Ο Ολυμπιακός για πρώτη φορά αγαπάει το 1-0, αλλά παίζοντας στο όριο…

Αυτόματο Cash Out* - πάρε τον απόλυτο έλεγχο των στοιχημάτων σου! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Πρέπει να είναι η πρώτη φορά, τουλάχιστον μετά από πάρα πολλά χρόνια, που ο Ολυμπιακός…αγαπάει τόσο πολύ το 1-0, ένα σκορ που διαχρονικά ποτέ δεν το εκτιμούσε, καθότι ομάδα που αρέσκεται στο να παίζει για νίκες με όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ.

Η αλήθεια όμως είναι ότι φέτος αυτό το σκορ τον έχει βοηθήσει να περάσει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (βλέπε 1-0 στην Τουρκία με την Μπασάκσεχιρ), να προχωρήσει από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (βλέπε 1-0 στο Καραϊσκάκη με τον Ερυθρό Αστέρα) και να κρατάει την κορυφή της βαθμολογίας του πρωταθλήματος στις 21 από τις 23 αγωνιστικές (βλέπε 1-0 εντός έδρας με Παναθηναϊκό, Αστέρα Τρίπολης και εκτός έδρας με ΟΦΗ, Ατρόμητο, Λάρισα)!

Εφτά νίκες με 1-0 κι ενώ έχει ακόμη η ομάδα μπροστά της 13 παιχνίδια πρωταθλήματος, τουλάχιστον δυο Γιουρόπα Λιγκ και μίνιμουμ ένα Κυπέλλου, είναι μάλλον υπερβολικά πολλά για τον Ολυμπιακό, που και παραδοσιακά, αλλά ακόμη και επί Μαρτίνς, μας συνηθίζει σε άλλου είδους σκορ. Πέρσι για παράδειγμα, σε ολόκληρη τη σεζόν είχε μόνο πέντε νίκες με 1-0. Το θέμα, όμως, είναι ότι είχε και πέντε ήττες με 0-1! Και ήττες που κόστισαν πολύ άσχημα: το πρωτάθλημα (0-1 από τον ΠΑΟΚ μέσα κι από τον ΟΦΗ έξω), το Κύπελλο (0-1 από τη Λαμία μέσα) και την Ευρώπη (0-1 από την Ντινάμο Κιέβου έξω, ενώ υπήρχε στους ομίλους και το 0-1 από την Μπέτις έξω)…

Φέτος ο Ολυμπιακός δεν έχει ήττα με 0-1. Για την ακρίβεια δεν έχει καν ήττα σε πρωτάθλημα και κύπελλο, οι δε ήττες του στην Ευρώπη ήταν με δύο γκολ διαφορά και στους τρεις εκτός έδρας αγώνες του στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (0-2 από Μπάγερν, 1-3 από Ερυθρό Αστέρα, 2-4 από Τότεναμ). Όπως κι αν έχει, είναι σαφές ότι προτιμάμε το φετινό, τα εφτά 1-0 υπέρ και το…κανένα 0-1 εις βάρος, από τα περσινά πέντε 1-0 υπέρ και πέντε 0-1 κατά!

Και κατά βάθος δεν άλλαξε πολύ στο επιθετικό κομμάτι του ο Ολυμπιακός. Και φέτος, όπως και πέρσι, αν του «βγει» το παιχνίδι, σπάνια θα κερδίσει π.χ. με 2-0 η, με 2-1. Θα ρίξει πέντε (με Βόλο 5-0, σε Αστέρα 5-0), τέσσερα (με Κράσνονταρ 4-0, με Πλζεν 4-0, με Άρη 4-2, με Λάρισα 4-1, στη Λαμία 4-0), τρία (με Ξάνθη 3-1, στον Παναιτωλικό 3-0)…Άλλωστε, αν προσέξει κανείς, θα διαπιστώσει ότι φέτος σε 23 αγωνιστικές πρωταθλήματος έχει σημειώσει 46 γκολ και πέρσι στην αντίστοιχη αγωνιστική του πρωταθλήματος είχε 47.

Η διαφορά φέτος έχει να κάνει με την ικανότητα της ομάδας να δέχεται πιο δύσκολα γκολ. Όχι ότι κι εδώ υπάρχει κάποια τεράστια απόσταση (εννιά γκολ παθητικό φέτος μέχρι στιγμής, 14 πέρσι τέτοια αγωνιστική), ωστόσο μία διαφορά υπάρχει, όπως είχε αποτυπωθεί κυρίως στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, αφού στη φάση των ομίλων κόντρα σε Μπάγερν και Τότεναμ αποδείχθηκε πολύ δύσκολο να αποφύγει η ομάδα το παθητικό των τριών γκολ ανά παιχνίδι.

Σε γενικές γραμμές, πάντως, ο Ολυμπιακός κρατάει φέτος πιο εύκολα το μηδέν. Αυτό σίγουρα είναι καλό, αλλά η εμπιστοσύνη που δείχνει να έχει η ομάδα στο μηδέν πίσω, σε συνδυασμό με την αδυναμία της να σκοράρει με ευκολία, ιδίως εκτός έδρας, την οδηγούν σε ένα άλλο φαινόμενο: τα περισσότερα παιχνίδια της κρίνονται οριακά. Κι όταν κάτι πάει στο όριο, μαθηματικά είναι αδύνατο να σου «κάθεται» πάντα υπέρ σου το παιχνίδι. Οπότε, λογικό είναι να έχει ο Ολυμπιακός εφτά 1-0 υπέρ του, αλλά να έχει και πέντε 0-0 (όλα εκτός έδρας, με Πλζεν, ΑΕΚ, Ξάνθη, Βόλο, Λαμία Κύπελλο) και τρία 1-1 (με ΠΑΟΚ μέσα και Παναθηναϊκό, Πανιώνιο έξω).

Να θυμηθούμε δε ότι τόσο στο ΟΑΚΑ, όσο και στη Νέα Σμύρνη ο Ολυμπιακός την πάτησε στο 90’ και στο 88’, στη μεγαλύτερη απόδειξη της διαπίστωσης ότι όταν τα περισσότερα παιχνίδια σου πάνε στο όριο, αναπόφευκτα το πιθανότερο σενάριο είναι τα μισά να είναι όπως τα θέλεις και τα άλλα μισά όχι όπως ακριβώς τα θέλεις. Αν είναι να πάνε όπως τα θέλεις εσύ, θα πρέπει να είσαι έτοιμος σαν ομάδα να αποφύγεις κατά το δυνατόν τα εύκολα λάθη.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος: ο Ολυμπιακός την Κυριακή στο Περιστέρι εμφάνισε δύο σημαντικές αδυναμίες, τις οποίες πρέπει κατεπειγόντως να τις ‘δουλέψει’ και να τις ‘φτιάξει’, γιατί τον περιμένουν δύο παιχνίδια στο Καραϊσκάκη, με τη Λαμία για το Κύπελλο και με τον Πανιώνιο στο πρωτάθλημα, με αντιπάλους που πάνω κάτω θα παίξουν όπως ο Ατρόμητος έπαιξε προχθές στο Περιστέρι…

Τι εννοώ;

Πρώτον, ενώ ο Ολυμπιακός μπαίνει δυναμικά και κυριαρχικά στα παιχνίδια του, με συνέπεια να φτάνει κοντά στο γκολ, οι επιλογές των παικτών του τις περισσότερες φορές δεν είναι κακές η, καλές, είναι επιπόλαιες. Την Κυριακή ο Σουντανί κλέβει στο 2’ την μπάλα έξω από την περιοχή του Ατρόμητου κι έχει τρεις συμπαίκτες του δεξιά κι αριστερά να μοιράσει την μπάλα με μία αντίπαλη άμυνα να έχει αιφνιδιαστεί. Κι αντί να πασάρει, πάει και σουτάρει από τα 30 μέτρα-δεν ήταν κακό το σουτ, αλλά ένας καλός γκολκίπερ όπως ο Μέγερι δεν μπορεί να φάει τέτοια γκολ. Το ίδιο έκανε μετά κι ο Μασούρας, που στα πρώτα λεπτά είχε χαλάσει μία έξοχη αντεπίθεση του Μπουχαλάκη κάνοντας την χειρότερη δυνατή πάσα.

Γενικά τα περισσότερα τελειώματα, ακόμη και σε επίπεδο πάσας η, σέντρας, ήταν σε πολύ φτωχό επίπεδο για την αξία των «ερυθρόλευκων». Π.χ. ο Τσιμίκας, που είχε άλλη μία φορά απολύτως «γεμάτο» παιχνίδι και με πολλές καλές άμυνες, έκανε τόσο πολλές και καλές κούρσες, αλλά έβγαλε…μιάμιση καλή σέντρα! Κάποιες δε τις λες κι απαράδεκτες. Ο Ομάρ δεν είναι ότι έχασε τα δύο γκολ φάτσα με τον γκολκίπερ, είναι κι ότι άλλες δύο φορές που του έβγαλαν ωραίες πάσες κι έφυγε σφαίρα, αντί να πάει μπροστά, γύρισε την μπάλα πίσω!

Δεύτερον, ο Ολυμπιακός στο Περιστέρι έδωσε υπερβολικά μεγάλο αριθμό αντεπιθέσεων στον Ατρόμητο. Ειδικά στα πρώτα λεπτά, ήταν σε τραγικό βαθμό. Η κατάσταση κάπως βελτιώθηκε στη συνέχεια, αλλά όχι δραστικά. Τη μία έχανε την μπάλα ο Μπουχαλάκης, την άλλη ο Σουντανί πήγαινε δεύτερος στη φάση, την παράλλη την έχανε ο Βαλμπουενά, ο δε Φορτούνης το έκανε μία και δύο φορές-γενικά δε σε αυτό το κομμάτι που πάντοτε είχε θέματα, τώρα παραέχει, γιατί στα τζαρτζαρίσματα ακόμη δεν πάει τόσο δυνατά.

Όλες οι επικίνδυνες καταστάσεις που δημιούργησε ο Ατρόμητος ήταν με τον ίδιο τρόπο: περίμενε το λάθος στο κέντρο κι έφευγε στην κόντρα. Ευτυχώς δε που ο Σα είναι πολύ γρήγορος βγαίνοντας από την εστία του κι ήταν στην τσίτα, ειδάλλως δύσκολα θα απέφευγε το γκολ ο Ολυμπιακός. Και κάπως έτσι άλλωστε πήρε ο Ομάρ και τις δύο κίτρινες κάρτες του, για να σταματήσει αντεπίθεση…

Η δε Λαμία αύριο ακριβώς έτσι θα παίξει, περιμένοντας να εκμεταλλευθεί ένα λάθος στο κέντρο για να βγει στην κόντρα και να βάλει ένα γκολ, όπως πέρσι. Και μετά ο Ολυμπιακός πρέπει να βάλει δύο…

Άσχετο: Μετά την τεσσάρα στο Χαριλάου, οι διαιτητές που ορίζει ο Μέλο Περέϊρα ξεπέρασαν και τον (καλύτερο εννοείται) εαυτό τους! Έξι πέναλτι πήρε ο ΠΑΟΚ μέσα σε ένα μήνα, από τις 12 Γενάρη έως τις 9 Φλεβάρη!!! Και τι πέναλτι, την ώρα που έκαιγε η μπάλα: στο 0-0 με την ΑΕΚ, στο 0-0 με τον ΠΑΟ, στο 0-0 με τον ΟΦΗ, στο 0-0 με τον Βόλο, στο 1-0 με τον ΟΦΗ για το Κύπελλο και στο 1-0 ξανά με τον ΟΦΗ για το πρωτάθλημα. Διότι, άλλο είναι να δίνουν τα πέναλτι στο 0-0 κι άλλο είναι να δίνουν πέναλτι όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Άρη 3-1, τη Λαμία 2-0 και τη Λάρισα 3-0. Γιατί πέναλτι εδώ και 2,5 μήνες ο Ολυμπιακός μόνο έτσι παίρνει, όταν έχει ήδη κερδίσει τα παιχνίδια του...