Αβραάμ Παπαδόπουλος: Η καλύτερη 11άδα του με φαινόμενο Άντζα, «πιστολέρο» και εκείνον... φροντιστή!

Virtual Sports* στο επίκεντρο του καζίνο. |21+ *Ισχύουν όροι και προϋποθέσεις

Οι δηλώσεις του στα «Νέα»:

«Είναι σίγουρο πως θα αδικήσω πολλά παιδιά. Ο Ολυμπιακός είχε την ευτυχία να έχει σπουδαίους ποδοσφαιριστές όλα αυτά τα χρόνια».

«Σίγουρα ο Αντώνης Νικοπολίδης τερματοφύλακας. Σταθερός. Με εκείνη την ηρεμία του ως άνθρωπος που περνούσε στην ομάδα. Δεξιά στην άμυνα ο Βασίλης Τοροσίδης. Τρομερό ταλέντο, ποιότητα. Έφτασε ως τη Ρόμα, πίστευα ότι θα μπορούσε και ακόμη ψηλότερα. Αριστερά ο Χοσέ Χολέμπας. Αστείρευτες φυσικές δυνάμεις. Δουλευτάρας. Και για εκείνον δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη βρίσκεται σε επίπεδο Πρέμιερ Λιγκ».

«Για τις δύο θέσεις των στόπερ πραγματικά οι επιλογές μου δεν μπορεί να είναι λιγότερες από τρεις. Ο Παρασκευάς Άντζας, ο Όλαφ Μέλμπεργκ, ο Κώστας Μανωλάς. Ο Άντζας ήταν φαινόμενο. Τόση τεχνική κατάρτιση. Και πολύ μυαλό. Ο Όλαφ ήταν αυτό που ξέρουν όλοι, βράχος. Και όσο για τον Κώστα και εδώ η καριέρα τα λέει όλα. Γρήγορος, δυνατός, με πολλή δουλειά που τον δικαίωσε.

Ο Άκης Στολτίδης. Ο Άκαρος. Από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον τρομερό δυναμισμό του. Και δίπλα του ο… καθηγητής. Ο Αριέλ Ιμπαγάσα. Μαέστρος. Έπαιρνε την μπάλα και ποτέ δεν τη γύριζε πίσω. Πάντα μπροστά και κάθετα. Μαζί τους και ο Νταβίντ Φουστέρ. Από τους καλύτερους συμπαίκτες που είχα ποτέ. Ουσιαστικός ως και στην προπόνηση. Παίκτης ομάδας. Και πολύ σοβαρό παιδί.

Ο Τζόλε και ο Γκαλέτι ήταν φανταστικοί. Αλλά πώς να αφήσω έξω και τον Μιραλάς; Ο Τζόρτζεβιτς ήταν ο αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξης. Ο Λουτσιάνο είχε απίθανα προσόντα και μια ικανότητα να ξεκλειδώνει τα ματς με μια πάσα, με ένα γκολ. Και ο Κέβιν όμως έκανε πράγματα και θαύματα στον Ολυμπιακό. Οπότε και εδώ θα χρησιμοποιήσω μία.. αλλαγή!.

Ο πιστολέρο. Ο Κώστας Μήτρογλου. Τρομερά τελειώματα. Απίθανος ο τρόπος της απαλλαγής στο ''ένας με έναν''. Και εδώ η καριέρα του τα λέει όλα.

Εγώ… φροντιστής σε αυτή την ομάδα (γέλια)! Προπονητής ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ήρθε στην Ελλάδα και κατάφερε όσα δεν φανταζόταν κανείς. Δεν έφτασε τυχαία τόσο ψηλά. Μας βοήθησε τους ποδοσφαιριστές με τις γνώσεις του, τον τρόπο δουλειάς του, αλλά και με την ηρεμία του. Ήξερε πάντα τι θα ζητήσει από εσένα. Δεν λογάριαζε ονόματα. Αν κάνεις, παίζεις. Εκείνος μας έδειξε το στιλ παιχνιδιού με την πίεση ψηλά, εκείνος μας βελτίωσε ατομικά. Ήταν σίγουρα μπροστά από την εποχή του».