί σ’ έναν πιεσμένο προπονητή, που επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια λάθη.

Με χαλασμένο το μυαλό του, μετά την ήττα από τον Άρη στο πρώτο ντέρμπι του 2020, ο 41χρονος τεχνικός δείχνει να μη θέλει να αλλάξει τίποτα και μένει κολλημένος σ’ ένα πλάνο το οποίο δεν βοηθάει τον ίδιο και την ομάδα.

Μιλάμε για έναν προπονητή που το καλοκαίρι ο Ιβάν Σαββίδης επένδυσε πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ για να τον φέρει στην Ελλάδα από τον οποίο ασφαλώς και υπάρχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από αυτό που δείχνει η ομάδα του στο χορτάρι από τις αρχές Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα. Ο Φερέιρα θέλησε να παίξει για το αποτέλεσμα.

Να αφήσει στην άκρη το θέαμα, τα πολλά γκολ, να σφίγγει την άμυνα, να χωρέσει στην ενδεκάδα περισσότερους παίκτες που του έδιναν την σιγουριά του αποτελέσματος. Η συντηρητική λογική του με ένα καθαρόμαιο «εξάρι», τον Μαουρίσιο και τον Μίσιτς στο «δέκα» απέδωσε για λίγο, ωστόσο φαινόταν ότι το άγχος για το αποτέλεσμα άλλαξε την ομάδα προς το χειρότερο. Μια ομάδα μπερδεμένη, που ναι μεν ήταν πρώτη στη βαθμολογία μέχρι και το ξεκίνημα του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, αλλά αποδείχθηκε στην πράξη ότι ήταν και παραμένει μια ομάδα δίχως κανέναν αγωνιστικό προσανατολισμό, δίχως καμία δικαιολογία, όσο κι αν ο Φερέιρα με τις πράξεις του «δείχνει» προς τη διοίκηση ότι είναι ενοχλημένος από τους… μηδέν παίκτες στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.

Και πάλι αυτό δεν μπορεί να δικαιολογεί τις εμμονές του σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές και τον τρόπο που στήνει την ομάδα. Όλοι στέκονται στο προφανές, στις εμμονικές τάσεις του Φερέιρα με τον Μίσιτς σε ρόλο δεύτερου επιθετικού, όμως μακάρι να ήταν αυτό το μοναδικό πρόβλημα για μια ομάδα που εδώ και τέσσερα-πέντε παιχνίδια έχει χάσει την αυτοπεποίθηση της και προσπαθεί να δημιουργήσει με βαθιές 40αρες μπαλιές από την άμυνα, την ώρα που ο Μάτος είναι «απενεργοποιημένος», η απουσία του Χοσέ Κρέσπο να «φωνάζει» από χιλιόμετρα και αρκετούς παίκτες (Μαουρίσιο, Βαρέλα, Βιεϊρίνια, Μπίσεσβαρ, Πασχαλάκης) μακριά από τον περσινό καλό εαυτό τους.

Και σίγουρα δεν υπάρχουν... 11 Μίσιτς στην ομάδα, όπως ευχήθηκε ο Πορτογάλος στην συνέντευξη Τύπου. Μια δήλωση που δεν ξέρω τι ακριβώς ήθελε να μας πει, αλλά είναι μια δήλωση απέναντι, αν όχι σε όλους, σε αρκετούς ποδοσφαιριστές του ρόστερ, μια δήλωση που φανερώνει τη χαλασμένη σκέψη του.

Ο ΠΑΟΚ μοιάζει να είναι εγκλωβισμένος στις εμμονές του προπονητή του. Μηδέν πάθος, μηδέν ψυχή, αρκετοί παίκτες με πολύ χαμηλή απόδοση, ελάχιστες συνεργασίες και αυτοματισμοί. Δεν ξέρω αν η ομάδα χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ. Αρκετοί είναι αυτοί που το λένε, αλλά ξεχνάνε ότι την Τετάρτη υπάρχει ματς και μάλιστα με τον ίδιο αντίπαλο, εκεί όπου το σκορ μετράει περισσότερο από το αποψινό 2-0.

Ο Ιβάν Σαββίδης και η διοίκηση καλώς κάνουν και δεν αποφασίζουν βάσει της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, πολύ περισσότερο δεν αποφασίζουν μετά από κάποια «βόλτα» στα «ασπρόμαυρα» social media, όπου η μεγάλη πλειοψηφία «βγάζει αφρούς» για τον προπονητή. Το σίγουρο είναι πως η 23η Φεβρουαρίου, που πολλοί την έχουν «σημαδέψει» ως ημερομηνία-ορόσημο αργεί, και αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί πολύτιμο έδαφος στη μάχη του τίτλου.

Ψυχραιμία χρειάζεται πάνω απ' όλα και καθαρό μυαλό, όχι πανικός ούτε αφορισμοί.

Ο Φερέιρα μπορεί από μόνος του «να σώσει την παρτίδα», αρκεί κάποια στιγμή αντιληφθεί πως κάτι δεν πάει καλά ώστε να καθίσει να βρει, άλλωστε γι’ αυτό πληρώνεται, τη λύση στο πρόβλημα.