Παναθηναϊκός: Το μαρτύριο της σταγόνας, η «μαλθακή διοίκηση» και οι ευθύνες του Δώνη

Οτι στον Παναθηναϊκό έχει χαθεί πάλι η ποδοσφαιρική λογική μετά την αποχώρηση Νταμπίζα, το έχει καταλάβει και ο πιο αδαής. Ακόμα κι αυτός ο οποίος διαβάζει μια φορά στις πέντε μέρες τι συμβαίνει στην ομάδα. Και ασφαλώς τη βασική ευθύνη τη φέρει ο μεγαλομέτοχος, από τη στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί ενεργά με τα τεκταινόμενα στο σύλλογο.

Το πρόβλημα δεν είναι αν ο Αλαφούζος πράττει σωστά ή λάθος. Το θέμα είναι ότι ασχολείται και πάλι με το ποδοσφαιρικό τμήμα και καθορίζει εξελίξεις με αποφάσεις που θα έπρεπε να παίρνoυν ο τεχνικός διευθυντής με τον προπονητή. Η ενασχόλησή του με τη Λίγκα, με τα τηλεοπτικά, με την ΕΠΟ, ακόμα και με τις πωλήσεις κάποια στιγμή, δεν είναι μόνο θεμιτή, αλλά και απαραίτητη. Η ανάμιξή του στα αγωνιστικής φύσης ζητήματα, όμως, προκαλεί προβλήματα...

Προφανώς, όταν ο Αλαφούζος “ξεκόλλησε” το θέμα ανανέωσης συμβολαίου του Χατζηγιοβάνη και καθάρισε στο “άψε σβήσε” την ανανέωση του Κουρμπέλη, έπραξε σωστά. Ηταν η περίοδος που είχε την “καλή συνεργασία” με τον προπονητή, όπως λέει και ο Γ. Δώνης. Οντως. Διότι δεν υπήρχε τεχνικός διευθυντής. Κι όταν ήρθε ο Τσάβι Ρόκα, ο Αλαφούζος έκανε στην άκρη σταδιακά τον Δώνη και άρχισε να συζητά με τον καθ' ύλην αρμόδιο. Προφανώς και πάλι, ήταν λανθασμένη η απόφαση για απόκτηση του Βέλεθ με 300.000 ευρώ ετησίως. Πάρα πολλά λεφτά για την εποχή για έναν τόσο επιρρεπή στο λάθος στόπερ, χωρίς η μεταγραφή να είναι προτεραιότητα του κόουτς. Προφανώς και πάλι, ήταν σωστή η απόφαση για τον Καρλίτος, κι ας έδωσε ο Παναθηναϊκός συμβόλαιο 500.000 ευρώ για έναν φορ που θα έμενε ανενεργός για έξι μήνες. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι ποιες είναι οι σωστές και οι λανθασμένες αποφάσεις του μεγαλομετόχου. Είναι ότι ασχολείται και πάλι!

Κι όταν ο Αλαφούζος ασχολείται ξανά, είναι ικανός να κανονίζει συνάντηση με τους γονείς ενός 18χρονου παρότι η πλευρά του παίκτη επί έναν ολόκληρο χρόνο απορρίπτει προτάσεις του Νταμπίζα και του Ρόκα (δικαίωμά της), ο ίδιος πιτσιρικάς να θέτει εαυτόν εκτός ομάδας για να προστατευτεί από τραυματισμό ενόψει Ιντερ, αλλά το boss να είναι δυσαρεστημένο με τον... προπονητή που βγαίνει και λέει δημοσίως ότι “δεν υπάρχει υγεία όπως παλιά”. Και όχι με τον πιτσιρικά και τη στάση της πλευράς του στο θέμα της ανανέωσης!

H «ΗΡΩΟΠΟΙΗΣΗ» ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΝΑΔΙΡ ΔΗΜΟΦΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΑΦΟΥΖΟΥ

Ο τρόπος λειτουργίας ενός απρόβλεπτου μεγαλομετόχου, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 2017 ανακοίνωσε στάση πληρωμών, αλλά τα δύο τελευταία χρόνια έχει βάλει περίπου 40 εκατ. Ευρώ στον Παναθηναϊκό, είναι ένα θέμα. Το άλλο θέμα είναι η ευκολία με την οποία “ηρωοποιείται” πανεύκολα στο ελληνικό μιντιακό οικοσύστημα όποιο μέλος της ομάδας (και δη προπονητής) εμφανιστεί ότι στέκεται απέναντι στον Αλαφούζο. Ηταν, είναι και θα είναι τόσο χαμηλά τα ποσοστά δημοφιλίας του στην παναθηναϊκή κοινωνία που ο Μαρίνος Ουζουνίδης είχε ανακηρυχθεί από την πλειονότητα των media συνώνυμο του συλλόγου και ο Γιώργος Δώνης τείνει να ανακηρυχθεί σε “Ιφιγένεια εν Κρωπία”! Πολύ καλοί προπονητές αμφότεροι, αλλά όχι και άμοιροι ευθυνών. Και οι δυο έχουν πολλά ελαφρυντικά: η ομάδα του Ουζουνίδη διαλύθηκε δύο φορές στην ίδια σεζόν και η ομάδα του Δώνη ξεκίνησε υπό του μηδενός (-6). Τράβηξαν πολλά αμφότεροι, έκαναν υπομονή. Ομως ακόμα κι' αυτό το μικρό μερίδιο ευθύνης τους για τις αποτυχίες του Τριφυλλιού εξαφανίζεται στη ζυγαριά με τα ποσοστά θερμοκρασίας Νοβοσιμπίρσκ στη δημοτικότητα Αλαφούζου.

Σε γενικές γραμμές, τα τέσσερα τελευταία χρόνια ό,τι καλό έκανε ο Παναθηναϊκός πιστωνόταν στον προπονητή και ό,τι στραβό χρεωνόταν σε όλους τους υπόλοιπους. Δεν... πάει έτσι όμως το έργο. Δεν έφταιγε ο πάγος στη Λαμία για την προ τετραετίας ιστορική τεσσάρα. Ούτε έφταιγε η... αρρώστια για την τριάρα στο Φάληρο που θα μπορούσε να ήταν πενταρο-εξάρα αν ο Ολυμπιακός δεν κατέβαζε ταχύτητα μετά το 30'.

Στις προπονήσεις της Πέμπτης και της Παρασκευής, βασικός δεξιός μπακ του Παναθηναϊκού δοκιμαζόταν ο Δημήτρης Κουρμπέλης. Τελικά βασικός ήταν ο Ανουάρ. Στις δοκιμές της Πέμπτης και της Παρασκευής βασικός ήταν ο Γιάννης Μπουζούκης και όχι ο Γκιάς Ζαχίντ. Τελικά στο Φάληρο εμφανίστηκε ο Νορβηγός στο αρχικό σχήμα. Και... έθελξε με την απόδοσή του, όπως είχε κάνει και στο προηγούμενο παιχνίδι, εναντίον του ΠΑΟΚ. Εθελξε τόσο πολύ που ο Δώνης τον αντικατέστησε στο 46', όπως είχε κάνει και με τον ΠΑΟΚ. Λογική σ΄αυτή την απόφαση δεν υπήρχε. Οπως λογική δεν υπήρχε και στον τρόπο με τον οποίο “άπλωσε” τον Παναθηναϊκό ο 50χρονος κόουτς αρχικά σε 4-2-3-1, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να στήσει πάρτι στα πρώτα 30 λεπτά. Λογική δεν υπήρχε στη σύνθεση δεξιάς πλευράς με υπηρεσιακό μπακ (Ανουάρ) και υπηρεσιακό εξτρέμ (Αγιούμπ). Και εκτός όλων αυτών, ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε για πρώτη φορά εφέτος σε ντέρμπι πνευματικά ανέτοιμος στην εκκίνηση της αναμέτρησης.

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ

Ολα αυτά τα διόρθωσε σταδιακά ο κόουτς. Και μετά το cooling break (4-3-3 από 4-2-3-1, με τον Ανουάρ πλέον τρίτο κεντρικό χαφ και τους Χατζηγιοβάνη – Ζαχίντ στα άκρα) και ακόμα περισσότερο στο β΄ μέρος, όταν έφερε τον Κουρμπέλη δεξιό μπακ και τον Ανουάρ στη φυσική θέση του. Το κακό, όμως, για τον Παναθηναϊκό είχε ήδη γίνει. Παρότι ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν χωρίς Βαλμπουενά, χωρίς οπαδούς και στο... ρελαντί μετά το 2-0, το ματς θα μείνει στην ιστορία ως ένα ντέρμπι αιωνίων στο οποίο οι Ερυθρόλευκοι τράβηξαν φρένο λόγω του ημιτελικού με τον ΠΑΟΚ. Πολλά τα ελαφρυντικά για τους Πράσινους και είχαν σημειωθεί στην pregame αναφορά μας. Ομως όχι τόσο πολλά για τέτοιο στήσιμο ενδεκάδας και τέτοια εικόνα στην εκκίνηση του ματς.

Το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι έχει αρχίσει από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ το μαρτύριο της σταγόνας. Κι αν δεν βρουν κίνητρα οι παίκτες που θα μείνουν και την επόμενη σεζόν, αν δεν δοθεί χρόνος συμμετοχής σε παίκτες που αληθινά θέλουν να μείνουν στο Τριφύλλι, η κατηφόρα θα συνεχιστεί. Το ξεκαθάρισμα με όσους είχαν λήγοντα συμβόλαια στις 30 Ιουνίου έπρεπε να έχει γίνει πριν από ένα μήνα. Οταν όμως η διοίκηση είναι “μαλθακή”, θα επιτρέπει στον κάθε Αποστολάκη και στον κάθε Βαγιαννίδη και στον κάθε Ζαχίντ να κάνει ό,τι θέλει. Η “υπόθεση Ινσούα” ήταν μια θετική για τον Παναθηναϊκό αρχή: το κλαμπ πάνω από τον παίκτη. Και όχι ο κάθε προπονητής, τεχνικός διευθυντής, μεγαλομέτοχος ή αθλητής πάνω από το κλαμπ...

Υ.Γ. 1: Οταν ο Ολυμπιακός και ο Άρης ζητούσαν με επιστολές τους ξένους διαιτητές στους ημιτελικούς του Κυπέλλου, η ΚΕΔ είχε ήδη κλείσει (εδώ και δέκα μέρες) και τον Κάιπερς και τον Μακέλι. Αλλά η ΚΕΔ ούτε επικοινωνιακό μηχανισμό διαθέτει, ούτε προπαγάνδα και διαρροές θέλει να κάνει, ούτε σε αντιπαράθεση με τους συλλόγους θέλει να μπαίνει. Είχε προ-αποφασίσει Ελληνες διαιτητές για τα play offs και ξένους για τους ημιτελικούς και τον τελικό του Κυπέλλου, αυτό έπραξε. Κι αν τα κάνουν... μακελειό, αμαρτίαν ουκ έχει. Οπως και όλοι οι ξένοι διαιτητές που έχουν σφυρίξει στο ελληνικό πρωτάθλημα στις δύο τελευταίες σεζόν. Διότι δεν κουβαλούν την καχυποψία! Ολοι πλην εκείνου του Πορτογάλου για τον οποίο αναφέρθηκε ότι πιέστηκαν τα γεννητικά όργανά του στο ΟΑΚΑ (στην ανάπαυλα του ΑΕΚ - Αρης) και γίναμε πάλι ως Ελλάδα ρεζίλι στην υφήλιο...

Υ.Γ. 2: Ο ΕΟΔΥ και η υγειονομική επιτροπή της ΓΓΑ έλαβαν σήμερα το πρωτόκολλο από τον Υφυπουργό Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη για τη διεξαγωγή αγώνων παρουσία 20% των οπαδών στην εξέδρα. Η όποια απόφαση λάβει (πολλές οι εκκρεμότητες σχετικά με αμέτρητες παραμέτρους επιτήρησης-εφαρμογής μέτρων αλλά και επιβολής ποινών στις ομάδες) θα αναφέρεται στα ματς του δεύτερου γύρου των play offs και στον τελικό του Κυπέλλου. Αυτό το ήξεραν και ο Ολυμπιακός και ο Αρης, οι οποίοι όμως εφάρμοσαν άψογα την επικοινωνιακή πολιτική τους εναντίον της ΕΠΟ επειδή η ομοσπονδία δεν είχε στείλει “αντίστοιχο” της Superleague αίτημα: οι περισσότεροι έμειναν με την λανθασμένη εντύπωση ότι η oμοσπονδία “κλείνει” τα γήπεδα στους φιλάθλους.

Η αλήθεια: Τα γήπεδα δεν τα κλείνει ούτε τα ανοίγει καμία ομοσπονδία και καμία Λίγκα σε καμία χώρα του κόσμου. Τα ανοίγουν και τα κλείνουν οι Υγειονομικές Επιτροπές και οι κυβερνήσεις που παίρνουν τις αποφάσεις για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Αλλά η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην οποία η ΕΠΟ κατηγορείται και γι' αυτό, από τη μοναδική ομάδα μάλιστα, η οποία ταυτόχρονα ζητά την παραμονή της παρούσας διοίκησης για έναν επιπλέον χρόνο! Πού να τα πεις και ποιος να τα πιστέψει στην Ευρώπη όλα αυτά...